کانون عالی شوراهای اسلامی کار سراسر ایران روز شنبه با صدور بیانیه‌ای تأمین رفاه و امنیت شغلی، حفظ استقلال سازمان تأمین اجتماعی و اجرای قانون بازنشستگی مشاغل سخت و زیان‌آور را مهم‌ترین خواسته‌های جامعه کارگری اعلام کرد.
این بیانیه در آستانه روز جهانی کارگر، اول ماه مه، منتشر شده است.
کانون عالی شوراهای اسلامی کار سراسر ایران در بیانیه خود با اشاره به مشکلات معیشتی کارگران خواستار آن شد که مسئولان دولتی به گفته این تشکل، اهتمام بیشتری در جهت رفاه و تقویت قدرت خرید کارگران و دستیابی آنان به معیشتی آبرومندانه در دستور کار خود قرار دهند.
شورای عالی کار، وابسته به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در واپسین روزهای سال گذشته حداقل دستمزد ماهانه کارگران در سال ۹۵ را ۸۱۲ هزار تومان تعیین کرد. اقدامی که اعتراض بسیاری از تشکل‌های کارگری را به همراه داشت.
این تشکل‌ها اشاره می‌کنند که هزینه زندگی یک خانوار در ماه بیش از سه میلیون تومان در ماه است. همین رقم نیز از سوی محمد باقر نوبخت، رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی، البته تنها در مورد تهران تأیید شده است.
به نوشته ایلنا، ادامه قراردادهای موقت کار نیز یکی دیگر از انتقادهای کانون عالی شوراهای اسلامی کار سراسر ایران بود که در این مورد نوشته که این قراردادها به گفته این تشکل، امنیت و آرامش را از کارگران سلب کرده است.
به اعتقاد کانون عالی شوراهای اسلامی کار سراسر ایران، نتیجه قراردادهای موقت کار، امکان برنامه‌ریزی و بهره‌مندی از یک زندگی شرافتمدانه و بدون اضطراب را برای کارگران به خطر انداخته است.
پیش از این نیز بسیاری از تشکل‌های کارگری خواستار لغو قراردادهای موقت کار شده‌اند. به گفته این تشکل‌ها، کارگرانی که تحت این قراردادها کار می‌کنند، از بسیاری از مزایای قانون کار بی‌بهره هستند.
بهروز فراهانی، عضو گروه همبستگی سوسیالیستی با کارگران ایران، مقیم پاریس، درباره قراردادهای موقت کار به رادیو فردا می‌گوید: «این قراردادها حکم بردگی کارگران را صادر می‌کنند. زیرا کارفرما با گنجاندن برخی تبصره‌ها در قراردادهای کار، کارگران از دستیابی به حداقل‌های قانون کار محروم می‌کند. همچنین قراردادهای موقت به گونه‌ای تنظیم می‌شوند که به کارگران اجازه نمی‌دهد از مزایای بیمه تأمین اجتماعی برخوردار شوند».
وی اضافه می‌کند: «کارگرانی که با قراردادهای موقت کار می‌کنند، فاقد هر گونه امنیت شغلی هستند و کارفرما هر لحظه که بخواهد می‌تواند آنها را به بهانه‌های مختلف اخراج کند».
به نوشته ایلنا، کانون عالی شوراهای اسلامی کار سراسر ایران در بیانیه خود دو خواسته دیگر را مطرح کرده است؛ مخالفت با واگذاری صندوق درمان اجتماعی به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و نیز اجرای صحیح قانون در مشاغل سخت و زیان‌آور برای کارگران.
کانون عالی شوراهای اسلامی کار سراسر ایران یکی از تشکل های به رسمیت شناخته شده در قانون کار به شمار می‌رود.
در همین حال علیرضا محجوب، دبیرکل خانه کارگر، روز شنبه از تصمیم قطعی تشکیلات متبوعش برای برگزاری مراسم راهپیمایی روز جهانی کارگر خبر داد.
وی گفت که مطابق قانون، برگزاری مراسم راهپیمایی روز جهانی کارگر نیازی به درخواست مجوز ندارد.
با این همه، دبیر کل خانه کارگر گفت که راهپیمایی روز جهانی کارگر به گفته او، نیازمند انجام هماهنگی‌های لازم میان برخی دستگاه‌های مرتبط از جمله وزارت کشور است.
بهروز فراهانی در مورد موضوع راهپیمایی روز جهانی کارگر عقیده دارد: «به رغم تمامی صحبت‌هایی که می‌شود، برگزاری مستقل راهپیمایی یا مراسم روز جهانی کارگر همچنان در ایران غیرقانونی است و دولت جمهوری اسلامی به فعالان کارگری اجازه نمی دهد که به طور مستقل و آزادانه این روز را جشن بگیرند و مراسمی برگزار کنند».
آقای فراهانی با اشاره به احضار و یا بازداشت شماری از فعالان کارگری پیش از روز جهانی کارگر در تهران و چند شهر دیگر می افزاید: «شرایطی ایجاد شد که آنها نتوانند دست به راهپیمایی به مناسبت روز جهانی کارگر بزنند».
وی می‌گوید: «به رغم اینکه آقای محجوب اعلام کرد که کارگران برای برگزاری راهپیمایی روز جهانی کارگر نیاز به مجوز ندارند، می دانیم که برگزاری آن غیرقانونی است و به فعالان کارگری و سندیکاهای مستقل کارگری اجازه انجام آن داده نخواهد شد».
در این ارتباط، کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری خبر داد که نیروهای امنیتی در سنندج، در آستانه روز جهانی کارگر، فشار بر فعالان کارگری را تشدید کرده‌اند.
به گزارش سایت این کمیته، تعدادی از فعالان کارگری از جمله خالد حسینی، غالب حسینی و مجید حمیدی به اداره اطلاعات نیروی انتظامی احضار شده و به آنان گفته شده است که در مراسم روز جهانی کارگر شرکت نکنند.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری احضار، تهدید فعالان کارگری و ممانعت از برگزاری مراسم روز جهانی کارگر را محکوم کرد و خواستار برگزاری آزادانه این مراسم از سوی کارگران و به رسمیت شناختن این روز جهانی شد.
