فيلم «بيش از ۱۰۰۰ واژه» که مستندی درباره زيو کورن، فتوژورناليست اسراييلی است، به جشنواره فيلم فجر تهران دعوت شده است.
اين فيلم که کارگردان آن سولو آويتال، فيلمساز اسراييلی است، به زبان عبری بوده و به بررسی پنج سال مناقشه و درگيری ميان اسراييل و فلسطين می پردازد.
زيو کورن، در گفت و گو با راديو فردا، با تاييد خبر حضور فيلم در جشنواره فيلم فجر گفت: از آن جايی که يکی از تهيه کنندگان این مستند، آلمانی است و توزيع فيلم نيز به عهده يک شرکت آلمانی است، برگزارکنندگان جشنواره فيلم فجر اين درخواست را داده اند و فيلم به جشنواره فجر تهران رفته است.
وی با ابراز خوشحالی از حضور فيلم در تهران گفت: بسيار خوشحالم که فيلم توانسته به ايران برود و ناراحتم از اين که خودم نمی توانم به عنوان شخصی که فيلم درباره او ساخته شده، به تهران بروم.
جمهوری اسلامی ايران کشور اسراييل را به رسميت نمی شناسد و شهروندان ايرانی اجازه سفر به اسراييل را ندارند و ايران نيز به شهروندان اسراييلی اجازه ورود نمی دهد.
زيو کورن گفت: من حتی دعوت هم نشده ام اما خوشحالم که فيلم توانسته به تهران برود چرا که درباره دموکراسی و آزادی بيان است و فکر می کنم به همين دليل نظر ايرانی ها را جلب کرده است.
وی درباره فيلم و ويژگی آن گفت: فيلم«بيش از ۱۰۰۰ واژه»، در ۲۰ جشنواره فيلم در اروپا، کانادا و آمريکا شرکت کرده و هفت جايزه گرفته است و از اين نظر تعجب نمی کنم که مقامات ايرانی با توجه به اسراييلی بودن فيلم، خواستار حضور فيلم در جشنواره شده اند.
آقای کورن در گفت و گوی خود با راديو فردا به چگونگی نزديک شدن خود به موضوع مناقشه اسراييل و فلسطين اشاره کرد و گفت: به عنوان فتوژورناليست، موضوعی را دنبال می کنم که بيش از ۵۰ سال است ادامه دارد. هيچ وقت عقيده خود را در کار دخالت نداده ام و در برخورد با درگيری ها با تصوير می گويم که چه اتفاقی افتاده و اين مسائلی است که من هر روزه با آن درگيرم.
پنج سال تعقيب در نزديکی خانه
ساخت فيلم «بيش از ۱۰۰۰ واژه»، پنج سال طول کشيده و از سپتامبر ۲۰۰۰، که جنبش موسوم به انتفاضه مردم فلسطين آغاز شده، فيلمبرداری فيلم شروع شده که تا ۲۰۰۵ ادامه داشته است.
کورن تفاوت اين فيلم با ديگر مستندهايی که درباره فتوژورناليسم ساخته می شود را مکان و چگونگی نزديک شدن به حوادث دانست و گفت: اين فيلم متفاوت از يک خبرنگار- عکاس است که از آمريکا راهی آفريقا می شود تا درگيری و نسل کشی را با تصوير گزارش کند. اين فيلم درباره من و کارم است.
خطری که زيو کورن و خانواده اش را تهديد می کرده، در فيلم ثبت شده و وی به روزهايی اشاره می کند که به عنوان پدر دخترش را به مهد کودک می برده و پس از آن به دو کيلومتری منزل خود می رفته تا از مناقشات غزه عکس خبری بگيرد.
وی سختی اين کار و دستمايه اصلی فيلم را خطری می داند که وی و خانواده اش را تمام مدت تهديد می کند و می گويد: مثل اين است که در حياط پشتی خانه من جنگ در جريان دارد.
واکنش به هولوکاست
زيو کورن می داند فيلمی که درباره اوست در کشوری به نمايش درمی آيد که رييس جمهور آن هولوکاست و کشتار يهوديان اروپا را انکار می کند اما وی ارتباطی بين اين دو مسئله نمی بيند.
وی می گويد: رد کردن هولوکاست بسيار بی معنی و در همين حال بسيار خطرناک است چرا که من هم تعدادی از افراد خانواده ام را در هولوکاست از دست داده ام. اهميتی هم نمی دهم که احمدی نژاد فيلم من را می بيند يا نه، اما می دانم مردمی وجود دارند که در ايران به دنبال دموکراسی هستند و جنبش دانشجويی فعالی هم هست که به احمدی نژاد واکنش نشان دهد.
زيو کورن که در تل آويو زندگی می کند، می گويد رد کردن وجود کشور اسراييل، کاری بی معنی است و بخشی از يک پروپاگاندا است، ولی مسئله اصلی اشاره به حرف هايی است که ممکن است به تقويت افراطی گری اسلامی منتهی شود.
آقای کورن به هيچ وجه حاضر به ورود به حوزه کار سياسی نيست و می گويد قصد دارد با تصاوير، حقيقت را بيان کند.
وقتی از او درباره ديدگاه شخصی وی نسبت به مناقشه منطقه خاورميانه می پرسم، حاضر به موضع گيری نمی شود اما به جای آن به گفته اهود باراک، نخست وزير پيشين اسراييل اشاره می کند که به دنبال راه حل اساسی است.
زيو کورن گفت: زمانی که انتفاضه فلسطينی ها در سپتامبر ۲۰۰۰ شروع شد، آقای باراک گفت که ديگر خرگوشی برای ما نمانده که از کلاه درآوريم و بايد به فکر اين بود که پشت يک ميز نشست و مشکلات را حل کرد.
باراک هميشه می گفت که نبايد آن قدر دو طرف کشته بدهند و هزينه بپردازند تا راه حل پيدا شود. من هم می گويم کشيدن ديوار حايل و تحريم راه حل کوتاه مدت است و برای حل مشکلات راهی بهتر بايد پيدا کرد.
درباره زيو کورن
زيو کورن، فتوژورناليست اسراييلی، برای مجلات و مطبوعات معتبری چون تايم، نيوزويک، نيويورک تايمز، نيويورکر و اشپيگل کار کرده و آثار وی به چاپ رسيده است.
او دو بار در سال های ۱۹۹۵ و ۲۰۰۰ برنده جايزه ورلد پرس فوتو، بهترين عکس خبری شده و چند فيلم مستند ساخته و در حال حاضر، نماينده آژانس کوربيس است و در تل آويو سکونت دارد.
