رسول عباسی، مدیر کل هماهنگی حمل و نقل و ترافیک شهرداری های کشور به خبرگزاری برنا گفته است رانندگان تاکسی حق استفاده از موسیقی و سی دی های غیرمجاز در تاکسی ها را ندارند و در صورت تخلف با آنها برابر قانون برخورد شده، پروانه کار راننده متخلف لغو و خودرو نیز توقیف خواهد شد.
مدیر کل هماهنگی حمل و نقل و ترافیک سازمان شهرداری های کشور با اشاره به اینکه این قانون در «چند سال گذشته بر زمین مانده» از مدیران سازمان های نظارت بر تاکسی‌رانی در ایران خواسته است تا بر عملکرد رانندگان تاکسی نظارت کنند.
مشتاق، راننده تاکسی در ایران، در گفت و گویی با رادیو فردا از واکنش خود و همکارانش به این قانون ِ از نو مطرح شده می گوید: این مهمترین حقی است که یک انسان بتواند انتخاب کند که چه گوش بدهد یا چه گوش ندهد و دیگران حقی ندارند که برایش تعیین کنند. مثلاً برای ساعات تفریحش چه گوش بدهد، مجاز یا غیر مجاز. اصلاً این مجاز و غیرمجاز را چه کسی مشخص می کند؟ بر اساس چه چیزی مشخص می شود؟
چنین دستور و قانونی چه تاثیری بر شما خواهد داشت؟ آیا شما به استفاده از آهنگ های غیرمجاز به گفته آقای رسول عباسی «غیرمجاز» ادامه خواهید داد؟
مسلماً هیچ تاثیری نخواهد داشت. الان در اکثر اداره ها چنین قانونی پیش از این بوده که راننده هایی که به صورت قراردادی یا استخدامی با اداره ها و ارگان های دولتی همکاری می کردند، مجاز نبودند که توی ماشین هایشان آهنگ های به اصطلاح غیرمجاز گوش بدهند. ولی راننده ها گوش می دهند. یعنی یک راننده وقتی می خواهد آهنگ مورد علاقه اش را گوش بدهد، به هر راهی متوسل می شود. فلش مموری به اندازه یک کلید جا می گیرد. آن فلش مموری را هر موقع که بخواهد توی ضبط ماشینش وارد می کند و آهنگ مورد علاقه اش را هم گوش می دهد. در صورتی یک قانون، قانون است که بشود به آن جامه عمل پوشاند. قانونی که صورت مجازی دارد که قانون نیست. به نظر من این نظریه است. اصلاً این قانونی نیست که بخواهد اجرا شود.
آقای مشتاق، گفته می شود پروانه کار رانندگان متخلف باطل خواهد شد؟
به هر حال قانون‌گذار، وقتی سعی در ارائه قانون داشته باشد، سعی می کند با «باید»ها و «نباید»هایی که تعیین می کند، یک جنبه الزام آور به قانون بدهد. به نظر من این عملی نیست. البته از چنین قانون‌گذاری با ارائه چنین قانونی بعید نیست که چنین کاری را هم انجام دهد. برای اینکه حداقل یک زهر چشمی از دیگران گرفته شود. اما این نادیده گرفتن حداقل حقوق خصوصی یک انسان است، یک شخص است.
مدیر کل هماهنگی حمل و نقل و ترافیک سازمان شهرداری های کشور با اشاره به اینکه این قانون در «چند سال گذشته بر زمین مانده» از مدیران سازمان های نظارت بر تاکسی‌رانی در ایران خواسته است تا بر عملکرد رانندگان تاکسی نظارت کنند.
مشتاق، راننده تاکسی در ایران، در گفت و گویی با رادیو فردا از واکنش خود و همکارانش به این قانون ِ از نو مطرح شده می گوید: این مهمترین حقی است که یک انسان بتواند انتخاب کند که چه گوش بدهد یا چه گوش ندهد و دیگران حقی ندارند که برایش تعیین کنند. مثلاً برای ساعات تفریحش چه گوش بدهد، مجاز یا غیر مجاز. اصلاً این مجاز و غیرمجاز را چه کسی مشخص می کند؟ بر اساس چه چیزی مشخص می شود؟
چنین دستور و قانونی چه تاثیری بر شما خواهد داشت؟ آیا شما به استفاده از آهنگ های غیرمجاز به گفته آقای رسول عباسی «غیرمجاز» ادامه خواهید داد؟
مسلماً هیچ تاثیری نخواهد داشت. الان در اکثر اداره ها چنین قانونی پیش از این بوده که راننده هایی که به صورت قراردادی یا استخدامی با اداره ها و ارگان های دولتی همکاری می کردند، مجاز نبودند که توی ماشین هایشان آهنگ های به اصطلاح غیرمجاز گوش بدهند. ولی راننده ها گوش می دهند. یعنی یک راننده وقتی می خواهد آهنگ مورد علاقه اش را گوش بدهد، به هر راهی متوسل می شود. فلش مموری به اندازه یک کلید جا می گیرد. آن فلش مموری را هر موقع که بخواهد توی ضبط ماشینش وارد می کند و آهنگ مورد علاقه اش را هم گوش می دهد. در صورتی یک قانون، قانون است که بشود به آن جامه عمل پوشاند. قانونی که صورت مجازی دارد که قانون نیست. به نظر من این نظریه است. اصلاً این قانونی نیست که بخواهد اجرا شود.
آقای مشتاق، گفته می شود پروانه کار رانندگان متخلف باطل خواهد شد؟
به هر حال قانون‌گذار، وقتی سعی در ارائه قانون داشته باشد، سعی می کند با «باید»ها و «نباید»هایی که تعیین می کند، یک جنبه الزام آور به قانون بدهد. به نظر من این عملی نیست. البته از چنین قانون‌گذاری با ارائه چنین قانونی بعید نیست که چنین کاری را هم انجام دهد. برای اینکه حداقل یک زهر چشمی از دیگران گرفته شود. اما این نادیده گرفتن حداقل حقوق خصوصی یک انسان است، یک شخص است.