برخلاف انتظار پاره ای از ناظران سياسی، معاون رييس جمهوری امريکا طی اولين سخنرانی رسمی خود، در کنفرانس امنيتی مونيخ، با تاکيد بر «ادامه برنامه سپر موشکی در لهستان و چک»، از نشان دادن شاخه زيتون به روسيه خودداری ورزيد. همزمان، با تاکيد بر « چالش مشترک در قبال افراط گرايی»، برنامه «غير مجاز» اتمی ايران را مخالف صلح جهانی، و بازدارنده رفاه اقتصادی ايرانيان شمرد.
معاون رييس جمهوری امريکا با اختصاص بخش های کليدی سخنرانی خود به مسائل مرتبط به ايران، ضمن تاکيد بر ادامه آمادگی برای استفاده از ديپلماسی، از متحدان کشور متبوع خود خواست «آمادگی برای استفاده از زور» را در صورت شکست ديپلما سی، مد نظر قرار دهند.
سخنان جو بايدن در کنفرانس امنيتی مونيخ آميزه ای از علائق سنتی دموکرات ها برای توسعه آزادی های سياسی اجتماعی در جهان، و آمادگی جمهوريخواهان برای استفاده از « تمامی امکانات» در جهت تحقق هدف های عمده سياست خارجی آن کشور را بود.
او پيش از پرداختن مستقيم به مسئله ايران، و در تلاشی آشکار برای پرهيز از اتهام مداخله در مسائل داخلی آن کشور، اظهار داشت «هدف جاه طلبانه دولت جديد امريکا توسعه دمکراسی است و لی نه از راه تحميل آن از خارج، بلکه از راه همکاری با ميانه رو ها و همچنين دوستی با مجامع آزاد، بمنظور دست يافتن به ساختار هايی که دفاع از آزادی را ممکن بسازد.»
در بخش مربوط به ايران، جو بايدن در سخنانی که دقيقا ياد آور سخنرانی های گذشته جورج بوش رييس جمهور سابق امريکا بود، و در تلاشی تازه برای جدا نگه داشتن حساب دولت از مردم ايران اظهار داشت : « مردم ايران ملتی بزرگ اند. تمدن پارسی تمدنی بزرگ است. اما رفتار (دولت ) ايران تاکنون موجب تقويت صلح منطقه و تامين رفاه اقتصادی مردم آن کشور نبوده است: برنامه اتمی غير مجاز آن شاهد اين مدعی است. اگرچه دولت ما در حال بازبينی سياست های در قبال ايران است ولی در عين حال اين نکته روشن است که ما برای گفتگو آماده ايم.»
اين بخش از سخنان جو بايدن خطاب به نظام سياسی ايران، در انطباق با آنچه که پيش از او هيلاری کلينتون وزير خارجه امريکا «ديپلماسی هوشمند» لقب داده بود، حاوی دعوت به گفتگو بود. در جمله ای که او بلافاصله بعد از اعلام آمادگی دولت تازه امريکا برای گفتگو با دولت ايران به زبان آورد، شرايط به نتيجه رسيدن گفتگو مورد تاکيد قرار گرفت. او ياد آور شد که دولت آمريکا برای ايران پيام روشنی دارد و انتخاب نهائی با آنها است : « به راه کنونی خود ادامه دهيد ( در اين صورت) فشار ها بيشتر خواهد شد و شما منزوی تر می شويد؛ برنامه غير مجاز اتمی خود را ترک کنيد و به حمايت از تروريسم خاتمه دهيد، در آن صورت پاداش های قابلی برای شما خواهد بود- نحوه بر خوردی که لاريجانی نماينده ارشد ايران در کنفرانس پيش از طرح اظهارات جو بايدن با شماتت از آن ياد کرده بود .»
جو بايدن در بخشی از سخنان خود که ظاهرا به کشورهای مسلمان اختصاص يافته بود با تکرار جملات گذشته اوباما خطاب به ايران، ياد آور شد که دست امريکا بسوی کشورهائی دراز خواهد شد که مشت ( های گره کرده ) خود را باز کنند.
در بخش مربوط به روسيه و اروپای شرقی بايدن بار ديگر به مسائل مرتبط با ايران باز گشت و اعلام داشت «ما به توسعه شبکه دفاع موشکی بمنظور مقابله با قابليت های رو به رشد ( نظامی) ايران ادامه خواهيم داد، مشروط بر اينکه ادامه برنامه از نظر اقتصادی مقرون بصرفه و تکنولوژی مورد استفاده موثر واقع شود.»
