يادداشت‌های ديپلماتيک سفارت آمريکا که توسط ويکی‌ليکس افشا شده ادعا می‌کنند که شبکه ماهواره‌ای «الجزيره» با تنظيم پوشش خبری خود به نفع دولت قطر به حربه‌ای برای معادلات و معاملات ديپلماتيک اين دولت با سايرين بدل شده است.
اين يادداشت‌ها با اشاره به تامين هزينه اين شبکه توسط دولت قطر «بی‌طرفی» آن را مردود می‌شمارد.
به نوشته روزنامه گاردين، برملا شدن اين موضوع عامل ديگری برای شرمساری دولت قطر خواهد بود که هفته پيش با جلوه دادن خود به عنوان بازترين کشور خاورميانه توانست به شيوه سوال‌برانگيزی ميزبانی جام جهانی فوتبال برای سال ۲۰۲۲ را کسب کند.
این روزنامه می‌افزاید که در گذشته دولت قطر در مقابل فشارهای آمريکا برای تغيير در برنامه‌های شبکه الجزيره مقاومت کرده است. اما در يادداشت‌های ديپلماتيک مقامات آمريکا که توسط ويکی‌ليکس منتشر شده و تاريخ نوامبر ۲۰۰۹ را دارد اين طور ارزیابی شده است که دولت قطر از حربه الجزيره و تغيير برنامه‌های اين شبکه برای معامله و بهبود مناسبات سرد خود با کشورهای ديگر از جمله آمريکا استفاده می‌کند.
شبکه ماهواره‌ای الجزيره که مرکز آن در دوحه پايتخت قطر است در سال ۱۹۹۶ راه‌اندازی شد و اکنون پربيننده‌ترين رسانه عرب‌زبان در خاورميانه است. برخی آن را رسانه‌ای نسبتا آزاد و بی‌طرف تلقی می‌کنند.
اما از نظر ديپلمات‌های آمريکا نفوذ دولت در نحوه پوشش اخبار توسط اين شبکه آن چنان جدی است که به اعتقاد آنها به حربه‌ای در تنظيم مناسبات قطر با دولت‌های منطقه بدل شده است.
به نوشته روزنامه گاردين، ديپلمات‌های آمريکايی در يادداشت‌های خود که توسط ويکی‌ليکس بر ملا شده به نمونه تغيير روش شبکه الجزيره در پوشش اخبار مربوط به خاندان حاکم بر عربستان اشاره می‌کنند که طی دو سال گذشته مناسبات بين قطر و عربستان را بهبود بخشيده است.
در بخش ديگری از اين يادداشت‌ها، ديپلمات‌های آمريکايی می‌نويسند: «دولت قطر مدعی دفاع از آزادی رسانه‌هاست و بايد گفت که پوشش شبکه الجزيره تا حد زيادی بی‌طرفانه است. ولی دولت قطر در فضای داخلی آن کشور به هيچ وجه آزادی مطبوعات را تحمل نمی‌کند.»
روزنامه گاردين با نقل بخش ديگری از اسناد ديپلماتيک آمريکا که توسط ويکی‌ليکس افشا شده می‌افزايد که البته خود دولت آمريکا نيز از معامله دولت قطر به وسيله شبکه الجزيره بهره برده است.
برای مثال، مسئولان شبکه الجزيره مدعی هستند که لحن اخبار و تفسيرهای اين شبکه در مورد آمريکا از زمان روی کار آمدن باراک اوباما جهت‌گيری مثبتی داشته است.
ديپلمات‌های آمريکايی در خليج فارس نيز ضمن تاييد اين نکته می‌افزايند که ادامه اين جهت‌گيری ممکن است باعث بهبود مناسبات سرد بين آمريکا و دولت قطر شود.
موضوع ديگری که در يادداشت‌های ديپلمات‌های آمريکايی به آن اشاره می‌شود مناسبات و همکاری‌های قطر با حکومت ايران است. اين اسناد اشاره می‌کنند که ميزان پوشش شبکه الجزيره از ناآرامی‌های سياسی سال گذشته پس از انتخابات رياست جمهوری در ايران به نسبت حوادث مهم ديگری مثل وضعيت نوار غزه بسيار ناچيز بود.
به نوشته گاردين، در بخش ديگری از اين اسناد، ديپلمات‌های آمريکايی می‌گويند: «شبکه الجزيره به يک وسيله بسيار موثر برای صاحبان اين شبکه بدل شده است، در حالی که در خود قطر فقدان آزادی بيان و مطبوعات به وضوح وجود دارد. هر چند سيستم سانسور دولتی حاکم نيست، اما خودسانسوری و اعمال نفوذ پنهان دولت رسانه‌های داخلی قطر را به شدت محدود می‌کند.»
روزنامه گاردين در پايان اين گزارش می‌نويسد که شبکه الجزيره ادعاهای مطرح شده در اسناد ديپلماتيک آمريکا را رد کرده است.
به گفته سخنگوی شبکه الجزيره، «اين مطالب ارزيابی‌های سفارت آمريکا است و با واقعيات تفاوت زيادی دارد. با وجود فشار دولت‌های منطقه و قدرت‌های بزرگ به شبکه الجزيره سياست و روش سردبيری اين شبکه به اصل آزادی مطبوعات و رسانه‌ها پايبند است.»
