پردیس ثابتی، زیست‌شناس ایرانی‌تبار آمریکایی و ساکن ماساچوست، با پژوهش‌هایی در زمینه چگونگی تکامل ژنوم انسانی شناخته شده است.
نام این دانشمند جوان در بهار سال جاری در جوامع علمی و در محافل خبری دنیا به عنوان يكی از نوابغ جوان بازتاب يافت.
خانم ثابتی در کارهای هنری نیز فعالیت دارد و در حاشیه‌های کارهای علمی خود به خوانندگی نیز می‌پردازد.
بیشتر بخوانید:
پردیس ثابتی خوانندگی یک گروه راک، به نام Thousand days [هزار روز] را بر عهده دارد که تاکنون از این گروه سه آلبوم منتشر شده است.
پردیس ثابتی در سال ۱۳۵۳ در تهران زاده شده است. او از دو سالگی به همراه خانواده‌اش به آمريكا مهاجرت کرد و در آنجا ساکن شد.
وی دوره ليسانس را در «مؤسسه تكنولوژی ماساچوست»، ام.آی.تی، سپری كرد و پس از آن تحصیلات عالی خود را در دانشگاه آكسفورد ادامه داد.
پردیس ثابتی تحصیلات خود را در دانشگاه هاروارد آمریکا نیز با نتیجه‌ای شگفت‌انگیز به پایان رساند: او سومین زن در طول تاریخ این دانشگاه بود که با معدل ۱۰۰ و مدارج کامل فارغ‌التحصیل شد.
پس از آن بود که دانشگاه هاروارد از او دعوت به همكاری کرد و اکنون پرديس ثابتی، با عنوان استاديار هاروارد، يكی از استادان جوان ايرانی‌تبار در اين دانشگاه به شمار می‌رود و سرپرستی يک پژوهش مهم پزشکی، در باره تکامل انسانی، را در مركز سامانه‌های زیست‌های تكاملی بر عهده دارد.
دكتر پرديس ثابتی در گفت‌وگویی با رادیو فردا در مورد پژوهش‌های علمی خود در دانشگاه هاروارد می‌گويد: «در دانشگاه هم به جوانان آموزش می‌دهم و هم در آزمايشگاه، پروژه‌ای دارم كه روی آن كار می‌كنم. حوزه كار من ژنوم و "بیماری‌های توانمند" است.»
خانم ثابتی می‌افزاید: «البته من بيشتر روی مالاريا كار می‌كنم. می‌دانید كه مالاریا سالانه صد ميليون نفر يا بيشتر قربانی می‌گیرد که از آن میان، يک يا دو ميليون کودک در آفريقا از اين بيماری تلف می‌شوند.»
شبكه تلويزيونی سی.ان.ان از پردیس ثابتی به عنوان «يكی از هشت نابغه عصر نوين» ياد كرده‌اند.
پردیس ثابتی از زندگی خود می گوید.
«نابغه ای فروتن»
پروفسور اريک لندر، عضو هيأت علمی دانشگاه‌های هاروارد و ام.آی.تی، نیز با تحسین «نگاه كنجكاو پردیس و پژوهش‌های علمی او» می‌گوید: «حتی امتیاز نابغه بودن هم اندکی از رفتار متین و فروتنانه پردیس نکاسته است.»
دایان ویرث، از دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد، نیز با تمجید از دستاورد علمی دکتر ثابتی می‌گوید: «پردیس سزاوار عنوانی است که او را در ردیف شایسته‌ترین سرآمدان علمی آغاز قرن بیست و یکم قرار داده است.»
خانم ثابتی در واکنش به چنین تعریف‌هایی به رادیو فردا می‌گوید: «من خيلی ممنون هستم به خاطر این حرف‌ها. خيلی خوشحال می‌شوم كه بتوانم كاری براب ديگران انجام دهم. اما خيلی از انسان‌ها هستند که از من بالاترند و من همیشه می‌خواهم از آنها ياد بگيرم.»
پردیس ثابتی در چشم‌انداز آينده، به تدريس در دانشگاه و ادامه پژوهش برای پيكار با بيماری‌ها می‌اندیشد. او در باره آینده‌اش به رادیو فردا می‌گوید: «دوست دارم در سال‌های آينده هم همين كار را ادامه دهم. من خيلی خوشبخت هستم كه در دانشگاه، هم تدريس می‌كنم و هم پروژه خودم را دارم. همان‌طور که گفتم، راجع به مالاريا پژوهش می‌كنم؛ در آفريقا خيلی‌ها از اين بيماری می‌ميرند. من به آنها كمک می‌كنم. فكر می‌كنم اگر ۱۰ سال ديگر هم همين كار را انجام دهم خيلی خوشبخت خواهم بود.»
این دانشمند جوان در باره دیگر فعالیت‌هایش، در كنار تدریس و پژوهش در عرصه دانش پزشكی، می‌گوید تنها به موسیقی علاقه‌مند است.
او به رادیو فردا می‌گوید: «هميشه موزيک را خيلی دوست داشته‌ام؛ ولی هيچ‌وقت ياد نگرفته بودم. بيست و يک ساله بودم كه شروع كردم.»
پردیس ثابتی ترانه‌ای خوانده است با نام «ديدار». او خود در باره این ترانه می‌گوید: «اين آهنگ را روزی كه مادر بزرگ عزيزم فوت كرد نوشتم. این آهنگ می‌گفت برای ما خيلی سخت است كه بگذاريم تو بروی؛ البته در انتهای این آهنگ هم می‌گويم: به اميد ديدار!»
