جايزه جهانی هلمن- همت در سال ۲۰۱۱ به بهمن احمدی امويی، روزنامه نگار زندانی در ايران تعلق گرفت. احمد شاملو، عباس معروفی، هوشنگ گلشيری، علی اشرف درويشيان، سيمين بهبهانی، علی افشاری، محمدصديق کبودوند، آسيه امينی و پروين اردلان از جمله برندگان فارسی زبان اين جايزه در سال‌های پيش هستند.
آسيه امينی، فعال حقوق بشر که جايزه جهانی هلمن- همت را دو سال پيش دريافت کرده، درباره اين جايزه به راديو فردا می گويد: «جايزه هلمن- همت به کسانی تعلق می‌گيرد که در حوزه حقوق بشر می‌نويسند و فعاليت انجام می‌دهند و به خاطر اين حوزه فعاليت دچار مشکل می‌شوند و يا هزينه‌هايی پرداخت می‌کنند. اين جايزه در سال ۲۰۰۹ به من تعلق گرفت و علت آن فعاليت و نوشتن در حوزه حقوق بشر به خصوص موضوع سنگسار بود. برخی دوستان ديگر به خاطر دفاع از حق آزادی بيان و پرداختن هزينه برای چنين حقی، اين جايزه را دريافت کردند.»
ديدبان حقوق بشر، برنامه هلمن- همت را در سال ۱۹۹۰ آغاز کرد. اين جايزه يادبودی است از ليليان هلمن، نمايشنامه نويس آمريکايی و دوست رمان نويس او، داشيل همت که در سال ۱۹۵۰ تحت فشارهای فراوان سياسی قرار داشتند.
اما امسال به جز بهمن احمدی امويی، جايزه هلمن- همت به چند فعال ايرانی ديگر نيز تعلق گرفته است که گفته شده به زودی اسامی آنها نيز از سوی اين موسسه اعلام خواهد شد.
بهمن احمدی امويی در خردادماه سال ۸۸ به همراه همسرش ژيلا بنی يعقوب که او نيز روزنامه نگار است در منزل مسکونی شان بازداشت شدند و بهمن احمی امويی هنوز در زندان به سر می برد.
رضا معينی، از سازمان گزارشگران بدون مرز که وضعيت روزنامه نگاران و به ويژه بهمن احمدی امويی را دنبال می‌کند، می‌گويد: «بهمن احمدی امويی از زمان دستگيری اش در خردادماه سال ۸۸ تا امروز از حقوق يک زندانی محروم شده است. واقعيت اين است که زندانی به مفهوم مرگ تدريجی نيست، يعنی آن چه جمهوری اسلامی امروز برای روزنامه نگاران و زندانيان سياسی رقم می‌زند. اتهامات بهمن احمدی امويی مطبوعاتی است و فقط به خاطر نوشتن، نقد اقتصادی و منتقد دولت بودن بازداشت شده است. او همان حرف‌هايی را می‌زد که امروز افراد ديگری به عنوان نماينده مجلس و متخصص يا منتقد دولت همان حرف‌ها را به طور علنی مطرح می‌کنند. بهمن احمدی امويی سه يا چهار سال قبل و حتی پنج سال پيش اين صحبت‌ها را مطرح کرد. او در زندان محروم از حق ملاقات حضوری، محروم از مرخصی و ديدار با خانواده است، با توجه به اين که بخشی از خانواده او در شهرستان به سر می‌برند. بهمن احمدی امويی به عنوان يک زندانی از دو جنبه محروم شده، يکی اين که ناعادلانه محکوم شده و دوم از آن چه بايد به طور قانونی در اختيار داشته باشد محروم شده است.»
بهمن احمدی امويی از سوی شعبه ۵۴ دادگاه تجديد نظر به پنج سال زندان قطعی محکوم شده است. همسر او ژيلا بنی يعقوب هم که به يک سال حبس تعزيری و ۳۰ سال ممنوعيت از روزنامه نگاری محکوم شده، در حال حاضر با سپردن وثيقه در خارج از زندان به سر می‌برد.
