(rm) صدا | (wma) صدا [ 27:46 mins ]
زهره اسلامیان همسر مهندس علی اکبر موسوی با انتشار نامه سرگشاده از چهار ماه درد و رنج خود و فرزندانش گفت. فعالان ایرانی دفاع از حقو بشر، ضمن ابراز نگرانی از وضعیت زندانیان بند 209 زندان اوین خواستار اقدامات جهانی برای نجات جان زندانیان این بند شدند. علیرضا کرمی خیرآبادی، زندانی سیاسی زندان رجایی شهر در واکنش به سخنان رئیس کل دادگستری استان تهران که گفته است دادن مرخصی به زندانیان یک نیت مقدس است، نامه ای منتشر کرد و از جمله به شکنجه هایی که در این مدت تحمل کرده اشاره کرد. گزارش سالانه وزارت امور خارجه بریتانیا در زمینه حقوق بشر در جهان روز پنجشنبه منتشر شد. در بخش مربوط به ایران از جمله آمده است در دوازده ماه گذشته وخامت وضعیت حقوق بشر در ایران همچنان ادامه داشته و آزادی بیان، اجتماعات و نیز آزادی های فردی، حقوق اقلیت های قومی و دینی و حقوق زنان بیش از پیش زیر پا نهاده شده است. محسن سازگارا پژوهشگر و فعال سیاسی در آمریکا در مصاحبه با رادیو فردا روند غیر دموکراتیک انتخابات مجلس خبرگان را بررسی می کند. در ابتدای برنامه این هفته «حقوق بشر و دموکراسی» مهدیه جاوید و مسعود ملک از رادیو فردا اخبار مربوط به موارد نقض حقوق بشر در ایران را مرور می کنند.
مریم احمدی (رادیو فردا): زهره اسلامیان همسر مهندس علی اکبر موسوی خوئینی که روز 22 خردادماه گذشته در تجمع اعتراضی زنان در میدان هفت تیر تهران دستگیر و زندانی شد، با انتشار نامه سرگشاده از چهار ماه درد و رنج خود و فرزندانش گفته اما در پایان نامه نوشت: اکنون اما اگرچه تنش را اسیر کرده اند، دعا کنیم روحیه اش عالی و قلبش پرتوان باد. خانم اسلامیان از جمله در این نامه آورده است: «چه پاسخی به ذهن کودکانه فرزندم باید داد وقتی که می گوید بابا رزمنده بود و ممکن بود که در جبهه بمیرد، بعد از آن هم که نماینده مجلس بود و شبها وقتی به خانه می آمد که ما خوابیده بودیم؛ همه می گویند که آن نبودن ها و خستگی هایش به خاطر کارهای خوبش بوده، پس به من بگویید زندان چه ربطی به یک آدم خوب دارد».
مهندس موسوی خوئینی هنگامی که در زندان بود، پدر خود را از دست داد و هنگامی که برای شرکت در مراسم چهلم پدر چند ساعتی به او مرخصی داده بودند، در حالی که ماموران اطلاعاتی همراهیش می کردند، در مقابل در مسجد به فریاد گفت: در زندان شکنجه شده است. مهندس خوئینی در بند 209 زندان اوین محبوس است. فعالان ایرانی دفاع از حقو بشر، ضمن ابراز نگرانی از وضعیت زندانیان این بند، خواستار اقدامات جهانی برای نجات جان زندانیان این بند شده اند. در این بیانیه از جمله آمده است:
«طی سالیان اخیر بسیاری از مردان و زنان آزادی خواه و مبارز در بند 209 زندان اوین تحت شکنجه های طاقت فرسا و قرون وسطایی قرار گرفتند و تعداد زیادی از آنها زیر شکنجه جان باختند. بند 209 تحت نظارت مستقیم وزارت اطلاعات قرار دارد و هیچ گونه نظارتی بر آن انجام نمی گیرد و بازجویان وزارت اطلاعات مجاز به استفاده از هرگونه شکنجه علیه زندانیان سیاسی در این بند می باشند. از جمله این افراد آقایان مهندس موسوی خوئینی، دکتر سعید ماسوری، کیوان رفیعی، کیانوش سنجری، آیت الله کاظمینی بروجردی، دکتر کیوان انصاری، ابوالفضل جهاندار، خیرالله درخشندی و ماذن شاهد قتل زهرا کاظمی، عبدالله المنصوری تبعه هلند که توسط حکومت سوریه به ایران مسترد شده و تعداد زیادی از هواداران آیت الله بروجردی. در ادامه فراخوان به برخی شیوه های شکنجه که در این بند به کار می رود اشاره شده، از جمله شکنجه های روحی، علیه زندانیان سیاسی که تحت نظرات فردی به نام سعید شیخان مشهور به سربازجوی طلایی وزارت اطلاعات در این بند انجام می گیرد. شکنجه های جسمی که اکثرا توسط شکنجه گری به نام ستوده همراه با تعداد دیگری از بازجویان انجام می گیرد ....».
