خبرگزاری آسوشيتدپرس در يک گزارش اختصاصی می نويسد که يک مقام غربی نقشه ای را که از داخل ايران تهيه شده در اختيار اين خبرگزاری قرار داده که مربوط به ساختمان يک آشيانه انفجاری در تاسيسات پارچين است که برای آزمايش های مربوط به تسليحات هسته ای مورد استفاده قرار می گيرد.
خبرگزاری آسوشيتدپرس می افزايد که اين مقام غربی به خاطر حساسيت های امنيتی حاضر نشده در مورد نحوه تهيه اين نقشه اطلاعات بيشتری ارائه دهد و فقط افزوده است که اين طراحی توسط فردی صورت گرفته که آشيانه انفجاری در تاسيسات نظامی پارچين را شخصا ديده است.
آژانس بين المللی انرژی اتمی احتمال می دهد که ايران انفجارهای آزمايشی مربوط به فعاليت های هسته ای نظامی را در اين بخش از تاسيسات پارچين انجام داده و به همين خاطر مدتهاست از مقامات ايران تقاضا کرده که از اين ساختمان ها بازرسی کند. در مقابل حکومت ايران تاکنون به بازرسان آژانس اجازه ورود به تاسيسات را نداده و انجام انفجارهای آزمايشی در اين مرکز نظامی را نه تاييد و نه تکذيب کرده است.
« اولی هاينونن » معاون سابق دبير کل آژانس بين المللی انرژی اتمی که تا يک سال پيش مسئوليت پرونده هسته ای ايران را برعهده داشت می گويد که اين نقشه با تصاوير ماهواره ای که وی از تاسيسات پارچين ديده است شباهت فراوانی دارد و حتی رنگ های اين نقشه با جزييات اين تصاوير ماهواره ای انطباق دارند.
خبرگزاری آسوشيتدپرس يادآوری می کند که همزمان با آغاز دور ديگری از مذاکرات بين ايران و مقامات آژانس که از روز دوشنبه بیست و پنجم ارديبهشت آغاز شده است احتمالا وجود اين آشيانه انفجاری در تاسيسات پارچين باری ديگر اهميت پيدا خواهد کرد.
نتايج اين مذاکرات دو روزه بين ايران و آژانس در شهر وين، روی ايجاد فضای اعتماد و پيشرفت گفتگوهای هسته ای ايران با کشورهای گروه پنج بعلاوه يک که روز بيست و سوم ماه مه در بغداد انجام می شود، تاثير خواهد داشت.
آژانس بين المللی انرژی اتمی اولين بار در گزارش نوامبر سال ۲۰۱۱ به وجود اين آشيانه انفجاری در تاسيسات پارچين اشاره کرده و اعلام کرد که تصاوير ماهواره ای دقيقی برای اثبات وجود چنين ساختمانی را در دست دارد.
طبق گفته های يک ديپلمات غربی که با اسناد آژانس در اين زمينه آشنا است به نظر می رسد که در مرحله اول اين آشيانه انفجاری پوشش چندانی نداشته ولی تصاوير ماهواره ای بعدی نشان می دهند که ايران با ساختن ديوارهای بلندی در اطراف آن سعی کرده است از تصوير برداری دقيق ماهواره ها از اين ساختمان جلوگيری کند.
خبرگزاری آسوشيتدپرس می افزايد که پس از دريافت نقشه مربوط به آشيانه انفجاری در تاسيسات پارچين ، اين اطلاعات را همراه با يادداشتی برای علی اصغر سلطانيه، نماينده ايران در آژانس بين المللی انرژی اتمی، ارسال کرده و از وی و ساير مقامات ايرانی خواسته است تا در اين مورد با خبرگزاری آسوشيتدپرس گفتگو کنند. تاکنون مقامات ايرانی به هيچيک از تقاضاهای اين خبرگزاری برای مصاحبه پاسخ نداد ه اند.
به نظر می رسد که فن آوری مورد استفاده در ساختمان اين آشيانه انفجاری شبيه به ساختمان هايی است که برای توليد الماس صنعتی ساخته می شوند. آژانس بين المللی انرژی اتمی معتقد است که « وياچسلاو دانيلنکو » دانشمند روس برای تاسيس اين آشيانه انفجاری به ايران کمک کرده است. آقای « دانيلنکو » به آژانس بين المللی انرژی اتمی گفته است که در احداث اين ساختمان هيچ نقشی نداشته است.