اين يادداشت‌ها با اشاره به تامين هزينه اين شبکه توسط دولت قطر «بی‌طرفی» آن را مردود می‌شمارد.
به نوشته روزنامه گاردين، برملا شدن اين موضوع عامل ديگری برای شرمساری دولت قطر خواهد بود که هفته پيش با جلوه دادن خود به عنوان بازترين کشور خاورميانه توانست به شيوه سوال‌برانگيزی ميزبانی جام جهانی فوتبال برای سال ۲۰۲۲ را کسب کند.
این روزنامه می‌افزاید که در گذشته دولت قطر در مقابل فشارهای آمريکا برای تغيير در برنامه‌های شبکه الجزيره مقاومت کرده است. اما در يادداشت‌های ديپلماتيک مقامات آمريکا که توسط ويکی‌ليکس منتشر شده و تاريخ نوامبر ۲۰۰۹ را دارد اين طور ارزیابی شده است که دولت قطر از حربه الجزيره و تغيير برنامه‌های اين شبکه برای معامله و بهبود مناسبات سرد خود با کشورهای ديگر از جمله آمريکا استفاده می‌کند.
شبکه ماهواره‌ای الجزيره که مرکز آن در دوحه پايتخت قطر است در سال ۱۹۹۶ راه‌اندازی شد و اکنون پربيننده‌ترين رسانه عرب‌زبان در خاورميانه است. برخی آن را رسانه‌ای نسبتا آزاد و بی‌طرف تلقی می‌کنند.
اما از نظر ديپلمات‌های آمريکا نفوذ دولت در نحوه پوشش اخبار توسط اين شبکه آن چنان جدی است که به اعتقاد آنها به حربه‌ای در تنظيم مناسبات قطر با دولت‌های منطقه بدل شده است.
به نوشته روزنامه گاردين، ديپلمات‌های آمريکايی در يادداشت‌های خود که توسط ويکی‌ليکس بر ملا شده به نمونه تغيير روش شبکه الجزيره در پوشش اخبار مربوط به خاندان حاکم بر عربستان اشاره می‌کنند که طی دو سال گذشته مناسبات بين قطر و عربستان را بهبود بخشيده است.
در بخش ديگری از اين يادداشت‌ها، ديپلمات‌های آمريکايی می‌نويسند: «دولت قطر مدعی دفاع از آزادی رسانه‌هاست و بايد گفت که پوشش شبکه الجزيره تا حد زيادی بی‌طرفانه است. ولی دولت قطر در فضای داخلی آن کشور به هيچ وجه آزادی مطبوعات را تحمل نمی‌کند.»
روزنامه گاردين با نقل بخش ديگری از اسناد ديپلماتيک آمريکا که توسط ويکی‌ليکس افشا شده می‌افزايد که البته خود دولت آمريکا نيز از معامله دولت قطر به وسيله شبکه الجزيره بهره برده است.
برای مثال، مسئولان شبکه الجزيره مدعی هستند که لحن اخبار و تفسيرهای اين شبکه در مورد آمريکا از زمان روی کار آمدن باراک اوباما جهت‌گيری مثبتی داشته است.
ديپلمات‌های آمريکايی در خليج فارس نيز ضمن تاييد اين نکته می‌افزايند که ادامه اين جهت‌گيری ممکن است باعث بهبود مناسبات سرد بين آمريکا و دولت قطر شود.
موضوع ديگری که در يادداشت‌های ديپلمات‌های آمريکايی به آن اشاره می‌شود مناسبات و همکاری‌های قطر با حکومت ايران است. اين اسناد اشاره می‌کنند که ميزان پوشش شبکه الجزيره از ناآرامی‌های سياسی سال گذشته پس از انتخابات رياست جمهوری در ايران به نسبت حوادث مهم ديگری مثل وضعيت نوار غزه بسيار ناچيز بود.
به نوشته گاردين، در بخش ديگری از اين اسناد، ديپلمات‌های آمريکايی می‌گويند: «شبکه الجزيره به يک وسيله بسيار موثر برای صاحبان اين شبکه بدل شده است، در حالی که در خود قطر فقدان آزادی بيان و مطبوعات به وضوح وجود دارد. هر چند سيستم سانسور دولتی حاکم نيست، اما خودسانسوری و اعمال نفوذ پنهان دولت رسانه‌های داخلی قطر را به شدت محدود می‌کند.»
روزنامه گاردين در پايان اين گزارش می‌نويسد که شبکه الجزيره ادعاهای مطرح شده در اسناد ديپلماتيک آمريکا را رد کرده است.
به گفته سخنگوی شبکه الجزيره، «اين مطالب ارزيابی‌های سفارت آمريکا است و با واقعيات تفاوت زيادی دارد. با وجود فشار دولت‌های منطقه و قدرت‌های بزرگ به شبکه الجزيره سياست و روش سردبيری اين شبکه به اصل آزادی مطبوعات و رسانه‌ها پايبند است.»
