«وزير بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و کارکنان اين وزارتخانه در سومين روز از هفته سلامت به ورزش صبحگاهی پرداختند.» – رجا نيوز
پوشش هر فردی در انجام ورزش همگانی و غير حرفه ای، به ميل و سليقه شخصی خود اوست. اين نوشتار، پيش از آن که مخالفت با نحوه پوشش مرضيه وحيد دستجردی در اين عکس ها باشد، تناقض های فراوان اين اقدام وزير بهداشت را نمايانده است.
اولين پرسش اين است که چرا مسئولين نظام جمهوری اسلامی ايران، بر اين باور هستند که انجام حرکات ورزشی توسط آن ها و انتشار تصاويرش از سوی رسانه ها، منجر به تبليغ ورزش در جامعه خواهد شد؟
آيا ديدگاه آن دسته از دختران و زنان ايرانی که تمايلی به انجام ورزش ندارند، با ديدن اين عکس ها تغيير خواهد کرد؟
از پوشيدن دوبنده کشتی توسط حسن غفوری فرد در دورانی که رييس سازمان تربيت بدنی بود تا انجام ورزش باستانی توسط علی اکبر ناطق نوری، بازوبند پهلوانی و لباس تکواندو بر تن محمود احمدی نژاد، دوچرخه سواری علی سعيدلو در معيت معاونانش که کت و شلوار بر تن شان بود، تا اين نوع از حرکات نرمش توسط وزير بهداشت، چرا مسئولين نظام علاقمند رسانه ای کردن فعاليت های غير علمی و اشتباه ورزشی شان هستند؟
نرمش با لباس ورزشی يا لباس ارزشی؟
وزير بهداشت جمهوری اسلامی ايران، با جمعی از خانم های ورزشکار همراه شده است. چنانچه در تصوير بالا می بينيد، تمام خانم ها مشغول گرم کردن عضلات گردن شان هستند. اما مرضيه وحيد دستجردی با همان لباسی که پشت ميز وزارت می نشيند، به جای گرم کردن عضلات گردن، کف دست خود را بر فرق سر نهاده است.
در تصوير دوم نيز که حرکت کششی دست هاست، ايشان فقط پنجه های خود را باز کرده اند.
مرضیه وحید دستجردی در ورزش صبحگاهی زنان تنها به تکان دادن دست خود اکتفاء می کندبا تماشای اين عکس ها می توان پرسيد؛ آيا به راستی اين تصاوير برای تبليغ ورزش بانوان منتشر شده يا ايجاد بيزاری از ورزش بانوان در ايران؟
اگر خانم وزير، اين جمع از زنان ورزشکار را به رسميت شناخته و در جمع آن ها حضور يافته، چرا برای احترام به آن ها و حرکات منسجم ورزشی شان، لباس ورزشی به تن نکرده است؟
اگر در نظام جمهوری اسلامی پوشيدن لباس ورزشی برای بانوان جايز نيست، چرا به بقيه اجازه داده شده از لباس ورزشی استفاده کنند؟
اگر هم پوشيدن لباس ورزشی برای دولتمردان مکروه است، چرا رئيس دولت با پوشيدن اين لباس ها در مقابل دوربين های صداوسيما فوتبال بازی می کند و به ستاره های فوتبال ايران گل می زند؟
اظهارات خانم وزير درباره ورزش
وزير بهداشت ایران گفته است: ورزش تا ۵۰ درصد سلامت افراد را تضمين می کند. اگر افراد حداقل در روز، نيم ساعت پياده روی کنند احتمال ابتلا به بيماری های قلبی و عروقی در آنها ۵۰ درصد کاهش می يابد.»
به اعتقاد کارشناسان ورزش، با انجام حرکات ورزشی به سبک خانم دستجردی، حتی يک درصد هم نمی توان به کاهش خطر ابتلا به بيماری های قلبی و عروقی اميدوار بود.
ايشان هم چنين گفته است: متاسفانه حدود ۴۳ درصد افراد جامعه افزايش وزن دارند و ۳۰ درصد زنان نيز دچار چاقی هستند.
