- رادیو فردا: آقای میلانی، سخنان اخیر آیت‌الله خامنه‌ای را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
عباس میلانی: این مسئله تلاشی است در جهت نشان دادن این که ایشان می‌خواهد یک عقب‌نشینی تاکتیکی انجام دهد، چون گند ماجرا بیش از حد درآمده است. ولی در کنار همین به اصطلاح عقب‌نشینی تاکتیکی، عبارت دیگری می‌گوید که نشان می‌دهد ایشان کماکان متوجه واقعیت نیست، وقتی می‌گوید گناه اصلی ناموجه جلوه دادن این انتخابات است.
اگر قرار است جانیان و دروغگویان را محاکمه کنند، باید روزنامه کیهان را به خاطر حمله با بی‌شرمانه‌ترین زبان نسبت به کسانی که مسایل را مطرح می‌کردند و نسبت به رهبران جنبش دموکراتیک مردم ایران که به قول خودشان ۱۴ میلیون رأی آورده‌اند، محاکمه کنند.
اگر آقای خامنه‌ای در محاکمه جانیان جدی است، باید از همه افراد بازخواست شود و اگر چنین شود خواهیم دید که تصمیم گیرنده نهایی خود رهبر است و مرکز این رفتارها بیت خود ایشان است و خود ایشان انتخابات را تأیید کرد و این افراد را به جان مردم انداخت.
- آقای میلانی، در کیفرخواستی که از سوی دادستانی تهران علیه متهمان این دادگاه‌ها مطرح شد، بارها نامزدهای معترض به نتیجه انتخابات به عنوان عوامل پشت پرده ناآرامی‌های اخیر در ایران معرفی شدند و گفته شد که این افراد وابسته به نیروهای خارجی بودند.
از طرف دیگر رهبر جمهوری اسلامی در صحبت‌های اخیر بدون نام بردن از فرد یا گروه خاص گفت که «من پیش قراولان حوادث اخیر را به دست نشاندگی بیگانگان از جمله آمریکا و انگلیس متهم نمی‌کنم، چرا که این موضوع برای من ثابت نشده است».
اما آقای خامنه‌ای در اولین نماز جمعه بعد از انتخابات گفته بود «امنیت مردم مورد تطاول مزدوران و دست‌نشاندگان سرویس‌های جاسوسی غربی و صهیونیست قرار گرفت». شما این تضاد را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
من فکر می‌کنم باید از خود آقای خامنه‌ای درباره این ضد و نقیض‌گویی پرسید. این صحبت‌ها نشان می‌دهد آن نماز جمعه را با تعجیل فراوان برگزار کردند و می‌خواستند کودتایی که غیرقابل انکار بود را به مردم تحمیل کنند، ولی دیدند مردم مقاومت می‌کنند و به قول معروف با یک من سریش هم نمی‌توان اینها را به عوامل خارجی چسباند.
حال در این سخنرانی آقای خامنه‌ای سعی می‌کند عقب‌نشینی کند، ولی درعین حال در روزنامه‌هایی مانند کیهان و سایت رجانیوز به همین افراد به بدترین نحوی حمله می‌شود، به دانشگاه‌های خارج از کشور و روشنفکران داخل و خارج افتراهای بی‌شرمانه‌ای وارد می‌شود.
به نظر من صحبت آقای خامنه‌ای گامی است در جهت عقب‌نشینی از آن سخنرانی نماز جمعه که بزرگترین اشتباه سیاسی زندگی آقای خامنه‌ای بود، ولی گامی است بسیار کوچک و بسیار دیرهنگام.
- آقای میلانی، با توجه به این که در کیفرخواست دادستانی تهران اشد مجازات برای رهبران این ناآرامی‌ها و اعتراضات خیابانی درخواست شده و مطابق قوانین موضوعه جمهوری اسلامی اشد مجازات اعدام است، برخی معتقد هستند برای اعدام این افراد طراحی می‌شود.
فکر می‌کنید آقای خامنه‌ای با صحبت‌های خود می‌خواهد اصولگرایان تندرو را از انجام حرکتی غیر قابل بازگشت بازدارد؟
این تضاد قطعاً وجود دارد و ما آن را در کیهان و روزنامه‌های سپاه می‌بینیم. عده‌ای هستند که فکر می‌کنند اگر چند نفر را اعدام کنند، می‌توانند دراین خانه یغما مدتی بیشتری بمانند، ولی این تصور واهی است.
اگر اینها به طرف بازداشت رهبران جنبش بروند، قطعاً وضع به مراتب بدتر از آن چیزی خواهد شد که تا کنون رخ داد. مردم به ستوه آمده‌اند و این را آقای خامنه‌ای می‌داند و فکر می‌کند افراطیون متوجه این امر نیستند.
از طرف دیگر آقای خامنه‌ای تلاش می‌کند خود را از این کارها مبرا کند، در حالی که همه شواهد نشان می‌دهد که رهبری این کارها مستقیم به بیت ایشان برمی‌گردد و بدون استحضار شخص رهبری اینها قدرتی ندارند.
بدون حمایت رهبری مگر شریعتمداری در مملکت چه کاره است که به رهبران مملکت و کسانی که ۳۰ سال به خود این رژیم خدمت کرده‌اند، توهین کند و به رؤسای جمهور سابق این مملکت اتهام وارد می‌زند.
اکنون تبری جستن دیگر دیر است، وقتی در آن نماز جمعه آقای خامنه‌ای به طور مستقیم خود را در جناح احمدی‌نژاد قرار داد، فراجناحی بودن که شرط ولایت فقیه است را از دست داد و می بینیم که حتی احمدی‌نژاد هم حرف ولی فقیه را نمی‌خواند.
ولی فقیهی که حتی نتوانست رحیم مشایی را از کابینه و دار و دسته احمدی‌نژاد بیرون کند، دیگر با این حرف‌ها فصل‌الخطاب بودنش به وضعیت قبل باز نمی‌گردد.
