خانم یسکی بریتون، ۲۸ ساله، اهل ایرلند، تا به حال چهار بار برنده مسابقات ملی موجسواری در کشور خود شده است؛ اما امواج دریا این بار او را با تخته و لباس و «حجاب» به سرزمینی آورده است که برای بسیاری در غرب با چیزهایی مثل «موجسواری» شناخته شده نیست...
سرزمینی با ۲۷۰۰ کیلومتر مرز آبی، که البته این ورزش در خود آن هم چندان شناختهشده نیست.
برای دختر جوان ایرلندی، اینها همه بیمعنی است. او از سال ۲۰۱۱ نه تنها چند بار به ایران آمد، نه تنها در سواحل جنوب شرقی کشور سوار موج شد، نه تنها موجسواری را به دیگران آموخت، نه تنها با دوست فرانسوی خود از همه این ماجرا فیلمی مستند ساخت، بلکه حالا رسانههای غربی و شبکههای اجتماعی هم او را خوب میشناسند.
یسکی بریتون برنده چهار دوره مسابقات قهرمانی موجسواری در ایرلند است. او نخستین بار در سال ۲۰۱۱ به ایران آمد. در سواحل چابهار موجسواری کرد. همراه دوست فرانسویش مستندی به نام «به سوی دریا» ساخته است که از تجربهاش در ایران میگوید. ماجرای سفرهای بریتون به ایران در شبکههای اجتماعی مشهور شده است.
و همراه او چهرهای دیگر از ایران که به قول دیلیمیل بریتانیا هرچه که بود اما دیگر «در ذهن خیلیها تصویری از بهشتی برای موجسوارها ترسیم نمیکرد».
موجسوارها در فستیوال فیلمهای خود (فستیوال فیلمهای موجسواری) در لندن، نهم اکتبر میزبان مستند دختر ایرلندی و دوست فرانسویش ماریو پوازو، بودند. فیلمی با نام «به سوی دریا».
فیلمی که بینندگان خود را به چابهار میبرد و مردم و سواحلی را به آنها نشان میدهد که احتمالا هرگز ندیدهاند.
البته با وجود سواحل مختلف در ایران، اما این سواحل سیستان و بلوچستان در جنوب شرقی ایران است که بهترین شرایط را برای موجسواری دارد.
دختر ایرلندی تخته موجسواری خود را به ساحلی برد که به قول خودش «هیچکسی در آن موجسواری نمیکرد».
دیلیمیل از قول او مینویسد که لازم نبود نگران چیزی باشد؛ «پلیس چنان شیفته تازگی کارهای او بود که به ساحل میآمد تا مطمئن شود همه چیز مرتب است و دو دختر مشکلی ندارند. صخرهها را نشان میدادند و جاهایی که ممکن بود خطری برای دخترها ایجاد کند».
ماجرای موجسواری دختر ایرلندی در شبکههای داخلی ایران هم سر و صدا کرد و شبکه استانی سیستان و بلوچستان یا شبکه سراسری خبر، او و شاگردان ایرانیاش را نشان دادند و با خودش هم گفتوگو کردند.
خانم بریتون پروژهای راه انداخته است به اسم «ویوز آف فریدوم*» (امواج آزادی) که هدف آن آموزش موجسواری به ایرانیهاست آنچه به قول یسکی «مرزها را از بین میبرد».
فیلم او و ماریو پوازو، با کمک مونا سراجی اسنوبرد سوار و شهلا یاسینی، شناگر و غواص ایرانی ساخته شده است.
تیزر مستند «به سوی دریا»
یسکی بریتون به وبسایت «امپورا» در مورد موجسواری خود در ایران گفته است قبل از سفر به ایران نمیدانسته چه چیزی در انتظار اوست؛ «مردم فکر میکردند من دیوانه شدهام… بعضی از رسانهها میگفتند جایی که میروم ترسناکترین گوشه جهان است».
و همه چیز شروع شد و ادامه پیدا کرد؛ به قول بریتون، موجسواری با «مناظری که از شگفتانگیزترین جاهایی است که در آنها موجسواری کردهام. بیشتر شبیه مریخ!»
او ایرانیان را اینگونه تصویر میکند: «مردمی با سخاوت روح بینظیر و مردمی اهل شوخی، با وجود چالشهایی که در زندگی با آن روبهرو هستند.»
آن طور که دختر ایرلندی به رسانهها گفته است، بهترین شاگردانش در ایران زنان بودهاند و از قضا آنها در نهایت به مردان اصول اولیه موجسواری را یاد میدادند.
خانم بریتون تصویر ایران و آنچه تجربه کرده است را با رسانهها و شبکههای گوناگون مطرح کرده است.
علاوه بر مستندی که همراه دوست فرانسوی خود ساخته است میهمان تالارهای گفتوگوی «تداکس» (که در سراسر جهان به ترویج ایدههای ارزشمند و رویدادهای بومی میپردازد) نیز بوده است.
سخنرانی یسکی بریتون درباره موجسواری و نیز تجربهاش در ایران در تدکس دوبلین (به زبان انگلیسی)
او در بخشی از گفتوگوی خود با دیلی میل میگوید «همه چیز درواقع به ارتباط باز میگردد… دیدن آدمهایی که ظاهرا یک دنیا از هم فاصله دارند، اما دور هم جمع میشوند با تجربههایی که تقسیم میشوند… مرزها در آب از میان میروند».
-----------
* رادیو فردا مسئول محتوای وبسایتهای دیگر نیست.