م . ا: علیرضا کرمی خیرآبادی، زندانی سیاسی زندان رجایی شهر در واکنش به سخنان رئیس کل دادگستری استان تهران که گفته است دادن مرخصی به زندانیان یک نیت مقدس است، نامه ای منتشر کرده و از جمله نوشته است:
«بنده قریب هشت سال است به جرم دروغین جاسوسی برای حکومت ساقط شده حزب بعث عراق درزندان های همین استان تهران به سر می برم و بر اثر شکنجه هایی که شده ام از ناحیه کمر، زانو، مجاری ادرار، قلب ... وجود صوت شدید و مستمر در سر به علت ارسال صورت با فرکانسی خاص به سلولم به هنگامی که قرار بود حافظه ام پاک شود و اختلال از لحاظ تنفسی به علت ارسال گازهای مختلف به داخل سلولم که مجبور بودم مدت چهارماه از زیر در به سلول تنفس کنم و نیز سوء قصد چندباره به جانم، همچنان در رنج و عذاب هستم و در این هشت سال برای درمانم هیچ اقدام موثری صورت نگرفته است».
م . ا: گزارش سالانه وزارت امور خارجه بریتانیا در زمینه حقوق بشر در جهان روز پنجشنبه منتشر شد. در بخش مربوط به ایران از جمله آمده است در دوازده ماه گذشته وخامت وضعیت حقوق بشر در ایران همچنان ادامه داشته و آزادی بیان، اجتماعات و نیز آزادی های فردی، حقوق اقلیت های قومی و دینی و حقوق زنان بیش از پیش زیر پا نهاده شده است.
امیر آرمین: «در دوازده ماه گذشته وخامت وضعیت حقوق بشر در ایران همچنان ادامه یافت، آزادی بیان و اجتماع به طور مکرر و به صورت جدی زیر پا نهاده شد، مقام هایی که در سرکوب هایی دهه های 1980 و 90 در کشور دست داشتند به وزارت رسیدند. آینده مثبت به نظر نمی آید؛ یک بی میلی واقعی در بخشی از حکومت ایران وجود دارد که اصلاحاتی در زمینه حقوق بشر انجام نشود. شورای نگهبان نامنتخب شامل روحانیان و فقیهان جلوی نامزدی زنان و بسیاری از اصلاح طلبان را برای انتخاب شدن به مقام ریاست جمهوری گرفت و رد صلاحیت ها بسیاری را از نامزدشدن دلسرد کرده است ...».
