يک روزنامه نروژی خبر داده که يکی از کارکنان سفارت ایران در اسلو درخواست پناهندگی خود را تسليم مقام‌های اين کشور کرده است.
روزنامه «داگبلادت» در شماره روز ۲۲ فوريه- چهارم اسفندماه- خود از این فرد به عنوان «ديپلمات» یاد کرده و گفته است که وی «برای چندين سال در سفارت ايران مشغول به کار بوده و در حال حاضر همراه با خانواده‌اش در مجلس ناشناس زندگی می‌کند.»
یورگن لاودال، وکيل اين ايرانی به روزنامه ياد شده گفته است که «موکل او در ماه دسامبر درخواست پناهندگی داده ولی مايل نيست که درباره دلايل پناهندگی‌اش اظهار نظر کند.»
آقای لاودال در عین حال در گفت و گو با خبرگزاری رویترز این خبر را تایید کرده ولی گفته است «نمی تواند تایید کند که موکلش در سفارت ایران، رتبه دپیلماتیک داشته است.»
این در حالی است که خبرگزاری فرانسه از این فرد به عنوان «دیپلمات» یاد کرده است.
روزنامه نروژی «داگبلات» به نام این کارمند ايرانی اشاره نکرده است.
مقام‌های نروژی و وزارت امور خارجه اين کشور هنوز نسبت به اين خبر واکنش نشان نداده و مقام‌های ايرانی نيز در اين زمينه سکوت کرده‌اند.
در چهار سال گذشته و پس از سرکوب‌های گسترده معترضان به نتيجه انتخابات رياست جمهوری در ايران، چهار نفر از ديپلمات‌های جمهوری اسلامی از سمت های خود استعفا کرده و به کشورهای اروپايی پناهنده شدند.
محمدرضا حيدری، کنسول پيشين ايران در نروژ، نخستين ديپلماتی بود که در دی‌ماه سال ۱۳۸۸ و در اعتراض به کشتار معترضان در روز عاشورا از سمت خود استعفا و پس از آن «کمپين سفارت سبز» را با هدف دعوت از ديپلمات‌های جمهوری اسلامی برای همراهی با معترضان، در اسلو بنيان‌گذاری کرد.
پس از آن و در شهريور ۱۳۸۹ حسين عليزاده، نفر دوم سفارت جمهوری اسلامی ايران در فنلاند نيز در اعتراض به نتايج انتخابات رياست جمهوری در سال ۸۸ از پست خود کناره‌گيری کرد.
در همان ماه، فرزاد فرهنگيان، رايزن دوم سفارت جمهوری اسلامی ايران در بروکسل، پايتخت بلژيک نيز استعفاء کرد.
احمد ملکی، ديپلمات ارشد ايران در سرکنسولگری ميلان، نيز در اسفند سال ۱۳۸۹ و در حالی که «يک سال و نيم» از مدت ماموريتش باقی‌مانده بود از سمت خود استعفاء کرد.
روزنامه «داگبلادت» در شماره روز ۲۲ فوريه- چهارم اسفندماه- خود از این فرد به عنوان «ديپلمات» یاد کرده و گفته است که وی «برای چندين سال در سفارت ايران مشغول به کار بوده و در حال حاضر همراه با خانواده‌اش در مجلس ناشناس زندگی می‌کند.»
یورگن لاودال، وکيل اين ايرانی به روزنامه ياد شده گفته است که «موکل او در ماه دسامبر درخواست پناهندگی داده ولی مايل نيست که درباره دلايل پناهندگی‌اش اظهار نظر کند.»
آقای لاودال در عین حال در گفت و گو با خبرگزاری رویترز این خبر را تایید کرده ولی گفته است «نمی تواند تایید کند که موکلش در سفارت ایران، رتبه دپیلماتیک داشته است.»
این در حالی است که خبرگزاری فرانسه از این فرد به عنوان «دیپلمات» یاد کرده است.
روزنامه نروژی «داگبلات» به نام این کارمند ايرانی اشاره نکرده است.
مقام‌های نروژی و وزارت امور خارجه اين کشور هنوز نسبت به اين خبر واکنش نشان نداده و مقام‌های ايرانی نيز در اين زمينه سکوت کرده‌اند.
در چهار سال گذشته و پس از سرکوب‌های گسترده معترضان به نتيجه انتخابات رياست جمهوری در ايران، چهار نفر از ديپلمات‌های جمهوری اسلامی از سمت های خود استعفا کرده و به کشورهای اروپايی پناهنده شدند.
محمدرضا حيدری، کنسول پيشين ايران در نروژ، نخستين ديپلماتی بود که در دی‌ماه سال ۱۳۸۸ و در اعتراض به کشتار معترضان در روز عاشورا از سمت خود استعفا و پس از آن «کمپين سفارت سبز» را با هدف دعوت از ديپلمات‌های جمهوری اسلامی برای همراهی با معترضان، در اسلو بنيان‌گذاری کرد.
پس از آن و در شهريور ۱۳۸۹ حسين عليزاده، نفر دوم سفارت جمهوری اسلامی ايران در فنلاند نيز در اعتراض به نتايج انتخابات رياست جمهوری در سال ۸۸ از پست خود کناره‌گيری کرد.
در همان ماه، فرزاد فرهنگيان، رايزن دوم سفارت جمهوری اسلامی ايران در بروکسل، پايتخت بلژيک نيز استعفاء کرد.
احمد ملکی، ديپلمات ارشد ايران در سرکنسولگری ميلان، نيز در اسفند سال ۱۳۸۹ و در حالی که «يک سال و نيم» از مدت ماموريتش باقی‌مانده بود از سمت خود استعفاء کرد.
