صدمین سالگرد روز جهانی زن، ۸ مارس سال ۲۰۱۱، در حالی در ایران برگزار می‌شود که تعداد زیادی از زنان فعال در جنبش زنان، فعالان دانشجویی و اجتماعی و سیاسی در زندان هستند.
زهرا رهنورد و فاطمه کروبی شاید از سر‌شناس‌ترین زنان زندانی این روز‌ها باشند. نزدیک به یک ماه است که از زهرا رهنورد، استاد دانشگاه و همسر میرحسین موسوی، خبر دقیقی در دست نیست. او ابتدا به همراه همسرش در حبس خانگی قرار گرفت و بعد‌ها خبرهایی مبنی بر بازداشت آن‌ها و انتقال‌شان به زندان حشمتیه در شرق تهران منتشر شد.
در حالی که دختران میرحسین موسوی و زهرا رهنورد می‌گویند هیچ خبری از پدر و مادر خود ندارند، مقام‌های جمهوری اسلامی از جمله علی‌اکبر صالحی، وزیر خارجه، می‌گویند آن‌ها در خانه خود هستند.
غلامحسین محسنی اژه‌ای، سخنگوی قوه قضاییه، روز ده اسفند گفت این دو رهبر مخالفان ایران به زندان حشمتیه منتقل نشده‌اند.
زهرا رهنورد پس از انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته و بازداشت تعداد زیادی از فعالان اجتماعی و سیاسی، با خانواده‌های آن‌ها در تماس بوده و به صورت مداوم به آن‌ها سر می‌زده است.
فاطمه کروبی، نماینده سابق مجلس، مدیر مسئول نشریه ایران‌دخت، فعال امور زنان و همسر مهدی کروبی، از رهبران مخالفان دولت در ایران، هم نزدیک به یک ماه است که مثل خانم رهنورد ابتدا در حبس خانگی قرار گرفته و سپس ناپدید شده است.
فخرالسادات محتشمی‌پور، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و همسر مصطفی تاج‌زاده، معاون سیاسی وزیر کشور دولت محمد خاتمی، هم اخیرا و پس از تظاهرات اعتراضی دهم اسفندماه بازداشت شد.
خانم محتشمی‌پور هم پس از انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته به طور مرتب به دیدار با فعالان سیاسی و مدنی و حمایت از زندانیان سیاسی می‌پرداخت و از رفتار حکومت انتقاد می‌کرد. خانم محتشمی‌پور روز ۱۷ اسفندماه پس از یک هفته بی‌خبری موفق به تماس تلفنی با خانواده‌اش شده و به گزارش وب‌سایت خبری جرس به آن‌ها اطلاع داده که احتمالا تعطیلات عید نوروز را هم در زندان خواهد بود.
اما نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال حقوق زنان، دیگر زندانی سیاسی است که در روز ۱۳ شهریورماه بازداشت شد. خانم ستوده وکالت تعداد زیادی از متهمان پس از انتخابات بحث‌انگیز ریاست جمهوری دهم را بر عهده داشت و بار‌ها در زندان اعتصاب غذا کرد. همسر او رضا خندان هم به دلیل اطلاع‌رسانی و مصاحبه درباره وضعیت او با رسانه‌ها بار‌ها تهدید و بازداشت شده است.
هنگامه شهیدی، روزنامه‌نگار و عضو ستاد انتخاباتی مهدی کروبی، هم از دیگر زنان زندانی است که ماه‌هاست در زندان است. او پس از مرخصی چندماهه برای اجرای حکم خود به زندان فراخوانده شد.
بهاره هدایت، عضو شورای مرکزی و سخنگوی دفتر تحکیم وحدت و فعال حقوق زنان، دیگر زن زندانی است که در ۱۰ دی‌ماه ۱۳۸۸ بازداشت شد و تا امروز بدون یک روز مرخصی در زندان به سر برده است. او در اردیبهشت‌ماه سال جاری به ۹ سال و نیم حبس محکوم شد.
برای خانم هدایت به دلیل انتشار بیانیه‌ای به مناسبت روز دانشجو در سال جاری پرونده جدیدی تشکیل شده است.
