وزیر دفاع اتریش گفته است حمله نظامی به ایران آتشی را در منطقه روشن خواهد کرد که کسی قادر به کنترل آن نخواهد بود. وی وزیر امور خارجه اسرائیل را فردی «غیر قابل تحمل» خوانده است.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، نوربرت دارابوس در مصاحبه با نشریه «دی پرسه» که روز یکشنبه منتشر شد گفته است: «درباره حمله احتمالی اسرائیل به ایران پرگویی شده است اما اگر جنگی سر بگیرد، بخش هایی از جهان عرب که معمولا از منتقدان ایران به شمار می‌روند، با ایران ابراز همبستگی خواهند کرد.»
آقای دارابوس همچنین در سخنانی کم سابقه وزير خارجه اسرائيل را فردی «غير قابل تحمل» توصيف کرده است.
هر چند که آويگدور ليبرمن، وزير امور خارجه اسرائيل در سه سال و نيمی که اين پست را در دست دارد، هرگز از سوی جامعه جهانی با آغوش باز روبرو نبوده است، اما کمتر سابقه داشته است که سياستمداری در جهان، آن هم در قلب اروپا، به روشنی شخصيت وزيرخارجه اسرائيل را تنفرانگيز بنامد.
وزير دفاع اتريش در حمله بی سابقه خود به ليبرمن، حتی افزوده است که اسرائيل در گذشته از سوی سياستمداران بهتری اداره می شد.
حمله شخصی يک دولتمرد اتريشی به يک مقام اسرائيلی از آن رو که مقامات اتريش و آلمان همواره در اظهارنظر درباره امور مرتبط با يهوديان و اسرائيل تلاش کرده اند سخنی نگويند که سابقه کشورهای آنها را در دهه های سی و چهل قرن گذشته به يادآورد، مورد توجه قرار گرفته است.
اتريش به عنوان زادگاه آدولف هيتلر و يک کشور آلمانی زبان، مورد حساسيت بخشی از يهوديان و اسرائيلی هاست.
تحليلگران در غرب می گويند که ليبرمن با وجود پست بلندپايه ای که در دولت اسرائيل دارد، آگاهانه از سوی نخست وزير اسرائيل، از مذاکرات مهم کشورش کنار گذاشته می شود و برای مثال از کمترين نقش درباره تلاش های سياسی با فلسطينی ها برخوردار است يا کمتر به ديدار با سران غرب اعزام می شود.
باراک اوباما، رييس جمهوری آمريکا، نيز در سه سال اخير حاضر به ديدار با ليبرمن نشده است.
با وجود اين، ليبرمن که خود زاده شوروی پيشين است، در گسترش مناسبات اسرائيل با روسيه و جمهوری های شوروی پيشين نقش مهمی ايفاء کرده است، که آخرين نمونه آن، سفر ماه گذشته وی به جمهوری آذربايجان بود.
ليبرمن به خاطر اظهارنظرهای خود در باره اعراب شهروند اسرائيل، فلسطينی ها و يا خارجی های کارگر مقيم اسرائيل، بارها از سوی نهادهای حقوق بشری نکوهش شده است.
او از جمله از مدافعان طرحی بود که پيشنهاد می کرد اگر هر يک از شهروندان اسرائيل حاضر نشوند تا به «کشور يهود» سوگند یاد کنند، از تابعيت اسرائيلی محروم شوند؛ مهم ترين هدف ليبرمن، اعراب تابع اسرائيل بود. اين طرح در هر حال حاضر از دستور کار خارج شده است.
جنجالی ترين اظهار نظر ليبرمن در مورد اعراب شهروند اسرائيل زمانی بود که آنها را به شيوه «عُمال نازی ها»، «همکاران تروريست ها» ناميد.
ليبرمن رهبری حزب راستگرای «اسرائيل بيتينو» را بر عهده دارد که يکی از همپيمانان مهم در ائتلاف دولت کنونی اسرائيل است.
نظرسنجی ها نشان می دهد که او در انتخابات بعدی اين کشور قدرت خود را کمابيش حفظ خواهد کرد زيرا يک و نيم ميليون نفر از روس ها و کسانی که از جمهوری های شوروی پيشين در بيست سال اخير به اسرائيل رفته اند، اکثراً حامی ليبرمن هستند.