اما « ولاديمير پادالکو » داماد آقای « دانيلنکو» به آژانس بين المللی انرژی اتمی گفته است که احداث آشيانه يا محفظه انفجاری در تاسيسات پارچين، زير نظر مستقيم آقای « دانيلنکو » که کارشناس توليد الماس های صنعتی است، ساخته شده است. از زمان انتشار اين اطلاعات درگزارش آژانس تاکنون هيچيک از اين دو نفر حاضر نشده اند در اين مورد با رسانه ها گفتگو کنند.
خبرگزاری آسوشيتدپرس در بخش پايانی گزارش اختصاصی خود اطلاعاتی را که مقام های غربی در مورد نقشه و مشخصات آشيانه انفجاری در تاسيسات پارچين در اختيار اين خبرگزاری قرار داده به طور خلاصه منتشرکرده است:
سابقه اين ساختمان
در اوايل سالهای ۲۰۰۰ ميلادی توسط شرکت تاسيسات صنعتی آذر( آذرآب) در شهر اراک ساخته شده و به تاسيسات پارچين منتقل شده است. هم ديپلمات غربی و هم « اولی هاينونن» معاون سابق آژانس، هر دو اين اطلاعات را تاييد می کنند. شرکت آذر به هيچيک از تماسهای تلفنی خبرگزاری آسوشيتدپرس برای گفتگو در اين مورد پاسخ نداده است.
اندازه
حجم اين آشيانه يا محفظه انفجاری سيصد متر مربع است ، قطر آن حدود شش متر و نيم و طول آن حدود نوزده متر است.
تجهيزات
اين محفظه انفجاری به يک موتور بزرگ تخليه هوا برای کاهش فشار در لحظه انفجار و يک پمپ بزرگ آب برای شستشوی درون محفظه پس از انفجار مجهز است. برای تخليه و جمع آوری باقی مانده مواد حاصل از انفجار نيز يک انبار اضافی دارد. داخل آن يک سيستم ( ليفت ) يا بالابر قرار دارد که با کمک آن انفجار در ارتفاع بالاتری در داخل محفظه انجام می شود. در خارج آن يک سيستم تشخيص نيوترون تعبيه شده که ميزان توليد نيوترون بر اثر انفجار را تشخيص می دهد.
یک ديپلمات غربی آشنا با پرونده های مربوط به تاسيسات هسته ای ايران در آژانس می گويد، وجود چنين تجهيزاتی نشان می دهد که اين محفظه يا آشيانه انفجاری قابل استفاده است ولی به خودی خود نمی تواند ثابت کند که ايران واقعا چنين آزمايش هايی را انجام داده است. شايد اين تجهيزات زمانی به آشيانه انفجاری افزوده شده اند که ايران با احداث ديوارهای بلند در اطراف اين محفظه سعی کرده است از شناسايی اجزا آن توسط تصوير برداری ماهواره ای جلوگيری کند.
انجام آزمایش
اين ديپلمات می گويد که ايران در سالهای ۲۰۰۳، ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ از اين محفظه برای آزمايش های انفجاری استفاده کرده است. اما مقامات ديگری که در اين تحقيقات شرکت داشته اند می گويند مورد آزمايش سال ۲۰۰۳ قطعی است ولی هنوز شواهد مستندی در مورد انجام آزمايش های بعدی در دست نيست. سازمان های اطلاعاتی و امنيتی آمريکا معتقدند که ايران در سال ۲۰۰۳ وجوه نظامی برنامه هسته ای خود را متوقف کرده است. اما آژانس بين المللی انرژی اتمی در گزارش سال ۲۰۱۱ اعلام کرد که احتمالا بخشی از فعاليت های تحقيقاتی ايران در مورد سلاح های هسته ای پس از آن تاريخ ادامه پيدا کرده است.
دانشمندان و کارشناسان
تعدادی از اين کارشناسان که تاکنون نام آنها در ارتباط با اين تاسيسات منتشر شده است عبارتند از سيد اصغر هاشمی تبار کارشناس اندازه گيری انفجار، فريدون عباسی دوانی رييس فعلی سازمان انرژی اتمی ايران که در سال ۲۰۱۰ از يک سوءقصد جان سالم به در برد، داريوش رضايی نژاد که سال گذشته بر اثر يک بمب گذاری کشته شد و رضا ابراهيمی.
خبرگزاری آسوشيتدپرس با اشاره به تصاوير ماهواره ای جديدی که از ساختمان آشيانه انفجاری در تاسيسات پارچين تهيه شده می نويسد که کارشناسان و ديپلماتهای غربی معتقدند ايران در ماههای اخير مشغول شستشوی اين تاسيسات بوده تا آثار به جا مانده از انفجارهای آزمايشی را پاکسازی کند. مقامات دولت ايران اين ادعاها را تکذيب کرده اند.
