انقراض دایناسورها با دو بلای همزمان

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که در کنار برخورد یک شهاب‌سنگ عظیم، فعال شدن گسترده آتشفشان‌ها نیز در انقراض دایناسورها نقش داشته است.

در ۶۶ میلیون سال پیش، تحت تأثیر فجایعی طبیعی نسل دایناسورها به همراه ۷۵ درصد از حیوانات روی زمین از بین رفت. تاکنون نظریه‌های مختلفی به‌عنوان علت این امر مطرح شده است، از جمله برخورد یک شهاب سنگ عظیم به مکزیک که دهانه چیکشلوب را با قطر ۱۸۰ کیلومتر به‌وجود آورده است.

نشریه علمی «ساینس» طی گزارشی می‌نویسد که همزمان با این حادثه، فوران‌های عظیم آتشفشانی در هند به وجود آمده که نیمی از زمین را عملاً غیرقابل سکونت کرده است.

خبرگزاری رویترز با استناد به این پژوهش‌ها نوشته است، که دو حادثه طبیعی جهان را در هاله‌ای از گرد و خاک و خاکستر قرار داد؛ این دو حادثه باعث انتشار گازهای سمی مانند دی اکسید کربن، دی اکسید سولفور در هوا شد و ۷۵ درصد از کل موجودات زنده زمین را به کام مرگ کشید.

برخورد شهاب‌سنگ بزرگ به زمین در ۶۶ میلیون و ۴۰ هزار سال قبل (با احتمال اختلاف حدود ۳۰ هزار سال) اتفاق افتاده است.

این دانشمندان معتقدند که فعالیت‌های آتشفشانی در منطقه «دکان ترَپز» هند نیز قبل از آن با شدت کمتری در جریان بود، اما برخورد شهاب‌سنگ باعث شدت گرفتن فوران‌های عظیم آتش‌فشانی شده است.

آقای لویس واندرلویکسن دانشمند علوم آتشفشانی از دانشگاه درکسل فیلادلفیای آمریکا معتقد است که با اختلاف محاسبات اندکی، هر دو این حوادث طبیعی به‌صورت همزمان اتفاق افتاده است.

پاول رنه مدیر مرکز باستان‌شناسی زمین برکلی نیز بر این عقیده است که هر دو حادثه طبیعی در کنار هم باعث انقراض نسل گسترده حیوانات شده است.

اینکه شهاب سنگ آسمانی یا آتشفشان‌های هند باعث انقراض گسترده جانداران بوده، برای ۳۵ سال مورد اختلاف دانشمندان است.

اما آقای پاول رنه معتقد است که هر دو حادثه تقریباً در یک زمان اتفاق افتاده و هر دو در این فاجعه نقش داشته‌اند.

آتش‌فشان‌های هند تا ۴۲۰ هزار سال پس از برخورد شهاب‌سنگ مکزیک به فوران‌ خود ادامه داده‌اند؛ حجم مواد آتشفشانی به حدی بوده که با آن می‌شد مساحت ایالات متحده را تا ارتفاع ۱۸۰ متر پوشاند.

با انقراض دایناسورها، زمین تحت سلطه پستانداران قرار گرفت و در نهایت به پیدایش انسان منجر شد.