وزارت ارشاد جمهوری اسلامی در تازه ترین مورد سانسور کتاب در ایران، رمان بلند «نامه ای سرمدی »، نوشته محمد رحیم اخوت را غیر قابل چاپ اعلام کرد.
به گزارش هبرگزاری دانشجویان ایران، ايسنا ، اين کتاب در سال ۱۳۸۴ برای انتشار به نشر آگاه سپرده بود. به گفته آقای اخوت اخيرا به وی اعلام شد که کتاب غير قابل چاپ است.
محمد رحيم اخوت متولد سال ۱۳۲۴ شمسی مترجم و نويسند ه معاصر ايرانی است که کتاب «نام ها و سايه های» وی چندين جايزه ادبی را از آن خود کرده است.
چاپ نوشته‌های محمد رحيم اخوت از مجله‌ی فردوسی، در سال ۱۳۴۶ شروع شد و با نشريه‌های هفتگی و ماهانه‌ی ديگر ادامه يافت.
آقای اخوت در بيوگرافی خود می نويسد:« سال ۱۳۵۷، سالی سرنوشت‌ساز برای مردم ايران و من بود. يکی دو سال بعد، از تدريس هم محروم شدم. بعد، از آموزش و پرورش بازنشسته‌ام کردند. با ياران «جُنگ اصفهان» ــ که با برخی از آنها آشنا بودم و برخی را دورادور می‌شناختم ــ پيوند خوردم؛ و سرگردانی‌ام در کوچه‌پسکوچه‌های شعر و داستان و نمايشنامه و کاريکاتور و مقاله‌های پراگنده سر و سامانی يافت. جليل دوستخواه، احمد ميرعلايی، هوشنگ گلشيری، در اين ميان نقش کارسازتری داشتند.»
چندی پيش به خاطر وارد شدن اصلاحيه هايی بر دو کتاب «تعليق»، چاپ سوم، و« نيمه سرگردان»، چاپ دوم، اخوت از چاپ آن ها منصرف شد.
«نيمه سرگردان» که در سال ۸۰ به چاپ رسيده، به عنوان مجموعه ای برگزيده جايزه گلشيری معرفی شد.
گيوتين سانسور
سانسور کتاب که مقامات جمهوری اسلامی آن را «بازبينی» می خوانند، در سال گذشته سر نوشت سياهی را برای توليد کنندگان کتاب و نويسندگان در ايران رقم زده است.
اخيرا صفار هرندی، وزير ارشاد جمهوری اسلامی ، اعلام کرد که قوانين سخت تری برای بازداشتن ناشران از ارايه غذای مسموم به نسل جوان لازم است.
آقای هرندی درباره سانسور کتاب های خارجی گفته است که نبايد هر چه که از آن سو وارد شد به دست ترجمه سپرده شود، چه بسا خيلی چيزها هست که بايد ترجمه شود ولی نمی شود.
نويسندگان و پديد آوردگان کتاب بارها به طور صريح از افزايش فشار و سانسور پس از به روی کار آمدن آقای احمدی نژاد سخن گفته اند.
محمود دولت آبادی نويسنده معروف «کليدر» چندی پيش در يک مراسم کتاب خوانی گفت: «نمی دانم راه حل چه خواهد بود چرا که نه تنها ناشران را به آستانه تعطيلی کشانده اند بلکه نويسندگان شاعران و پژوهشگران را ديگر رغبتی به ادامه کار نيست.»
خبر سانسور کتاب و روزنامه در ايران در روزنامه های خارجی نيز انعکاس داشته است.
رابرت تيت اخيرا در روزنامه «گاردين» از توقيف شدن دهها شاهکار ادبی و ترجمه رمان های پر فروش غربی به خاطر وضع مقررات جديد سانسور در ايران خبر داد.
خبرنگار «گاردين» می افزايد که سانسور کتاب در ايران را نشانه ای از اعمال سرکوب در زمينه های ديگر از جمله توقيف روزنامه ها دانسته است.
