نخستین دوره لیگ برتر هفت نفره راگبی زنان ایران با قهرمانی كرمانشاه به پایان رسید. تهران در رده دوم ایستاد و مدال برنز نصیب كرمان شد. این مسابقات با حضور هجده تیم در کرمان برگزار شد.
بازیكنان برتر لیگ در قالب تیم منتخب ایران، مهیای حضور در رقابت‌های جهانی به میزبانی هند خواهند شد. مسابقات زنان، آبان ماه و مدتی پس از بازی‌های مردان برگزار می‌شود.
در لیگ راگبی مردان، جام قهرمانی به استان فارس رسید. فرزاد ایرانمنش، نایب رییس انجمن راگبی ایران، از پیام عباسی، بازیکن كرمانی، به عنوان پدیده رقابت‌های مردان یاد کرد اما توضیحی درباره پدیده مسابقات زنان نداد.
مسابقات مردان و زنان در دو ورزشگاه مجزا برگزار شد. ۹ تیم بانوان در ورزشگاه كیانی به مصاف هم رفتند و ۹ تیم مردان در دانشگاه باهنر. از نتایج مسابقات زنان می‌توان به برتری ۳۶ بر صفر کرمانشاه ب مقابل البرز اشاره کرد. تیم الف این استان هم ۳۸-۰ از سد اردبیل گذشت. کرمان ۳۹-۰ خوزستان را شکست داد. گلستان و خراسان نیز در این مسابقات حضور داشتند.
راگبی در ایران، فدراسیون مستقل ندارد و زیر مجموعه «فدراسیون انجمن‌های ورزشی» است. غیر از راگبی، انجمن‌هایی نظیر اسکی روی آب، دارت، سپک تاکرا، کریکت، بیسبال و سافت بال و طناب کشی نیز عضو همین فدراسیون هستند.
ریاست انجمن راگبی به عهده حسن میرزا آقابیک است که خودش بسکتبالیست تیم ملی ایران بود. او دبیر کل کمیته اجرایی دومین دوره بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی به میزبانی تهران بود. مسابقاتی که با تحریم کشورهای حوزه خلیج فارس مواجه و لغو شد.
سابقه راگبی در ایران چندان طولانی نیست. این انجمن، قبلا فدراسیون بود و مسئولیتش را بهرام افشارزاده، دبیرکل کنونی کمیته ملی المپیک ایران، برعهده داشت.
عبدالله رمضان زاده که در دولت دوم خاتمی، سخنگوی هیئت دولت بود نیز مدتی در راس این فدراسیون قرار داشت و در دوران ریاست او، تحولاتی در ساختار مسابقات، برنامه‌ریزی و آموزش راگبی پدید آمد. رمضان‌زاده یک روز پس از انتخابات ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ بازداشت شد و چند ماه در سلول انفرادی بود. او در دادگاه بدوی به شش سال حبس تعزیری محکوم شد. حکمی که در دادگاه تجدید نظر به پنج سال حبس تعزیری تغییر کرد.
سال ۱۳۸۸ هدایت راگبی بانوان ایران را به خانم هلن واگا از نیوزلند سپردند. او پس از چهار ماه و کسب عنوان قهرمانی در تورنمنت لائوس، قراردادش به پایان رسید اما موفقیت کسب شده باعث تمدید قرارداد و تداوم حضور او در مسابقات قهرمانی آسیا به میزبانی تایلند شد. جایی که چین، تایلند و قزاقستان مقام‌های اول تا سوم را کسب کردند و ایران هم به رتبه دهمی رسید.
زهره عینی، کاپیتان کرمانشاهی تیم ملی ایران، پس از پایان مسابقات گفته بود: زیر ساخت و پایه این رشته را از تجربه و دانش خانم هلن واگا آموختیم.
در ادامه، فاطمه مولایی سرمربی تیم ملی شد. در قهرمانی ۲۰۱۱ آسیا به میزبانی هند، ایران به سنگاپور باخت و از چین هم ۳۸ گل خورد اما مالزی را برد. پیروزی مجدد مقابل مالزی و برتری جالب توجه بر کره جنوبی باعث شد ایران در رده نهم قرار بگیرد.
سال ۲۰۱۲ ایران به مصاف هند رفت و با برتری مقابل این تیم رتبه یازدهمی را کسب کرد. امارات و کره جنوبی هم در چارچوب همین مسابقات به ایران باختند اما سه شکست مقابل قزاقستان، فیلیپین و سنگاپور نیز در کارنامه تیم اعزامی ثبت شد.
راگبی در ایران ورزش نوپایی محسوب می‌شود اما با وجود پیشرفت تدریجی تیم ملی ایران و برتری مقابل برخی تیم‌های با سابقه آسیایی، هر دو تیم مردان و زنان ایران فرصت حضور منظم در مسابقات قاره‌ای را نمی‌یابند.
رئیس انجمن راگبی ایران در این باره گفته است: استعدادهای بسیاری در راگبی داریم که متأسفانه به دلیل کمبود بودجه و عدم برگزاری و شرکت در تورنمنت‌های مختلف کشف نمی‌شوند. به این ترتیب، سطح فنی و آمادگی ملی‌پوشان راگبی نیز ارتقا نمی‌یابد.