ليبرمن، ۵۳ ساله، در کيشينف در جمهوری مولداوی که آن زمان بخشی از شوروی بود، به دنيا آمد و هنگامی که بيست ساله بود، به اسرائيل مهاجرت کرد و هنوز با حفظ لهجه شديد روسی، سخن می گويد.
او فعاليت سياسی خود را با پيوستن به حزب ليکود آغاز کرد و تا کنون در چهار دوره کنست عضو پارلمان بوده است.
از سيزده سال پيش پليس اسرائيل سلسله پرونده هايی را عليه وی گشوده است اما هيچ يک از آنها تا کنون به محکومیت وی منجر نشده است.
ليبرمن در يهودی نشين «نوکديم» در کرانه باختری زندگی می کند؛ اين آبادی ها موجب خشم فلسطينی ها، آمريکا و جامعه جهانی است که اين ساخت و سازها را «اشغال» سرزمين های فلسطينی تلقی می کنند.
اما ليبرمن با سران کنونی و پيشين موساد نيز در افتاده است؛ در نوامبر سال ۲۰۱۱ بود که هاآرتص از ملاقاتی ميان ليبرمن با آويگدور ليبرمن برای رفع اختلاف ها در آستانه منصوب شدن تامير پاردو به رياست موساد خبر داد.
در حالی که وزير دفاع اتريش اکنون ليبرمن را «غيرقابل تحمل» ناميده است، مارتين پرتز سردبير نشريه «نيو رپابليک» که يک حامی مهم اسرائيل است، پيشتر ليبرمن را «نئوفاشيست و يورگ هايدرِ اسرائيل» ناميده بود؛ يورگ هايدر رهبر افراطيون راستگرای اتريش بود.
حزب چپگرای اسرائيلی مرتص نيز در کارزار تبليغاتی سال ۲۰۰۹ در انتخابات اين کشور در اسناد داخلی خود نوشته بود که ليبرمن همان «ژان ماری له پنِ فرانسه، يورگ هايدرِ اتريش و ولاديمير ژيرينوفسکیِ روسيه است».
به گزارش خبرگزاری فرانسه، نوربرت دارابوس در مصاحبه با نشریه «دی پرسه» که روز یکشنبه منتشر شد گفته است: «درباره حمله احتمالی اسرائیل به ایران پرگویی شده است اما اگر جنگی سر بگیرد، بخش هایی از جهان عرب که معمولا از منتقدان ایران به شمار می‌روند، با ایران ابراز همبستگی خواهند کرد.»
آقای دارابوس همچنین در سخنانی کم سابقه وزير خارجه اسرائيل را فردی «غير قابل تحمل» توصيف کرده است.
هر چند که آويگدور ليبرمن، وزير امور خارجه اسرائيل در سه سال و نيمی که اين پست را در دست دارد، هرگز از سوی جامعه جهانی با آغوش باز روبرو نبوده است، اما کمتر سابقه داشته است که سياستمداری در جهان، آن هم در قلب اروپا، به روشنی شخصيت وزيرخارجه اسرائيل را تنفرانگيز بنامد.
وزير دفاع اتريش در حمله بی سابقه خود به ليبرمن، حتی افزوده است که اسرائيل در گذشته از سوی سياستمداران بهتری اداره می شد.
حمله شخصی يک دولتمرد اتريشی به يک مقام اسرائيلی از آن رو که مقامات اتريش و آلمان همواره در اظهارنظر درباره امور مرتبط با يهوديان و اسرائيل تلاش کرده اند سخنی نگويند که سابقه کشورهای آنها را در دهه های سی و چهل قرن گذشته به يادآورد، مورد توجه قرار گرفته است.
اتريش به عنوان زادگاه آدولف هيتلر و يک کشور آلمانی زبان، مورد حساسيت بخشی از يهوديان و اسرائيلی هاست.
