روزنامه «رسالت» روز دوشنبه، چهارم مردادماه، گزارش داد که برخى از اعضاى فعال «انجمن حجتيه» براى گرفتن مجوز فعاليت اين انجمن به مراجع قانونى مراجعه كرده اند.
اين روزنامه، اقدام اعضاى انجمن حجتيه را ناشى از «مداراى نهادهاى امنيتى و اطلاعاتى در مورد سياست هاى فعلى» اين انجمن دانست.
وب سايت «پارلمان نيوز»، ارگان فراكسيون اقليت مجلس نيز، همين مطلب را به نقل از روزنامه رسالت منتشر كرده است. تاكنون منابع رسمى اين خبر را تاييد يا تكذيب نكرده اند.
«انجمن حجتيه» كه در دهه ۱۳۳۰ خورشيدى به منظور مبارزه با بهاييت تاسيس شد، به دنبال دستور آيت الله خمينى، بنيانگذار جمهورى اسلامى ايران، در سال ۱۳۶۲ تعطيل شد.
محمد جواد اكبرين، روزنامه نگار و پژوهشگر دينى در پاريس، درباره خبر روزنامه رسالت، به رادیو فردا مى گويد:
محمد جواد اكبرين: مهمترين مشخصه فكرى انجمن حجتيه، نگاه ظاهرى و قشرى به دين و مذهب بود. در طول دهه هاى اخير، مشكل كسانى كه مى خواستند قرائت تازه اى از اسلام داشته باشند و يا حتى آيت الله خمينى كه معتقد بود فقه هزارساله را بايد متناسب با دنياى امروز تعيين كرد و تعريف كرد با انجمن حجتيه اين بود كه اين انجمن اساساً قائل به قرائت تازه اى از اسلام و فقه نبود و معتقد بود كه دين به همان شكلى كه در ابتدا وجود داشته، بايد دست نخورده باقى بماند، احكام شرعى مطلقاً نبايد دست بخورد حتى اگر متناسب با دنياى جديد نباشد، آنهايى كه قصد دارند دين را متناسب با دنياى جديد تعريف كنند، نبايد دين را تغيير دهند بلكه زندگى خودشان را بايد تغيير دهند و بايد برگردند به گونه اى زندگى كنند كه با احكام دين متناسب باشد ولو اينكه اين زندگى به انزواى از دنياى جديد بيانجامد. اين شاخصه فكرى انجمن حجتيه بود.
به لحاظ سياسى و ظهور سياسى هم آنها وقتى چنين تصورى داشتند با ديدگاه آيت الله خمينى مبنى بر تشكيل حكومت، آن هم در دنياى جديد و تعريف فقهى كه متناسب با اين دنيا باشد، مشكل اساسى پيدا كردند و ايشان را تحريف گر دين مى دانستند و اعضاى انجمن حجتيه از آيت الله خمينى دل خوشى نداشتند به دليل نگاه متفاوت ايشان به فقه به ويژه اينكه از همه كسانى كه قرائت تازه اى از فقه داشتند، متنفر بودند و هر از چندگاهى در جلسات مختلف آنها را تخريب مى كردند. كار رسيد به توليد شايعات و آگاهى هاى كاذب، شرايط جنگ بود.
آيت الله خمينى و اطرافيان ايشان به اين نتيجه رسيدند كه اين توليد اكاذيب و شايعات با توجه به شرايط بحرانى جنگ براى كشور و به صلاح كشور نيست و محدود كردند فعاليت هاى انجمن حجتيه را به لحاظ قانونى و رسمى.
روزنامه رسالت خبر داده كه تابه حال درخواست براى تاييد مجوز فعاليت انجمن حجتيه محقق نشده. اگر اين تاييد صادر شود، فكر مى كنيد فعاليت دوباره انجمن حجتيه به چه معناست؟
تصور من اين است كه اگر اين خبر درست باشد كه انجمن حجتيه به فكر گرفتن مجوز و فعاليت قانونى خودش افتاده، از لحاظ تحليل سياسى اتفاق خيلى روشنى است.
اولاً به عنوان اينكه جمعى از شهروندان ايرانى هستند و حق دارند كه تقاضاى مجوز كنند و انجمن خاص خودشان را داشته باشند. من فكر مى كنم اگر در روزگارى به دليل اقتضائات زمان جنگ اين محدوديت ايجاد شد، دليلى ندارد الان اين محدوديت وجود داشته باشد و انجمن حجتيه و اعضاى آن حق دارند به عنوان شهروندان ايران فعاليت فكرى و سياسى خودشان را داشته باشند.
اما اين حق به اين معنا نيست كه ما هم تحليل سياسى خودمان را در اين اتفاق نداشته باشيم. انجمن حجتيه وقت شناسى كرده.
