ازهنگامی که محمود احمدی نژاد با شعارهايی از جمله «مهرورزی» و عدالت گستری» درانتخابات رياست جمهوری سوم تير ۱۳۸۴ خورشيدی پيروز شد، دو سال می گذرد.
دراين ميان، رفتار سياسی محمود احمدی نژاد و دولت او بحث گسترده ای را ميان موافقان و مخالفان به راه انداخته است.
موافقان و حاميان محمود احمدی نژاد، معتقدند که او يکی از موفق ترين روسای جمهوری اسلامی ايران بوده است و در این رابطه، «احيای روحيه انقلابی» را مهمترين دستاورد دولت نهم می دانند و می گويند که «احمدی نژاد حال و هوای روزهای اول انقلاب را زنده کرده است.»
همچنين حاميان دولت نهم، رويکرد این دولت را «گرايش به مردم» و «بردن دولت به ميان ملت» به جای پايتخت نشينی می دانند.
آنها می گويند که «رابطه ميان مردم و حکومت، به طور آشکاری در دولت نهم تقويت شده است» و «دولت نهم به جای سرکوب و قلع و قمع رقبا، به مدارا و همکاری با آنها پرداخته است.»
حاميان محمود احمدی نژاد
در اين ميان، مخالفان و منتقدان محمود احمدی نژاد با اشاره به موارد مشخص، به انتقاد از مشی سياسی وی و دولت نهم می پردازند.
«کارنامه بسيار بد»
حسن شريعتمداری، عضو اتحاد جمهوريخواهان ايران، درگفت و گو با راديو فردا با اشاره به اينکه «محمود احمدی نژاد در ارتباط با آزادی های سياسی، کارنامه بسيار بدی دارد»، گفت:«ايشان که پس از دولت نسبتا تسامح گرا و اهل مدارای آقای خاتمی، به رياست جمهوری رسيد، تعداد زيادی از اعضای سازمان های اطلاعاتی و سپاه پاسداران را بر سر کارهای گوناگون گماشت و فضای سياسی را بسيار تنگ کرد.»
اين فعال سياسی افزود:«دولت آقای احمدی نژاد بويژه در دانشگاه ها، درمواجهه با اقوام و اقليت ها و جنبش های سياسی در استان های مختلف قومی ايران، و دگر انديشان، زنان و ديگر فعالان سياسی، جو رعب و وحشت و اختناق را بوجود آورد. فضايی که فقط آن را می توان با سال های نخست پس از پيروزی انقلاب در ايران مقايسه کرد.»
آقای شريعتمداری گفت:«به نظر می رسد که ايشان قصد بازگشت به همان جو رعب و وحشت سال های جنگ و قبل از جنگ را دارد.»
«دولت احمدی نژاد، کارنامه موفقی نداشته است»
شيرين عبادی، رييس کانون مدافعان حقوق بشر و برنده جايزه صلح نوبل، درگفت و گو با راديو فردا بر اين اعتقاد است که «عملکرد آقای احمدی نژاد در زمينه حقوق بشر، متاسفانه خوب نبوده است و درهمين ارتباط، می توان چند نمونه منفی را يادآور شد.»
حسن شريعتمداری
وی درخصوص شيوه برخورد وزارت کشور دولت آقای احمدی نژاد با سازمان های غيردولتی افزود:«به عنوان مثال، هنوز کانون مدافعان حقوق بشر به ثبت نرسيده است. اين درحاليست که خود وزارت کشور اعلام کرد که پرونده اين کانون نقصی ندارد.»
خانم عبادی اشاره کرد که «دولت محمود احمدی نژاد در زمينه مبارزه با گرانی و برخورداری از حق رفاه که يکی از موضوعات مهم حقوق بشری است، عملکرد موفقی نداشته است» و گفت:«به همين دليل، کارگران و معلمان اعتصاب هايی داشتند که متاسفانه منجر به بازداشت آنها شد.»
«مثلث ضد آزادی و مطبوعات»
عيسی سحرخيز، روزنامه نگار و عضو شورای دفاع از آزادی مطبوعات، درمورد عملکرد دو سال اخير محمود احمدی نژاد و دولت او درقبال مطبوعات، به راديو فردا گفت:«آقای احمدی نژاد، تيمی را در دولت به کار گرفت که ضد آزادی و از جمله ضد آزادی مطبوعات و روزنامه نگاری مستقل است.»
وی افزود:«مثلث صفار هرندی، به عنوان وزير ارشاد، پورمحمدی، وزير کشور، و محسنی اژه ای، وزير اطلاعات، فضايی را در جامعه و روندی را بر مطبوعات و روزنامه نگاران تحميل کرد که غير از سانسور و خودسانسوری، چاره ديگری را برای خود نمی ديدند.»
