نسرين ستوده، فعال و وکيل حقوق بشری، از دانشگاه يورک کانادا دکترای افتخاری دريافت کرد. در غياب او، که از سال ۱۳۸۹ در زندان اوين به سر می برد، عبدالکريم لاهيجی، رييس فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر، در مراسم روز چهارشنبه ۲۲ خرداد، دکترا را از جانب او پذيرفت.
دکتر سعيد رهنما استاد دانشگاه يورک، اولين کسی بود که نسرين ستوده را برای دريافت دکترای افتخاری از دانشگاه يورک نامزد کرد و سپس با پشتيبانی ساير اساتيد، دانشجويان و دانش آموختگان موفق شد از ميان تعداد زياد کانديداها، نظر مقامات دانشگاه را برای اعطای دکترای افتخاری به نسرين ستوده جلب کند.
دکتر رهنما در گفتگويی با راديو فردا می گويد من با هدف آزادی زندانيان سياسی خانم نسرين ستوده را کانديدای دريافت دکترای افتخاری کردم.
استاد دانشگاه يورک گفت من فکر کردم اعطای دکترای افتخاری توسط دانشگاه يورک، که يکی از دانشگاه های مهم کانادا است، موجب حساسيت و توجه بسيار خواهد شد و همين شايد در آزادی نسرين ستوده از زندان موثر باشد. ضمن آنکه خانم ستوده يک زندانی سياسی است و خبر دکترای افتخاری ايشان باعث می شد تا مسئله زندانيان سياسی ايران به طور کلی مطرح شود.
او افزود: دانشگاه به کسانی دکترای افتخاری می دهد که شخصيت مهم مانند يک دانشمند يا مبارز شناخته شده جهانی باشد و يا به دانشگاه کمک مالی يا فکری کرده باشد.
دکتر رهنما در مورد چگونگی انتخاب خانم ستوده گفت: پس از آنکه او را کانديدا کرديم، بر اساس روال اين کار، موضوع در يک کميته ای که زير نظر «سنای دانشگاه» است طرح شد و آنها ليستی از کانديداهای واجد شرايط را به کميته دو نفره ای مرکب از رئيس دانشگاه و رئيس افتخاری دانشگاه ارسال کردند تا اينکه خانم ستوده توسط اين کميته دو نفره برنده امسال برای دريافت دکترای افتخاری تعيين شد.
در مورد دليل انتخاب نسرين ستوده از دکتر رهنما پرسش کرديم و ايشان در پاسخ گفت: ما استدلال کرديم که خانم ستوده يک مبارز حقوق بشری و يک وکيل است که در جنبش زنان بوده، از زندانيان سياسی دفاع کرده و خود نيز زندان سياسی شده است. خيلی مهم بود که ما بتوانيم اعتبار سياسی او را بدرستی در برابر مقامات دانشگاه به تصوير بکشيم. البته ايشان جوايز مهمی قبلا برده بود که اين مسئله کار ما را راحت تر می کرد.
به گفته ی دکتر رهنما، از کانديداتوری تا مراسم اعطای دکترای افتخاری حدود ۸ ماه زمان برد و در اين مدت ما با رئيس و مقامات دانشگاه مذاکره کرديم تا اهميت موضوع را به آنها شرح دهيم و آنها نيز با توجه به شرايط خانم ستوده و اعتمادی که به ما داشتند موضوع را پذيرفتند.
نسرين ستوده در پيامی از داخل زندان، ضمن تشکر از کسانی که او را کانديدا کرده بودند، می نويسد: «صادقانه اذعان می‌دارم در زمانی که به دفاع از موکلانم می‌پرداختم و نوميدانه مشغول کار فشرده بودم، برای دفاع از کسانی اقدام می‌کردم که در جلوی چشمانم مورد ظلم و ستم قرار گرفته بودند و حقوق بنيادين آنها مورد بی اعتنايی قدرت رسمی قرار گرفته بود و اين طبيعی‌ترين کاری بود که انجام می‌دادم، زيرا سوگندی که در ابتدای کار وکالت ياد کرده بودم مرا از سکوت در قبال ظلم آشکاری که بر هموطنانم می‌رفت، منع می‌کرد.»
برنده دکترای افتخاری دانشگاه يورک در ادامه نوشته است: «می‌دانيد که هم اکنون در زندان به سر می‌برم. زندان فرصتی است تا نگاهی دقيق‌تر به گذشته بياندازيد و ژرف‌تر آن را بکاويد. در زندان بارها از خود پرسيده‌ام چطور شد که زندگی‌ام اينگونه رقم خورد؟ می‌دانستم گريزی از آن وجود ندارد، اما رنجی از درون مرا به اعتراض وا می‌داشت. اعتراض به نقض مستمر حقوق بشر در جامعه‌ای که من، خانواده‌ام و ميليون‌ها انسان ديگری که به آنها عشق می‌ورزم، در آن زندگی می‌کرديم.»
