هفته گذشته شورای برون مرزی سازمان تربيت بدنی اعلام کرد؛ تيم تکواندوی استان مازندران عليرغم موافقت فدراسيون تکواندو، اجازه سفر به تورنمنت بين المللی هلند را ندارد.
پيش از اين نيز بسياری از مسافرت های ورزشی به اروپا، بدون ذکر دليل از سوی اين شورا لغو شده بود.
فيض الله نفجم قهرمان اسبق جام جهانی تکواندو و رئيس هيات تکواندوی مازندران در اين باره گفت: "با لغو اين مسافرت، ميليون‌ها تومان ضرر کرديم و هزينه هايمان هدر رفت. ما بليت های پرواز را خريده و هتل را نيز رزرو کرده بوديم اما به يک باره اعلام شد که شورای برون مرزی سازمان تربيت بدنی، با سفرمان به هلند موافقت نکرده. ناپديد شدن يکی از کاراته کاهای مازندرانی در فرانسه موجب شده که سفر ما هم لغو شود."
اشاره فيض الله نفجم به پيام مرادی عضو تيم کاراته صدرای مازندران است که در جريان مسابقات بين اللملی پاريس، از اردوی تيم جدا شده و در اروپا ماندگار شد.
حذف سفرهای اروپايی و آمريکايی
بعد از انتخابات ۲۲ خرداد، تقريباً در تمام سفرهای ورزشی به اروپا، اين اتفاق رخ داده است. مسافرتی نبوده است که در آن، يک ورزشکار يا همراه، از مجموعه تيم جدا نشود.
مينا عليزاده عضو تيم ملی قايق اژدها الان در آلمان است و به ايران برنگشت. مهدی حق شعار در قايقرانی نيز در جمهوری چک از اردوی تيم ملی جدا شد.
وحيد سرلک در جودو از آلمان درخواست پناهندگی کرد. به گفته او، احسان رجبی نيز به آمريکا رفته است.
رضا الله داد عضو سابق تيم ملی تکواندوی دانشجويان و از فعالان ستاد انتخاباتی ميرحسين موسوی نيز از استان بايرن آلمان تقاضای پناهندگی کرده است.
تينا و تارا محمدنژاد دو خواهر نوجوان کاراته کا نيز همراه خانواده شان در مونيخ ماندند و به ايران بازنگشتند.
محمدحسين ابراهيمی از شمشيربازی در فرانسه از هتل تيم گريخت و ديگر بازنگشت.
محمد شادابی خبرنگار واليبال خبرگزاری ايسنا هم در جريان رقابت های نوجوانان جهان در ايتاليا ماند.
بازنگشتن يک عضو تيم سنگنوردی نيز آخرين نمونه از فرار عضله هاست که هفته گذشته در جشنواره سنگنوردی فرانسه اتفاق افتاد.
يکی از اعضای تيم ملی کشتی آزاد جوانان ايران که در سال ۲۰۰۳ نايب قهرمان جهان شده نيز اينک در آلمان است و درخواست پناهندگی خود را ارائه داده.
از ورزشکاران غير مطرح نيز شمار زيادی از کشتی گيران، پرورش اندام کارها، رزمی کارها و ورزشکاران ساير رشته های ورزشی در کمپ های پناهندگان در کشورهای مختلف اروپايی به سر می برند.
به اين آمار، بايد ورزشکارانی که با روش های قانونی و اخد اقامت اروپا و آمريکا از ايران خارج می شوند را نيز اضافه کرد.
احمدرضا عابدزاده آخرين نمونه از اين مورد است که اين هفته همراه با خانواده اش به آمريکا رفت. پيش از عابدزاده، بسياری از ورزشکاران مطرح ايران، گرين کارت امريکا را گرفته و برای جلوگيری از ابطال آن، هر شش ماه يک بار، ناگزير به سفر آمريکا هستند.
خروج ورزشکاران از ايران در مقطع کنونی ، اعم از مهاجرت قانونی يا پناهندگی، فقط با دوران جنگ هشت ساله ايران و عراق قابل قياس است.
پاک کردن صورت مسئله
نظارت حراست داخلی فدراسيون ها، پيگيری دقيق فدراسيون های ورزشی، ذره بين شورای برون مرزی سازمان تربيت بدنی، گرفتن وثيقه های سنگين و فيلترهای ديگر نيز مانع از فرار ورزشکاران ايرانی نشده است.
به همين خاطر سازمان تربيت بدنی جمهوری اسلامی ايران، چاره را در جلوگيری از اعزام تيم ها به مسافرت های اروپايی و آمريکايی می بيند.
سفرهای ورزشی به کانادا و آمريکا پس از انتخابات ۲۲ خرداد، تقريباً به صفر رسيده.
سفرهای اروپايی نيز محدود به سفرهای ضروری مثل رقابت های جهانی يا گزينشی المپيک شده است.
