الکساندر ساشا تئودور شولگین، سازنده بیش از ۱۰۰ داروی روانگردان و احیاکننده «قرص اِکس»، روز دوشنبه، دوازدهم خرداد ماه، در سن ۸۸ سالگی در اثر ابتلا به سرطان کبد درگذشت.
به نوشته روزنامه ایندپندنت، شولگین در زمان حیات خود بیش از ۲۰۰ نوع داروی روانگردان را ساخته و آزمایش کرده بود.
وی در سال ۱۹۷۶ پس از ابداع روش جدیدی برای ساخت «ام دی ام اِی» - خالص‌ترین ترکیب اکستازی - (Ecstasy) شهرتی جهانی یافت و به «پدرخوانده اکستازی» معروف شد.
شولگین در آن زمان روش جدید ابداعی خود را در اختیار «لئو زِف»، دوست روانشناس خود قرار داد تا این داروی شادی‌آور را بر روی بیماران خود آزمایش کند.
اندکی پس از این دستاورد، «اکستازی» به میان مردم راه پیدا کرد و سکه‌ی نقد کلوب‌های شبانه نیویورک و شیکاگو شد و چیزی نگذشت که «اِکس» از سواحل ایبیزا تا قلب بریتانیا را درنوردید.
اما نخستین فرمول روانگردانی که شولگین به شرکت داروسازی «دُو» فروخت، نوعی آمفتامین بود که به لحاظ قدرت از «ال اس دی» ضعیف‌تر بود. این دارو در میان دار و دسته‌های موتورسواران نیویورکی طرفدارهای زیادی داشت و به دلیل نشئه خاصی که داشت کیلویی به فروش می رسید.
مدتی بعد رابطه شولگین و داروسازی «دُو» رو به تیرگی گذاشت و پدرخوانده اِکس پس از ترک کار خود در این مجموعه در منزل شخصی‌اش در برکلی کالیفرنیا یک آزمایشگاه خصوصی راه‌‌اندازی کرد و سال‌ها در همان‌جا با جدیت تمام کار می‌کرد.
در سال ۲۰۱۰ همیلتون موریس از مجله «وایس» با ساشا شولگین و آن شولگین، همسر شیمیدان وی، در منزل آن دو در شهر سانفرانسیسکو مصاحبه کرد.
اینک پس از درگذشت شولگین، موریس با یادآوری آن گفت‌وگو می‌گوید «تقریباً همه انواع داروهای روانگردان در همین خانه ساخته شده‌اند.» این خبرنگار تصریح می‌کند که خود از «هواداران پدرخوانده اِکس» است.
موریس در ادامه می‌افزاید اگر قرار بود شولگین در فضای حقوقیِ امروز دنیا کار می‌کرد «ابداً نمی‌توانست کار دهه ۱۹۶۰ خودش را تکرار کند».
موریس باور دارد که «دنیا یک الکساندر شولگین دیگر به خود نخواهد دید».
سایت «لاویکلی» نیز در گزارشی درباره مرگ شولگین نوشت داروی اکستازی در سال ۱۹۸۵ توسط دولت فدرال ایالات متحده ممنوع اعلام شد. بعد از این ممنوعیت، شولگین مدت‌ها کوشید ترکیب جدیدی پیدا کند و هربار هرکدام را بر روی خودش آزمایش می‌کرد و در واقع از بدن خود و دوستان مورد اعتمادش برای آزمایش استفاده می‌کرد.
با این همه پدرخوانده اِکس دیگر موفق به تکرار تجربه خود در دهه ۱۹۶۰ نشد و در نهایت در سال ۹۵ میلادی اعلام کرد که «تا به امروز دیگر هیچ [دارویی] مثل آن [اِکس] را ندیده‌ام.»
به نوشته لاویکلی، آن شولگین، همسر ساشا، درباره کار خود و شوهر تازه درگذشته‌اش می‌گوید اختراع داروهای روانگردان نو برای آن دو «مثل تنظیم یک قطعه جدید موسیقی» بود.
به نوشته روزنامه ایندپندنت، شولگین در زمان حیات خود بیش از ۲۰۰ نوع داروی روانگردان را ساخته و آزمایش کرده بود.
وی در سال ۱۹۷۶ پس از ابداع روش جدیدی برای ساخت «ام دی ام اِی» - خالص‌ترین ترکیب اکستازی - (Ecstasy) شهرتی جهانی یافت و به «پدرخوانده اکستازی» معروف شد.
شولگین در آن زمان روش جدید ابداعی خود را در اختیار «لئو زِف»، دوست روانشناس خود قرار داد تا این داروی شادی‌آور را بر روی بیماران خود آزمایش کند.
اندکی پس از این دستاورد، «اکستازی» به میان مردم راه پیدا کرد و سکه‌ی نقد کلوب‌های شبانه نیویورک و شیکاگو شد و چیزی نگذشت که «اِکس» از سواحل ایبیزا تا قلب بریتانیا را درنوردید.
اما نخستین فرمول روانگردانی که شولگین به شرکت داروسازی «دُو» فروخت، نوعی آمفتامین بود که به لحاظ قدرت از «ال اس دی» ضعیف‌تر بود. این دارو در میان دار و دسته‌های موتورسواران نیویورکی طرفدارهای زیادی داشت و به دلیل نشئه خاصی که داشت کیلویی به فروش می رسید.
مدتی بعد رابطه شولگین و داروسازی «دُو» رو به تیرگی گذاشت و پدرخوانده اِکس پس از ترک کار خود در این مجموعه در منزل شخصی‌اش در برکلی کالیفرنیا یک آزمایشگاه خصوصی راه‌‌اندازی کرد و سال‌ها در همان‌جا با جدیت تمام کار می‌کرد.
در سال ۲۰۱۰ همیلتون موریس از مجله «وایس» با ساشا شولگین و آن شولگین، همسر شیمیدان وی، در منزل آن دو در شهر سانفرانسیسکو مصاحبه کرد.
اینک پس از درگذشت شولگین، موریس با یادآوری آن گفت‌وگو می‌گوید «تقریباً همه انواع داروهای روانگردان در همین خانه ساخته شده‌اند.» این خبرنگار تصریح می‌کند که خود از «هواداران پدرخوانده اِکس» است.
موریس در ادامه می‌افزاید اگر قرار بود شولگین در فضای حقوقیِ امروز دنیا کار می‌کرد «ابداً نمی‌توانست کار دهه ۱۹۶۰ خودش را تکرار کند».
موریس باور دارد که «دنیا یک الکساندر شولگین دیگر به خود نخواهد دید».
سایت «لاویکلی» نیز در گزارشی درباره مرگ شولگین نوشت داروی اکستازی در سال ۱۹۸۵ توسط دولت فدرال ایالات متحده ممنوع اعلام شد. بعد از این ممنوعیت، شولگین مدت‌ها کوشید ترکیب جدیدی پیدا کند و هربار هرکدام را بر روی خودش آزمایش می‌کرد و در واقع از بدن خود و دوستان مورد اعتمادش برای آزمایش استفاده می‌کرد.
با این همه پدرخوانده اِکس دیگر موفق به تکرار تجربه خود در دهه ۱۹۶۰ نشد و در نهایت در سال ۹۵ میلادی اعلام کرد که «تا به امروز دیگر هیچ [دارویی] مثل آن [اِکس] را ندیده‌ام.»
به نوشته لاویکلی، آن شولگین، همسر ساشا، درباره کار خود و شوهر تازه درگذشته‌اش می‌گوید اختراع داروهای روانگردان نو برای آن دو «مثل تنظیم یک قطعه جدید موسیقی» بود.
