بيش از يک صد روزنامه‌نگار و شماری از وکلای دادگستری با انتشار نامه سرگشاده‌ای خطاب به رييس قوه قضائيه ضمن اعتراض به «پلمپ انجمن صنفی روزنامه نگاران ايران » ، «بازداشت چهارماهه دبير اين انجمن» و «بازداشت ده‌ها روزنامه‌نگار و وب‌نگار منتقد جناح حاکم»، از وی خواستند تا هرچه سريعتر روزنامه‌نگاران بازداشت شده را آزاد کند.
بيش از يکصد روزنامه‌نگار وشماری از وکلای دادگستری در اين نامه با تاکيد براينکه «ما روزنامه‌نگاريم؛ وظيفه ما خبررسانی و تحليل اوضاع سياسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور» و «ترسيم سيمای واقعی از هرآن چيزی است که در حال اتفاق افتادن است» تاکيد کرده‌اند که «انتقاد بديهی‌ترين حق ما است.»
امضاء کنندگان اين نامه که دست کم از سوی ۱۴ وکيل مدافع حقوق روزنامه‌نگاران نيز مورد حمايت قرار گرفته، با اشاره به اعتراضات پس از انتخابات و اينکه به رغم «برخورد دولتی» اعتراضات آرام و گسترده بخش‌های کثيری از ملت تا امروز نيز ادامه دارد، خطاب به صادق لاريجانی رييس قوه قضائيه جمهوری اسلامی نوشته‌اند که «دستگيری‌های گسترده، محاکمه‌ها و زندان‌هايی که همه، زير نظر دستگاه قضايی و يا ظاهراً توسط ضابطان قضايی انجام شد و همچنان ادامه دارد، بخشی از اين برخوردها است.»
روزنامه‌نگاران و وکلای امضاء کننده اين نامه «برخورد با روزنامه‌ها و روزنامه‌نگاران منتقد جريان حاکم» را «مايه نگرانی و تاسف» عنوان کرده و نوشته‌اند که «روزنامه‌ها و نشريات متعددی توقيف شد؛ وب‌سايت‌های بسياری فيلتر و ده‌ها روزنامه‌نگار منتقد بازداشت شده‌اند.»
در نامه بيش از يک صد روزنامه نگار و وکيل خطاب به صادق لاريجانی همچنين آمده که «برخی از روزنامه‌نگاران در دادگاه‌های انقلاب، بدون حضور هیأت منصفه و بعضاً حتی بدون وکيل ، محاکمه و محکوم شده‌اند و بسياری هنوز ماه‌هاست بلاتکليف ، در بازداشت موقت به سر می‌برند و گروهی از آنان نيز با سپردن وثيقه‌های سنگين بطور موقت از زندان خارج شده‌اند.»
در بخش ديگری از این نامه امضاکنندگان به پلمپ چندين ماهه دفتر «انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ايران» و بازداشت بدرالسادات مفيدی دبير فراگيرترين نهاد صنفی روزنامه‌نگاران ايران اعتراض کرده و با تاکيد براينکه با گذشت چندين ماه از بازداشت خانم مفيدی «همچنان هم بدون اينکه در دادگاه صالحه محاکمه و يا برای تبديل قرار بازداشت او به قرار مناسب برای آزادی اقدامی صورت گيرد در زندان به‌سر می‌برد» از رئيس قوه قضائيه پرسيده‌اند که «آيا پلمپ دفتر رسمی تنها انجمن صنفی مورد اعتماد روزنامه‌نگاران ، زندانی بودن دبير اين انجمن و به زندان افتادن ده‌ها روزنامه‌نگار و وب‌نگار به اين معنی تلقی نمی‌شود که جمهوری اسلامی ايران، تحمل روزنامه‌نگاران و انتقادات علنی آنها را ندارد؟»
آنها همچنين نسبت به «عدم پذيرش وثيقه برای آزادی روزنامه‌نگاران» برخلاف تاکيدات صريح قانون»، دخالت دستگاهی اجرايی و دولتی در «تعيين عناوين مجرمانه و توسعۀ جرم‌انگاری» ، «دخالت در وظايف قوای مقننه و قضائيه» و «رويه‌ای عليه استقلال دستگاه قضايی» اعتراض کرده‌اند.
