شش ماه قبل در مسابقات کشتی آزاد نوجوانان جهان، پس از آدام کوين از آمريکا و پترياشويلی از گرجستان روی سکوی سوم وزن ۱۰۰ کيلوگرم ايستاد. نمايندگان کانادا، ژاپن، بلغارستان، ترکيه، لهستان، اوکراين، مجارستان و چند کشور ديگر زير دست او قرار گرفتند. اما حالا در ميدان بار شهرستان دزفول، سمبوسه می فروشد.
مجتبی مرادی ۱۷ ساله است. با توجه به فراگير بودن کشتی فرنگی در خوزستان، درخشش او در کشتی آزاد ايران و بالا رفتنش از سکوی جهانی، حاکی از استعداد شگرف اوست. اما به جای تداوم تمرينات، ناچار است در محيطی آلوده و پر سر و صدا که با ته سيگار و روغن سوخته مفروش شده، سمبوسه بپزد و به راننده ها، واسطه ها، مال خرها و باربرها بفروشد.
در پايان مسابقات کشتی آزاد نوجوانان جهان در مجارستان که با حضور بيش از ۴۰ کشور برگزار شد، ايران با درخشش مجتبی مرادی و ساير نفرات اين تيم، با کسب دو مدال طلا، دو نقره و سه برنز و ۶۹ امتياز، پس از تيم روسيه به مقام نايب قهرمانی رسيد. هدايت اين تيم را محمد طلايی برعهده داشت.
مجتبی مرادی
مرادی که پارسال در تورنمنت بين المللی پيروزی ترکيه نيز نايب قهرمان شده است، درباره کسب و کارش می گويد: «پدر پيری دارم که ۹ سال است به دليل درد شديد کمر و زانو خانه نشين شده. من و برادر دانشجويم ناگزير برای تامين مخارج زندگی در ميدان بار فروشان دزفول سمبوسه فروشی می کنيم.»
نه تنها در کشورهای صنعتی و صاحب ورزش، بلکه در کشورهای در حال توسعه نيز ورزشکاران نوجوانی که صاحب مدال جهانی می شوند، تحت نظر و حمايت های ويژه قرار می گيرند تا در رده سنی بزرگسالان شکوفا شوند. اما اين موضوع درباره مجتبی مرادی و بسياری از نوجوانان مستعد در شهرستان های مختلف ايران صدق نمی کند.
مرادی که در مجارستان روی سکوی سوم جهان ايستاده، می گويد: به دليل فقر مالی از ادامه تحصيل باز مانده ام و برای راهيابی به دانشگاه با مشکل مالی روبرو هستم. حدود ۵ سال است که به طور متوالی برای دزفول مقام کشوری می آورم. اما طی اين مدت، جمعاً از سوی تربيت بدنی فقط هشتصد هزار تومان و شهرداری نيز پانصد هزار تومان به من پاداش داده شده است. اين در حالی است که برای اعزام به هر يک از اردوهای تيم ملی که در تهران برپا می شود حداقل دويست هزار تومان هزينه می کنم!
مرادی همچنين از تبعيض در خصوص کشتی گيران مدال آور گله مند است و می گويد، خبر دارد که به هم تيمی او در استان خراسان دوازده ميليون تومان، به همراه يک دستگاه خودروی پرايد و يک قطعه زمين اهدا کرده اند.
مسافران بی مسئوليت سفرهای خارجی
پارسال که مجتبی مرادی عازم رقابت های نوجوانان جهان در زومباتلی مجارستان و جام پيروزی در ترکيه شد، همراهان پرتعدادی کنار اين تيم ها بودند. افرادی که هنگام بازگشت به ايران با کاپ نايب قهرمانی در فرودگاه، عکس انداختند و مقابل دوربين های تلويزيونی از سهم خودشان در شکل گيری اين نتايج گفتند.
تصاوير آن ها در بخش گزارش های تصويری پايگاه خبری فدراسيون کشتی ايران موجود است. غير از مامورين حراست که پای ثابت تمام مسافرت های ورزشی هستند، صادق رضايی عضو بسيج و نزديک به فدراسيون کشتی، محمدعلی صنعتکاران نايب رييس وقت، جعفر اوليا، اعضای کادر فنی و حتی مسئول امور استعداديابی فدراسيون کشتی نيز در اين سفر حضور داشتند.
جالب آن که حضور و گزارش نويسی مامورين حراست و نمايندگان دولت برای مراقبت از نوجوانان آينده ساز ورزش ايران، در کشورهای اروپايی و سفرهای خارجی الزامی است، اما وضعيت و سرنوشت اين نوجوانان در محيط نامناسب بازار بار فروش ها، اهميتی برای مامورين و نمايندگان مزبور ندارد. مسئول استعداديابی نيز فقط در سفر خارجی کنار استعداد ياد شده بود و او را همراهی می کرد!
فدراسيون کشتی ايران و اداره کل ورزش و امور جوانان استان خوزستان، تاکنون واکنشی به بازتاب گسترده سمبوسه فروشی مجتبی مرادی نشان نداده اند. پيش از مرادی نيز خبر دستفروشی ايرج خدری ملی پوش بسکتبال ايران در سال ۱۹۹۰ و رقابت‌های جوانان آسيا در ناگويا، که اکنون برای گذران عمر به دستفروشی در ميدان امام حسين تهران مشغول است، بازتاب چشمگيری در رسانه های فارسی زبان و دنيای مجازی داشت. اما با بی تفاوتی محض فدراسيون بسکتبال و وزارت ورزش و امور جوانان مواجه شد.
حميدرضا رضايی برنده مدال برنز کشتی آزاد جوانان جهان در سال ۲۰۰۹ نيز به خاطر مشکلاتی مشابه مجتبی مرادی و عدم حمايت و رسيدگی، ناگزير در سن ۲۰ سالگی از ورزش قهرمانی خداحافظی کرد و برای امرار معاش، با موتورسيکلت در پيک موتوری مشغول به کار شد.