تحليلگران در غرب می گويند که ليبرمن با وجود پست بلندپايه ای که در دولت اسرائيل دارد، آگاهانه از سوی نخست وزير اسرائيل، از مذاکرات مهم کشورش کنار گذاشته می شود و برای مثال از کمترين نقش درباره تلاش های سياسی با فلسطينی ها برخوردار است يا کمتر به ديدار با سران غرب اعزام می شود.
باراک اوباما، رييس جمهوری آمريکا، نيز در سه سال اخير حاضر به ديدار با ليبرمن نشده است.
با وجود اين، ليبرمن که خود زاده شوروی پيشين است، در گسترش مناسبات اسرائيل با روسيه و جمهوری های شوروی پيشين نقش مهمی ايفاء کرده است، که آخرين نمونه آن، سفر ماه گذشته وی به جمهوری آذربايجان بود.
ليبرمن به خاطر اظهارنظرهای خود در باره اعراب شهروند اسرائيل، فلسطينی ها و يا خارجی های کارگر مقيم اسرائيل، بارها از سوی نهادهای حقوق بشری نکوهش شده است.
او از جمله از مدافعان طرحی بود که پيشنهاد می کرد اگر هر يک از شهروندان اسرائيل حاضر نشوند تا به «کشور يهود» سوگند یاد کنند، از تابعيت اسرائيلی محروم شوند؛ مهم ترين هدف ليبرمن، اعراب تابع اسرائيل بود. اين طرح در هر حال حاضر از دستور کار خارج شده است.
جنجالی ترين اظهار نظر ليبرمن در مورد اعراب شهروند اسرائيل زمانی بود که آنها را به شيوه «عُمال نازی ها»، «همکاران تروريست ها» ناميد.
ليبرمن رهبری حزب راستگرای «اسرائيل بيتينو» را بر عهده دارد که يکی از همپيمانان مهم در ائتلاف دولت کنونی اسرائيل است.
نظرسنجی ها نشان می دهد که او در انتخابات بعدی اين کشور قدرت خود را کمابيش حفظ خواهد کرد زيرا يک و نيم ميليون نفر از روس ها و کسانی که از جمهوری های شوروی پيشين در بيست سال اخير به اسرائيل رفته اند، اکثراً حامی ليبرمن هستند.
ليبرمن، ۵۳ ساله، در کيشينف در جمهوری مولداوی که آن زمان بخشی از شوروی بود، به دنيا آمد و هنگامی که بيست ساله بود، به اسرائيل مهاجرت کرد و هنوز با حفظ لهجه شديد روسی، سخن می گويد.
او فعاليت سياسی خود را با پيوستن به حزب ليکود آغاز کرد و تا کنون در چهار دوره کنست عضو پارلمان بوده است.
از سيزده سال پيش پليس اسرائيل سلسله پرونده هايی را عليه وی گشوده است اما هيچ يک از آنها تا کنون به محکومیت وی منجر نشده است.
ليبرمن در يهودی نشين «نوکديم» در کرانه باختری زندگی می کند؛ اين آبادی ها موجب خشم فلسطينی ها، آمريکا و جامعه جهانی است که اين ساخت و سازها را «اشغال» سرزمين های فلسطينی تلقی می کنند.
اما ليبرمن با سران کنونی و پيشين موساد نيز در افتاده است؛ در نوامبر سال ۲۰۱۱ بود که هاآرتص از ملاقاتی ميان ليبرمن با آويگدور ليبرمن برای رفع اختلاف ها در آستانه منصوب شدن تامير پاردو به رياست موساد خبر داد.
در حالی که وزير دفاع اتريش اکنون ليبرمن را «غيرقابل تحمل» ناميده است، مارتين پرتز سردبير نشريه «نيو رپابليک» که يک حامی مهم اسرائيل است، پيشتر ليبرمن را «نئوفاشيست و يورگ هايدرِ اسرائيل» ناميده بود؛ يورگ هايدر رهبر افراطيون راستگرای اتريش بود.
حزب چپگرای اسرائيلی مرتص نيز در کارزار تبليغاتی سال ۲۰۰۹ در انتخابات اين کشور در اسناد داخلی خود نوشته بود که ليبرمن همان «ژان ماری له پنِ فرانسه، يورگ هايدرِ اتريش و ولاديمير ژيرينوفسکیِ روسيه است».