دکتر سعيد رهنما استاد دانشگاه يورک، اولين کسی بود که نسرين ستوده را برای دريافت دکترای افتخاری از دانشگاه يورک نامزد کرد و سپس با پشتيبانی ساير اساتيد، دانشجويان و دانش آموختگان موفق شد از ميان تعداد زياد کانديداها، نظر مقامات دانشگاه را برای اعطای دکترای افتخاری به نسرين ستوده جلب کند.
دکتر رهنما در گفتگويی با راديو فردا می گويد من با هدف آزادی زندانيان سياسی خانم نسرين ستوده را کانديدای دريافت دکترای افتخاری کردم.
استاد دانشگاه يورک گفت من فکر کردم اعطای دکترای افتخاری توسط دانشگاه يورک، که يکی از دانشگاه های مهم کانادا است، موجب حساسيت و توجه بسيار خواهد شد و همين شايد در آزادی نسرين ستوده از زندان موثر باشد. ضمن آنکه خانم ستوده يک زندانی سياسی است و خبر دکترای افتخاری ايشان باعث می شد تا مسئله زندانيان سياسی ايران به طور کلی مطرح شود.
او افزود: دانشگاه به کسانی دکترای افتخاری می دهد که شخصيت مهم مانند يک دانشمند يا مبارز شناخته شده جهانی باشد و يا به دانشگاه کمک مالی يا فکری کرده باشد.
دکتر رهنما در مورد چگونگی انتخاب خانم ستوده گفت: پس از آنکه او را کانديدا کرديم، بر اساس روال اين کار، موضوع در يک کميته ای که زير نظر «سنای دانشگاه» است طرح شد و آنها ليستی از کانديداهای واجد شرايط را به کميته دو نفره ای مرکب از رئيس دانشگاه و رئيس افتخاری دانشگاه ارسال کردند تا اينکه خانم ستوده توسط اين کميته دو نفره برنده امسال برای دريافت دکترای افتخاری تعيين شد.
در مورد دليل انتخاب نسرين ستوده از دکتر رهنما پرسش کرديم و ايشان در پاسخ گفت: ما استدلال کرديم که خانم ستوده يک مبارز حقوق بشری و يک وکيل است که در جنبش زنان بوده، از زندانيان سياسی دفاع کرده و خود نيز زندان سياسی شده است. خيلی مهم بود که ما بتوانيم اعتبار سياسی او را بدرستی در برابر مقامات دانشگاه به تصوير بکشيم. البته ايشان جوايز مهمی قبلا برده بود که اين مسئله کار ما را راحت تر می کرد.
به گفته ی دکتر رهنما، از کانديداتوری تا مراسم اعطای دکترای افتخاری حدود ۸ ماه زمان برد و در اين مدت ما با رئيس و مقامات دانشگاه مذاکره کرديم تا اهميت موضوع را به آنها شرح دهيم و آنها نيز با توجه به شرايط خانم ستوده و اعتمادی که به ما داشتند موضوع را پذيرفتند.
نسرين ستوده در پيامی از داخل زندان، ضمن تشکر از کسانی که او را کانديدا کرده بودند، می نويسد: «صادقانه اذعان می‌دارم در زمانی که به دفاع از موکلانم می‌پرداختم و نوميدانه مشغول کار فشرده بودم، برای دفاع از کسانی اقدام می‌کردم که در جلوی چشمانم مورد ظلم و ستم قرار گرفته بودند و حقوق بنيادين آنها مورد بی اعتنايی قدرت رسمی قرار گرفته بود و اين طبيعی‌ترين کاری بود که انجام می‌دادم، زيرا سوگندی که در ابتدای کار وکالت ياد کرده بودم مرا از سکوت در قبال ظلم آشکاری که بر هموطنانم می‌رفت، منع می‌کرد.»
برنده دکترای افتخاری دانشگاه يورک در ادامه نوشته است: «می‌دانيد که هم اکنون در زندان به سر می‌برم. زندان فرصتی است تا نگاهی دقيق‌تر به گذشته بياندازيد و ژرف‌تر آن را بکاويد. در زندان بارها از خود پرسيده‌ام چطور شد که زندگی‌ام اينگونه رقم خورد؟ می‌دانستم گريزی از آن وجود ندارد، اما رنجی از درون مرا به اعتراض وا می‌داشت. اعتراض به نقض مستمر حقوق بشر در جامعه‌ای که من، خانواده‌ام و ميليون‌ها انسان ديگری که به آنها عشق می‌ورزم، در آن زندگی می‌کرديم.»