خبرگزاری آسوشيتدپرس می افزايد که اين مقام غربی به خاطر حساسيت های امنيتی حاضر نشده در مورد نحوه تهيه اين نقشه اطلاعات بيشتری ارائه دهد و فقط افزوده است که اين طراحی توسط فردی صورت گرفته که آشيانه انفجاری در تاسيسات نظامی پارچين را شخصا ديده است.
آژانس بين المللی انرژی اتمی احتمال می دهد که ايران انفجارهای آزمايشی مربوط به فعاليت های هسته ای نظامی را در اين بخش از تاسيسات پارچين انجام داده و به همين خاطر مدتهاست از مقامات ايران تقاضا کرده که از اين ساختمان ها بازرسی کند. در مقابل حکومت ايران تاکنون به بازرسان آژانس اجازه ورود به تاسيسات را نداده و انجام انفجارهای آزمايشی در اين مرکز نظامی را نه تاييد و نه تکذيب کرده است.
« اولی هاينونن » معاون سابق دبير کل آژانس بين المللی انرژی اتمی که تا يک سال پيش مسئوليت پرونده هسته ای ايران را برعهده داشت می گويد که اين نقشه با تصاوير ماهواره ای که وی از تاسيسات پارچين ديده است شباهت فراوانی دارد و حتی رنگ های اين نقشه با جزييات اين تصاوير ماهواره ای انطباق دارند.
خبرگزاری آسوشيتدپرس يادآوری می کند که همزمان با آغاز دور ديگری از مذاکرات بين ايران و مقامات آژانس که از روز دوشنبه بیست و پنجم ارديبهشت آغاز شده است احتمالا وجود اين آشيانه انفجاری در تاسيسات پارچين باری ديگر اهميت پيدا خواهد کرد.
نتايج اين مذاکرات دو روزه بين ايران و آژانس در شهر وين، روی ايجاد فضای اعتماد و پيشرفت گفتگوهای هسته ای ايران با کشورهای گروه پنج بعلاوه يک که روز بيست و سوم ماه مه در بغداد انجام می شود، تاثير خواهد داشت.
آژانس بين المللی انرژی اتمی اولين بار در گزارش نوامبر سال ۲۰۱۱ به وجود اين آشيانه انفجاری در تاسيسات پارچين اشاره کرده و اعلام کرد که تصاوير ماهواره ای دقيقی برای اثبات وجود چنين ساختمانی را در دست دارد.
طبق گفته های يک ديپلمات غربی که با اسناد آژانس در اين زمينه آشنا است به نظر می رسد که در مرحله اول اين آشيانه انفجاری پوشش چندانی نداشته ولی تصاوير ماهواره ای بعدی نشان می دهند که ايران با ساختن ديوارهای بلندی در اطراف آن سعی کرده است از تصوير برداری دقيق ماهواره ها از اين ساختمان جلوگيری کند.
خبرگزاری آسوشيتدپرس می افزايد که پس از دريافت نقشه مربوط به آشيانه انفجاری در تاسيسات پارچين ، اين اطلاعات را همراه با يادداشتی برای علی اصغر سلطانيه، نماينده ايران در آژانس بين المللی انرژی اتمی، ارسال کرده و از وی و ساير مقامات ايرانی خواسته است تا در اين مورد با خبرگزاری آسوشيتدپرس گفتگو کنند. تاکنون مقامات ايرانی به هيچيک از تقاضاهای اين خبرگزاری برای مصاحبه پاسخ نداد ه اند.
به نظر می رسد که فن آوری مورد استفاده در ساختمان اين آشيانه انفجاری شبيه به ساختمان هايی است که برای توليد الماس صنعتی ساخته می شوند. آژانس بين المللی انرژی اتمی معتقد است که « وياچسلاو دانيلنکو » دانشمند روس برای تاسيس اين آشيانه انفجاری به ايران کمک کرده است. آقای « دانيلنکو » به آژانس بين المللی انرژی اتمی گفته است که در احداث اين ساختمان هيچ نقشی نداشته است.
اما « ولاديمير پادالکو » داماد آقای « دانيلنکو» به آژانس بين المللی انرژی اتمی گفته است که احداث آشيانه يا محفظه انفجاری در تاسيسات پارچين، زير نظر مستقيم آقای « دانيلنکو » که کارشناس توليد الماس های صنعتی است، ساخته شده است. از زمان انتشار اين اطلاعات درگزارش آژانس تاکنون هيچيک از اين دو نفر حاضر نشده اند در اين مورد با رسانه ها گفتگو کنند.