ادامه سیاست دفاع ضد موشکی
در اين زمينه، جو بايدن تصميم دولت تازه امريکا در ادامه سياست های دولت سابق داير بر ايجاد شبکه موشکی در لهستان و جمهوری چک را مورد تاکيد قرار داد.
با توجه به اقدام اخير ايران در قرار دادن ماهواره ای در مدار زمين، اينک ادامه سياست های دفاع موشکی امريکا در اروپای شرقی که همواره با مخالفت تند مسکو روبرو بوده است، توجيه تاره ای می يابد. دقيقا به همين دليل، مسکو نيز که گسترش نفوذ امريکا در مرزهای غربی خود را به نوعی در محاصره قرار دادن خود توسط ناتو و امريکا تلقی می کند، از اقدام اخير ايران نا راضی نخواهد بود.
پاره ای ناظران انتظار داشتند که معاون با تجربه رييس جمهوری امريکا با استفاده از تريبون کميسيون امنيتی مونيخ تصميم دولت تازه را در عدم پيگيری برنامه ايجاد شبکه دفاع موشکی اعلام و از اين راه روسيه را برای جلب همکاری در ساير زمينه های روابط بين المللی ترغيب کند. در عوض، معاون رييس جمهوری امريکا نشان داد که دولت تازه در تعيين هدفهای سياست خارجی تفاوت عمده ای با دولت سابق نخواهد داشت.
سخنان جو بايدن در مونيخ نشان داد که دولت تازه مصمم به توسعه همکاری و مشورت با اروپا و در عين حال قبول سهم جدی در تلاشهای جمعی برای حل مسائل نظام جهانی است. در عين حال واشنگتن از متحدان خود ميخواهد که آنها نيز سهم خود را در اين مشارکت بپردازند.
با در نظر گرفتن سخنان جو بايدن واشنگتن در قبال کشورهای غير متحد ولی دوست مانند روسيه، بيش از پيش روش بده بستان را در پيش خواهد گرفت ولی در عين حال ظاهرا آماده پيش پرداخت نخواهد بود
. در قبال کشورهای غير دوست نظير ايران، سياست «هويج و چماق» ضمن حفظ هويت اوليه، در لباس "ديپلماسی هوشمند" همچنان مورد استفاده قرار خواهد گرفت. درهيات تازه، دولت امريکا آماده دادن شانس کامل به ديپلماسی خواهد بود مشروط بر اينکه در ادامه راه، پيشرفت های ملموس حاصل گردد. در صورت به نتيجه نرسيدن ديپلماسی، استفاده فزاينده از زور مد نظر قرار خواهد گرفت.
با توجه به خط مشی تازه، بنظر ميرسد که اندازه چماق «تنبيه و تحريم» بزرگتر شده و در عين حال دست همکاری نيز (هويج سابق) بدون پيش شرط بشوی ايران دراز می شود.
معاون رييس جمهوری امريکا با اختصاص بخش های کليدی سخنرانی خود به مسائل مرتبط به ايران، ضمن تاکيد بر ادامه آمادگی برای استفاده از ديپلماسی، از متحدان کشور متبوع خود خواست «آمادگی برای استفاده از زور» را در صورت شکست ديپلما سی، مد نظر قرار دهند.
سخنان جو بايدن در کنفرانس امنيتی مونيخ آميزه ای از علائق سنتی دموکرات ها برای توسعه آزادی های سياسی اجتماعی در جهان، و آمادگی جمهوريخواهان برای استفاده از « تمامی امکانات» در جهت تحقق هدف های عمده سياست خارجی آن کشور را بود.
او پيش از پرداختن مستقيم به مسئله ايران، و در تلاشی آشکار برای پرهيز از اتهام مداخله در مسائل داخلی آن کشور، اظهار داشت «هدف جاه طلبانه دولت جديد امريکا توسعه دمکراسی است و لی نه از راه تحميل آن از خارج، بلکه از راه همکاری با ميانه رو ها و همچنين دوستی با مجامع آزاد، بمنظور دست يافتن به ساختار هايی که دفاع از آزادی را ممکن بسازد.»