امین احمدیان، همسر بهاره هدایت و از اعضای ادوار تحکیم وحدت، به رادیوفردا می‌گوید که ماه‌هاست اجازه ملاقات با همسرش را نداشته است: «امروز روز سه‌شنبه و نوبت بند ملاقات نسوان بود و این هفته، هفته یازدهم است که من اجازه ملاقات با همسرم را ندارم. من امیدوار بودم امروز به مناسبت روز جهانی زن به من اجازه ملاقات با خانم هدایت را بدهند، اما در مراجعه‌ای که به زندان داشتم، اجازه ملاقات به من ندادند.»
بهاره هدایت در زندان به بیماری سنگ صفرا مبتلا شده، اما ماه‌هاست علی‌رغم درخواست مرخصی استعلاجی، به او اجازه درمان داده نشده است. همسر بهاره هدایت می‌گوید از وضعیت سلامتی او خبر ندارد.
مهدیه گلرو، فعال دانشجویی دیگری، است که در یازدهم آذرماه ۸۸ بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. او به دو سال حبس تعزیری محکوم شده است.
امین احمدیان می‌گوید مهدیه گلرو هم چندین ماه است اجازه ملاقات حضوری و تماس تلفنی ندارد و می‌افزاید: «این در حالی است که زندانیان عادی که به دلیل جرایم مواد مخدر یا جرایم دیگر زندانی شده‌اند، به طور مرتب ملاقات دارند اما با فعالان سیاسی و اجتماعی جور دیگری برخورد می‌شود.»
امین احمدیان درباره دلیل این فشار‌ها بر فعالان دانشجویی و سیاسی زن می‌گوید این فشار‌ها بر همه سطوح جامعه اعمال می‌شود و می‌افزاید: «همه احزاب تعطیل هستند، با همه اصناف برخورد می‌شود و به هیچ تشکلی اجازه فعالیت داده نمی‌شود. حتی در زندان هم جمع‌های کوچکی که برای فعالیت‌های مختلف از جمله درس خواندن کنار هم جمع می‌شوند، اجازه فعالیت داده نمی‌شود.»
شبنم مددزاده از دیگر زندانیان سیاسی است که قبل از انتخابات سال گذشته به همراه برادرش به جرم همکاری با ارگان‌های ضدانقلاب بازداشت شده است. او ۷۴۷ روز است که بدون مرخصی در زندان است و از دو ماه پیش از تماس تلفنی با خارج از زندان محروم شده است. خانم مددزاده در بند ۴ زندان رجایی‌شهر زندانی است.
مهسا امرآبادی، روزنامه‌نگار و همسر مسعود باستانی، روزنامه‌نگار و زندانی سیاسی، در تظاهرات اعتراضی دهم اسفندماه با فخرالسادات محتشمی‌پور بازداشت شد.
نازنین خسروانی، روزنامه‌نگار، هم دیگر زن زندانی است که از آبان‌ماه سال جاری به دنبال حمله نیروهای امنیتی به خانه پدری‌اش در بازداشت است. مادر نازنین خسروانی تنها هفته گذشته موفق به ملاقات با دخترش شد.
عاطفه نبوی، فعال دانشجویی، از ۲۵ خرداد سال گذشته به همراه پسرعمویش ضیا نبوی، فعال دانشجویی و سخنگوی شورای دفاع از حق تحصیل، بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. او به اتهام شرکت در تظاهرات ۲۵ خرداد به چهار سال حبس تعزیری محکوم شده است. وکیل عاطفه نبوی نسرین ستوده است که خود در زندان به سر می‌برد.
روناک صفار‌زاده، فعال کرد حقوق زنان و از اعضای کمپین یک میلیون امضا، هم از ۱۶ مهرماه سال ۸۶ در بازداشت است. او به شش سال و هفت ماه حبس محکوم شده است.
زینب بایزیدی و عالیه اقدام‌دوست، فعال حقوق زنان و از اعضای کمپین یک میلیون امضا، هر دو از دو سال پیش در زندان هستند.
هاله سحابی، فرزند عزت‌الله سحابی، رئیس شورای فعالان ملی مذهبی و از فعالان سیاسی و زنان، هم که به دو سال حبس تعزیری محکوم شده است، از بهمن‌ماه سال جاری در زندان است.
لیلا توسلی، فرزند محمد توسلی، رئیس دفتر سیاسی نهضت آزادی و خواهر‌زاده دکتر ابراهیم یزدی، دبیر کل نهضت آزادی، هم به اتهام گفت‌و‌گو با رسانه‌ها به عنوان شاهد عینی کشته شدن یکی از شهروندان در درگیری‌های پس از انتخابات توسط نیروی انتظامی و عبور خودرو از روی جسد او، به دو سال حبس تعزیری محکوم شده است.
