پذیرش درخواست پناهندگی کنسول مستعفی ایران در نروژ، با واکنش جمهوری اسلامی مواجه شده است.
محمدرضا حیدری کنسول سابق سفارت جمهوری اسلامی در نروژ که در اعتراض به خشونت‌ها علیه معترضان در ایران، از سمت‌اش استعفا داد، چند روزی است به گفته خود با تهدیدات مختلفی روبه‌روست و به همین دلیل تحت نظر پلیس نروژ به سر می‌برد.
محمدرضا حیدری، در مورد اتفاقات بعد از پذیرش درخواست پناهندگی خود به رادیو فردا می‌گوید: یک هفته قبل از پذیرفته شدن درخواست پناهندگی من، عوامل جمهوری اسلامی طی تماس‌هایی که با رسانه‌ها و سایت‌های اینترنتی این جا داشتند، گفته بودند حیدری به ایران بازگشته و دولت نروژ پناهندگی او را نپذیرفته است. آنها می خواستند با این ترفند کسانی که می خواهند به مردم بپیوندند را دلسرد کرده و در تصمیم خود سست کنند.
اتفاقاً وزارت خارجه نروژ با من تماس گرفت و گفت شنیده‌ایم می خواهید به ایران بازگردید و من گفتم این طور نیست و منتظر تصمیم دولت نروژ هستم. دولت نروژ هم هفته پیش به طور رسمی از رسانه‌ها اعلام کرد که پناهندگی سیاسی مرا پذیرفته است.
دولت جمهوری اسلامی که استعفای شما را تکذیب می کرد، بعد از پذیرفته شدن درخواست پناهندگی شما چه واکنشی نشان داد؟
این مسئله خوشایند جمهوری اسلامی نیست و شروع کردند به برخورد با بستگان من در داخل کشور و برای خودم هم از طریق تلفن مزاحمت ایجاد کردند تا بتوانند مرا از کارم منصرف کنند، چون هدف من این است که مطالبی که تا کنون دیده و شنیده‌ام در اختیار مجامع بین المللی قرار دهم.
هدف آقایان هم این است که این مسایل از سوی من که ۲۰ سال با آنها کار کرده‌ام مطرح نشود، بنابراین مرا تحت فشار قرار داده‌اند.
آقای حیدری! لطفاً بیشتر در مورد این برخوردها توضیح دهید.
آنها از طریق کسانی که در خارج از کشور دارند و تماس‌های تلفنی و مطالبی از سوی افراد، منتقل می‌کنند که اگر بخواهی ادامه دهید با مشکل مواجه می‌شوید. البته من این موارد را به مقام‌های ذی صلاح کشور نروژ اعلام کرده‌ام.
هدفی که من دنبال می کنم و دوستانم در ایران هم مرا در این زمینه تشویق می کنند، این است که خواست‌های مردم ایران، موارد نقض حقوق بشر و اتفاقاتی که در ایران رخ می دهد را درمجامع بین المللی مطرح کنم.
اهدافی که دنبال می کنید چه برنامه‌هایی را در پی خواهد داشت؟
یک حداقل‌هایی وجود دارد که میان تمام اپوزیسیون‌های داخل و خارج از کشور مشترک است. هدف ما این است که تمام موارد را منتقل کنیم و از تمام گروه‌ها بخواهیم که با مردم داخل کشور همبستگی پیدا کنند و شعارهایمان را مبنی بر ایجاد انتخابات آزاد در ایران، آزادی زندانیان سیاسی، آزادی مطبوعات، آزادی احزاب سیاسی، جدایی دین از سیاست و رعایت حقوق بشر یک صدا کنیم.
ما پیگیر این هستیم که اگر قرار است تجمعی برگزار شود و یا جایی صحبتی مطرح شود روی این مسایل تکیه شود که به خواست مردم نزدیک است، شاید بتوانیم حاکمیت را تحت فشار قرار دهیم تا خواست مردم را اجابت کند.
آقای حیدری! شما کمپین «سفارتخانه‌های سبز» را راه انداخته‌اید. تا امروز در این کار موفق بوده‌اید و آیا به تعداد همکاران معترض شما که امکان استعفا دارند، اضافه شده است؟
همکاران من در کشورهای انگلیس، آلمان و کشورهای شبه قاره هند هستند که استعفای خود را به کشورهای مربوطه اعلام کرده‌اند و درخواست پناهندگی داده‌اند، ولی به دلیل فشارهایی که جمهوری اسلامی به خانواده‌هایشان وارد می کند نمی‌خواهند نامشان فاش شود. تعدادی از دوستان من در داخل کشور هم در تظاهرات دستگیر شده‌اند.
