جمعی از فعالان دانشجویی، زنان و حقوق بشر به مناسبت سالروز تولد بهاره هدایت، فعال دانشجویی، کمپینی را در حمایت از او تشکیل داده و می‌کوشند تا توجه نهادهای دانشجویی، دولتمردان و نهادهای حقوق بشری را به شرایط ویژه او جلب کنند.
در بیانیه «کمپین حمایت از بهاره هدایت» بر آزادی سریع او تأکید شده و گفته شده است که این کمپین تا زمان آزادی این فعال دانشجویی، به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهد. خانم هدایت به اتهام تبلیغ و سیاه‌نمایی علیه نظام، توهین به رهبری و رئیس‌جمهور، تبانی و تجمع و اقدام علیه امنیت ملی به ۹ سال و نیم حبس تعزیری محکوم شده است.
پروانه وحیدمنش، فعال حقوق‌بشر ساکن واشنگتن، در گفت‌وگو با رادیو فردا به پرسش‌هایی در این زمینه پاسخ داده است.
ما زندانیان سیاسی زیادی در زندان داریم، اما خانم هدایت برای ما سمبل حرکت دانشجویی و حرکت جنبش زنان بودند. یکی از سنگین‌ترین احکام دانشجویی هم برای ایشان صادر شده است.
به علاوه اینکه زادروز تولد و سالگرد ازدواج ایشان، روز شانزدهم فروردین ماه، نزدیک است. ما فکر کردیم در این شرایط و برای شروع، یکسری از این کمپین‌ها و تشکل‌ها را در حمایت از آزادی سایر زندانیان سیاسی، راه‌اندازی کنیم و ایشان را سمبل و نمونه قرار بدهیم.
شاید ما تأثیر خیلی مستقیمی نتوانیم بر شرایط ایشان بگذاریم، در زندان‌هایی که ما به آن هیچ دسترسی به شرایط و پرونده‌شان نداریم و ایشان به ناچار باید یک دوره‌ای را بگذارنند. ولی این حمایت از خانواده و دوستان ایشان و اینکه نشان بدهیم که یاد و خاطره آنها هنوز هم زنده است و ما فراموششان نکرده‌ایم، فکر می‌کنم تأثیر خوبی خواهد داشت.
هدف اول این کمپین همگرایی گروه‌های مختلف دانشجویی، زنان و فعالین حقوق بشر بر سر یک موضوع مشترک است، و آن موضوع هم «یک زندانی» است. همگرایی بر سر سرنوشت یک زندانی فعال سیاسی، فعال زنان و یا فعال دانشجویی است.
ما علاوه بر ایجاد این همگرایی، در پی انجام کارهای زیادی هستیم. درخواستی را می‌خواهیم برای آزادی بهاره هدایت ایجاد کنیم که به زودی بر روی صفحات فیس بوک و سایت‌های مختلف منتشر خواهد شد. علاوه بر آن ما به دنبال هستیم که یکسری پیام‌های تبریک بهاری به خانواده بهار و همسر ایشان، آقای امین احمدیان، بفرستیم. از سازمان‌ها و گروه‌های مختلف نیز درخواست کرده‌ایم که ما را در مسیر اهداف این کمپین یاری کنند، بیانیه‌هایی در حمایت از بهار و آزادی او صادر کنند.
طرح جدیدی که داریم این است که به یاد هر زندانی سیاسی، یک درخت بکاریم و چون بهار، اسمش هم سمبل فرا رسیدن نو شدن طبیعت و فصل بهارو زیبایی است، ما گفتیم که این اقدام را با نام او شروع کنیم و در دانشگاه‌های مخلتفی، هر جا که بتوانیم در سراسر دنیا، و حتی ایران، یک درخت به نام بهار بکاریم.
در بیانیه «کمپین حمایت از بهاره هدایت» بر آزادی سریع او تأکید شده و گفته شده است که این کمپین تا زمان آزادی این فعال دانشجویی، به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهد. خانم هدایت به اتهام تبلیغ و سیاه‌نمایی علیه نظام، توهین به رهبری و رئیس‌جمهور، تبانی و تجمع و اقدام علیه امنیت ملی به ۹ سال و نیم حبس تعزیری محکوم شده است.
پروانه وحیدمنش، فعال حقوق‌بشر ساکن واشنگتن، در گفت‌وگو با رادیو فردا به پرسش‌هایی در این زمینه پاسخ داده است.
- خانم وحیدمنش، دلیل اصلی برپایی کمپین حمایت از بهاره هدایت چه بود؟
ما زندانیان سیاسی زیادی در زندان داریم، اما خانم هدایت برای ما سمبل حرکت دانشجویی و حرکت جنبش زنان بودند. یکی از سنگین‌ترین احکام دانشجویی هم برای ایشان صادر شده است.
به علاوه اینکه زادروز تولد و سالگرد ازدواج ایشان، روز شانزدهم فروردین ماه، نزدیک است. ما فکر کردیم در این شرایط و برای شروع، یکسری از این کمپین‌ها و تشکل‌ها را در حمایت از آزادی سایر زندانیان سیاسی، راه‌اندازی کنیم و ایشان را سمبل و نمونه قرار بدهیم.
- این گونه اقدامات سمبلیک چه تأثیری بر شرایط کسانی که این روزها را در زندان‌های ایران می‌گذرانند، خواهد داشت؟
شاید ما تأثیر خیلی مستقیمی نتوانیم بر شرایط ایشان بگذاریم، در زندان‌هایی که ما به آن هیچ دسترسی به شرایط و پرونده‌شان نداریم و ایشان به ناچار باید یک دوره‌ای را بگذارنند. ولی این حمایت از خانواده و دوستان ایشان و اینکه نشان بدهیم که یاد و خاطره آنها هنوز هم زنده است و ما فراموششان نکرده‌ایم، فکر می‌کنم تأثیر خوبی خواهد داشت.
- این کمپین چه هدفی را دنبال می‌کند و از این پس قرار است چه اقداماتی در قالب آن صورت بگیرد؟
هدف اول این کمپین همگرایی گروه‌های مختلف دانشجویی، زنان و فعالین حقوق بشر بر سر یک موضوع مشترک است، و آن موضوع هم «یک زندانی» است. همگرایی بر سر سرنوشت یک زندانی فعال سیاسی، فعال زنان و یا فعال دانشجویی است.
ما علاوه بر ایجاد این همگرایی، در پی انجام کارهای زیادی هستیم. درخواستی را می‌خواهیم برای آزادی بهاره هدایت ایجاد کنیم که به زودی بر روی صفحات فیس بوک و سایت‌های مختلف منتشر خواهد شد. علاوه بر آن ما به دنبال هستیم که یکسری پیام‌های تبریک بهاری به خانواده بهار و همسر ایشان، آقای امین احمدیان، بفرستیم. از سازمان‌ها و گروه‌های مختلف نیز درخواست کرده‌ایم که ما را در مسیر اهداف این کمپین یاری کنند، بیانیه‌هایی در حمایت از بهار و آزادی او صادر کنند.
طرح جدیدی که داریم این است که به یاد هر زندانی سیاسی، یک درخت بکاریم و چون بهار، اسمش هم سمبل فرا رسیدن نو شدن طبیعت و فصل بهارو زیبایی است، ما گفتیم که این اقدام را با نام او شروع کنیم و در دانشگاه‌های مخلتفی، هر جا که بتوانیم در سراسر دنیا، و حتی ایران، یک درخت به نام بهار بکاریم.
