يکی از ستون نويسان روزنامه آمريکايی «واشينگتن پست» اخیرا در تحليل تازه ترين موضع گيری های دولت و رييس جمهور آمريکا در قبال ايران می نويسد که رژيم جمهوری اسلامی را با تحريم می توان به زانو درآورد و نه با بمب.
وی می گويد: « باراک اوباما در راستای تلاش شديد برای منصرف کردن اسرائيل از حمله نظامی به ايران خود را به يک کارزار اعمال فشار گسترده بر ايران متعهد کرده است که اگر با جديت دنبال شود در نهايت به تغيير رژيم ايران منجر خواهد شد.»
«ديويد ايگناتيوس» در ادامه تحليل خود می نويسد که باراک اوباما وعده داد که فشارها در تمام زمينه ها بر حکومت ايران را افزايش دهد و اين نقطه ضعف اصلی رژيم جمهوری اسلامی را هدف خواهد گرفت. در شرايط کنونی به نظر می رسد که عدم يکپارچگی حکومت و ضعف مشروعيت آن در ميان مردم نقطه ضعف اصلی است و نه برنامه هسته ای که هنوز هم در مجموع از حمايت وسيعی در داخل ايران برخوردار است.
«ديويد ايگناتيوس» می نويسد «سرنگونی رژيم جمهوری اسلامی در حال حاضر هدف مستقيم دولت آمريکا نيست ولی اگر اين فشارها افزايش يابند، تحريم ها گسترش يافته و تشديد شوند و اقدامات ديگر برای تضعيف حکومت به اجرا گذاشته شوند رژيم ايران در تنگنای شديدی قرار خواهد گرفت و ممکن است دست به اقدامات عجولانه ای بزند که پيامدهای ويرانگری برای حکومت خواهد داشت.»
تحليلگر «واشينگتن پست» يادآوری می کند که « لئون پانه تا» وزير دفاع آمريکا روز پنجشنبه با صراحت اعلام کرد که دولت اين کشور در حال آماده کردن طرحهای نظامی است تا در صورت بی نتيجه ماندن راههای غيرنظامی گزينه های ديگر را در اختيار داشته باشد.
وی می افزايد «برترين گزينه برای تغيير رژيم ايران حمله نظامی يکجانبه اسرائيل است. با توجه به توانايی های نظامی محدود اسرائيل چنين حمله ای دستاوردهای محدودی خواهد داشت اما در مقابل به حکومت ايران امکان خواهد داد تا ضمن يکپارچه کردن صنوف حکومت بخشی از مردم را نيز زير رهبری خود بسيج کند. مخالفان حکومت ايران معتقدند که چنين حمله ای يک نعمت الهی برای روحانيون حاکم بر ايران خواهد بود.»
به نوشته «واشينگتن پست»، به نظر می رسد که نتيجه مذاکرات هفته پيش بين رهبران آمريکا و اسرائيل شکل دادن به نوعی همکاری بوده که يک محور آن ادامه و تشديد فشارهای غرب بر ايران و محور ديگر آن آمادگی اسرائيل برای انجام حمله نظامی نهايی در صورت لزوم است. ترکيب اين فشارها ايران را مجبور کرده که باری ديگر به ميز مذاکرات بازگردد ولی اين باعث نخواهد شد که غرب از فشارهای خود بکاهد.
«ديويد ايگناتيوس» می افزايد که تشديد تحريم ها و به خصوص تاثير بيشتر آن بر صنايع نفت و درآمد خارجی ايران شايد باعث شود که حکومت ايران آنطور که زمانی آيت الله خمينی گفته بود جام زهر را بنوشد. اما احتمال ديگر اين است که جمهوری اسلامی برای برون رفت از اين حالت تنگنا دست به اقدام و ماجراجويی نظامی بزند. در آن حالت برتری نظامی مسلم آمريکا و توانمندی نظامی اسرائيل و عربستان سعودی به راحتی می توانند ضربات اوليه ايران را خنثی کنند.
اين نويسنده می گويد «آيت الله خامنه ای بر سر يک دوراهی قرار گرفته است. از يک سو اگر با توافق مورد پذيرش غرب بر سر برنامه هسته ای ايران موافقت کند ممکن است از نگاه وی مشروعيت رژيم به خطر بيافتد. از سوی ديگر توافقی را نپذيرد فشارهای مستمر خارجی بر ايران تشديد خواهد شد. بنابراين در نهايت بايد به شکلی و از زاويه ای عقب نشينی کند.»