م . ا: دومین اجلاس سالانه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد پایان گرفت. پیش از آغاز اجلاس، فعالان ایرانی حقوق بشر از ضرورت تعیین گزارشگری ویژه برای ایران و تلاش برای مطرح کردن این بحث در شورا گفته بودند، اما دستور کار شورا چنان بود که فرصتی برای این بحث پیش نیامد. الهه هیکس فعال حقوق بشر در آمریکا می پرسم در نبود گزارشگر ویژه برای یک کشور چه مکانیسم هایی برای شکایت از موارد نقض حقوق بشر وجود دارد؟
الهه هیکس: متاسفانه شورای حقوق بشر تشکیل شد و همان نگرانی که سازمان های بین المللی حقوق بشر داشتند که فقط کشورهای اسلامی مساله اسرائیل و فلسطینی را مطرح خواهند کرد؛ همان روال گذشته برقرار شد. کشورهای اسلامی از این ابزار استفاده می کنند و نمی گذارند بحث ها و کشورهای دیگر مطرح شود. ولی در طول این جلسه کشورهای اروپایی از جمله هلند و دو سازمان بین المللی حقوق بشر توانستند سئوال هایی راجع به ایران بکنند و در همین رابطه دو گزارشگر مخصوص و یک تن از گروه کاری دستگیری های خودسرانه به مساله ایران اشاره کردند. فیلیپ آلستن درباره مرگ اکبر محمدی و یک زندانی دیگر در زندان، بیانیه بسیار محکمی صادر و اعتراض خودش را مطرح کرد. .. از سوی دیگر گزارشگران مخصوص هستند و قطعنامه ای که درباره ایران قرار است مطرح شود در هفته آینده در مجمع عمومی و کمیته سوم، خواستار یک گزارشگر مخصوص برای ایران خواهند بود، ولی همزمان گزارشگران دیگری هستند که به گزارشگران موضوعی معروفند که در رابطه با همه امور از مساله خانم ها تا اقلیت های قومی مذهبی موظفند که به مسائل مختلف رسیدگی کنند و خیلی راحت می شود از داخل ایران اشخاص یا سازمان ها و نهادهای حقوق بشر بتوانند مساله خودشان را مطرح کنند. بسیار آسان با شماره فکس 41229179006 می توانند مساله خودشان را حتی به زبان فارسی بنویسند و شکواییه خودشان را دقیق و مستدل مطرح کنند.
م . ا: هفته گذشته ثبت نام از نامزدهای انتخابات مجلس خبرگان آغاز شد. شماری از نامزدها هم اکنون اعضای شورای نگهبان هستند که باید صلاحیت نامزدهای انتخابات مجلس خبرگان را بررسی و تایید کنند، بر جریان انتخابات نظارت داشته باشند و بعد هم باید صحت انتخابات و درستی شمارش آرا را تایید کنند. وظیفه مجلس خبرگان نظارت بر کار رهبری و در صورت لزوم خلع او و تعیین رهبری جدید است. گرچه اعضای این مجلس توسط مردم انتخاب می شوند، اما نامزدها باید از صافی شورای نگهبان بگذرند که نیمی از اعضایش توسط رهبر منصوب می شوند و نیمی دیگر با معرفی رئیس قوه قضاییه و تایید رهبر. آیا این فرایند را می تواند یک انتخابات دموکراتیک خواند؟ محسن سازگارا پژوهشگر و فعال سیاسی در آمریکا می گوید:
محسن سازگارا: مطمئنا نه انتخابات مجلس خبرگان، بلکه سایر انتخابات ایران را به هیچ وجه نمی شود انتخابات دموکراتیک نامید، زیرا انتخاب دموکراتیک یعنی مردم آزادانه بتوانند کاندیدا شوند و آزادانه هم بتوانند رای دهند و آزادانه بر روند و فرایند انتخابات، احزاب رقیب و مطبوعات آزاد بتوانند نظارت کنند. همه اینها در تمام انتخابات ایران غایب است. در این انتخابات اخیر که خیلی جالبتر است؛ کسانی در انتخابات شرکت کردند که خود در شورای نگهبان هستند، یه آبله اضافه هم این که الان وزارت کشور و دستگاه شورای نگهبان همه در اختیار یک جناح است که نشان دادند در انتخابات ریاست جمهوری که خیلی هم مالک الرقاب نبودند، امکان تقلب هم دارند. بنابراین حتی راحت هم می توانند صندوق سازی و تقلب هم بکنند.
