در يازدهمين روز شصت و سومين جشنواره بين المللى «فيلم كن» در حالى كه آخرين فيلم هاى بخش مسابقه به نمايش درآمد، برندگان بخش نوعى نگاه معرفى شدند.
برنده اصلى بخش «نوعى نگاه» يك فيلم كره اى بود به نام «هاهاها» ساخته هانگ سانگ سو. جايزه ويژه هيئت داوران بخش نوعى نگاه به فيلم «اكتبر» از پرو ساخته دو برادر جوان دانيل و ديگو وگا اهدا شد.
جايزه بهترين بازيگر اين بخش نيز به طور مشترك به سه بازيگر فيلم «ماجراى عجيب آنجليكا» ساخته مانوئل اوليویه را، كارگردان پر سابقه پرتغالى، داده شد.
از روز آغاز نمايش فيلم ها گمانه زنى ها در مورد اين كه چه فيلمى امسال نخل طلايى جشنواره را به دست مى آورد بحث هاى فراوانى را در اطراف سالن هاى نمايش فيلم كن پديد آورده است.
راديو فردا در اين زمينه با يكى از آشنايان ديرپاى جشنواره كن يعنى محمد حقيقت، فيلمساز و منتقد فيلم، در محل جشنواره به گفت و گو كرده است.
رادیو فردا: آقاى حقيقت! امسال فستيوال كن با سال هاى پيش چه تفاوتى داشت؟
محمد حقیقت: يكى از تفاوت هاى اصلى بحران مالى دنيا در يكى دو سال اخير است كه سبب شده فيلم هاى كمترى ساخته شود و به همين دليل تعداد فيلم هاى شركت كننده در بخش مسابقه بسيار كمتر از سال‌هاى قبل است. از طرف ديگر فيلم هايى را نديديم كه بتواند مجموع منتقدين را يك جا راضى كند، چون بعضى سال‌ها فيلم‌هايى بود كه حدود ۸۰ يا ۹۰ درصد منتقدين اعتقاد داشتند يك فيلم فوق العاده است. در مجموع مى توانم بگويم سال فوق العاده اى نبود.
سال كم رنگى هم بود چون از سينماى آمريكا يك فيلم بيشتر شركت نداشت؟
بله، حرف شما دقيقاً درست است. هر سال سه يا چهار فيلم از آمريكا در مسابقه شركت مى كرد، اما امسال فقط يك فيلم پيدا كرده بودند. البته شايد يكى از دلايل اين است كه بعضى ها فيلمشان را براى جشنواره ونيز نگه داشته اند.
از چه فيلم هايى بيشتر خوشتان آمد؟
مى توانم به فيلم مايك لى اشاره كنم به نام «سالى ديگر» كه كار بسيار خوبى است و يادآور فيلمى است كه قبلاً نخل طلايى را به دست آورد به نام «رازها و دروغ ها».
يك فيلم ديگر هم به نام «زيبا» از الخاندروس گونزالو ايناريتو كار جالبى بود، اما مى خواست موضوعات گوناگونى را در يك فيلم بگنجاند. اما به نظر من بازيگر مرد اين فيلم مى تواند كانديداى بهترين بازيگر باشد.
يك فيلم ديگر هم به نام «شعر» از كره است. كره امسال با كمال تعجب در بخش مسابقه دو فيلم داشت. دو فيلم در مسابقه و يك فيلم در بخش نوعى نگاه كه برنده هم شد.
شما نيز تحت تاثير مسئله زندانى بودن جعفر پناهى قرار داشتيد و در كنفرانس خبرى هم شركت كرديد و در آن كنفرانس صحبت هايى را مطرح كرديد؟
من بيشتر به موضوع كشمكش بين يك قدرت و قدرت تصوير پرداختم. در اين ميان يك نفر قربانى شده كه جعفر پناهى است.
جای پناهی در جشنواره است نه زندان
سرژ لوبيانا، رئيس سينما تك فرانسه و عضو هيئت داوران بخش نوعى نگاه، كه در روز كنفرانس خبرى حمايت از جعفر پناهى، كارگردان دربند ايرانى، حضور داشت در گفت وگو با راديو فردا در مورد اسارت جعفر پناهى گفت: « ابتدا بايد بگويم فستيوال با دعوت جعفر پناهى براى عضويت در هيئت داوران كار درستى انجام داد، چون جعفر پناهى فيلم ساز با اهميتى است و به عنوان عضو هيئت داوران جاى او در جشنواره است نه در زندان.»
سرژ لوبيانا با اشاره به نام هاى مهم سينما چون مارتين اسكورسيزى كه امضای آنها در پاى طومار حمايت از جعفر پناهى ديده مى شود افزود: «از نظر من به زندان افكندن يك فيلم ساز يك رسوايى است و همه ما بسيج خواهيم شد تا او رهايى يابد و در سينما تك فرانسه با اختصاص دادن روز ۱۳ ژوئن به عنوان روز سينماى ايران، آثار جعفر پناهى را در حمايت از او به نمايش خواهيم گذاشت.»