آقای سحرخيز اشاره کرد که «وزارت ارشاد، نوک مثلث اين برخورد با مطبوعات و روزنامه نگاران را تشکيل می دهد. وزارت ارشادی که آقای صفارهرندی، برآمده از روزنامه کيهان بود که درباند سعيد امامی، نقش موازی را ايفا می کرد.»
اين روزنامه نگار و عضو شورای دفاع از آزادی مطبوعات اضافه کرد:«در عمل، آنچه که در ساليان پيش از اصلاحات، به صورت غيرعلنی با مطبوعات و اهل فرهنگ برخورد می شد، الآن شاهد بروز علنی تر و شفاف تراين برخورد هستيم.»
عيسی سحرخيز گفت:«در حال حاضر، وزارت فرهنگ و ارشاد، يعنی زير مجموعه آن، هيات نظارت بر مطبوعات، نقش توقيف و تعطيل مطبوعات را بر عهده گرفته است.»
عيسی سحرخيز
وی با اشاره به ديدگاه خودی و غيرخودی در وزارت فرهنگ و ارشاد افزود:«گرچه در اوايل، نوعی ملاحظات وجود داشت، اما اکنون نوع برخوردها تغيير کرده و شديدتر شده است. اين سياست به گونه ای است که ميان مقام های دولتی و قضايی درخصوص برخورد با مطبوعات، اختلافاتی بروز کرده است.»
رويکرد امنيتی در قبال اقليت های قومی و دينی
بهاءالدين ادب، نماينده مجلس ششم، در گفت و گو با راديو فردا بر اين اعتقاد است که سياست های دولت محمود احمدی نژاد در مناطقی که اقوام مختلف و گوناگون ايرانی، از جمله کردها زندگی می کنند، جدا از ديگر سياست های وی نيست.
آقای ادب گفت:«در اين مناطق، نسبت به گذشته، سخت گيری های بيشتری اعمال می شود. برای مثال، نگرش امنيتی به مناطق کردنشين و کردها، دردوره فعلی تشديد شده است و استاندارانی که انتخاب شده اند، در اين جهت فکر می کنند و حاضر نيستند اقدامی در جهت توسعه سياسی و حتی اقتصادی انجام دهند.»
اين نماينده مجلس ششم اشاره کرد که در دو سال گذشته، پروژه عمرانی بزرگی درمناطق کردنشين انجام نشده است، و افزود:«اگر هم پروژه ای به اجرا در آمده است، مربوط به دولت های قبلی است، ولی کافی نبوده اند.»
وی همچنين گفت که در دو سال گذشته از شمار مديران کرد تباری که در مناطق کردنشين، مسئوليت هايی را بر عهده داشته اند، کاسته شده و درهمين راستا، سياست کردزدايی در حال تکميل است.
بهاءالدين ادب درعين حال، درخصوص فعاليت مطبوعات در مناطق کردنشين اعتقاد دارد که در حال حاضر، تعداد مطبوعات حتی کمتر از تعداد انگشتان دو دست شده است.
او اضافه کرد که آمار توقيف نشرياتی که دو زبانه، کردی و فارسی، بوده اند، و يا در مناطق کردنشين چاپ و توزيع می شدند، اکثرا به تعطيلی کشانده شده اند و تنها مطبوعاتی که متمايل به دولت هستند، آزادی فعاليت دارند.
آقای ادب عقيده دارد که اين رويکرد امنيتی و سياسی درمورد ساير اقليت های قومی و دينی در ايران وجود دارد.
محمود برآهويی نژاد، روزنامه نگار در استان سيستان و بلوچستان، نيز در گفت و گو با راديو فردا، ابتدا اشاره کرد که بر اساس آمار، در استان سيستان و بلوچستان، کمترين رای در انتخابات رياست جمهوری سوم تير ۱۳۸۴، به محمود احمدی نژاد داده شد و گفت:«آقای احمدی نژاد پس از پيروزی در انتخابات رياست جمهوری، آقای دهمرده را که فردی بسيار متعصب و افراطی است، به سمت استاندار برگزيد.»
بهاءالدين ادب
وی بر اين باور است که اين انتصاب، نوعی انتقام گيری آقای احمدی نژاد از مردم استان سيستان و بلوچستان بوده است.
آقای براهويی نژاد در اين گفت و گو افزود:« استان سيستان و بلوچستان همواره از نوعی تبعيض در مقايسه با ساير مناطق ايران رنج برده است.»
او با اشاره به آمار ۴۰ درصدی بيکاری در اين استان گفت:«دراين شرايط، مسئولين در سال ۱۳۸۵ به دليل فقدان برنامه ريزی و مديريت نتوانستند بيشتر از ۳۰ درصد کل تسهيلات مرتبط با بنگاه های زود بازده را جذب و يا در استان هزينه کنند.»