بر اين اساس، مسافرت های ورزشی در رشته های مختلف به کشورهايی مانند قطر و امارات، چين، مالزی و کشورهای آسيای ميانه محدود شده است که هيچ کدام پناهنده پذير نيستند.
پيش از اين نيز بسياری از مسافرت های ورزشی به اروپا، بدون ذکر دليل از سوی اين شورا لغو شده بود.
فيض الله نفجم قهرمان اسبق جام جهانی تکواندو و رئيس هيات تکواندوی مازندران در اين باره گفت: "با لغو اين مسافرت، ميليون‌ها تومان ضرر کرديم و هزينه هايمان هدر رفت. ما بليت های پرواز را خريده و هتل را نيز رزرو کرده بوديم اما به يک باره اعلام شد که شورای برون مرزی سازمان تربيت بدنی، با سفرمان به هلند موافقت نکرده. ناپديد شدن يکی از کاراته کاهای مازندرانی در فرانسه موجب شده که سفر ما هم لغو شود."
اشاره فيض الله نفجم به پيام مرادی عضو تيم کاراته صدرای مازندران است که در جريان مسابقات بين اللملی پاريس، از اردوی تيم جدا شده و در اروپا ماندگار شد.
حذف سفرهای اروپايی و آمريکايی
بعد از انتخابات ۲۲ خرداد، تقريباً در تمام سفرهای ورزشی به اروپا، اين اتفاق رخ داده است. مسافرتی نبوده است که در آن، يک ورزشکار يا همراه، از مجموعه تيم جدا نشود.
مينا عليزاده عضو تيم ملی قايق اژدها الان در آلمان است و به ايران برنگشت. مهدی حق شعار در قايقرانی نيز در جمهوری چک از اردوی تيم ملی جدا شد.
وحيد سرلک در جودو از آلمان درخواست پناهندگی کرد. به گفته او، احسان رجبی نيز به آمريکا رفته است.
رضا الله داد عضو سابق تيم ملی تکواندوی دانشجويان و از فعالان ستاد انتخاباتی ميرحسين موسوی نيز از استان بايرن آلمان تقاضای پناهندگی کرده است.
تينا و تارا محمدنژاد دو خواهر نوجوان کاراته کا نيز همراه خانواده شان در مونيخ ماندند و به ايران بازنگشتند.
محمدحسين ابراهيمی از شمشيربازی در فرانسه از هتل تيم گريخت و ديگر بازنگشت.
محمد شادابی خبرنگار واليبال خبرگزاری ايسنا هم در جريان رقابت های نوجوانان جهان در ايتاليا ماند.
بازنگشتن يک عضو تيم سنگنوردی نيز آخرين نمونه از فرار عضله هاست که هفته گذشته در جشنواره سنگنوردی فرانسه اتفاق افتاد.
يکی از اعضای تيم ملی کشتی آزاد جوانان ايران که در سال ۲۰۰۳ نايب قهرمان جهان شده نيز اينک در آلمان است و درخواست پناهندگی خود را ارائه داده.
از ورزشکاران غير مطرح نيز شمار زيادی از کشتی گيران، پرورش اندام کارها، رزمی کارها و ورزشکاران ساير رشته های ورزشی در کمپ های پناهندگان در کشورهای مختلف اروپايی به سر می برند.
به اين آمار، بايد ورزشکارانی که با روش های قانونی و اخد اقامت اروپا و آمريکا از ايران خارج می شوند را نيز اضافه کرد.
احمدرضا عابدزاده آخرين نمونه از اين مورد است که اين هفته همراه با خانواده اش به آمريکا رفت. پيش از عابدزاده، بسياری از ورزشکاران مطرح ايران، گرين کارت امريکا را گرفته و برای جلوگيری از ابطال آن، هر شش ماه يک بار، ناگزير به سفر آمريکا هستند.
خروج ورزشکاران از ايران در مقطع کنونی ، اعم از مهاجرت قانونی يا پناهندگی، فقط با دوران جنگ هشت ساله ايران و عراق قابل قياس است.
پاک کردن صورت مسئله
نظارت حراست داخلی فدراسيون ها، پيگيری دقيق فدراسيون های ورزشی، ذره بين شورای برون مرزی سازمان تربيت بدنی، گرفتن وثيقه های سنگين و فيلترهای ديگر نيز مانع از فرار ورزشکاران ايرانی نشده است.
به همين خاطر سازمان تربيت بدنی جمهوری اسلامی ايران، چاره را در جلوگيری از اعزام تيم ها به مسافرت های اروپايی و آمريکايی می بيند.
سفرهای ورزشی به کانادا و آمريکا پس از انتخابات ۲۲ خرداد، تقريباً به صفر رسيده.
سفرهای اروپايی نيز محدود به سفرهای ضروری مثل رقابت های جهانی يا گزينشی المپيک شده است.
بر اين اساس، مسافرت های ورزشی در رشته های مختلف به کشورهايی مانند قطر و امارات، چين، مالزی و کشورهای آسيای ميانه محدود شده است که هيچ کدام پناهنده پذير نيستند.
