مهدی کروبی، از رهبران مخالفان دولت در ايران، در نامه‌ای به آيت‌الله عبدالکريم موسوی اردبيلی با ابراز ترديد درباره بی‌طرفی قوه قضاييه در حوادث اين کشور می‌گويد: اين قوه به عنوان ابزار حاکميت و نهادهای نظامی و امنيتی تبديل شده است.
مهدی کروبی در اين نامه با اشاره به رايزنی‌های آيت‌الله موسوی اردبيلی، از مراجع شيعه در قم، با مقامات عاليرتبه جمهوری اسلامی در خصوص حل مسائل بعد از انتخابات رياست جمهوری می‌گويد به دليل همین مذاکرات می‌خواهد نگرانی‌های خود را با وی در ميان بگذارد.
به گزارش سحام نیوز، مهدی کروبی از آيت‌الله موسوی اردبيلی خواسته است «برای عبور از فضای فعلی و نجات کشور از طريق انتقال واقعيت‌های جامعه به بزرگان نظام رسالت خويش را به‌منظور برون‌رفت از فضای فعلی ايفا» کند.
هر چند مهدی کروبی به صراحت اسامی اين «بزرگان نظام» را بيان نکرده است اما به نظر می‌رسد منظور او آيت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، است که در حوادث پس از انتخابات رياست جمهوری، خواهان سرکوب معترضان به نتيجه انتخابات شده بود.
با اين حال، مهدی کروبی تأکيد کرده است که ايران با يکی از «استثنايی‌ترين وضعيت‌ها» در طول تاريخ خود رو به رو است.
مهدی کروبی در بخشی از اين نامه بی‌طرفی نهاد مجلس شورای اسلامی را مورد ترديد قرار داده و می‌گويد: مجلس شورای اسلامی که می‌بايست از انحراف کشور از مسير قانون اساسی جلوگيری کند، به دليل «سازوکارهايی که در جهت فرمايشی شدن انتخابات توسط شورای نگهبان اعمال شده است، به جز گروه اندکی از نمايندگان اصلاح‌طلب و اصولگرای منصف که با درک واقعی از شرايط جامعه دلسوزانه نظرات خود را ابراز می‌نمايند، به‌عنوان وکيل‌‌الدوله و نماينده نهادهای امنيتی و نظامی و پياده‌نظام چکمه‌پوشان در ايجاد اين فضا، خود نقش مؤثری را ايفا می‌نمايند».
مهدی کروبی همچنين از نقش قوه قضاييه در حوادث اخير انتقاد کرده و می‌گويد: «قوه قضائيه که بايد به‌عنوان قوه‌ای مستقل براساس تصريح قانون اساسی پشتيبان حقوق و آزادی‌های مشروع شهروندان باشد و به صورت بی‌طرفانه براساس اصل بی‌طرفی دادرس به فصل خصومت پرداخته و در پرونده‌هايی که يک طرف آن حاکميت است با حضور هيئت منصفه و به صورت علنی به اتهامات سياسی و مطبوعات رسيدگی نمايد، به عنوان ابزار حاکميت و نهادهای نظامی و امنيتی تبديل شده است».
آقای کروبی اضافه کرده است: «تا جايی که با کمال تأسف رئيس قوه قضائيه به عنوان قاضی‌القضات، وظيفه خود را دفاع تمام قد از دولت می‌داند و به آن افتخار می‌نمايد، غافل از آنکه قانون اساسی تمامی شهروندان حتی شخص رهبر را در مقابل قانون مساوی اعلام کرده است. حال اگر رسالت قوه قضائيه دفاع تمام قد از دولت است، پس شهروندان اين کشور که مورد ظلم و اجحاف حکومت واقع می‌شوند دعوای خود را بايد به کجا ببرند».
مهدی کروبی با اشاره به برخوردها شديد قوه قضاييه با معترضان به نتيجه انتخابات گفته است: «حضرت عالی که از آغاز انقلاب تا پايان دوران حضورتان در سمت‌های حکومتی در دستگاه قضايی حضور داشتيد به خوبی می‌دانيد که هيچ زمانی به اندازه اکنون نيروهای نظامی و امنيتی در دستگاه قضا حضور نداشته‌اند به طوری که اختيارات اين قوه را محدود يا سلب کنند».
آیت‌الله عبدالکریم موسوی اردبیلی از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۸ ریاست شورای عالی قضایی ایران را برعهده داشت.
در بخش ديگری از اين نامه مهدی از برخوردهای صورت گرفته با دراويش در کشور انتقاد کرده و پرسيده است چرا مقامات جمهوری اسلامی مانع برگزاری مراسم مذهبی آنها شده و آنها را بازداشت و به حبس‌های طولانی مدت محکوم می‌کنند.
