در روزهای گذشته، اعتصاباتی درمنطقه آزاد عسلويه درجنوب ايران، روی داده است. اين اعتصابات، از جمله در شرکت «گاما» و شرکت «پارس حساس» بوقوع پيوسته اند.
اين اعتصابات، از جمله توسط ۶۰۰ کارگر در شرکت «گاما» و از سوی ۱۲۰ کارگر در شرکت «پارس حساس» بوقوع پيوسته اند.
جوانمير مرادی، عضو هيات موسس اتحاديه سراسری کارگران اخراجی و بيکار ايران، در مورد اين اعتصابات به راديو فردا می گويد:«در روز ۲۶ تيرماه، حدود ۶۰۰ نفر از کارگران شرکت گاما، زير مجموعه شرکت «او يک» در پالايشگاه گاز فاز نه و ده عسلويه، در اعتراض به پرداخت نشدن سه ماه از دستمزد شان دست به اعتصاب زدند.»
اين فعال کارگری افزود:«در روز اول اعتصاب، مديريت شرکت به اعتصاب کارگران هيچ توجهی نکرد. پس از آن، در روز دوم اعتصاب، ۱۰۰ نفر از کارگران و به نمايندگی از سوی همه کارگران اعتصابی در مقابل دفتر شرکت «او يک» تجمع کردند و از مديريت آن شرکت خواستند تا شرکت گاما را مجبور به پرداخت دستمزدشان بکند.»
آقای مرادی افزود:« با دخالت شرکت «او يک» ، کارگران از شرکت گاما تعهد گرفتند تا روز يکشنبه، ۳۱ تير ماه، يک ماه از دستمزد معوقه شان را پرداخت کند و بدين ترتيب کارگران شرکت گاما روز يکشنبه موفق به دريافت يک ماه از دستمزدهای معوقه خود شدند.»
اين عضو هيات موسس اتحاديه سراسری کارگران اخراجی و بيکار ايران همچنين با اشاره به اينکه مديريت شرکت گاما، کارگرانی را که نقش عمده ای در به راه انداختن اعتصاب داشتند، تهديد به اخراج کرده بود، افزود:« تنها يک روز پس از پرداخت يک ماه از دستمزدهای معوقه کارگران، مديريت اين شرکت تهديد خود را مبنی بر اخراج کارگرانی که در اعتصاب نقش عمده تری داشتند، عملی کرد و تاکنون حدود ۴۰ نفر از آنان از کار اخراج شده اند.»
وی همچنين در مورد اعتصاب کارگران در شرکت پارس حساس گفت:« روز سوم مرداد ماه، ۱۲۰ نفر از کارگران اين شرکت، که از پيمانکاران شرکت «تی آی جی دی»، فعال در پالايشگاه گاز فازهای شش، هفت و هشت عسلويه است، در اعتراض به پرداخت نشدن سه ماه از دستمزدشان دست به اعتصاب زدند.»
جوانمير مرادی افزود:« به دنبال اين اعتصاب، نماينده شرکت به جمع کارگران اعتصابی آمد و آنان را تهديد به اخراج کرد. کارگران نيز در مقابل اعلام کردند که از اخراج هراسی ندارند و آماده اند تا دسته جمعی تسويه حساب کنند.»
او اضافه کرد:«به دنبال اين برخورد متحدانه کارگران، يکی ديگر از مسئولين شرکت به جمع کارگران اعتصابی آمد و اعلام کرد تا قبل از ظهر دستمزدهای کارگران به حساب شان واريز خواهد شد و بدين ترتيب، کارگران با موفقيت به اعتصاب خود پايان دادند.»
کار در جهنمی به نام عسلويه
اين فعال کارگری درپاسخ به اين پرسش که آيا اعتصابات کارگری خودانگيخته يا سازماندهی شده است، گفت:«شرايط کارگران در ايران و اعتراض شان را نمی توان به طور کامل خودانگيخته يا سازمان يافته دانست. بنابراين تعريف کلاسيکی را نمی توان از اين اعتراض ها و اعتصابات ارائه کرد.»
وی افزود:«منطقه عسلويه به طور مرتب شاهد اعتراض ها و اعتصابات کارگری است و در اين ارتباط می توان به اعتصاب ۱۵۰۰ نفری کارگران شرکت رامشير اشاره کرد. اعتصابی که به خاطر پرداخت نشدن دستمزد هفت ماهه کارگران انجام شده بود.»