اين روزنامه نگار در خصوص مصوبات انجام گرفته در جريان سفر محمود احمدی نژاد به استان سيستان و بلوچستان گفت:«با وجود آنکه در شعار، مصوبات زيادی برای استان در زمينه های اقتصادی و غيره اعلام شد، اما بخش زيادی از اين مصوبات تاکنون محقق نشده اند.»
اين در حاليست که به گفته محمود براهويی نژاد، سياست دولت در مقابله با بحران ناشی از توفان گونو و سيل پس از آن، مورد ديگری است که می توان به آن اشاره کرد.
وی درباره ديدگاه امنيتی دولت به استان سيستان و بلوچستان گفت که «از زمان انتصاب آقای دهمرده به سمت استاندار، سياست های نادرست امنيتی و نبود تعامل دولت مرکزی با بلوچ ها، که ۷۰درصد ساکنان اين استان را شامل می شوند، باعث ناامنی های زيادی درمنطقه شده است.»
به گفته آقای براهويی نژاد، درعين حال، «به سبب سياست های دولت و اعمال تبعيض، نوعی بی تفاوتی درميان مردم استان بوجود آمده است و آنان در زمينه امنيتی با دولت همکاری نمی کنند.»
اين روزنامه نگار همچنين اشاره کرد که از زمان رياست جمهوری محمود احمدی نژآد، سياست های سخت گيرانه تری نسبت به اهل سنت در استان سيستان و بلوچستان در پيش گرفته شده است.
«مقام های امنيتی، سازمان های غيردولتی را اسب تروای خارجی تلقی می کنند»
عليرضا روحانی، دبير فدراسيون ميراث فرهنگی و گردشگری در اصفهان، در خصوص عملکرد دولت محمود احمدی نژاد در قبال سازمان های غير دولتی به راديو فردا گفت:«زمانی که آقای احمدی نژاد به رياست جمهوری رسيد، چند اتفاق خوب در مورد سازمان های غيردولتی جوانان و سازمان ملی جوانان روی داد که متاسفانه برخلاف تصور همگان که اين تغييرات می تواند نقطه عطفی برای نهادهای مدنی درايران باشد، این گونه نشد.»
وی ادامه داد:«به مرور زمان، اعتبارنامه ها و پروانه های فعاليت سازمان های غيردولتی، بويژه در حوزه جوانان، يا لغو شد، يا تمديد نشد و يا از سازمان های غيردولتی به اين بهانه که قصد تمديد آنها را دارند، گرفته شد و الآن بيش ازيک سال و نيم هست که اکثر سازمان های غيردولتی، ديگر اعتبارنامه و يا پروانه فعاليت ندارند و تاکنون حتی به اين سازمان ها گفته نشده است که حق فعاليت ندارند.»
عليرضا روحانی
آقای روحانی با اشاره به پيامدهای اين اقدام دولت، از جمله برخوردهای امنيتی و پليسی با سازمان های غيردولتی که قصد برگزاری جلسات و يا برنامه هايی را دارند، گفت:«يکی ديگر از مواردی که قابل ذکر است، اعتبارهای ريالی ای بود، که سازمان ملی جوانان در سال گذشته برای اوقات فراغت، بويژه در حوزه جوانان تصويب کرد و قرار بود بر اساس روال زمان دولت آقای خاتمی به سازمان های غيردولتی کمک شود. اما درعمل، حتی يک ريال به اين سازمان ها نرسيد و اين در حالی بود که بودجه مورد نظر نسبت به سال های گذشته، شش تا هفت برابر شده بود.»
به گفته او، تاکنون معلوم نشده است که اين مبلغ در کجاها هزينه شده است.
دبير فدراسيون ميراث فرهنگی و گردشگری در اصفهان در اين گفت و گو همچنين درمورد مجمع ملی جوانان، که به گفته او، يک نهاد غيردولتی صد درصد دموکراتيک بود، گفت:«اين مجمع چهار نقش اصلی مشورت دهنده، هماهنگ کننده، ناظر و تصميم ساز برای ساير نهادهای دولتی را بر عهده داشت. متاسفانه يکسری از فعاليت های اين مجمع مانند مشورت دهی به گروه مشاورين جوان ايجاد شده از سوی آقای احمدی نژاد داده شد و عملا مجمع ملی جوانان حذف شد.»
وی درعين حال، تاکيد کرد که در اين مدت، سازمان ملی جوانان به رغم بودجه کلانی که برای آن درنظر گرفته شده است، هيچ برنامه عملی نداشته است.
عليرضا روحانی بر اين اعتقاد است که با سياست های کنونی مقام های امنيتی، که «سازمان های غيردولتی را اسب تروای خارجی در ايران» تلقی می کنند، عملا جلوی حرکت های خودجوش غيرسياسی و مردمی گرفته شده است و گفت:«اين سياست جز ايجاد انفعال در ميان مردم، بويژه جوانان و يا سوق دادن برخی از فعاليت ها به زيرزمين و به صورت مخفيانه، نتيجه ديگری نداشته است.»