مهدی کروبی همچنين گفته است: «آخر اين چه دستگاه قضايی است که به جای دفاع از مردم اعم از همه گروه‌ها و اقليت‌های دينی، مذهبی و قومی به موازات ديگر نهادها، با آنها برخورد امنيتی و پليسی می‌کند؟»
اعدام‌های سال ۱۳۶۷
مهدی کروبی در بخش ديگری از اين نامه به واکنش دادستان تهران به اعتراض ميرحسين موسوی به اعدام پنج شهروند ايرانی در ماه جاری پرداخته است.
عباس جعفری دولت‌آبادی، دادستان تهران، روز بيست و پنجم ارديبهشت اقدام دستگاه قضايی در اعدام پنج نفر از متهمان به محاربه در ارديبهشت ماه امسال را با اعدام‌های سال ۱۳۶۷ مقايسه کرده و گفته بود: چرا ميرحسين موسوی به اعدام‌هايی که با حکم آيت‌الله خمينی صورت گرفت اعتراض نکرد.
مهدی کروبی اعدام‌های سال ۱۳۶۷ که به گفته مخالفان دولت ايران در آن هزاران نفر از مخالفان زندانی اعدام شده‌اند، را موضوعی نامشخص و مبهم دانست و گفته است: «هيچگاه ريز آن قضايا بررسی نشده و چرايی آن مشخص نيست و هنوز ماجرا در ابهام قرار دارد و معلوم نيست که تا چه اندازه امام (آيت‌الله خمينی) در اين ماجرا دخالت داشته‌اند».
ولی با اين حال مهدی کروبی تصريح کرده است طرح اين مسئله برای «تهديد» معترضان است.
آقای کروبی گفته است: «اگرچه هدف اصلی وی از اين صحبت‌ها تهديد متعرضين به روش حکومتداری آقايان است اما غافل از آنکه کسی که وارد اين صحنه‌ها شده اين تهديدها برايش ارزشی ندارد و هراسی در ادامه مسير و هدف به خود راه نمی‌دهد».
مهدی کروبی در بخشی ديگری از نامه از رفتارهای محمود احمدی‌نژاد رئيس‌جمهور ايران، در عرصه بين‌المللی انتقاد کرده و می‌گويد اين رفتارها باعث «تحقير ملت ايران» شده‌اند.
مهدی کروبی نوشته است: «رئيس دولت فعلی ايران با رفتارهای عجيب و غريب و منحصر به فرد موجب تحقير ملت ايران در دنيا شده است. وی که عطش سفر خارجی دارد با سخنان خود و مکاتباتی که هيچگاه به او پاسخ داده نمی‌شوند. (تأسف‌بارتر آنکه برخی ملبسين به لباس روحانيت چنين نامه‌های سخيفی را با نامه‌های پيامبر در صدر اسلام تشبيه می‌نمايند) موجبات وهن کشور را در عرصه جهانی فراهم کرده است».
مهدی کروبی در اين نامه با اشاره به رايزنی‌های آيت‌الله موسوی اردبيلی، از مراجع شيعه در قم، با مقامات عاليرتبه جمهوری اسلامی در خصوص حل مسائل بعد از انتخابات رياست جمهوری می‌گويد به دليل همین مذاکرات می‌خواهد نگرانی‌های خود را با وی در ميان بگذارد.
بیشتر بخوانید:
هر چند مهدی کروبی به صراحت اسامی اين «بزرگان نظام» را بيان نکرده است اما به نظر می‌رسد منظور او آيت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، است که در حوادث پس از انتخابات رياست جمهوری، خواهان سرکوب معترضان به نتيجه انتخابات شده بود.
با اين حال، مهدی کروبی تأکيد کرده است که ايران با يکی از «استثنايی‌ترين وضعيت‌ها» در طول تاريخ خود رو به رو است.
مهدی کروبی در بخشی از اين نامه بی‌طرفی نهاد مجلس شورای اسلامی را مورد ترديد قرار داده و می‌گويد: مجلس شورای اسلامی که می‌بايست از انحراف کشور از مسير قانون اساسی جلوگيری کند، به دليل «سازوکارهايی که در جهت فرمايشی شدن انتخابات توسط شورای نگهبان اعمال شده است، به جز گروه اندکی از نمايندگان اصلاح‌طلب و اصولگرای منصف که با درک واقعی از شرايط جامعه دلسوزانه نظرات خود را ابراز می‌نمايند، به‌عنوان وکيل‌‌الدوله و نماينده نهادهای امنيتی و نظامی و پياده‌نظام چکمه‌پوشان در ايجاد اين فضا، خود نقش مؤثری را ايفا می‌نمايند».
