يکی از پيامد های مهم در حيات اجتماعی زنان در ايران در دوران رياست جمهوری محمود احمدی نژاد، افزايش محدوديت های آنها در محيط های شغلی و اجتماعی است.
کاهش اجباری ساعت کار زنان و تغيير نام دفتر مشارکت زنان به «مرکز امور زنان وخانواده»، با اين استدلال که جايگاه زن در خانواده تعريف می شود، يکی از اولين اقدام های دولت در اين زمينه بود.
اقدام ديگر محمود احمدی نژاد و دولت وی، برخورد با مسئله حجاب زنان بود که در ماه های اخير تا آنجا پيش رفت که به گفته نوشابه اميری روزنامه نگار، برخورد با مسئله حجاب در کنار مسئله مبارزه با ارازل و اوباش قرار گرفت.
راندن زنان از عرصه های اجتماعی
نوشابه اميری به راديو فردا می گويد: در دوسال اخير تلاش بر اين بوده که زنان را از عرصه های مختلف اجتماعی دور کنند. بردن طرح هايی مانند طرح سهميه بندی در دانشگاه ها، اداره ها و يا کاهش ساعات کار زنان، به گفته وی در همين راستا صورت گرفته است.
از جمله مسائل بحران زای ديگری که در دوران دو سال رياست جمهوری محمود احمدی نژاد مطرح بود، وضع نابسامان زنان کارگر، مزدبگير و وضعيت معيشتی زنان سرپرست خانواده است.
نوشابه امیری، روزنامه نگار
ناهيد خيرابی روزنامه نگار درتهران، به راديو فردا مي گويد: « يکی ديگراز ديدگاه های ارتجاعی دولت نهم طرح و ترويج مجدد بحث صيغه در جامعه است.»
به گفته وی، اين طرح که توهين وتحقير انسان است، با واکنش منفی جامعه رو به رو شد و ارايه کنندگان، مجبور به عقب نشينی شدند.
محدودیت های بیشتر برای زنان
به گفته فعالان حقوق زنان، افزون بر محدوديت هايی که دامنگير زنان از اقشار مختلف شده است، روی کار آمدن محمود احمدی نژاد، با استقرار گشت های نيروی انتظامی و پليس که با عنوان مبارزه با بد حجابی به سرکوب تجمع های آرام زنان می پردازند نيز همراه بوده است.
فاطمه حقيقت جو نماينده اصلاح طلب مجلس ششم به راديو فردا می گويد: رويکرد پليس پس از انتخابات رياست جمهوری دوره نهم تغيير کرد و پليس از آغاز رياست جمهوری آقای احمدی نژاد رويکردی سرکوبگرانه وخشونت آميز داشته است.
به گفته وی، اين رويکرد شبيه رويکرد خشونت آميز آقای احمدی نژاد در عرصه سياست خارجی و طرح مسئله هولوکاست او بود.
فاطمه حقیقت جو
فعالان جنبش زنان در دوسالی که از رياست جمهوری محمود احمدی نژاد می گذرد بارها در جريان تجمع های ۲۲ خرداد روز همبستگی زنان ايران و مراسم هشت مارس روز جهانی زن و نيز در مقابل استاديوم های ورزشی مورد ضرب وشتم نيروهای انتظامی قرارگرفتند و بازداشت شدند.
«حاکميت، همه چيز را از زاويه توطئه می بیند»
نيره توحيدی استادجامعه شناسی زنان در دانشگاه کاليفرنيا به راديو فردا می گويد: ساختار فعلی حکومت از آنجا که بيشتر نيروهای نظامی و امنيتی دست بالا را دارند باعث شده که حاکميت يک حالت نظامی- تدافعی و امنيتی داشته باشد.
به گفته وی، نيرو هايی هم در حاکميت حضور دارند که اساسا نظامی گرا وجنگ طلب و نا آشنا با مديريت اجتماعی هستند.
نيره توحيدی می گويد: به همين دليل هم حاکميت همه چيز را از زاويه توطئه و امنيت ملی و يا امنيت نظام می بيند و در نتيجه هر نوع حرکت مدنی را به يک حرکت امنيتی و ضد نظام تعبير می کند و به «عوامل خارجی» نسبت می دهد.
اين جو فشار، به گفته وی، بر مشکلات و موانع در حرکت های مدنی و جنبش حق خواهی زنان افزوده است.