برنده اصلى بخش «نوعى نگاه» يك فيلم كره اى بود به نام «هاهاها» ساخته هانگ سانگ سو. جايزه ويژه هيئت داوران بخش نوعى نگاه به فيلم «اكتبر» از پرو ساخته دو برادر جوان دانيل و ديگو وگا اهدا شد.
جايزه بهترين بازيگر اين بخش نيز به طور مشترك به سه بازيگر فيلم «ماجراى عجيب آنجليكا» ساخته مانوئل اوليویه را، كارگردان پر سابقه پرتغالى، داده شد.
از روز آغاز نمايش فيلم ها گمانه زنى ها در مورد اين كه چه فيلمى امسال نخل طلايى جشنواره را به دست مى آورد بحث هاى فراوانى را در اطراف سالن هاى نمايش فيلم كن پديد آورده است.
راديو فردا در اين زمينه با يكى از آشنايان ديرپاى جشنواره كن يعنى محمد حقيقت، فيلمساز و منتقد فيلم، در محل جشنواره به گفت و گو كرده است.
رادیو فردا: آقاى حقيقت! امسال فستيوال كن با سال هاى پيش چه تفاوتى داشت؟
محمد حقیقت: يكى از تفاوت هاى اصلى بحران مالى دنيا در يكى دو سال اخير است كه سبب شده فيلم هاى كمترى ساخته شود و به همين دليل تعداد فيلم هاى شركت كننده در بخش مسابقه بسيار كمتر از سال‌هاى قبل است. از طرف ديگر فيلم هايى را نديديم كه بتواند مجموع منتقدين را يك جا راضى كند، چون بعضى سال‌ها فيلم‌هايى بود كه حدود ۸۰ يا ۹۰ درصد منتقدين اعتقاد داشتند يك فيلم فوق العاده است. در مجموع مى توانم بگويم سال فوق العاده اى نبود.
سال كم رنگى هم بود چون از سينماى آمريكا يك فيلم بيشتر شركت نداشت؟
بله، حرف شما دقيقاً درست است. هر سال سه يا چهار فيلم از آمريكا در مسابقه شركت مى كرد، اما امسال فقط يك فيلم پيدا كرده بودند. البته شايد يكى از دلايل اين است كه بعضى ها فيلمشان را براى جشنواره ونيز نگه داشته اند.
از چه فيلم هايى بيشتر خوشتان آمد؟
مى توانم به فيلم مايك لى اشاره كنم به نام «سالى ديگر» كه كار بسيار خوبى است و يادآور فيلمى است كه قبلاً نخل طلايى را به دست آورد به نام «رازها و دروغ ها».
يك فيلم ديگر هم به نام «زيبا» از الخاندروس گونزالو ايناريتو كار جالبى بود، اما مى خواست موضوعات گوناگونى را در يك فيلم بگنجاند. اما به نظر من بازيگر مرد اين فيلم مى تواند كانديداى بهترين بازيگر باشد.
يك فيلم ديگر هم به نام «شعر» از كره است. كره امسال با كمال تعجب در بخش مسابقه دو فيلم داشت. دو فيلم در مسابقه و يك فيلم در بخش نوعى نگاه كه برنده هم شد.
شما نيز تحت تاثير مسئله زندانى بودن جعفر پناهى قرار داشتيد و در كنفرانس خبرى هم شركت كرديد و در آن كنفرانس صحبت هايى را مطرح كرديد؟
من بيشتر به موضوع كشمكش بين يك قدرت و قدرت تصوير پرداختم. در اين ميان يك نفر قربانى شده كه جعفر پناهى است.
جای پناهی در جشنواره است نه زندان
سرژ لوبيانا، رئيس سينما تك فرانسه و عضو هيئت داوران بخش نوعى نگاه، كه در روز كنفرانس خبرى حمايت از جعفر پناهى، كارگردان دربند ايرانى، حضور داشت در گفت وگو با راديو فردا در مورد اسارت جعفر پناهى گفت: « ابتدا بايد بگويم فستيوال با دعوت جعفر پناهى براى عضويت در هيئت داوران كار درستى انجام داد، چون جعفر پناهى فيلم ساز با اهميتى است و به عنوان عضو هيئت داوران جاى او در جشنواره است نه در زندان.»
سرژ لوبيانا با اشاره به نام هاى مهم سينما چون مارتين اسكورسيزى كه امضای آنها در پاى طومار حمايت از جعفر پناهى ديده مى شود افزود: «از نظر من به زندان افكندن يك فيلم ساز يك رسوايى است و همه ما بسيج خواهيم شد تا او رهايى يابد و در سينما تك فرانسه با اختصاص دادن روز ۱۳ ژوئن به عنوان روز سينماى ايران، آثار جعفر پناهى را در حمايت از او به نمايش خواهيم گذاشت.»