مهدی کروبی همچنين از نقش قوه قضاييه در حوادث اخير انتقاد کرده و می‌گويد: «قوه قضائيه که بايد به‌عنوان قوه‌ای مستقل براساس تصريح قانون اساسی پشتيبان حقوق و آزادی‌های مشروع شهروندان باشد و به صورت بی‌طرفانه براساس اصل بی‌طرفی دادرس به فصل خصومت پرداخته و در پرونده‌هايی که يک طرف آن حاکميت است با حضور هيئت منصفه و به صورت علنی به اتهامات سياسی و مطبوعات رسيدگی نمايد، به عنوان ابزار حاکميت و نهادهای نظامی و امنيتی تبديل شده است».
آقای کروبی اضافه کرده است: «تا جايی که با کمال تأسف رئيس قوه قضائيه به عنوان قاضی‌القضات، وظيفه خود را دفاع تمام قد از دولت می‌داند و به آن افتخار می‌نمايد، غافل از آنکه قانون اساسی تمامی شهروندان حتی شخص رهبر را در مقابل قانون مساوی اعلام کرده است. حال اگر رسالت قوه قضائيه دفاع تمام قد از دولت است، پس شهروندان اين کشور که مورد ظلم و اجحاف حکومت واقع می‌شوند دعوای خود را بايد به کجا ببرند».
مهدی کروبی با اشاره به برخوردها شديد قوه قضاييه با معترضان به نتيجه انتخابات گفته است: «حضرت عالی که از آغاز انقلاب تا پايان دوران حضورتان در سمت‌های حکومتی در دستگاه قضايی حضور داشتيد به خوبی می‌دانيد که هيچ زمانی به اندازه اکنون نيروهای نظامی و امنيتی در دستگاه قضا حضور نداشته‌اند به طوری که اختيارات اين قوه را محدود يا سلب کنند».
آیت‌الله عبدالکریم موسوی اردبیلی از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۸ ریاست شورای عالی قضایی ایران را برعهده داشت.
در بخش ديگری از اين نامه مهدی از برخوردهای صورت گرفته با دراويش در کشور انتقاد کرده و پرسيده است چرا مقامات جمهوری اسلامی مانع برگزاری مراسم مذهبی آنها شده و آنها را بازداشت و به حبس‌های طولانی مدت محکوم می‌کنند.
مهدی کروبی همچنين گفته است: «آخر اين چه دستگاه قضايی است که به جای دفاع از مردم اعم از همه گروه‌ها و اقليت‌های دينی، مذهبی و قومی به موازات ديگر نهادها، با آنها برخورد امنيتی و پليسی می‌کند؟»
اعدام‌های سال ۱۳۶۷
مهدی کروبی در بخش ديگری از اين نامه به واکنش دادستان تهران به اعتراض ميرحسين موسوی به اعدام پنج شهروند ايرانی در ماه جاری پرداخته است.
عباس جعفری دولت‌آبادی، دادستان تهران، روز بيست و پنجم ارديبهشت اقدام دستگاه قضايی در اعدام پنج نفر از متهمان به محاربه در ارديبهشت ماه امسال را با اعدام‌های سال ۱۳۶۷ مقايسه کرده و گفته بود: چرا ميرحسين موسوی به اعدام‌هايی که با حکم آيت‌الله خمينی صورت گرفت اعتراض نکرد.
مهدی کروبی اعدام‌های سال ۱۳۶۷ که به گفته مخالفان دولت ايران در آن هزاران نفر از مخالفان زندانی اعدام شده‌اند، را موضوعی نامشخص و مبهم دانست و گفته است: «هيچگاه ريز آن قضايا بررسی نشده و چرايی آن مشخص نيست و هنوز ماجرا در ابهام قرار دارد و معلوم نيست که تا چه اندازه امام (آيت‌الله خمينی) در اين ماجرا دخالت داشته‌اند».
ولی با اين حال مهدی کروبی تصريح کرده است طرح اين مسئله برای «تهديد» معترضان است.
آقای کروبی گفته است: «اگرچه هدف اصلی وی از اين صحبت‌ها تهديد متعرضين به روش حکومتداری آقايان است اما غافل از آنکه کسی که وارد اين صحنه‌ها شده اين تهديدها برايش ارزشی ندارد و هراسی در ادامه مسير و هدف به خود راه نمی‌دهد».
مهدی کروبی در بخشی ديگری از نامه از رفتارهای محمود احمدی‌نژاد رئيس‌جمهور ايران، در عرصه بين‌المللی انتقاد کرده و می‌گويد اين رفتارها باعث «تحقير ملت ايران» شده‌اند.
مهدی کروبی نوشته است: «رئيس دولت فعلی ايران با رفتارهای عجيب و غريب و منحصر به فرد موجب تحقير ملت ايران در دنيا شده است. وی که عطش سفر خارجی دارد با سخنان خود و مکاتباتی که هيچگاه به او پاسخ داده نمی‌شوند. (تأسف‌بارتر آنکه برخی ملبسين به لباس روحانيت چنين نامه‌های سخيفی را با نامه‌های پيامبر در صدر اسلام تشبيه می‌نمايند) موجبات وهن کشور را در عرصه جهانی فراهم کرده است».