بازیكنان برتر لیگ در قالب تیم منتخب ایران، مهیای حضور در رقابت‌های جهانی به میزبانی هند خواهند شد. مسابقات زنان، آبان ماه و مدتی پس از بازی‌های مردان برگزار می‌شود.
در لیگ راگبی مردان، جام قهرمانی به استان فارس رسید. فرزاد ایرانمنش، نایب رییس انجمن راگبی ایران، از پیام عباسی، بازیکن كرمانی، به عنوان پدیده رقابت‌های مردان یاد کرد اما توضیحی درباره پدیده مسابقات زنان نداد.
مسابقات مردان و زنان در دو ورزشگاه مجزا برگزار شد. ۹ تیم بانوان در ورزشگاه كیانی به مصاف هم رفتند و ۹ تیم مردان در دانشگاه باهنر. از نتایج مسابقات زنان می‌توان به برتری ۳۶ بر صفر کرمانشاه ب مقابل البرز اشاره کرد. تیم الف این استان هم ۳۸-۰ از سد اردبیل گذشت. کرمان ۳۹-۰ خوزستان را شکست داد. گلستان و خراسان نیز در این مسابقات حضور داشتند.
راگبی در ایران، فدراسیون مستقل ندارد و زیر مجموعه «فدراسیون انجمن‌های ورزشی» است. غیر از راگبی، انجمن‌هایی نظیر اسکی روی آب، دارت، سپک تاکرا، کریکت، بیسبال و سافت بال و طناب کشی نیز عضو همین فدراسیون هستند.
ریاست انجمن راگبی به عهده حسن میرزا آقابیک است که خودش بسکتبالیست تیم ملی ایران بود. او دبیر کل کمیته اجرایی دومین دوره بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی به میزبانی تهران بود. مسابقاتی که با تحریم کشورهای حوزه خلیج فارس مواجه و لغو شد.
سابقه راگبی در ایران چندان طولانی نیست. این انجمن، قبلا فدراسیون بود و مسئولیتش را بهرام افشارزاده، دبیرکل کنونی کمیته ملی المپیک ایران، برعهده داشت.
عبدالله رمضان زاده که در دولت دوم خاتمی، سخنگوی هیئت دولت بود نیز مدتی در راس این فدراسیون قرار داشت و در دوران ریاست او، تحولاتی در ساختار مسابقات، برنامه‌ریزی و آموزش راگبی پدید آمد. رمضان‌زاده یک روز پس از انتخابات ۲۲ خرداد ۱۳۸۸ بازداشت شد و چند ماه در سلول انفرادی بود. او در دادگاه بدوی به شش سال حبس تعزیری محکوم شد. حکمی که در دادگاه تجدید نظر به پنج سال حبس تعزیری تغییر کرد.
سال ۱۳۸۸ هدایت راگبی بانوان ایران را به خانم هلن واگا از نیوزلند سپردند. او پس از چهار ماه و کسب عنوان قهرمانی در تورنمنت لائوس، قراردادش به پایان رسید اما موفقیت کسب شده باعث تمدید قرارداد و تداوم حضور او در مسابقات قهرمانی آسیا به میزبانی تایلند شد. جایی که چین، تایلند و قزاقستان مقام‌های اول تا سوم را کسب کردند و ایران هم به رتبه دهمی رسید.
زهره عینی، کاپیتان کرمانشاهی تیم ملی ایران، پس از پایان مسابقات گفته بود: زیر ساخت و پایه این رشته را از تجربه و دانش خانم هلن واگا آموختیم.
در ادامه، فاطمه مولایی سرمربی تیم ملی شد. در قهرمانی ۲۰۱۱ آسیا به میزبانی هند، ایران به سنگاپور باخت و از چین هم ۳۸ گل خورد اما مالزی را برد. پیروزی مجدد مقابل مالزی و برتری جالب توجه بر کره جنوبی باعث شد ایران در رده نهم قرار بگیرد.
سال ۲۰۱۲ ایران به مصاف هند رفت و با برتری مقابل این تیم رتبه یازدهمی را کسب کرد. امارات و کره جنوبی هم در چارچوب همین مسابقات به ایران باختند اما سه شکست مقابل قزاقستان، فیلیپین و سنگاپور نیز در کارنامه تیم اعزامی ثبت شد.
راگبی در ایران ورزش نوپایی محسوب می‌شود اما با وجود پیشرفت تدریجی تیم ملی ایران و برتری مقابل برخی تیم‌های با سابقه آسیایی، هر دو تیم مردان و زنان ایران فرصت حضور منظم در مسابقات قاره‌ای را نمی‌یابند.
رئیس انجمن راگبی ایران در این باره گفته است: استعدادهای بسیاری در راگبی داریم که متأسفانه به دلیل کمبود بودجه و عدم برگزاری و شرکت در تورنمنت‌های مختلف کشف نمی‌شوند. به این ترتیب، سطح فنی و آمادگی ملی‌پوشان راگبی نیز ارتقا نمی‌یابد.
