شنبه دهم مردادماه ده‌ها تن از دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف تجمعی آرام در محوطه این دانشگاه برگزار کردند.
این گروه از دانشجویان عکس‌هایی از جانباختگان حوادث پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران را همراه با شمع‌های روشن در دست گرفته بودند و در اقدامی سمبلیک یاد و خاطره چهلمین روز درگذشت این کشته شدگان را گرامی داشتند.
تارا سپهری‌فر، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف، در گفت‌وگو با رادیو فردا از کم وکیف برگزاری این تجمع می‌گوید.
رادیو فردا: خانم سپهری‌فر، ممکن است در مورد تجمع روز شنبه دانشجویان دانشگاه شریف توضیح دهید؟
تارا سپهری فر: دانشجویان دانشگاه شريف همگام با ساير دانشجويان و تمام مردم ايران، ساعت شش بعد از ظهر روز شنبه جلوی در اصلی دانشگاه در خيابان آزادی تجمع کرده و به ياد کشته‌شدگان حوادث اخير شمع روشن کردند و سپس به راهپيمايی آرام در داخل دانشگاه دست زدند و شعارهايی سر دادند و برنامه بدون سخنرانی حدود يک ساعت طول کشيد.
شعارهايی که دانشجويان سر دادند چه بود و تجمع‌کنندگان چه خواسته‌ای را عنوان کردند؟
شعارهايی که دراين تجمعات سر داده می‌شود تفاوتی با شعارهايی که مردم در خيابان سر می‌دهند، تفاوتی ندارد. برای مثال شعارهای «برادر شهيدم رأيت را پس می‌گيرم» و«برادر شهيدم خونت را پس می‌گيرم» همان شعارهايی است که در خيابان و مراسم بهشت زهرا و مصلی داده می‌شود.
با توجه به اين که اکثر کشته شده ها از ميان دانشجويان و جوانان بودند، قشر دانشجو همبستگی عميق‌تری با اين موضوع دارد و خواستار مشخص و مجازات شدن مسببين اين قضايا است.
يعنی به چه صورت؟
من فکر می‌کنم با شروع دانشگاه در اول مهر اين اعتراضات شکل ديگری به خود بگيرد و به صورت جدی‌تری دنبال شود.
قبل از شروع سال تحصيلی و بعد از مراسم تحليف آقای احمدی‌نژاد، ديگر ايشان رئيس جمهور است و به هيچ وجه هم حاضر نيست از اين مسئله کوتاه بيايد. آقای احمدی‌نژاد علاقه فراوانی دارد که به مجامع آموزشی سر بزند و آن موقع بايد در مقابل جنايت‌هايی که دراين مدت رخ داده، پاسخگوی خيل عظيم دانشجويان باشد.
موضوع ديگر فقط ستاره‌دار کردن دانشجويان، ممنوع‌الورود کردن آنها به دانشگاه و حتی بازداشتشان نيست، موضوع خون‌هايی است که ريخته شده است.
برخورد مسئولان دانشگاه با تجمع دانشجويان چگونه بود؟
مسئولان حراست برخورد جدی با تجمع نکردند، فقط در کنار تجمع حضور داشتند و از دانشجويان خواستند مراسم طولانی نشود.
آيا تجمعات ديگری هم برگزار خواهد شد به ويژه از سوی انجمن اسلامی دانشگاه صنعتی شريف؟
اتفاقی که دراين جنبش رخ داده اين است که فقط فعالان سياسی و مدنی نيستند که نوک پيکان مبارزه قرار دارند و فعالان سياسی هم خودشان را در بين مردم می‌بينند.
اگر زمانی نياز بود که انجمن‌های اسلامی و دفتر تحکيم و گروه‌های پيشرو اجتماعی برای اعتراض فراخوان بدهند، اکنون جنبش به اين صورت نيست و افراد همراه با خانواده‌های خود فعاليت می‌کنند حتی افرادی که هرگز سابقه فعاليت سياسی نداشته‌اند.
ما به طور قطع بعد از باز شدن دانشگاه اين مسئله را به عناوين مختلف و تا جايی که توان داريم پيگيری می‌کنيم.
به خصوص مکانی که دانشگاه شريف واقع شده، تمام دو هفته اول دراحاطه نيروهای امنيتی بود و دانشجويانی که به دانشگاه مراجعه می‌کردند خواسته يا ناخواسته شاهد شهيد شدن مردم در تظاهرات ۲۵ و ۳۰ خرداد بودند و بنابراين خود دانشجويان به صورت خودجوش مسئله را دنبال می‌کنند، حتی اگر انجمن اسلامی هم نخواهد اين کار را انجام دهد.
ما مشتاق هستيم با تمام توان اين مسئله را پيگيری کنيم، منتها فعلاً دانشگاه تعطيل است.