گزارش وحید پوراستاد درباره اهدای جایزه هلمن- همت به بهمن احمدی امویی، روزنامه نگار زندانی ایرانی
آسيه امينی، فعال حقوق بشر که جايزه جهانی هلمن- همت را دو سال پيش دريافت کرده، درباره اين جايزه به راديو فردا می گويد: «جايزه هلمن- همت به کسانی تعلق می‌گيرد که در حوزه حقوق بشر می‌نويسند و فعاليت انجام می‌دهند و به خاطر اين حوزه فعاليت دچار مشکل می‌شوند و يا هزينه‌هايی پرداخت می‌کنند. اين جايزه در سال ۲۰۰۹ به من تعلق گرفت و علت آن فعاليت و نوشتن در حوزه حقوق بشر به خصوص موضوع سنگسار بود. برخی دوستان ديگر به خاطر دفاع از حق آزادی بيان و پرداختن هزينه برای چنين حقی، اين جايزه را دريافت کردند.»
ديدبان حقوق بشر، برنامه هلمن- همت را در سال ۱۹۹۰ آغاز کرد. اين جايزه يادبودی است از ليليان هلمن، نمايشنامه نويس آمريکايی و دوست رمان نويس او، داشيل همت که در سال ۱۹۵۰ تحت فشارهای فراوان سياسی قرار داشتند.
اما امسال به جز بهمن احمدی امويی، جايزه هلمن- همت به چند فعال ايرانی ديگر نيز تعلق گرفته است که گفته شده به زودی اسامی آنها نيز از سوی اين موسسه اعلام خواهد شد.
بهمن احمدی امويی در خردادماه سال ۸۸ به همراه همسرش ژيلا بنی يعقوب که او نيز روزنامه نگار است در منزل مسکونی شان بازداشت شدند و بهمن احمی امويی هنوز در زندان به سر می برد.
رضا معينی، از سازمان گزارشگران بدون مرز که وضعيت روزنامه نگاران و به ويژه بهمن احمدی امويی را دنبال می‌کند، می‌گويد: «بهمن احمدی امويی از زمان دستگيری اش در خردادماه سال ۸۸ تا امروز از حقوق يک زندانی محروم شده است. واقعيت اين است که زندانی به مفهوم مرگ تدريجی نيست، يعنی آن چه جمهوری اسلامی امروز برای روزنامه نگاران و زندانيان سياسی رقم می‌زند. اتهامات بهمن احمدی امويی مطبوعاتی است و فقط به خاطر نوشتن، نقد اقتصادی و منتقد دولت بودن بازداشت شده است. او همان حرف‌هايی را می‌زد که امروز افراد ديگری به عنوان نماينده مجلس و متخصص يا منتقد دولت همان حرف‌ها را به طور علنی مطرح می‌کنند. بهمن احمدی امويی سه يا چهار سال قبل و حتی پنج سال پيش اين صحبت‌ها را مطرح کرد. او در زندان محروم از حق ملاقات حضوری، محروم از مرخصی و ديدار با خانواده است، با توجه به اين که بخشی از خانواده او در شهرستان به سر می‌برند. بهمن احمدی امويی به عنوان يک زندانی از دو جنبه محروم شده، يکی اين که ناعادلانه محکوم شده و دوم از آن چه بايد به طور قانونی در اختيار داشته باشد محروم شده است.»
بهمن احمدی امويی از سوی شعبه ۵۴ دادگاه تجديد نظر به پنج سال زندان قطعی محکوم شده است. همسر او ژيلا بنی يعقوب هم که به يک سال حبس تعزيری و ۳۰ سال ممنوعيت از روزنامه نگاری محکوم شده، در حال حاضر با سپردن وثيقه در خارج از زندان به سر می‌برد.