زهرا رهنورد و فاطمه کروبی شاید از سر‌شناس‌ترین زنان زندانی این روز‌ها باشند. نزدیک به یک ماه است که از زهرا رهنورد، استاد دانشگاه و همسر میرحسین موسوی، خبر دقیقی در دست نیست. او ابتدا به همراه همسرش در حبس خانگی قرار گرفت و بعد‌ها خبرهایی مبنی بر بازداشت آن‌ها و انتقال‌شان به زندان حشمتیه در شرق تهران منتشر شد.
در حالی که دختران میرحسین موسوی و زهرا رهنورد می‌گویند هیچ خبری از پدر و مادر خود ندارند، مقام‌های جمهوری اسلامی از جمله علی‌اکبر صالحی، وزیر خارجه، می‌گویند آن‌ها در خانه خود هستند.
غلامحسین محسنی اژه‌ای، سخنگوی قوه قضاییه، روز ده اسفند گفت این دو رهبر مخالفان ایران به زندان حشمتیه منتقل نشده‌اند.
زهرا رهنورد پس از انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته و بازداشت تعداد زیادی از فعالان اجتماعی و سیاسی، با خانواده‌های آن‌ها در تماس بوده و به صورت مداوم به آن‌ها سر می‌زده است.
فاطمه کروبی، نماینده سابق مجلس، مدیر مسئول نشریه ایران‌دخت، فعال امور زنان و همسر مهدی کروبی، از رهبران مخالفان دولت در ایران، هم نزدیک به یک ماه است که مثل خانم رهنورد ابتدا در حبس خانگی قرار گرفته و سپس ناپدید شده است.
فخرالسادات محتشمی‌پور، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و همسر مصطفی تاج‌زاده، معاون سیاسی وزیر کشور دولت محمد خاتمی، هم اخیرا و پس از تظاهرات اعتراضی دهم اسفندماه بازداشت شد.
خانم محتشمی‌پور هم پس از انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته به طور مرتب به دیدار با فعالان سیاسی و مدنی و حمایت از زندانیان سیاسی می‌پرداخت و از رفتار حکومت انتقاد می‌کرد. خانم محتشمی‌پور روز ۱۷ اسفندماه پس از یک هفته بی‌خبری موفق به تماس تلفنی با خانواده‌اش شده و به گزارش وب‌سایت خبری جرس به آن‌ها اطلاع داده که احتمالا تعطیلات عید نوروز را هم در زندان خواهد بود.
اما نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال حقوق زنان، دیگر زندانی سیاسی است که در روز ۱۳ شهریورماه بازداشت شد. خانم ستوده وکالت تعداد زیادی از متهمان پس از انتخابات بحث‌انگیز ریاست جمهوری دهم را بر عهده داشت و بار‌ها در زندان اعتصاب غذا کرد. همسر او رضا خندان هم به دلیل اطلاع‌رسانی و مصاحبه درباره وضعیت او با رسانه‌ها بار‌ها تهدید و بازداشت شده است.
هنگامه شهیدی، روزنامه‌نگار و عضو ستاد انتخاباتی مهدی کروبی، هم از دیگر زنان زندانی است که ماه‌هاست در زندان است. او پس از مرخصی چندماهه برای اجرای حکم خود به زندان فراخوانده شد.
بهاره هدایت، عضو شورای مرکزی و سخنگوی دفتر تحکیم وحدت و فعال حقوق زنان، دیگر زن زندانی است که در ۱۰ دی‌ماه ۱۳۸۸ بازداشت شد و تا امروز بدون یک روز مرخصی در زندان به سر برده است. او در اردیبهشت‌ماه سال جاری به ۹ سال و نیم حبس محکوم شد.
برای خانم هدایت به دلیل انتشار بیانیه‌ای به مناسبت روز دانشجو در سال جاری پرونده جدیدی تشکیل شده است.
امین احمدیان، همسر بهاره هدایت و از اعضای ادوار تحکیم وحدت، به رادیوفردا می‌گوید که ماه‌هاست اجازه ملاقات با همسرش را نداشته است: «امروز روز سه‌شنبه و نوبت بند ملاقات نسوان بود و این هفته، هفته یازدهم است که من اجازه ملاقات با همسرم را ندارم. من امیدوار بودم امروز به مناسبت روز جهانی زن به من اجازه ملاقات با خانم هدایت را بدهند، اما در مراجعه‌ای که به زندان داشتم، اجازه ملاقات به من ندادند.»
