تاکيد حسن روحانی، ریيس جمهوری اسلامی ايران بر «آشتی ملی» در مراسم روز ۲۲ بهمن واکنش‌های زيادی در ميان موافقان و منتقدان او به دنبال داشته است.
آقای روحانی روز سه‌شنبه ۲۲ بهمن گفته بود که «انقلاب و آثار انقلاب تعلق به گروه خاصی ندارد» و افزود که «ما می‌خواهيم روز به روز آشتی ملی، وحدت ملی، انسجام ملی بيشتر شود، دل‌ها را از کينه‌ها پاک کنيم و مدام به گذشته نپردازيم».
ریيس دولت يازدهم، بارها برقراری آشتی ملی در ايران را يکی از اهداف خود و دولتش اعلام کرده اما اين سخنان او توسط اصولگرايان، به عنوان تلاش برای آزادی رهبران معترضان به نتايج انتخابات رياست جمهوری در سال ۸۸ تعبير شده است.
در واکنش به اين اظهارات، محمد محمديان ریيس نهاد نمايندگی رهبر جمهوری اسلامی در دانشگاه‌ها به خبرگزاری فارس گفت که «رافت و نگاه عاطفی نظام مورد سوءاستفاده برخی قرار گرفته» و افزود: «با وجود اينکه نظام درصدد نيست که آسيبی به آنها برسد اما برخی به دنبال چنين امری نيستند.»
آقای محمديان هشدار داد «به نفع اصلاحطلبان است که از تمرکز روی اين امر خودداری کنند» و بدون توضيح بيشتری گفت: «انصراف اصلاحطلبان از تلاش برای سران فتنه بيشترين منفعت را برای خود افراد در حصر دارد.»
تعدادی از نزديکان به رهبر جمهوری اسلامی و مقام‌های ارشد قضايی و نظامی ايران از اعتراضات به نتايج انتخابات ۸۸ به عنوان «فتنه» نام می‌برند و ميرحسين موسوی و مهدی کروبی را که به عنوان نامزدهای معترض، رهبری آن اعتراضات را بر عهده گرفتند، «سران فتنه» می‌نامند.
علاءالدين بروجردی، ریيس کميسيون امنيت ملی و سياست خارجی مجلس نيز گفته که «طبيعی است با کسانی که نسبت به انقلاب اسلامی ظلم و در حق ملت ما از آغاز پيروزی انقلاب اسلامی و در طول همه سال‌‌های پس از پيروزی انقلاب جفا کرده‌اند، اتحاد و انسجام با آنها هيچ مفهومی نداشته باشد.»
لطف‌الله فروزنده، سخنگو و قائم مقام جمعيت ايثارگران هم گفت که «جريان فتنه خط قرمز ما است» و افزود: «آشتی ملی با فتنه‌گران معنی ندارد و هر کس بخواهد اين گونه بينديشد تصوری غلط و اشتباهی را ارائه داده است.»
او تاکيد کرد که «هيچگاه نبايد با دشمن و فتنه‌گران آشتی کرد» و «بايد تکليف جريان فتنه نيز مشخص شود آنها به نظام، مردم و رهبری ظلم‌کردند و به جای توبه و عذرخواهی همچنان بر مواضع گذشته خود اصرار می‌کنند.»
اما امير محبيان، از تحليلگران سياسی جناح اصولگرا گفت که احتمال می‌دهد منظور ریيس جمهوری ايران از آشتی ملی «افزايش ميزان همگرايی‌ها» باشد و افزود: «منظور آقای روحانی اين است که ما سطح تحمل ملی خود را در مقابل جريانات و ديدگاههای ديگر بالا ببريم، يعنی با کوچکترين اختلاف نظری طرف مقابل را به يک موضع غير قابل آشتی سوق ندهيم.»
آقای محبيان تاکيد کرد: «الان گروه هايی داريم که به ضرورت اين آشتی ملی رسيدهاند اما توان تاثير ندارند يا در کوتاه مدت از امکان تحرک برخوردار نيستند. گروههايی هم داريم مثل جبهه پايداری که دست‌شان در بالادست قدرت باز است اما نه تنها به اين ضرورت نرسيدهاند بلکه از آن فرار هم می‌کنند.»
