همزمان با کنفرانس سالانه دانشجویی سازمان عفو بین‌الملل، در مورد مسائل و مشکلات حقوق بشری این سازمان، یک فیلم ویدئویی در حمایت از کمپین بین‌المللی یک میلیون امضا در ایران، در برخی سایت‌های اینترنتی انتشار یافت.
در این فیلم ویدئویی دانشجویانی از کشورهای مختلف جهان، در حرکتی نمادین با در دست گرفتن تصاویری از نشان کمپین یک میلیون امضا، در یک راهپیمایی آرام شرکت کرده‌اند.
بیشتر بخوانید:
بشنوید:
بینید:
این دانشجویان، همچنین با در دست داشتن دست نوشته‌هایی چون «وقتی بی‌عدالتی قانون می‌شود، مبارزه، وظیفه است» یا «یک زن مساوی یک مرد» و «تغییر برای برابری»، حمایت خود را از این طرح مستقل و اجتماعی اعلام کردند.
کمپین بین‌المللی یک میلیون امضا و تلاش زنان ایرانی به منظور کسب حقوق برابر در ایران، امسال در اولویت برنامه‌های دانشجویان عفو بین‌الملل قرار داشت.
خانم هیثر هاردی، از اعضای سازمان عفو بین‌الملل و از گردانندگان این کنفرانس در گفتگو با رادیو فردا، با ابراز شگفتی از میزان استقبال از ویدئوی به نمایش در آمده، این حرکت را تلاشی در حمایت و همبستگی با زنان ایرانی و جنبش آنان در تغییر قوانین به گفته وی «تبعیض آمیز» دانسته است.
خانم هاردی، خواسته زنان ایرانی را نه خواسته‌ای غیر قانونی بلکه خواسته‌ای در موازات با قوانین و شریعت اسلامی می‌داند.
به گفته خانم هاردی، «این زنان فقط تلاش می‌کنند تا از تساوی حقوق برخوردار شوند. همان حقوقی که در چارچوب قوانین اساسی جمهوری اسلامی وهمچنین قوانین حقوق بشری بین‌المللی مقرر شده است.»
وی همچنین ابراز نگرانی دولت جمهوری اسلامی از تلاش زنان برای به دست آوردن حقوق مساوی در جامعه را بُهت انگیز توصیف کرد.
خانم هاردی می‌گوید: «چیزی که به نظر من بهت‌آور است، این است که مقام‌های جمهوری اسلامی سعی دارند به این جنبش با دیدی تهدیدآمیز نگاه کنند. اینکه زنان در تحول و توسعه اقتصادی کشورشان نقش داشته باشند، تهدید آمیز نیست. اگر شما ۵۰ در صد جمعیت یک کشور را از روند تصمیم سازی خارج کنید، در نهایت چه می‌شود؟ تصمیم شما ناقص از آب در خواهد آمد چون که این تصمیم منطبق با خط مشی و راه‌حل‌های متناسب با نیازهای واقعی جامعه نیست.»
کمپین یک میلیون امضا که نزدیک به دو سال پیش توسط تعدادی از فعالان حقوق زن در ایران راه اندازی شده است، قصد دارد یک میلیون امضا از زنان و مردان ایرانی برای رفع به گفته مسئولان کمپین تبعیض‌های قانونی علیه زنان ایرانی جمع آوری کرده و به مجلس ایران تحویل دهند و از این طریق خواستار بازبینی قوانین شوند.