بهاره هدایت در زندان به بیماری سنگ صفرا مبتلا شده، اما ماه‌هاست علی‌رغم درخواست مرخصی استعلاجی، به او اجازه درمان داده نشده است. همسر بهاره هدایت می‌گوید از وضعیت سلامتی او خبر ندارد.
مهدیه گلرو، فعال دانشجویی دیگری، است که در یازدهم آذرماه ۸۸ بازداشت و به زندان اوین منتقل شد. او به دو سال حبس تعزیری محکوم شده است.
امین احمدیان می‌گوید مهدیه گلرو هم چندین ماه است اجازه ملاقات حضوری و تماس تلفنی ندارد و می‌افزاید: «این در حالی است که زندانیان عادی که به دلیل جرایم مواد مخدر یا جرایم دیگر زندانی شده‌اند، به طور مرتب ملاقات دارند اما با فعالان سیاسی و اجتماعی جور دیگری برخورد می‌شود.»
امین احمدیان درباره دلیل این فشار‌ها بر فعالان دانشجویی و سیاسی زن می‌گوید این فشار‌ها بر همه سطوح جامعه اعمال می‌شود و می‌افزاید: «همه احزاب تعطیل هستند، با همه اصناف برخورد می‌شود و به هیچ تشکلی اجازه فعالیت داده نمی‌شود. حتی در زندان هم جمع‌های کوچکی که برای فعالیت‌های مختلف از جمله درس خواندن کنار هم جمع می‌شوند، اجازه فعالیت داده نمی‌شود.»
شبنم مددزاده از دیگر زندانیان سیاسی است که قبل از انتخابات سال گذشته به همراه برادرش به جرم همکاری با ارگان‌های ضدانقلاب بازداشت شده است. او ۷۴۷ روز است که بدون مرخصی در زندان است و از دو ماه پیش از تماس تلفنی با خارج از زندان محروم شده است. خانم مددزاده در بند ۴ زندان رجایی‌شهر زندانی است.
مهسا امرآبادی، روزنامه‌نگار و همسر مسعود باستانی، روزنامه‌نگار و زندانی سیاسی، در تظاهرات اعتراضی دهم اسفندماه با فخرالسادات محتشمی‌پور بازداشت شد.
نازنین خسروانی، روزنامه‌نگار، هم دیگر زن زندانی است که از آبان‌ماه سال جاری به دنبال حمله نیروهای امنیتی به خانه پدری‌اش در بازداشت است. مادر نازنین خسروانی تنها هفته گذشته موفق به ملاقات با دخترش شد.
عاطفه نبوی، فعال دانشجویی، از ۲۵ خرداد سال گذشته به همراه پسرعمویش ضیا نبوی، فعال دانشجویی و سخنگوی شورای دفاع از حق تحصیل، بازداشت و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد. او به اتهام شرکت در تظاهرات ۲۵ خرداد به چهار سال حبس تعزیری محکوم شده است. وکیل عاطفه نبوی نسرین ستوده است که خود در زندان به سر می‌برد.
روناک صفار‌زاده، فعال کرد حقوق زنان و از اعضای کمپین یک میلیون امضا، هم از ۱۶ مهرماه سال ۸۶ در بازداشت است. او به شش سال و هفت ماه حبس محکوم شده است.
زینب بایزیدی و عالیه اقدام‌دوست، فعال حقوق زنان و از اعضای کمپین یک میلیون امضا، هر دو از دو سال پیش در زندان هستند.
هاله سحابی، فرزند عزت‌الله سحابی، رئیس شورای فعالان ملی مذهبی و از فعالان سیاسی و زنان، هم که به دو سال حبس تعزیری محکوم شده است، از بهمن‌ماه سال جاری در زندان است.
لیلا توسلی، فرزند محمد توسلی، رئیس دفتر سیاسی نهضت آزادی و خواهر‌زاده دکتر ابراهیم یزدی، دبیر کل نهضت آزادی، هم به اتهام گفت‌و‌گو با رسانه‌ها به عنوان شاهد عینی کشته شدن یکی از شهروندان در درگیری‌های پس از انتخابات توسط نیروی انتظامی و عبور خودرو از روی جسد او، به دو سال حبس تعزیری محکوم شده است.
