طبق تحقيقات جديدی که در آمريکا انجام شده زبانی که با آن تکلم می کنيد، می تواند روی برخی از رفتارهای شما از مسائل مربوط به رژيم غذايی و ورزش گرفته تا حتی پس انداز تاثير بگذارد.
به گزارش رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی، ام.کيت چن پروفسور دانشگاه «یيل» در آمريکا مدعی است زبان هايی که در دستور زبان آنها ساختار و قوانين مشخصی برای ساختن جملات در زمان آينده وجود ندارد، از جمله زبان های ژاپنی و يا [زبان عامیانه] آلمانی، زبان مادری افراد و مللی است که معمولا سالم تر و مرفه تر هستند.
مردم ژاپن و چين و همينطور آلمان و کشورهای اسکانديناوی در هر شرايطی حتما پس انداز می کنند. اين اولين حلقه اتصال بين رفتارهای عمومی افراد و زبانی که با آن تکلم می کنند بود که توجه پروفسور چن را به خود جلب کرد.
وی می گويد :« اين احتمال وجود دارد که اگر زبان افراد آنها را مجبور نمی کند که در باره آينده و يا حال متفاوت فکر کنند آنها راحت تر برای آينده پس انداز می کنند چون برای آنها آينده با حال حاضر خيلی قرابت دارد.»
پروفسور چن با جمع آوری اطلاعات اقتصادی و اجتماعی از کشورهای مختلف در سطح جهان و مقايسه آن با زبان اصلی رايج در آن کشورها به اين نتيجه گيری عجيب رسيده است.
او دريافت که در کشورهايی که عموم مردم از وضعيت سلامتی و رفاه مطلوب تری برخوردار هستند زبانی رايج است که اصطلاحا به آن می گويند « آينده سازی ضعيف » به اين معنا ساختار جملات مربوط به آينده ساده بسيار شبيه جملات حال ساده است.
به عنوان مثال در مورد آلمان که قوی ترين اقتصاد اتحاديه اروپا است ، مردم وقتی که در مورد پيش بينی وضع هوا برای روزهای آينده صحبت می کنند جمله ای به کار می برند که طبق قوائد دستور زبان حال ساده است و نه آينده. در مقابل زبان هايی نظير انگليسی، روسی ، فارسی [نوشتاری]، ترکی که اصطلاحا « آينده سازی قوی » دارند در کشورهايی رايج اند که در مجموع از نظر سلامت و رفاه اقتصادی در مراتب پايين تری قرار دارند. به عنوان مثال در زبان روسی و يا انگليسی برای پيش بينی وضع هوا در روزهای بعد حتما از ساختن يک جمله با فعل آينده استفاده می شود.
پروفسور چن مدعی است که طبق تحقيقات وی ثابت شده است که مللی که در دستور زبان خود « آينده سازی ضعيفی » دارند معمولا کمتر در مورد آينده نگران و عصبی می شوند.
وی می افزايد :« در ميان خانواده هايی که به زبانهای دارای « آينده سازی ضعيف »تکلم می کنند احتمال اعتياد به دخانيات، يعنی مصرف روزانه يک بسته سيگار و يا بيشتر، حدود ۲۴ درصد کمتر از ديگران است. احتمال ابتلا آنها به چاقی مفرط ۱۳ درصد کمتر از ديگران است . به هنگام رسيدن به سن بازنشستگی ماهيچه های دست و مچ آنها بهتر از ديگران کار می کند. از جنبه های گوناگون آنها وضعيت سلامتی بهتری دارند.»
انتشار نتايج تحقيقات پروفسور چن مباحث فراوانی را در ميان جامعه زبان شناسی دامن زده است. برخی از تحليلگران و ستون نويسان حتی بحث را تا آنجا کشانده اند که مدعی می شوند شايد تفاوت و ويژگی های زبان تکلم ملل گوناگون دليل برخی از مشکلات بزرگ جهان معاصر باشد، از بحران های اقتصادی مثل بحران يونان گرفته تا اضافه وزن و عدم تمايل برخی به عادت های سالم.
البته بسياری از زبان شناسان نتايج تحقيقات پروفسور چن را رد می کنند.
« جولی سديوی» استاد زبانشناسی و روانشناسی در دانشگاه‌های کانادا می گويد که تاکنون بسياری سعی کرده اند بين زبان و نحوه رفتار انسانها ارتباط هايی پيدا کنند . اما وی تاکيد دارد که تحقيقات پروفسور چن نتوانسته است ثابت کند که بين دستور زبان و خصوصيت های شخصی افراد و يا ويژگی های ملل مختلف واقعا ارتباطی وجود دارد.
« جولی سديوی » می افزايد:« هنوز هم فرض و تصور عمومی اين است که برخی از زبانها ممکن است ساختار منطقی تر، برخی از زبانها نظام يافته تر و برخی ديگر عاشقانه تر و يا شاعرانه تر باشند. اما يک چنين برداشت هايی ربطی به ابزارهای موجود در هر زبان ندارد بلکه محصول برداشت ما از روحيه و رفتار مردمان کشورهايی است که به اين و يا آن زبان تکلم می کنند.»
نتايج تحقيقات پروفسور چن هنوز به شکل آکادميک مورد بررسی قرار نگرفته و فعلا بايد منتظر انتشار رسمی آن بود.