جنبش مردم ایران متعلق به تمام اقشار جامعه است و کارکنان وزارت خارجه هم از مردم جدا نیستند. ما می‌دانیم مردم چه می‌خواهند بنابراین در کنار مردم ایران قرار داریم . تعداد این استعفاها کم نیست اما بعضی از دوستان نامشان را فاش نمی‌کنند چون نمی‌خواهند برای عزیزانشان در داخل کشور مشکلی ایجاد شود.
محمدرضا حیدری کنسول سابق سفارت جمهوری اسلامی در نروژ که در اعتراض به خشونت‌ها علیه معترضان در ایران، از سمت‌اش استعفا داد، چند روزی است به گفته خود با تهدیدات مختلفی روبه‌روست و به همین دلیل تحت نظر پلیس نروژ به سر می‌برد.
محمدرضا حیدری، در مورد اتفاقات بعد از پذیرش درخواست پناهندگی خود به رادیو فردا می‌گوید: یک هفته قبل از پذیرفته شدن درخواست پناهندگی من، عوامل جمهوری اسلامی طی تماس‌هایی که با رسانه‌ها و سایت‌های اینترنتی این جا داشتند، گفته بودند حیدری به ایران بازگشته و دولت نروژ پناهندگی او را نپذیرفته است. آنها می خواستند با این ترفند کسانی که می خواهند به مردم بپیوندند را دلسرد کرده و در تصمیم خود سست کنند.
بیشتر بخوانید:
دولت جمهوری اسلامی که استعفای شما را تکذیب می کرد، بعد از پذیرفته شدن درخواست پناهندگی شما چه واکنشی نشان داد؟
این مسئله خوشایند جمهوری اسلامی نیست و شروع کردند به برخورد با بستگان من در داخل کشور و برای خودم هم از طریق تلفن مزاحمت ایجاد کردند تا بتوانند مرا از کارم منصرف کنند، چون هدف من این است که مطالبی که تا کنون دیده و شنیده‌ام در اختیار مجامع بین المللی قرار دهم.
هدف آقایان هم این است که این مسایل از سوی من که ۲۰ سال با آنها کار کرده‌ام مطرح نشود، بنابراین مرا تحت فشار قرار داده‌اند.
آقای حیدری! لطفاً بیشتر در مورد این برخوردها توضیح دهید.
آنها از طریق کسانی که در خارج از کشور دارند و تماس‌های تلفنی و مطالبی از سوی افراد، منتقل می‌کنند که اگر بخواهی ادامه دهید با مشکل مواجه می‌شوید. البته من این موارد را به مقام‌های ذی صلاح کشور نروژ اعلام کرده‌ام.
هدفی که من دنبال می کنم و دوستانم در ایران هم مرا در این زمینه تشویق می کنند، این است که خواست‌های مردم ایران، موارد نقض حقوق بشر و اتفاقاتی که در ایران رخ می دهد را درمجامع بین المللی مطرح کنم.
اهدافی که دنبال می کنید چه برنامه‌هایی را در پی خواهد داشت؟
یک حداقل‌هایی وجود دارد که میان تمام اپوزیسیون‌های داخل و خارج از کشور مشترک است. هدف ما این است که تمام موارد را منتقل کنیم و از تمام گروه‌ها بخواهیم که با مردم داخل کشور همبستگی پیدا کنند و شعارهایمان را مبنی بر ایجاد انتخابات آزاد در ایران، آزادی زندانیان سیاسی، آزادی مطبوعات، آزادی احزاب سیاسی، جدایی دین از سیاست و رعایت حقوق بشر یک صدا کنیم.
ما پیگیر این هستیم که اگر قرار است تجمعی برگزار شود و یا جایی صحبتی مطرح شود روی این مسایل تکیه شود که به خواست مردم نزدیک است، شاید بتوانیم حاکمیت را تحت فشار قرار دهیم تا خواست مردم را اجابت کند.
آقای حیدری! شما کمپین «سفارتخانه‌های سبز» را راه انداخته‌اید. تا امروز در این کار موفق بوده‌اید و آیا به تعداد همکاران معترض شما که امکان استعفا دارند، اضافه شده است؟
همکاران من در کشورهای انگلیس، آلمان و کشورهای شبه قاره هند هستند که استعفای خود را به کشورهای مربوطه اعلام کرده‌اند و درخواست پناهندگی داده‌اند، ولی به دلیل فشارهایی که جمهوری اسلامی به خانواده‌هایشان وارد می کند نمی‌خواهند نامشان فاش شود. تعدادی از دوستان من در داخل کشور هم در تظاهرات دستگیر شده‌اند.
جنبش مردم ایران متعلق به تمام اقشار جامعه است و کارکنان وزارت خارجه هم از مردم جدا نیستند. ما می‌دانیم مردم چه می‌خواهند بنابراین در کنار مردم ایران قرار داریم . تعداد این استعفاها کم نیست اما بعضی از دوستان نامشان را فاش نمی‌کنند چون نمی‌خواهند برای عزیزانشان در داخل کشور مشکلی ایجاد شود.