اگر شاخصه انجمن حجتيه ظاهر مذهب و مذهب ظاهری باشد، و هرگونه نگاه تازه به اسلام را برنتابد و دنياى مدرن را برنتابد و مناسبات دنياى مدرن را تحمل نكند، دولت كنونى جمهورى اسلامى قرابت فكرى نزديكى با انجمن حجتيه دارد. دولتى كه به واسطه نگاه قشرى اش رابطه اش را با دنيا به حداقل رساند، اسلام را موفق شد به عنوان يك دين خشن و نامتناسب با دنياى مدرن معرفى كند و در عرصه سياست به خشن ترين صورت تعامل با مردم روى آورد، قاعدتاً بايد نسبت نزديكى با انجمن حجتيه داشته باشد.
انجمن وقت شناسى كرده. اگر اين خبر درست باشد و از دولتى كه همسو هست در ذاتش با خودش، تقاضاى مجوز خواسته بكند و اميد دارد در چنين دولتى و در پرتو چنين نگاهى بتواند جاى خودش را باز كند.
شما بازتاب تلاش انجمن حجتيه را براى گرفتن تاييد مجوز به صورت رسمى در رسانه ها چگونه ارزيابى مى كنيد؟ آن هم در شرايطى كه هنوز هيچ منبع رسمى اين خبر را تاييد يا تكذيب نكرده؟
شايد يكى از دلايلى كه رسانه ها به نقل اين شايعه در روزنامه رسالت واكنش نشان دادند، اين بود كه ما در حساس ترين روزگار پس از انقلاب قرار داريم. دولت رسماً براى بستن احزاب و جارو كردن آنها اقدام كرده. جبهه مشاركت و سازمان مجاهدين انقلاب اسلامى، از مهمترين احزاب سياسى داخل كشور، از فعالیت ممنوع شدند و آقاى احمدى نژاد هم رسماً اعلام كرده كه در كشور ما حزب نمى خواهيم و فقط يك حزب وجود دارد و آن هم باید حزب ولايت باشد.
در چنين شرايطى وقتى انجمن حجتيه سر بر مى آورد و تقاضاى مجوز مى كند تا در قامت يك تشكل سياسى و فكرى حاضر شود، همزمانى اين اتفاقات شامه سياسى رسانه ها را تيز مى كند تا به اين موضوع بپردازند كه چه اتفاقى در داخل كشور دارد مى افتد؟
اين روزنامه، اقدام اعضاى انجمن حجتيه را ناشى از «مداراى نهادهاى امنيتى و اطلاعاتى در مورد سياست هاى فعلى» اين انجمن دانست.
وب سايت «پارلمان نيوز»، ارگان فراكسيون اقليت مجلس نيز، همين مطلب را به نقل از روزنامه رسالت منتشر كرده است. تاكنون منابع رسمى اين خبر را تاييد يا تكذيب نكرده اند.
«انجمن حجتيه» كه در دهه ۱۳۳۰ خورشيدى به منظور مبارزه با بهاييت تاسيس شد، به دنبال دستور آيت الله خمينى، بنيانگذار جمهورى اسلامى ايران، در سال ۱۳۶۲ تعطيل شد.
محمد جواد اكبرين، روزنامه نگار و پژوهشگر دينى در پاريس، درباره خبر روزنامه رسالت، به رادیو فردا مى گويد:
محمد جواد اكبرين: مهمترين مشخصه فكرى انجمن حجتيه، نگاه ظاهرى و قشرى به دين و مذهب بود. در طول دهه هاى اخير، مشكل كسانى كه مى خواستند قرائت تازه اى از اسلام داشته باشند و يا حتى آيت الله خمينى كه معتقد بود فقه هزارساله را بايد متناسب با دنياى امروز تعيين كرد و تعريف كرد با انجمن حجتيه اين بود كه اين انجمن اساساً قائل به قرائت تازه اى از اسلام و فقه نبود و معتقد بود كه دين به همان شكلى كه در ابتدا وجود داشته، بايد دست نخورده باقى بماند، احكام شرعى مطلقاً نبايد دست بخورد حتى اگر متناسب با دنياى جديد نباشد، آنهايى كه قصد دارند دين را متناسب با دنياى جديد تعريف كنند، نبايد دين را تغيير دهند بلكه زندگى خودشان را بايد تغيير دهند و بايد برگردند به گونه اى زندگى كنند كه با احكام دين متناسب باشد ولو اينكه اين زندگى به انزواى از دنياى جديد بيانجامد. اين شاخصه فكرى انجمن حجتيه بود.
