علی مزروعی، ، نماینده سابق مجلس و از اعضای ارشد دفتر سیاسی جبهه مشارکت، در گفتگویی به رادیو فردا می گوید «تقريبا می شود گفت که تمام افراد شورای مرکزی دفتر سياسی جبهه مشارکت و سازمان مجاهدين انقلاب اسلامی و نيروهای شناخته شده ملی – مذهبی را در هفته آخر سال احضار کرده بودند و مورد بازجويی قرار داده بودند.»
آيا اطلاع داريد که در اين احضارها چه مطالبی مطرح شده اند؟
در رابطه با همفکران من در سازمان مجاهدين انقلاب اسلامی و جبهه مشارکت، عمدتا سوالات پيرامون بيانيه هايی بوده که در ماه های اخير صادر شده بود و در واقع از آنها بازجويی می کردند که اين بيانيه ها را چه افرادی صادر کرده بوده اند؟
به دليل اينکه بعد از آن حکم دادگاهی که اينها به سازمان مجاهدين و جبهه مشارکت ابلاغ نکرده و در روزنامه ها منتشر کردند، بر اين باورند که اين دو تشکل ديگر حق فعاليت ندارند ولی دوستان ما چون بر اين باورند که هنوز هم حکمی به آنها ابلاغ نشده است، کماکان به فعاليت های خودشان ادامه دادند و البته آنها در اين زمينه مورد سوال قرار گرفتند.
به نظر شما اين بازجويی ها فقط در ارتباط با همين بيانيه ها بوده است يا اينکه فکر می کنيد به خاطر – به عنوان مثال- تظاهرات روز بيست و پنجم بهمن ماه ، و يا حتی اعمال فشار بيشتر براصلاح طلبان و معترضين صورت گرفته است؟
هدف آنها بازداشتن نيروهای سياسی از فعاليت است. اما قطعا رخداد های روز ۲۵ بهمن ماه و پس از آن، سه شنبه های اعتراضی و همين طور قيام ها و جنبش های مردمی که در کشورهای عربی به وقوع پيوستندند، به نظر می رسد که آنها را شديدا به وحشت انداخته است.
آنها از اين طريق تلاش کرده بودند که تا حدودی، بخصوص در ايام سال نو و روزهايی که در پيش هست، در واقع نوعی بازدارندگی در پيش بگيرند و قريب به هزار نفر را در همان هفته آخر سال احضار کردند.
بخش عمده افراد احضار شده، کسانی بودند که بعد از انتخابات بازداشت و زندانی شده بودند. حالا تلاش می کردند که به گونه ايی از آنها تعهد بگيرند که ديگر فعاليت سياسی نداشته باشند.
شما تصور می کنيد اين گونه فشارها، می تواند مانع فعاليت منتقدين و اصلاح طلبان شود؟
قطعا نمی تواند. تجربه دو سال گذشته و سرکوب ها و فشارهايی که در ايران متوجه نيروهای سياسی بوده است، نشان می دهد که اين قبيل حرکت ها فايده ايی ندارد و به هر حال آنها تصميم به کار سياسی گرفته اند و راهشان را ادامه خواهند داد.
عملا تظاهرات و حضور خيابانی روز بيست و پنجم بهمن ماه و سه شنبه های اعتراضی در اسفندماه ، به خوبی اين را نشان داد که جريان جنبش سبز که اتکا به فعاليت همين نيروهای سياسی دارد، نه تنها خاموش نشده و کاهش نيافته است بلکه به صورت بسيار عميق تر و گسترده تری در جامعه در حال فعاليت است و در هر فرصتی که بتواند خودش را نشان خواهد داد.
آيا اطلاع داريد که در اين احضارها چه مطالبی مطرح شده اند؟
در رابطه با همفکران من در سازمان مجاهدين انقلاب اسلامی و جبهه مشارکت، عمدتا سوالات پيرامون بيانيه هايی بوده که در ماه های اخير صادر شده بود و در واقع از آنها بازجويی می کردند که اين بيانيه ها را چه افرادی صادر کرده بوده اند؟
به دليل اينکه بعد از آن حکم دادگاهی که اينها به سازمان مجاهدين و جبهه مشارکت ابلاغ نکرده و در روزنامه ها منتشر کردند، بر اين باورند که اين دو تشکل ديگر حق فعاليت ندارند ولی دوستان ما چون بر اين باورند که هنوز هم حکمی به آنها ابلاغ نشده است، کماکان به فعاليت های خودشان ادامه دادند و البته آنها در اين زمينه مورد سوال قرار گرفتند.
به نظر شما اين بازجويی ها فقط در ارتباط با همين بيانيه ها بوده است يا اينکه فکر می کنيد به خاطر – به عنوان مثال- تظاهرات روز بيست و پنجم بهمن ماه ، و يا حتی اعمال فشار بيشتر براصلاح طلبان و معترضين صورت گرفته است؟
هدف آنها بازداشتن نيروهای سياسی از فعاليت است. اما قطعا رخداد های روز ۲۵ بهمن ماه و پس از آن، سه شنبه های اعتراضی و همين طور قيام ها و جنبش های مردمی که در کشورهای عربی به وقوع پيوستندند، به نظر می رسد که آنها را شديدا به وحشت انداخته است.
آنها از اين طريق تلاش کرده بودند که تا حدودی، بخصوص در ايام سال نو و روزهايی که در پيش هست، در واقع نوعی بازدارندگی در پيش بگيرند و قريب به هزار نفر را در همان هفته آخر سال احضار کردند.
بخش عمده افراد احضار شده، کسانی بودند که بعد از انتخابات بازداشت و زندانی شده بودند. حالا تلاش می کردند که به گونه ايی از آنها تعهد بگيرند که ديگر فعاليت سياسی نداشته باشند.
شما تصور می کنيد اين گونه فشارها، می تواند مانع فعاليت منتقدين و اصلاح طلبان شود؟
قطعا نمی تواند. تجربه دو سال گذشته و سرکوب ها و فشارهايی که در ايران متوجه نيروهای سياسی بوده است، نشان می دهد که اين قبيل حرکت ها فايده ايی ندارد و به هر حال آنها تصميم به کار سياسی گرفته اند و راهشان را ادامه خواهند داد.
عملا تظاهرات و حضور خيابانی روز بيست و پنجم بهمن ماه و سه شنبه های اعتراضی در اسفندماه ، به خوبی اين را نشان داد که جريان جنبش سبز که اتکا به فعاليت همين نيروهای سياسی دارد، نه تنها خاموش نشده و کاهش نيافته است بلکه به صورت بسيار عميق تر و گسترده تری در جامعه در حال فعاليت است و در هر فرصتی که بتواند خودش را نشان خواهد داد.