کريم سجادپور کارشناس مسائل ايران در مرکز پژوهشی « کارنگی» که ديدگاه ها و تحليل های وی از سوی کاخ سفيد به دقت مورد مطالعه قرار می گيرند ، می گويد رژيم جمهوری اسلامی به خاطر سماجت در تداوم برنامه های هسته ای به مرور به سوی جان دادن حرکت می کند . وی شرايط ايران را با اتحاد شوروی سابق مقايسه می کند که به خاطر ادامه مسابقه تسليحاتی با آمريکا درچار ورشکستگی اقتصادی شد.
تحليلگر واشينگتن پست هشدار می دهد اکنون که فشارهای همه جانبه بر حکومت ايران آغاز شده قطع زودرس اين فشارها خطرناک خواهد بود چون ممکن است هنوز هم ايران ظرفيت و توانايی انتقام گرفتن را داشته باشد.
به گفته وی «غرب در مديريت اين بحران يک توانايی ديگر نيز دارد که در پيش گرفتن سياستی بين تداوم تحريم و حمله نظامی است . غرب از طريق يک جنگ کوتاه مدت می تواند هزينه اين بحران را برای حکومت ايران به شدت افزايش دهد. مقامات دولت آمريکا در مورد « عمليات پنهانی و خرابکارانه» معمولا صحبت علنی نمی کنند. ولی شکی نيست که اين گزينه نيز مدنظر دولت آمريکا است.»
« ديويد ايگناتيوس» می افزايد «در يک چنين استراتژی تمام مراکز تحقيقات هسته ای و نظامی نابود و يا به شدت صدمه خواهند خورد و فعاليت مراکز مالی و ساير اسناد تجاری و اقتصادی مختل می شوند. اين روشها ممکن است کمی زياد از حد به نظر بيايند ولی مرگبار نيستند.»
تحليلگر «واشينگتن پست»، در پايان از قول يک مقام غربی بدون ذکر نام وی می نويسد:« در داخل ايران می توان اختلال و خرابکاری های زيادی ايجاد کرد.» کارزار اعمال فشار فعلی ممکن است نتواند رژيم فعلی ايران را به مصالحه وادار کند ولی احتمال سرنگونی اين حکومت درنتيجه تداوم سماجت و سرکشی خود را افزايش خواهد داد.
وی می گويد: « باراک اوباما در راستای تلاش شديد برای منصرف کردن اسرائيل از حمله نظامی به ايران خود را به يک کارزار اعمال فشار گسترده بر ايران متعهد کرده است که اگر با جديت دنبال شود در نهايت به تغيير رژيم ايران منجر خواهد شد.»
«ديويد ايگناتيوس» در ادامه تحليل خود می نويسد که باراک اوباما وعده داد که فشارها در تمام زمينه ها بر حکومت ايران را افزايش دهد و اين نقطه ضعف اصلی رژيم جمهوری اسلامی را هدف خواهد گرفت. در شرايط کنونی به نظر می رسد که عدم يکپارچگی حکومت و ضعف مشروعيت آن در ميان مردم نقطه ضعف اصلی است و نه برنامه هسته ای که هنوز هم در مجموع از حمايت وسيعی در داخل ايران برخوردار است.
«ديويد ايگناتيوس» می نويسد «سرنگونی رژيم جمهوری اسلامی در حال حاضر هدف مستقيم دولت آمريکا نيست ولی اگر اين فشارها افزايش يابند، تحريم ها گسترش يافته و تشديد شوند و اقدامات ديگر برای تضعيف حکومت به اجرا گذاشته شوند رژيم ايران در تنگنای شديدی قرار خواهد گرفت و ممکن است دست به اقدامات عجولانه ای بزند که پيامدهای ويرانگری برای حکومت خواهد داشت.»
تحليلگر «واشينگتن پست» يادآوری می کند که « لئون پانه تا» وزير دفاع آمريکا روز پنجشنبه با صراحت اعلام کرد که دولت اين کشور در حال آماده کردن طرحهای نظامی است تا در صورت بی نتيجه ماندن راههای غيرنظامی گزينه های ديگر را در اختيار داشته باشد.
