دوریس لسینگ، نویسنده شهیر بریتانیایی، برنده نوبل ادبیات در سال ۲۰۰۷ میلادی، یکی از یازده زنی که این جایزه را دریافت کرده‌اند، ۲۶ آبان ماه در خانه خود در لندن در گذشت.
خانم لسینگ که در هنگام مرگ ۹۴ ساله بود، زاده ایران از پدر و مادری بریتانایی بود که در رودزیای جنوبی (زیمبابوه امروزی) بزرگ شده و در ۳۰ سالگی به موطن مادری خود رفته بود.
او را به عنوان یکی از مهم‌ترین نویسندگان انگلیسی‌زبان در سده بیستم می‌شناسند؛ نویسنده‌ای که بیش از ۵۰ رمان از خود به‌جای گذاشته است.
آکادمی سوئد در بيانيه‌ای که به مناسبت اعلام نام اين نويسنده به عنوان برنده نوبل ادبیات در سال ۲۰۰۷ منتشر کرد، او را «تصويرگر تجربه زنانه و کسی که با شور، ايجاد شک و قدرت بصيرت خود، تمدن پاره پاره شده را به صورت موشکافانه مطالعه کرده است» معرفی کرده بود.
دوريس لسينگ در سال ۱۹۵۰ رمان «سبزه‌ها آواز می‌خوانند» را منتشر کرد و در ادامه سری آثار «کودکان خشونت» را که عمده آن در آفريقا می گذرد خلق کرد.
از دیگر آثار مهم او او که در بیانیه آکادمی سوئد نیز به آن اشاره شده بود کتاب «دفترچه‌های طلایی» است که در سال ۱۹۶۲ منتشر شد.
از دیگر آثار این نویسنده بریتانیایی می‌توان به «تابستان پيش از تاريکی» در سال ۱۹۷۳ و «بچه پنجم» در سال ۱۹۸۸ اشاره کرد.
او در همان سالی که برنده نوبل ادبی شده بود در گفت‌وگویی با «ال پائیس» چاپ اسپانیا، شدیدا به محمود احمدی‌نژاد و دولت ایران تاخته بود و رئیس‌جمهوری پیشین این کشور را «دیکتاتوری کوچک» خطاب کرده بود.
لسینگ در همان گفت‌وگو سیاست‌های جرج بوش، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا و تونی بلر، نخست‌وزیر وقت بریتانیا را نیز به باد انتقاد گرفته و گفته بود «از همان آغاز از تونی بلر متنفر» بوده است.
خانم لسینگ که در هنگام مرگ ۹۴ ساله بود، زاده ایران از پدر و مادری بریتانایی بود که در رودزیای جنوبی (زیمبابوه امروزی) بزرگ شده و در ۳۰ سالگی به موطن مادری خود رفته بود.
او را به عنوان یکی از مهم‌ترین نویسندگان انگلیسی‌زبان در سده بیستم می‌شناسند؛ نویسنده‌ای که بیش از ۵۰ رمان از خود به‌جای گذاشته است.
آکادمی سوئد در بيانيه‌ای که به مناسبت اعلام نام اين نويسنده به عنوان برنده نوبل ادبیات در سال ۲۰۰۷ منتشر کرد، او را «تصويرگر تجربه زنانه و کسی که با شور، ايجاد شک و قدرت بصيرت خود، تمدن پاره پاره شده را به صورت موشکافانه مطالعه کرده است» معرفی کرده بود.
دوريس لسينگ در سال ۱۹۵۰ رمان «سبزه‌ها آواز می‌خوانند» را منتشر کرد و در ادامه سری آثار «کودکان خشونت» را که عمده آن در آفريقا می گذرد خلق کرد.
از دیگر آثار مهم او او که در بیانیه آکادمی سوئد نیز به آن اشاره شده بود کتاب «دفترچه‌های طلایی» است که در سال ۱۹۶۲ منتشر شد.
از دیگر آثار این نویسنده بریتانیایی می‌توان به «تابستان پيش از تاريکی» در سال ۱۹۷۳ و «بچه پنجم» در سال ۱۹۸۸ اشاره کرد.
او در همان سالی که برنده نوبل ادبی شده بود در گفت‌وگویی با «ال پائیس» چاپ اسپانیا، شدیدا به محمود احمدی‌نژاد و دولت ایران تاخته بود و رئیس‌جمهوری پیشین این کشور را «دیکتاتوری کوچک» خطاب کرده بود.
لسینگ در همان گفت‌وگو سیاست‌های جرج بوش، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا و تونی بلر، نخست‌وزیر وقت بریتانیا را نیز به باد انتقاد گرفته و گفته بود «از همان آغاز از تونی بلر متنفر» بوده است.