به لحاظ سياسى و ظهور سياسى هم آنها وقتى چنين تصورى داشتند با ديدگاه آيت الله خمينى مبنى بر تشكيل حكومت، آن هم در دنياى جديد و تعريف فقهى كه متناسب با اين دنيا باشد، مشكل اساسى پيدا كردند و ايشان را تحريف گر دين مى دانستند و اعضاى انجمن حجتيه از آيت الله خمينى دل خوشى نداشتند به دليل نگاه متفاوت ايشان به فقه به ويژه اينكه از همه كسانى كه قرائت تازه اى از فقه داشتند، متنفر بودند و هر از چندگاهى در جلسات مختلف آنها را تخريب مى كردند. كار رسيد به توليد شايعات و آگاهى هاى كاذب، شرايط جنگ بود.
آيت الله خمينى و اطرافيان ايشان به اين نتيجه رسيدند كه اين توليد اكاذيب و شايعات با توجه به شرايط بحرانى جنگ براى كشور و به صلاح كشور نيست و محدود كردند فعاليت هاى انجمن حجتيه را به لحاظ قانونى و رسمى.
روزنامه رسالت خبر داده كه تابه حال درخواست براى تاييد مجوز فعاليت انجمن حجتيه محقق نشده. اگر اين تاييد صادر شود، فكر مى كنيد فعاليت دوباره انجمن حجتيه به چه معناست؟
تصور من اين است كه اگر اين خبر درست باشد كه انجمن حجتيه به فكر گرفتن مجوز و فعاليت قانونى خودش افتاده، از لحاظ تحليل سياسى اتفاق خيلى روشنى است.
اولاً به عنوان اينكه جمعى از شهروندان ايرانى هستند و حق دارند كه تقاضاى مجوز كنند و انجمن خاص خودشان را داشته باشند. من فكر مى كنم اگر در روزگارى به دليل اقتضائات زمان جنگ اين محدوديت ايجاد شد، دليلى ندارد الان اين محدوديت وجود داشته باشد و انجمن حجتيه و اعضاى آن حق دارند به عنوان شهروندان ايران فعاليت فكرى و سياسى خودشان را داشته باشند.
اما اين حق به اين معنا نيست كه ما هم تحليل سياسى خودمان را در اين اتفاق نداشته باشيم. انجمن حجتيه وقت شناسى كرده.
اگر شاخصه انجمن حجتيه ظاهر مذهب و مذهب ظاهری باشد، و هرگونه نگاه تازه به اسلام را برنتابد و دنياى مدرن را برنتابد و مناسبات دنياى مدرن را تحمل نكند، دولت كنونى جمهورى اسلامى قرابت فكرى نزديكى با انجمن حجتيه دارد. دولتى كه به واسطه نگاه قشرى اش رابطه اش را با دنيا به حداقل رساند، اسلام را موفق شد به عنوان يك دين خشن و نامتناسب با دنياى مدرن معرفى كند و در عرصه سياست به خشن ترين صورت تعامل با مردم روى آورد، قاعدتاً بايد نسبت نزديكى با انجمن حجتيه داشته باشد.
انجمن وقت شناسى كرده. اگر اين خبر درست باشد و از دولتى كه همسو هست در ذاتش با خودش، تقاضاى مجوز خواسته بكند و اميد دارد در چنين دولتى و در پرتو چنين نگاهى بتواند جاى خودش را باز كند.
شما بازتاب تلاش انجمن حجتيه را براى گرفتن تاييد مجوز به صورت رسمى در رسانه ها چگونه ارزيابى مى كنيد؟ آن هم در شرايطى كه هنوز هيچ منبع رسمى اين خبر را تاييد يا تكذيب نكرده؟
شايد يكى از دلايلى كه رسانه ها به نقل اين شايعه در روزنامه رسالت واكنش نشان دادند، اين بود كه ما در حساس ترين روزگار پس از انقلاب قرار داريم. دولت رسماً براى بستن احزاب و جارو كردن آنها اقدام كرده. جبهه مشاركت و سازمان مجاهدين انقلاب اسلامى، از مهمترين احزاب سياسى داخل كشور، از فعالیت ممنوع شدند و آقاى احمدى نژاد هم رسماً اعلام كرده كه در كشور ما حزب نمى خواهيم و فقط يك حزب وجود دارد و آن هم باید حزب ولايت باشد.
در چنين شرايطى وقتى انجمن حجتيه سر بر مى آورد و تقاضاى مجوز مى كند تا در قامت يك تشكل سياسى و فكرى حاضر شود، همزمانى اين اتفاقات شامه سياسى رسانه ها را تيز مى كند تا به اين موضوع بپردازند كه چه اتفاقى در داخل كشور دارد مى افتد؟