وی می افزايد «برترين گزينه برای تغيير رژيم ايران حمله نظامی يکجانبه اسرائيل است. با توجه به توانايی های نظامی محدود اسرائيل چنين حمله ای دستاوردهای محدودی خواهد داشت اما در مقابل به حکومت ايران امکان خواهد داد تا ضمن يکپارچه کردن صنوف حکومت بخشی از مردم را نيز زير رهبری خود بسيج کند. مخالفان حکومت ايران معتقدند که چنين حمله ای يک نعمت الهی برای روحانيون حاکم بر ايران خواهد بود.»
به نوشته «واشينگتن پست»، به نظر می رسد که نتيجه مذاکرات هفته پيش بين رهبران آمريکا و اسرائيل شکل دادن به نوعی همکاری بوده که يک محور آن ادامه و تشديد فشارهای غرب بر ايران و محور ديگر آن آمادگی اسرائيل برای انجام حمله نظامی نهايی در صورت لزوم است. ترکيب اين فشارها ايران را مجبور کرده که باری ديگر به ميز مذاکرات بازگردد ولی اين باعث نخواهد شد که غرب از فشارهای خود بکاهد.
«ديويد ايگناتيوس» می افزايد که تشديد تحريم ها و به خصوص تاثير بيشتر آن بر صنايع نفت و درآمد خارجی ايران شايد باعث شود که حکومت ايران آنطور که زمانی آيت الله خمينی گفته بود جام زهر را بنوشد. اما احتمال ديگر اين است که جمهوری اسلامی برای برون رفت از اين حالت تنگنا دست به اقدام و ماجراجويی نظامی بزند. در آن حالت برتری نظامی مسلم آمريکا و توانمندی نظامی اسرائيل و عربستان سعودی به راحتی می توانند ضربات اوليه ايران را خنثی کنند.
اين نويسنده می گويد «آيت الله خامنه ای بر سر يک دوراهی قرار گرفته است. از يک سو اگر با توافق مورد پذيرش غرب بر سر برنامه هسته ای ايران موافقت کند ممکن است از نگاه وی مشروعيت رژيم به خطر بيافتد. از سوی ديگر توافقی را نپذيرد فشارهای مستمر خارجی بر ايران تشديد خواهد شد. بنابراين در نهايت بايد به شکلی و از زاويه ای عقب نشينی کند.»
کريم سجادپور کارشناس مسائل ايران در مرکز پژوهشی « کارنگی» که ديدگاه ها و تحليل های وی از سوی کاخ سفيد به دقت مورد مطالعه قرار می گيرند ، می گويد رژيم جمهوری اسلامی به خاطر سماجت در تداوم برنامه های هسته ای به مرور به سوی جان دادن حرکت می کند . وی شرايط ايران را با اتحاد شوروی سابق مقايسه می کند که به خاطر ادامه مسابقه تسليحاتی با آمريکا درچار ورشکستگی اقتصادی شد.
تحليلگر واشينگتن پست هشدار می دهد اکنون که فشارهای همه جانبه بر حکومت ايران آغاز شده قطع زودرس اين فشارها خطرناک خواهد بود چون ممکن است هنوز هم ايران ظرفيت و توانايی انتقام گرفتن را داشته باشد.
به گفته وی «غرب در مديريت اين بحران يک توانايی ديگر نيز دارد که در پيش گرفتن سياستی بين تداوم تحريم و حمله نظامی است . غرب از طريق يک جنگ کوتاه مدت می تواند هزينه اين بحران را برای حکومت ايران به شدت افزايش دهد. مقامات دولت آمريکا در مورد « عمليات پنهانی و خرابکارانه» معمولا صحبت علنی نمی کنند. ولی شکی نيست که اين گزينه نيز مدنظر دولت آمريکا است.»
« ديويد ايگناتيوس» می افزايد «در يک چنين استراتژی تمام مراکز تحقيقات هسته ای و نظامی نابود و يا به شدت صدمه خواهند خورد و فعاليت مراکز مالی و ساير اسناد تجاری و اقتصادی مختل می شوند. اين روشها ممکن است کمی زياد از حد به نظر بيايند ولی مرگبار نيستند.»
تحليلگر «واشينگتن پست»، در پايان از قول يک مقام غربی بدون ذکر نام وی می نويسد:« در داخل ايران می توان اختلال و خرابکاری های زيادی ايجاد کرد.» کارزار اعمال فشار فعلی ممکن است نتواند رژيم فعلی ايران را به مصالحه وادار کند ولی احتمال سرنگونی اين حکومت درنتيجه تداوم سماجت و سرکشی خود را افزايش خواهد داد.