این گروه از دانشجویان عکس‌هایی از جانباختگان حوادث پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران را همراه با شمع‌های روشن در دست گرفته بودند و در اقدامی سمبلیک یاد و خاطره چهلمین روز درگذشت این کشته شدگان را گرامی داشتند.
تارا سپهری‌فر، دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف، در گفت‌وگو با رادیو فردا از کم وکیف برگزاری این تجمع می‌گوید.
رادیو فردا: خانم سپهری‌فر، ممکن است در مورد تجمع روز شنبه دانشجویان دانشگاه شریف توضیح دهید؟
تارا سپهری فر: دانشجویان دانشگاه شريف همگام با ساير دانشجويان و تمام مردم ايران، ساعت شش بعد از ظهر روز شنبه جلوی در اصلی دانشگاه در خيابان آزادی تجمع کرده و به ياد کشته‌شدگان حوادث اخير شمع روشن کردند و سپس به راهپيمايی آرام در داخل دانشگاه دست زدند و شعارهايی سر دادند و برنامه بدون سخنرانی حدود يک ساعت طول کشيد.
شعارهايی که دانشجويان سر دادند چه بود و تجمع‌کنندگان چه خواسته‌ای را عنوان کردند؟
شعارهايی که دراين تجمعات سر داده می‌شود تفاوتی با شعارهايی که مردم در خيابان سر می‌دهند، تفاوتی ندارد. برای مثال شعارهای «برادر شهيدم رأيت را پس می‌گيرم» و«برادر شهيدم خونت را پس می‌گيرم» همان شعارهايی است که در خيابان و مراسم بهشت زهرا و مصلی داده می‌شود.
با توجه به اين که اکثر کشته شده ها از ميان دانشجويان و جوانان بودند، قشر دانشجو همبستگی عميق‌تری با اين موضوع دارد و خواستار مشخص و مجازات شدن مسببين اين قضايا است.
يعنی به چه صورت؟
من فکر می‌کنم با شروع دانشگاه در اول مهر اين اعتراضات شکل ديگری به خود بگيرد و به صورت جدی‌تری دنبال شود.
قبل از شروع سال تحصيلی و بعد از مراسم تحليف آقای احمدی‌نژاد، ديگر ايشان رئيس جمهور است و به هيچ وجه هم حاضر نيست از اين مسئله کوتاه بيايد. آقای احمدی‌نژاد علاقه فراوانی دارد که به مجامع آموزشی سر بزند و آن موقع بايد در مقابل جنايت‌هايی که دراين مدت رخ داده، پاسخگوی خيل عظيم دانشجويان باشد.
موضوع ديگر فقط ستاره‌دار کردن دانشجويان، ممنوع‌الورود کردن آنها به دانشگاه و حتی بازداشتشان نيست، موضوع خون‌هايی است که ريخته شده است.
برخورد مسئولان دانشگاه با تجمع دانشجويان چگونه بود؟
مسئولان حراست برخورد جدی با تجمع نکردند، فقط در کنار تجمع حضور داشتند و از دانشجويان خواستند مراسم طولانی نشود.
آيا تجمعات ديگری هم برگزار خواهد شد به ويژه از سوی انجمن اسلامی دانشگاه صنعتی شريف؟
اتفاقی که دراين جنبش رخ داده اين است که فقط فعالان سياسی و مدنی نيستند که نوک پيکان مبارزه قرار دارند و فعالان سياسی هم خودشان را در بين مردم می‌بينند.
اگر زمانی نياز بود که انجمن‌های اسلامی و دفتر تحکيم و گروه‌های پيشرو اجتماعی برای اعتراض فراخوان بدهند، اکنون جنبش به اين صورت نيست و افراد همراه با خانواده‌های خود فعاليت می‌کنند حتی افرادی که هرگز سابقه فعاليت سياسی نداشته‌اند.
ما به طور قطع بعد از باز شدن دانشگاه اين مسئله را به عناوين مختلف و تا جايی که توان داريم پيگيری می‌کنيم.
به خصوص مکانی که دانشگاه شريف واقع شده، تمام دو هفته اول دراحاطه نيروهای امنيتی بود و دانشجويانی که به دانشگاه مراجعه می‌کردند خواسته يا ناخواسته شاهد شهيد شدن مردم در تظاهرات ۲۵ و ۳۰ خرداد بودند و بنابراين خود دانشجويان به صورت خودجوش مسئله را دنبال می‌کنند، حتی اگر انجمن اسلامی هم نخواهد اين کار را انجام دهد.
ما مشتاق هستيم با تمام توان اين مسئله را پيگيری کنيم، منتها فعلاً دانشگاه تعطيل است.