نويسندگان این نامه با تاکيد براينکه «اگر نوشتن يک مقاله در يک نشريه يا وب‌سايت و يا مصاحبه با يک رسانه غير ايرانی حسب ادعا منجر به مخدوش شدن چهره نظام می‌شود» از صادق لاريجانی پرسيده‌اند که « آيا ماه‌ها برخورد با روزنامه‌ها و روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران زندانی که ضوابط دادرسی عادلانه در مورد آنها رعايت نشده است، خدشه‌ای بر چهره نظام وارد نمی‌کند؟»
احمد زيد آبادی ، مسعود باستانی، عمادالدين باقی، عليرضا بهشتی‌شيرازی، محمد جوادی‌حصار، محمد داوری، عيسی سحرخيز، هنگامه شهيدی، ابوالفضل عابدينی، مسعود لواسانی، جواد ماه‌زاده، عماد بهاور، مهدی محموديان، ياسر معصومی، بدرالسادات مفيدی، علی مليحی، احسان مهرابی، شيوا نظرآهاری، حسين نورانی‌نژاد و محمد نوری‌زاد از جمله روزنامه‌نگارانی هستند که هنوز در بازداشت به سر می برند اما شمار روزنامه‌نگاران بازداشت شده در ماه‌های پس از انتخابات بنابر اعلام سازمان گزارشگران بدون مرز بيش از ۱۰۰ نفر اعلام شده است.
شماری از روزنامه نگاران بازداشت شده از سوی دادگاه انقلاب به زندانی های سنگين محکوم شده اند و برخی ديگر با وثيقه های سنگين به طور موقت آزاد شده اند و اين درحالی است که گزارشگران بدون مرز می گويد دستکم ۵۰ خبرنگار و روزنامه نگار ايرانی نيز در ماه های پس از انتخابات مجبور به ترک ايران شده اند.
در روزهای اخير بيش از ۳۵۰۰ نفر از روزنامه‌نگاران، نخبگان و چهر‌ه‌های شاخص ادبيات جهان در نامه‌ای به آيت الله خامنه‌ای با تاکيد براينکه در جريان راهپيمايی‌های مسالمت‌آميز پس از انتخابات در ايران ، جهان شاهد «سرکوب آشکار و علنی مخالفان، ساکت کردن روزنامه‌نگاران و نويسندگان و زندانی کردن شهروندان» بوده ، خواهان آزادی روزنامه نگاران زندانی شدند.
بیشتر بخوانید:
امضاء کنندگان اين نامه که دست کم از سوی ۱۴ وکيل مدافع حقوق روزنامه‌نگاران نيز مورد حمايت قرار گرفته، با اشاره به اعتراضات پس از انتخابات و اينکه به رغم «برخورد دولتی» اعتراضات آرام و گسترده بخش‌های کثيری از ملت تا امروز نيز ادامه دارد، خطاب به صادق لاريجانی رييس قوه قضائيه جمهوری اسلامی نوشته‌اند که «دستگيری‌های گسترده، محاکمه‌ها و زندان‌هايی که همه، زير نظر دستگاه قضايی و يا ظاهراً توسط ضابطان قضايی انجام شد و همچنان ادامه دارد، بخشی از اين برخوردها است.»
روزنامه‌نگاران و وکلای امضاء کننده اين نامه «برخورد با روزنامه‌ها و روزنامه‌نگاران منتقد جريان حاکم» را «مايه نگرانی و تاسف» عنوان کرده و نوشته‌اند که «روزنامه‌ها و نشريات متعددی توقيف شد؛ وب‌سايت‌های بسياری فيلتر و ده‌ها روزنامه‌نگار منتقد بازداشت شده‌اند.»
احمد زيد آبادی ، مسعود باستانی، عمادالدين باقی، عليرضا بهشتی‌شيرازی، محمد جوادی‌حصار، محمد داوری، عيسی سحرخيز، هنگامه شهيدی، ابوالفضل عابدينی، مسعود لواسانی، جواد ماه‌زاده، عماد بهاور، مهدی محموديان، ياسر معصومی، بدرالسادات مفيدی، علی مليحی، احسان مهرابی، شيوا نظرآهاری، حسين نورانی‌نژاد و محمد نوری‌زاد از جمله روزنامه‌نگارانی هستند که هنوز در بازداشت به سر می برند.