در بخش مربوط به ايران، جو بايدن در سخنانی که دقيقا ياد آور سخنرانی های گذشته جورج بوش رييس جمهور سابق امريکا بود، و در تلاشی تازه برای جدا نگه داشتن حساب دولت از مردم ايران اظهار داشت : « مردم ايران ملتی بزرگ اند. تمدن پارسی تمدنی بزرگ است. اما رفتار (دولت ) ايران تاکنون موجب تقويت صلح منطقه و تامين رفاه اقتصادی مردم آن کشور نبوده است: برنامه اتمی غير مجاز آن شاهد اين مدعی است. اگرچه دولت ما در حال بازبينی سياست های در قبال ايران است ولی در عين حال اين نکته روشن است که ما برای گفتگو آماده ايم.»
«هدف جاه طلبانه دولت جديد امريکا توسعه دمکراسی است و لی نه از راه تحميل آن از خارج، بلکه از راه همکاری با ميانه رو ها و همچنين دوستی با مجامع آزاد، بمنظور دست يافتن به ساختار هايی که دفاع از آزادی را ممکن بسازد.» جو بایدن، معاون رئیس جمهوری آمریکا
جو بايدن در بخشی از سخنان خود که ظاهرا به کشورهای مسلمان اختصاص يافته بود با تکرار جملات گذشته اوباما خطاب به ايران، ياد آور شد که دست امريکا بسوی کشورهائی دراز خواهد شد که مشت ( های گره کرده ) خود را باز کنند.
در بخش مربوط به روسيه و اروپای شرقی بايدن بار ديگر به مسائل مرتبط با ايران باز گشت و اعلام داشت «ما به توسعه شبکه دفاع موشکی بمنظور مقابله با قابليت های رو به رشد ( نظامی) ايران ادامه خواهيم داد، مشروط بر اينکه ادامه برنامه از نظر اقتصادی مقرون بصرفه و تکنولوژی مورد استفاده موثر واقع شود.»
ادامه سیاست دفاع ضد موشکی
در اين زمينه، جو بايدن تصميم دولت تازه امريکا در ادامه سياست های دولت سابق داير بر ايجاد شبکه موشکی در لهستان و جمهوری چک را مورد تاکيد قرار داد.
با توجه به اقدام اخير ايران در قرار دادن ماهواره ای در مدار زمين، اينک ادامه سياست های دفاع موشکی امريکا در اروپای شرقی که همواره با مخالفت تند مسکو روبرو بوده است، توجيه تاره ای می يابد. دقيقا به همين دليل، مسکو نيز که گسترش نفوذ امريکا در مرزهای غربی خود را به نوعی در محاصره قرار دادن خود توسط ناتو و امريکا تلقی می کند، از اقدام اخير ايران نا راضی نخواهد بود.
پاره ای ناظران انتظار داشتند که معاون با تجربه رييس جمهوری امريکا با استفاده از تريبون کميسيون امنيتی مونيخ تصميم دولت تازه را در عدم پيگيری برنامه ايجاد شبکه دفاع موشکی اعلام و از اين راه روسيه را برای جلب همکاری در ساير زمينه های روابط بين المللی ترغيب کند. در عوض، معاون رييس جمهوری امريکا نشان داد که دولت تازه در تعيين هدفهای سياست خارجی تفاوت عمده ای با دولت سابق نخواهد داشت.
سخنان جو بايدن در مونيخ نشان داد که دولت تازه مصمم به توسعه همکاری و مشورت با اروپا و در عين حال قبول سهم جدی در تلاشهای جمعی برای حل مسائل نظام جهانی است. در عين حال واشنگتن از متحدان خود ميخواهد که آنها نيز سهم خود را در اين مشارکت بپردازند.
با در نظر گرفتن سخنان جو بايدن واشنگتن در قبال کشورهای غير متحد ولی دوست مانند روسيه، بيش از پيش روش بده بستان را در پيش خواهد گرفت ولی در عين حال ظاهرا آماده پيش پرداخت نخواهد بود
. در قبال کشورهای غير دوست نظير ايران، سياست «هويج و چماق» ضمن حفظ هويت اوليه، در لباس "ديپلماسی هوشمند" همچنان مورد استفاده قرار خواهد گرفت. درهيات تازه، دولت امريکا آماده دادن شانس کامل به ديپلماسی خواهد بود مشروط بر اينکه در ادامه راه، پيشرفت های ملموس حاصل گردد. در صورت به نتيجه نرسيدن ديپلماسی، استفاده فزاينده از زور مد نظر قرار خواهد گرفت.
با توجه به خط مشی تازه، بنظر ميرسد که اندازه چماق «تنبيه و تحريم» بزرگتر شده و در عين حال دست همکاری نيز (هويج سابق) بدون پيش شرط بشوی ايران دراز می شود.
