يک فضاپيمای «ناسا» يک سياره سنگی را کشف کرده است که کوچکترين سياره ای است که تاکنون خارج از منظومه شمسی رصد شده است.
سیاره‌های سنگی یا زمین‌وار، برخلاف سیاره‌های موسوم به غول‌های گازی، از نظر ساختار موادشان، با زمین شباهت بیشتری دارند.
کشف اين سياره کوچک فضاشناسان را اميدوار کرده که در آينده اکتشافات ديگری نظير اين روی خواهد داد.
به گزارش سی ان ان، اين سياره کوچک فراخورشیدی که «کپلر-۱۰ب» نام‌گذاری شده تقريبا يک و نيم برابر کره زمين است.
به گفته « ناسا» کشف اين سياره پس از حدود هشت ماه جمع آوری اطلاعات و تحقيقات صورت گرفت. اين اولين سياره سنگی و مشابه کره زمين است که توسط فضای پيمای «کپلر» کشف می شود.
ناتالی باتالها يکی از مسئولان اين ماموريت علمی- اکتشافی در ناسا گفت: «تمام امکانات فضاپيمای اکتشافی کپلر به خدمت گرفته شده تا اولين سياره سنگی را که در مدار ستاره ای به غير از خورشيد حرکت می کند شناسايی و کشف کند. تيم اکتشافی فضاپيمای کپلر در سال ۲۰۱۰ تصميم گرفت که براساس اطلاعاتی که تا آن زمان جمع‌آوری شده بود اين سياره را رديابی و کشف کند و اکنون می بينيم که اين ماموريت به نتايج خود رسيده است.»
به نسبت سياره هايی که معمولا از توده های گاز تشکيل شده اند، اندازه و ساختار سنگی اين سياره ممکن است زمينه های لازم برای وجود آب و نوعی از حيات در سطح آن را فراهم کرده باشد. البته شرط مهم ديگر فاصله آن با ستاره ای است که در مرکز اين منظومه قرار دارد. به گفته مسئولان « ناسا» اين سياره به نسبت فاصله سياره عطارد تا خورشيد تقريبا بيست برابر به ستاره منظومه خود نزديک‌تر است.
شبکه خبری سی‌ان‌ان از قول مقامات « ناسا» می نويسد که فاصله اين سياره جديد تا کره زمين حدود ۵۶۰ سال نوری است. با اين همه دانشوران علوم فضايی در مورد آينده اکتشافات فضاپيمای «کپلر» بسيار خوشبين و اميدوار هستند.
يکی از دانشمندانی که در برنامه های اکتشافی مربوط به فضاپيمای « کپلر » کار می کند گفت: « هر چند اين سياره در محدوده قابل زيست قرار ندارد اما اين کشف مهيج نشان می‌دهد که اين ماموريت اکتشافی چه دستاوردهای بزرگی خواهد داشت.»
شبکه خبری سی ان ان يادآوری می کند که ماموريت فضاپيمای «کپلر» اولين برنامه اکتشافی «ناسا» برای شناسايی سياره هايی با اندازه مشابه کره زمين و در محدوده های قابل زيست و يا کشف سياره هايی است که به دليل فاصله مناسب با ستاره مرکزی منظومه خود امکان وجود آب مايع و نوعی از حيات در آنها محتمل است.
فضاپيمای « کپلر» اندازه اين سياره و ساير مشخصات آن را از روی کاهش ميزان نور ستاره مرکزی منظومه به هنگام عبور اين سياره از مقابل آن تشخيص داده است.
سیاره‌های سنگی یا زمین‌وار، برخلاف سیاره‌های موسوم به غول‌های گازی، از نظر ساختار موادشان، با زمین شباهت بیشتری دارند.
کشف اين سياره کوچک فضاشناسان را اميدوار کرده که در آينده اکتشافات ديگری نظير اين روی خواهد داد.
به گزارش سی ان ان، اين سياره کوچک فراخورشیدی که «کپلر-۱۰ب» نام‌گذاری شده تقريبا يک و نيم برابر کره زمين است.
به گفته « ناسا» کشف اين سياره پس از حدود هشت ماه جمع آوری اطلاعات و تحقيقات صورت گرفت. اين اولين سياره سنگی و مشابه کره زمين است که توسط فضای پيمای «کپلر» کشف می شود.
ناتالی باتالها يکی از مسئولان اين ماموريت علمی- اکتشافی در ناسا گفت: «تمام امکانات فضاپيمای اکتشافی کپلر به خدمت گرفته شده تا اولين سياره سنگی را که در مدار ستاره ای به غير از خورشيد حرکت می کند شناسايی و کشف کند. تيم اکتشافی فضاپيمای کپلر در سال ۲۰۱۰ تصميم گرفت که براساس اطلاعاتی که تا آن زمان جمع‌آوری شده بود اين سياره را رديابی و کشف کند و اکنون می بينيم که اين ماموريت به نتايج خود رسيده است.»
به نسبت سياره هايی که معمولا از توده های گاز تشکيل شده اند، اندازه و ساختار سنگی اين سياره ممکن است زمينه های لازم برای وجود آب و نوعی از حيات در سطح آن را فراهم کرده باشد. البته شرط مهم ديگر فاصله آن با ستاره ای است که در مرکز اين منظومه قرار دارد. به گفته مسئولان « ناسا» اين سياره به نسبت فاصله سياره عطارد تا خورشيد تقريبا بيست برابر به ستاره منظومه خود نزديک‌تر است.
شبکه خبری سی‌ان‌ان از قول مقامات « ناسا» می نويسد که فاصله اين سياره جديد تا کره زمين حدود ۵۶۰ سال نوری است. با اين همه دانشوران علوم فضايی در مورد آينده اکتشافات فضاپيمای «کپلر» بسيار خوشبين و اميدوار هستند.
يکی از دانشمندانی که در برنامه های اکتشافی مربوط به فضاپيمای « کپلر » کار می کند گفت: « هر چند اين سياره در محدوده قابل زيست قرار ندارد اما اين کشف مهيج نشان می‌دهد که اين ماموريت اکتشافی چه دستاوردهای بزرگی خواهد داشت.»
شبکه خبری سی ان ان يادآوری می کند که ماموريت فضاپيمای «کپلر» اولين برنامه اکتشافی «ناسا» برای شناسايی سياره هايی با اندازه مشابه کره زمين و در محدوده های قابل زيست و يا کشف سياره هايی است که به دليل فاصله مناسب با ستاره مرکزی منظومه خود امکان وجود آب مايع و نوعی از حيات در آنها محتمل است.
فضاپيمای « کپلر» اندازه اين سياره و ساير مشخصات آن را از روی کاهش ميزان نور ستاره مرکزی منظومه به هنگام عبور اين سياره از مقابل آن تشخيص داده است.