خبرگزاری آسوشيتدپرس در بخش پايانی گزارش اختصاصی خود اطلاعاتی را که مقام های غربی در مورد نقشه و مشخصات آشيانه انفجاری در تاسيسات پارچين در اختيار اين خبرگزاری قرار داده به طور خلاصه منتشرکرده است:
سابقه اين ساختمان
در اوايل سالهای ۲۰۰۰ ميلادی توسط شرکت تاسيسات صنعتی آذر( آذرآب) در شهر اراک ساخته شده و به تاسيسات پارچين منتقل شده است. هم ديپلمات غربی و هم « اولی هاينونن» معاون سابق آژانس، هر دو اين اطلاعات را تاييد می کنند. شرکت آذر به هيچيک از تماسهای تلفنی خبرگزاری آسوشيتدپرس برای گفتگو در اين مورد پاسخ نداده است.
اندازه
حجم اين آشيانه يا محفظه انفجاری سيصد متر مربع است ، قطر آن حدود شش متر و نيم و طول آن حدود نوزده متر است.
تجهيزات
اين محفظه انفجاری به يک موتور بزرگ تخليه هوا برای کاهش فشار در لحظه انفجار و يک پمپ بزرگ آب برای شستشوی درون محفظه پس از انفجار مجهز است. برای تخليه و جمع آوری باقی مانده مواد حاصل از انفجار نيز يک انبار اضافی دارد. داخل آن يک سيستم ( ليفت ) يا بالابر قرار دارد که با کمک آن انفجار در ارتفاع بالاتری در داخل محفظه انجام می شود. در خارج آن يک سيستم تشخيص نيوترون تعبيه شده که ميزان توليد نيوترون بر اثر انفجار را تشخيص می دهد.
یک ديپلمات غربی آشنا با پرونده های مربوط به تاسيسات هسته ای ايران در آژانس می گويد، وجود چنين تجهيزاتی نشان می دهد که اين محفظه يا آشيانه انفجاری قابل استفاده است ولی به خودی خود نمی تواند ثابت کند که ايران واقعا چنين آزمايش هايی را انجام داده است. شايد اين تجهيزات زمانی به آشيانه انفجاری افزوده شده اند که ايران با احداث ديوارهای بلند در اطراف اين محفظه سعی کرده است از شناسايی اجزا آن توسط تصوير برداری ماهواره ای جلوگيری کند.
انجام آزمایش
اين ديپلمات می گويد که ايران در سالهای ۲۰۰۳، ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ از اين محفظه برای آزمايش های انفجاری استفاده کرده است. اما مقامات ديگری که در اين تحقيقات شرکت داشته اند می گويند مورد آزمايش سال ۲۰۰۳ قطعی است ولی هنوز شواهد مستندی در مورد انجام آزمايش های بعدی در دست نيست. سازمان های اطلاعاتی و امنيتی آمريکا معتقدند که ايران در سال ۲۰۰۳ وجوه نظامی برنامه هسته ای خود را متوقف کرده است. اما آژانس بين المللی انرژی اتمی در گزارش سال ۲۰۱۱ اعلام کرد که احتمالا بخشی از فعاليت های تحقيقاتی ايران در مورد سلاح های هسته ای پس از آن تاريخ ادامه پيدا کرده است.
دانشمندان و کارشناسان
تعدادی از اين کارشناسان که تاکنون نام آنها در ارتباط با اين تاسيسات منتشر شده است عبارتند از سيد اصغر هاشمی تبار کارشناس اندازه گيری انفجار، فريدون عباسی دوانی رييس فعلی سازمان انرژی اتمی ايران که در سال ۲۰۱۰ از يک سوءقصد جان سالم به در برد، داريوش رضايی نژاد که سال گذشته بر اثر يک بمب گذاری کشته شد و رضا ابراهيمی.
خبرگزاری آسوشيتدپرس با اشاره به تصاوير ماهواره ای جديدی که از ساختمان آشيانه انفجاری در تاسيسات پارچين تهيه شده می نويسد که کارشناسان و ديپلماتهای غربی معتقدند ايران در ماههای اخير مشغول شستشوی اين تاسيسات بوده تا آثار به جا مانده از انفجارهای آزمايشی را پاکسازی کند. مقامات دولت ايران اين ادعاها را تکذيب کرده اند.