پيام بی‌خدايی بر اتوبوس‌های لندن

در ميان آگهی‌های پر زرق و برق تبليغاتی، در لندن اتوبوس‌های شهری پيامی غيرمتعارف را در معرض ديد رهگذران قرار داده‌اند؛ پیامی که بی‌خدایی را تبلیغ می‌کند.

اما سر و کله «تبلیغات بی‌خدایی» از کجا آغاز شد؟

اگر اول صبح، در سرمای زمستان، در ايستگاه چشم به راه رسيدن اتوبوس مانده باشيد، می‌دانيد که پيدا شدن افکار ملحدانه در آن حال و هوا چيز چندان عجيبی نيست.

اما در شهر لندن اگر اين افکار به مخيله‌تان خطور هم نکند، تبليغی بر روی ۸۰۰ دستگاه اتوبوس نقش بسته تا وسوسه‌ اين نوع تصورات را به جان شما بيندازد.

داستان اين تبليغ از آنجا شروع شد که عده‌ای بی‌خدا تصميم گرفتند مانند گروه‌های مذهبی که با پيام‌های کوتاه تبليغاتی تبليغ مذهب می‌کنند، پيام بی‌خدايی خود را به مردم برسانند.

برای همين در ماه اکتبر سال گذشته ميلادی، يعنی آبان ماه گذشته، به اميد جمع کردن ۸ هزار پوند، در صدد جلب کمک از مردم برآمدند. در نهايت حيرت دست‌اندرکاران پس از ۴ روز نزديک به ۱۵۰ هزار پوند پول جمع شد.

اين گروه سرانجام چهارشنبه هفته گذشته رسالت خود را به انجام رساند و آگهی تبليغاتی خود را روی ۸۰۰ اتوبوس شهری نصب کرد با اين مضمون که «احتمالاً خدايی وجود ندارد. پس نگران نباشيد و از زندگی خود لذت ببريد».

اما به نوشته روزنامه هرالد تریبون، واکنش رهگذران خيابان‌های لندن نسبت به اين پيام يکسان نبود. يک خانم جهانگرد ۷۶ ساله آمريکايی از شهر لوس‌آنجلس می‌گويد: «من خدا را باور دارم و از زندگی خودم هم لذت می‌برم. پس لازم نيست خود را برای من به زحمت بيندازيد».

سارا هال ۲۸ ساله اهل استراليا که برای ديدن دوستانش به بريتانيا رفته به همين روزنامه گفته است: «از اين که شاهد آزادی بيان است خوشحال است، هر چيزی که باشد».

از طرف ديگر کليسای متديست هم در بيانيه‌ای اعلام کرده است که از اين آگهی تبليغاتی استقبال می‌کند چون «بهانه‌ای است برای صحبت از خداوند».

در بريتانيا هر چند ملکه اليزابت ریيس کليسای انگلستان است، اين کشور کاملا سکولار است.

در سال ۲۰۰۳ از تونی بلر نخست‌وزير وقت بريتانيا در مورد اعتقادات دينی‌اش سؤال شد که آلستر کمپبل، سخنگوی او به ميان صحبت پريد و گفت: «اينجا ما کاری با خدا نداريم».

با اين وجود، آقای بلر بعد از استعفا از مقام نخست‌وزيری رسماً مذهب کاتوليک را برای خود انتخاب کرد.

ريچار داوکينز، رفتارشناس، زيست‌شناس و نويسنده کتاب جنجالی «توهم خداوند» که خود يکی از بانيان اين حرکت تبليغاتی است می‌گويد از زمان حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ نقش دين و مذهب در بحث‌های عمومی بيشتر شده است.

او اضافه می‌کند که «در بريتانيا ما عادت کرده‌ايم با تبليغات دينی و مذهبی بمباران شويم، نه فقط از جانب مسيحيان که از جانب مذاهب ديگری که فکر می‌کنند تبليغ دين حقی است که خدا به آنها داده است».

هفته آينده «حرکت اتوبوس بی‌خدايان» در نظر دارد که هزار آگهی تبليغاتی خود را در شبکه مترو لندن هم منتشر کند و در آنان از گفته‌های اميلی ديکينسون، آلبرت اينشتین، داگلاس آدامز و کاترين هپبورن استفاده کند.

نمونه‌ای از شعارهای اين حرکت تبليغی اين گفته اميلی ديکینسون، شاعر آمريکايی، است: «اين‌که ديگر زندگی دوباره‌ای در کار نيست، زندگی را شيرين می‌کند».

گروه‌هايی در اسپانيا و ايتاليا هم تلاش دارند که تبليغات مشابهی را روی اتوبوس‌های شهری نصب کنند.