از چندی پیش در بیرون از مرزهای ایران فعالیت‌هایی برای نشان دادن آثار تحریم‌ها بر وضعیت دسترسی به دارو و اعتراض به آن آغاز شده بود. حال در خود ایران، نامهای شناخته شده‌ای در عرصه فرهنگ، هنر و سیاست، به چنین اعتراضی پیوسته و نامهای را خطاب به دبیر کل سازمان ملل متحد امضا می‌کنند.
در بخشی از مانیفستی که بر روی وب‌سایت «اعتراض مردمی به تحریم دارو علیه ایران» منتشر شده٬ آمده است: «ما می‌دانیم در هیچ سندی، سطری هم درباره تحریم دارویی نوشته نشده است اما به اذعان نماینده‌های پارلمان اروپا، تحریم بانک‌های ایران و عدم امکان مبادله پول، ورود دارو به ایران را با سختی‌های بسیاری همراه کرده و اینک مردم کشور من، تاوان آن را می‌دهند.»
چندی است که گروهی از هنرمندان، فرهنگیان، و فعالان مطبوعاتی با همکاری «بنیاد امور بیماری‌های خاص» و گالری طراحان آزاد گرد هم آمده‌اند و برای رساندن صدای اعتراض خود به تاثیر تحریم‌ها بر وضعیت دارو در ایران، تلاش می‌کنند.
این گروه در صدد جمع آوری امضا برای نامهای است که مخاطب آن، دبیر کل سازمان ملل متحد، بان گی‌مون است.
در این نامه که امضای تورج صابری‌وند٬ طراح گرافیک و پایه‌گذار این حرکت را به همراه دارد٬ به بیانیه هزاره سازمان ملل متحد اشاره شده است. در این بیانیه سازمان ملل متحد خود را موظف کرده بود که تا سال ۲۰۱۵(یکسال دیگر)، مردم کشورهای در حال توسعه به داروهای حیاتی مقرون به صرفه، دسترسی پایدار و مداوم داشته باشند.
حال امضا کننده مشهور این نامه از دبیر کل سازمان ملل متحد می‌پرسند: آیا «آینده پایدار با عزت برای همه»٬ که هدف سازمان ملل متحد برای سال‌های پس از ۲۰۱۵ است٬ با وضع تحریم‌ها ممکن خواهد بود؟
تا کنون این نامه به امضای فیلمسازانی چون اصغر فرهادی، عباس کیارستمی و رخشان بنی‌اعتماد رسیده است. در کنار نامهای آشنای فرهنگ و هنر ایران، محمد خاتمی رییس جمهوری پیشین ایران نیز این نامه را امضا کرده است.
پیشتر در بیرون از مرزهای ایران نیز فعالیت‌های مشابهی انجام شده بود. چه حرکت‌های هنری و فرهنگی، مثلا در قالب پرفورمنس آرت در نزدیکی مقر سازمان ملل متحد در شهر نیویورک و چه تلاش شهروندان ایرانی ساکن خارج برای جمع آوری کمک و دارو و رساندن آن به دست بیمارانی که در ایران با مشکل کمبود دارو روبرو هستند.
دارو اگرچه به طور مستقیم مورد تحریم نیست، اما در ماه‌های گذشته گزارش‌های متعددی از دشواری دسترسی به آن برای بیماران منتشر شده است. ناظران این بحران را نتیجه تحریم‌ها و دشواری مبادلات بانکی در کنار سیاست‌های داخلی در ایران می‌دانند.
در بخشی از مانیفستی که بر روی وب‌سایت «اعتراض مردمی به تحریم دارو علیه ایران» منتشر شده٬ آمده است: «ما می‌دانیم در هیچ سندی، سطری هم درباره تحریم دارویی نوشته نشده است اما به اذعان نماینده‌های پارلمان اروپا، تحریم بانک‌های ایران و عدم امکان مبادله پول، ورود دارو به ایران را با سختی‌های بسیاری همراه کرده و اینک مردم کشور من، تاوان آن را می‌دهند.»
چندی است که گروهی از هنرمندان، فرهنگیان، و فعالان مطبوعاتی با همکاری «بنیاد امور بیماری‌های خاص» و گالری طراحان آزاد گرد هم آمده‌اند و برای رساندن صدای اعتراض خود به تاثیر تحریم‌ها بر وضعیت دارو در ایران، تلاش می‌کنند.
این گروه در صدد جمع آوری امضا برای نامهای است که مخاطب آن، دبیر کل سازمان ملل متحد، بان گی‌مون است.
در این نامه که امضای تورج صابری‌وند٬ طراح گرافیک و پایه‌گذار این حرکت را به همراه دارد٬ به بیانیه هزاره سازمان ملل متحد اشاره شده است. در این بیانیه سازمان ملل متحد خود را موظف کرده بود که تا سال ۲۰۱۵(یکسال دیگر)، مردم کشورهای در حال توسعه به داروهای حیاتی مقرون به صرفه، دسترسی پایدار و مداوم داشته باشند.
حال امضا کننده مشهور این نامه از دبیر کل سازمان ملل متحد می‌پرسند: آیا «آینده پایدار با عزت برای همه»٬ که هدف سازمان ملل متحد برای سال‌های پس از ۲۰۱۵ است٬ با وضع تحریم‌ها ممکن خواهد بود؟
تا کنون این نامه به امضای فیلمسازانی چون اصغر فرهادی، عباس کیارستمی و رخشان بنی‌اعتماد رسیده است. در کنار نامهای آشنای فرهنگ و هنر ایران، محمد خاتمی رییس جمهوری پیشین ایران نیز این نامه را امضا کرده است.
پیشتر در بیرون از مرزهای ایران نیز فعالیت‌های مشابهی انجام شده بود. چه حرکت‌های هنری و فرهنگی، مثلا در قالب پرفورمنس آرت در نزدیکی مقر سازمان ملل متحد در شهر نیویورک و چه تلاش شهروندان ایرانی ساکن خارج برای جمع آوری کمک و دارو و رساندن آن به دست بیمارانی که در ایران با مشکل کمبود دارو روبرو هستند.
دارو اگرچه به طور مستقیم مورد تحریم نیست، اما در ماه‌های گذشته گزارش‌های متعددی از دشواری دسترسی به آن برای بیماران منتشر شده است. ناظران این بحران را نتیجه تحریم‌ها و دشواری مبادلات بانکی در کنار سیاست‌های داخلی در ایران می‌دانند.