در بخش ديگری از این نامه امضاکنندگان به پلمپ چندين ماهه دفتر «انجمن صنفی روزنامه‌نگاران ايران» و بازداشت بدرالسادات مفيدی دبير فراگيرترين نهاد صنفی روزنامه‌نگاران ايران اعتراض کرده و با تاکيد براينکه با گذشت چندين ماه از بازداشت خانم مفيدی «همچنان هم بدون اينکه در دادگاه صالحه محاکمه و يا برای تبديل قرار بازداشت او به قرار مناسب برای آزادی اقدامی صورت گيرد در زندان به‌سر می‌برد» از رئيس قوه قضائيه پرسيده‌اند که «آيا پلمپ دفتر رسمی تنها انجمن صنفی مورد اعتماد روزنامه‌نگاران ، زندانی بودن دبير اين انجمن و به زندان افتادن ده‌ها روزنامه‌نگار و وب‌نگار به اين معنی تلقی نمی‌شود که جمهوری اسلامی ايران، تحمل روزنامه‌نگاران و انتقادات علنی آنها را ندارد؟»
آنها همچنين نسبت به «عدم پذيرش وثيقه برای آزادی روزنامه‌نگاران» برخلاف تاکيدات صريح قانون»، دخالت دستگاهی اجرايی و دولتی در «تعيين عناوين مجرمانه و توسعۀ جرم‌انگاری» ، «دخالت در وظايف قوای مقننه و قضائيه» و «رويه‌ای عليه استقلال دستگاه قضايی» اعتراض کرده‌اند.
نويسندگان این نامه با تاکيد براينکه «اگر نوشتن يک مقاله در يک نشريه يا وب‌سايت و يا مصاحبه با يک رسانه غير ايرانی حسب ادعا منجر به مخدوش شدن چهره نظام می‌شود» از صادق لاريجانی پرسيده‌اند که « آيا ماه‌ها برخورد با روزنامه‌ها و روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران زندانی که ضوابط دادرسی عادلانه در مورد آنها رعايت نشده است، خدشه‌ای بر چهره نظام وارد نمی‌کند؟»
احمد زيد آبادی ، مسعود باستانی، عمادالدين باقی، عليرضا بهشتی‌شيرازی، محمد جوادی‌حصار، محمد داوری، عيسی سحرخيز، هنگامه شهيدی، ابوالفضل عابدينی، مسعود لواسانی، جواد ماه‌زاده، عماد بهاور، مهدی محموديان، ياسر معصومی، بدرالسادات مفيدی، علی مليحی، احسان مهرابی، شيوا نظرآهاری، حسين نورانی‌نژاد و محمد نوری‌زاد از جمله روزنامه‌نگارانی هستند که هنوز در بازداشت به سر می برند اما شمار روزنامه‌نگاران بازداشت شده در ماه‌های پس از انتخابات بنابر اعلام سازمان گزارشگران بدون مرز بيش از ۱۰۰ نفر اعلام شده است.
شماری از روزنامه نگاران بازداشت شده از سوی دادگاه انقلاب به زندانی های سنگين محکوم شده اند و برخی ديگر با وثيقه های سنگين به طور موقت آزاد شده اند و اين درحالی است که گزارشگران بدون مرز می گويد دستکم ۵۰ خبرنگار و روزنامه نگار ايرانی نيز در ماه های پس از انتخابات مجبور به ترک ايران شده اند.
در روزهای اخير بيش از ۳۵۰۰ نفر از روزنامه‌نگاران، نخبگان و چهر‌ه‌های شاخص ادبيات جهان در نامه‌ای به آيت الله خامنه‌ای با تاکيد براينکه در جريان راهپيمايی‌های مسالمت‌آميز پس از انتخابات در ايران ، جهان شاهد «سرکوب آشکار و علنی مخالفان، ساکت کردن روزنامه‌نگاران و نويسندگان و زندانی کردن شهروندان» بوده ، خواهان آزادی روزنامه نگاران زندانی شدند.