آقای مرادی در پاسخ به اين پرسش که وضعيت کاری و زندگی کارگران شاغل درمنطقه عسلويه چگونه است، گفت:«بين ۷۰ تا ۱۰۰ هزار کارگر در چند پروژه بزرگ در منطقه عسلويه مشغول کار هستند. اما از لحاظ شرايط کار کارگران در اين منطقه که از آن به عنوان بهشت سرمايه نام می برند، بايد گفت آنان در جهنمی مشغول کارند، که کسی نمی تواند تصور آن را بکند.»
اين عضو هيات موسس اتحاديه سراسری کارگران اخراجی و بيکار ايران گفت که خوابگاه های کارگری واقعا شرايط وحشتناکی دارند و نمی توان نام آنها را خوابگاه گذاشت.»
او افزود:«در هر اتاق کوچک، بين ۱۰ تا ۱۲ کارگر زندگی می کنند که از امکانات بهداشتی برخوردار نيستند.»
درهمين ارتباط، روز نامه کيهان در تير ماه سال ۱۳۸۳ درخبری کوتاه نوشت:«تعدادی از کارگران يک شرکت در عسلويه پس از خوردن شام، مسموم شدند.»
اين روزنامه به نقل ازيک مقام نيروی انتظامی افزود:«حدود ۴۵۰ نفر از کارگران شرکت هيوندا به پيمانکاری شرکت جی ای اف در پارس جنوبی مسموم شدند.»
جوانمير مرادی در خصوص ايمنی محيط کار کارگران گفت:«گر چه برای کارگرانی که شاغل می شوند، کلاس های ايمنی کار برگزار می شود، اما در عمل، امکاناتی در اين زمينه وجود ندارد و کارفرمايان هيچ تعهدی نسبت به آنان ندارند و اگر هم کارگری درجريان کار دچار سانحه شوند، مقصر شناخته می شود.»
اين فعال کارگری تاکيد کرد:« کارگران در عسلويه به شرايطی که کارفرما می خواهد، نيروی کار خود را می فروشند و دردناک اينجاست که بسياری از کارگران حق درخواست مرخصی ندارند و در صورتی که به مرخصی بروند، که اين حق آنها است، از سوی کارفرمايان اخراج می شوند.»
مشکلات ديگر کارگران
مشکلاتی که آقای مرادی دراين گفت و گو به آنها اشاره کرد، تنها به عرصه دستمزد و شرايط نامناسب کاری ختم نمی شود.
پيش از اين، گزارش های بسياری از سوی رسانه ها يايرانی انتشار يافته است که گويای وجود مشکلات زيادی در اين منطقه هستند.
از جمله، به گزارش خبرگزاری ايسنا، عبدالله حاجيانی، مشاور عالی مدير عامل منطقه آزاد عسلويه، سال گذشته با اعلام اين که اعتياد مهمترين معضل و چالش اساسی منطقه است، نسبت به روند شيوع آسيب های اجتماعی عسلويه، به دليل غفلت های صورت گرفته، هشدار داد.
وی گفت:«هم اکنون سالانه تعدادی از کارگران جان خود را بر اثر مصرف مواد مخدر دارای ناخالصی از دست مي دهند و جسد آنها در کنار تلمبه خانه ها پيدا مي شود.»
مشاور عالی مدير عامل منطقه آزاد عسلويه با اشاره به ساير آسيب های موجود در منطقه گفت:« گروه هايی از زنان در قالب تکديگری از کشورهای اطراف از جمله پاکستان و سيستان و بلوچستان به منطقه مي آيند؛ ولی در اصل، اين افراد به توزيع مواد مخدر و ناهنجاری های ديگر اجتماعی و غيراخلاقی اقدام مي کنند.»
او همچنين به آلودگی هوای منطقه عسلويه اشاره کرد و گفت:« هم اکنون دراين منطقه، پنج فاز عمليات استخراج نفت و گاز مشغول به فعاليت هستند که هر فاز دارای چهار شعله روشن و تعدادی اگزوزهای خاموش است و اين شرايط موجب شده است آلودگی هوای منطقه عسلويه به مراتب بيشتر از تهران باشد. چنانچه بعضی از شب ها، حتی نيمه های شب به علت احساس خفگی شديد، تحمل وضعيت دشوار مي شود.»
