تئاتر پارس٬ آخرين سالن به جای مانده از عصر طلايی لاله زار و با قدمتی بيش از هشتاد سال٬ تعطيل شد.
تئاتر پارس که در فهرست آثار ملی نیز به ثبت رسيده٬ چهار سال پيش نيز به دستور کتبی «ستاد اجرايی فرمان امام» و به دليل ناتوانی در پرداخت اجاره بهاء، تعطيل و سپس با فشار افکار عمومی بازگشايی شده بود.
گروهی به نام «انجمن تئاتر آزاد ايران» اين مکان را برای ادامه فعاليت های نمايشی اجاره کرد٬ اما فرسودگی بنا٬ که گفته می شود٬ حاصل دست کم سی سال بی توجهی نهادهايی است که پس از مصادره اين مکان تاريخی٬ مديريت آن را به عهده گرفته اند٬ اين ساختمان را به مخروبه ای مبدل کرده است.
در همين رابطه، معصومه ملکی، مدير تئاتر پارس به «راديو فردا» می گويد: تئاتر پارس٬ زير نظر ستاد اجرايی فرمان امام است و به ما اعلام کرده اند که ظرف دو تا سه روز٬ آنجا را تخليه کنيم. الان دو گروه نمايشی سرگرم تمرين هستند٬ همزمان تمرين و اجراء دارند و «انجمن هنرمندان تئاتر آزاد» در واقع٬ تنها سالنی٬ را که می تواند برای تمرين و مجامع عمومی خود داشته باشد٬ همين تئاتر پارس است.
وی می افزايد: امروز با همکاران گرد هم هستيم و همه همکاران و گروه ها ناراحت هستند٬ که جای ديگری را نداريم که کارهای خودرا به اجراء بگذاريم. امروز هشتمين روز اجرای يکی از نمايش ها است و واقعا جايی را نداريم که اين گروه را بفرستيم.
خانم ملکی از علت تعطيلی تئاتر پارس اظهار بی اطلاعی می کند وی می گويد: «چيزی به ما نگفتند٬ فقط گفتند فرصتی ديگر نداريد و تخليه کنيد.»
سالن تئاتر پارس٬ در دوران رضا شاه٬ به دست يکی از شاگردان عبدالحسين نوشين٬ پدر تئاتر مدرن ايران، با عنوان «فرهنگ» بنيان نهاده شد. پس از وقايع ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ که به سقوط دولت دکتر محمد مصدق منجر شد، ساختمان اين تئاتر در آتش سوخت٬ اما بار دیگر، بازسازی و به نام «تئاتر پارس» به کار خود ادامه داد.
در اين سالن نمايش و از چند دهه پيش، کسانی چون خيرخواه٬ اسکويی٬ ديهيم و عزت الله انتظامی به صحنه رفته اند.
معصومه ملکی می گويد که از نهادهای بسياری برای بازسازی اين سالن تئاتر درخواست کمک کرده است.
وی می افزايد: « قبلا بسيار نامه نوشتم٬ تقاضای کمک کردم٬ که در واقع به اين مکان فرهنگی کمک بشود٬ که بتواند به فعاليت خود ادامه دهد٬ اما متأسفانه٬ تا اين لحظه٬ اين اتفاق نيفتاده. اگر به مسئولين تئاتر کمک بشود٬ اينجا می تواند کماکان به فعاليت خود ادامه دهد٬ اگر کمک نشود٬ يک شخص به تنهايی نمی تواند اينجا را نگه دارد٬ اينجا حتما نياز به کمک بخش دولتی دارد. نامه داديم٬ شرايط خودرا دقيقا توضيح داديم٬ تقاضای کمک کرديم.»
چهره های تئاتر ايران٬ خاموشی چراغ های تئاترهای تاريخی لاله زار٬ چون دهبان٬ نصر و اکنون پارس٬ را ضايعه ای برای هنر و تاريخ ايران می دانند.
پری صابری، کارگردان سرشناس تئاتر در اين زمينه به «راديو فردا» می گويد: «خيلی مهم است که نگهداری بشود٬ مانند آرشيو رويداد هنری است. شما نمی توانيد آرشيو تئاتر را از بين ببريد٬ برای اين که ديگر دوره آن گذشته٬ به نظر من مانند موزه است٬ شما بايد٬ برای ادامه راه خود٬ گذشته خود را از بين نبريد و اينها گذشته تئاتر ايران هستند.»
خانم صابری می افزاید: «من با خوب و بد آن اصلا کاری ندارم٬ ولی رويدادی در ايران٬ به عنوان جنبش تئاتری حرکت کرده و پايه گذارها٬ در اين مکان ها کار می کردند٬ اين خيلی مهم است٬ تالارهايی که زمانی واقعا در اوج شهرت بودند٬ نگهداری شوند٬ بازسازی شوند و بمانند. ساختن يک تالار خيلی کار آسانی نيست و اين تالارها٬ تالارهای خوبی بودند.»