با فرض صحت اظهارات خانم دستجردی، باز اين واقعيت را نمی شود کتمان کرد که با باز کردن پنجه ها يا گذاشتن کف دست روی سر، حتی يک ميلی گرم نيز از وزن بدن خانم های چاق ايرانی کاسته نخواهد شد!
پوشش هر فردی در انجام ورزش همگانی و غير حرفه ای، به ميل و سليقه شخصی خود اوست. اين نوشتار، پيش از آن که مخالفت با نحوه پوشش مرضيه وحيد دستجردی در اين عکس ها باشد، تناقض های فراوان اين اقدام وزير بهداشت را نمايانده است.
اولين پرسش اين است که چرا مسئولين نظام جمهوری اسلامی ايران، بر اين باور هستند که انجام حرکات ورزشی توسط آن ها و انتشار تصاويرش از سوی رسانه ها، منجر به تبليغ ورزش در جامعه خواهد شد؟
آيا ديدگاه آن دسته از دختران و زنان ايرانی که تمايلی به انجام ورزش ندارند، با ديدن اين عکس ها تغيير خواهد کرد؟
از پوشيدن دوبنده کشتی توسط حسن غفوری فرد در دورانی که رييس سازمان تربيت بدنی بود تا انجام ورزش باستانی توسط علی اکبر ناطق نوری، بازوبند پهلوانی و لباس تکواندو بر تن محمود احمدی نژاد، دوچرخه سواری علی سعيدلو در معيت معاونانش که کت و شلوار بر تن شان بود، تا اين نوع از حرکات نرمش توسط وزير بهداشت، چرا مسئولين نظام علاقمند رسانه ای کردن فعاليت های غير علمی و اشتباه ورزشی شان هستند؟
نرمش با لباس ورزشی يا لباس ارزشی؟
وزير بهداشت جمهوری اسلامی ايران، با جمعی از خانم های ورزشکار همراه شده است. چنانچه در تصوير بالا می بينيد، تمام خانم ها مشغول گرم کردن عضلات گردن شان هستند. اما مرضيه وحيد دستجردی با همان لباسی که پشت ميز وزارت می نشيند، به جای گرم کردن عضلات گردن، کف دست خود را بر فرق سر نهاده است.
در تصوير دوم نيز که حرکت کششی دست هاست، ايشان فقط پنجه های خود را باز کرده اند.
اگر خانم وزير، اين جمع از زنان ورزشکار را به رسميت شناخته و در جمع آن ها حضور يافته، چرا برای احترام به آن ها و حرکات منسجم ورزشی شان، لباس ورزشی به تن نکرده است؟
اگر در نظام جمهوری اسلامی پوشيدن لباس ورزشی برای بانوان جايز نيست، چرا به بقيه اجازه داده شده از لباس ورزشی استفاده کنند؟
اگر هم پوشيدن لباس ورزشی برای دولتمردان مکروه است، چرا رئيس دولت با پوشيدن اين لباس ها در مقابل دوربين های صداوسيما فوتبال بازی می کند و به ستاره های فوتبال ايران گل می زند؟
اظهارات خانم وزير درباره ورزش
وزير بهداشت ایران گفته است: ورزش تا ۵۰ درصد سلامت افراد را تضمين می کند. اگر افراد حداقل در روز، نيم ساعت پياده روی کنند احتمال ابتلا به بيماری های قلبی و عروقی در آنها ۵۰ درصد کاهش می يابد.»
به اعتقاد کارشناسان ورزش، با انجام حرکات ورزشی به سبک خانم دستجردی، حتی يک درصد هم نمی توان به کاهش خطر ابتلا به بيماری های قلبی و عروقی اميدوار بود.
ايشان هم چنين گفته است: متاسفانه حدود ۴۳ درصد افراد جامعه افزايش وزن دارند و ۳۰ درصد زنان نيز دچار چاقی هستند.
با فرض صحت اظهارات خانم دستجردی، باز اين واقعيت را نمی شود کتمان کرد که با باز کردن پنجه ها يا گذاشتن کف دست روی سر، حتی يک ميلی گرم نيز از وزن بدن خانم های چاق ايرانی کاسته نخواهد شد!
