لینکهای قابلیت دسترسی
بازگشت
بازگشت به منوی اصلی
رفتن به صفحه جستجو
زیربخشها
صفحه اصلی
ایران
جهان
رادیو
انتخاب کنید و بشنوید
برنامههای رادیویی
فرکانسهای رادیویی
پادکست
چندرسانهای
گزارشهای تصویری
گزارشهای ویدئویی
زنان فردا
English
به ما بپیوندید
زبانهای دیگر
جستجو
زنده
زنده
جستجو
قبلی
بعدی
خبر فوری
برنامههای رادیویی
پادکستها
دادهکاو
کافه فردا
دوشنبه ۳ دی ۱۴۰۳ تهران ۰۹:۱۳
قربانیان ۸۸
«قربانیان ۸۸»؛ مجالی برای مستندسازی بخشی از تاریخ اعتراض در ایران
تقدير از مستند رادیویی «قربانیان ۸۸» از سوی انجمن رسانههای بينالمللی
میثم عبادی؛ کارگر خیاط خانه بود
محمد مختاری؛ از «نشسته زیستن» خسته شده بود
صانع ژاله؛ عاشق هنر، شعر و شادی بود
شهرام فرجزاده؛ با ماشین از روی او رد شدند
رامین پوراندرجانی؛ پزشکی که زندانیان کهریزک را معاینه میکرد
مصطفی کریمبیگی؛ «فقط یک اعتراض ساده داشت»
بهنود رمضانی؛ تاوان شاد زیستن
احمد نعیمآبادی؛ «برای اعتراض به تقلب بیرون رفته بود»
رامین رمضانی؛ دلش میخواست تولدش را کنار خانوادهاش باشد
شبنم سهرابی؛ قربانی یک انتخابات، زیر چرخهای پاترول سیاه
علی حبیبی موسوی؛ خواهرزاده میرحسین هدف سرنشینان پاترول سیاه
علیرضا صبوری؛ معترضی که در تهران زخمی شد و در آمریکا درگذشت
محسن روحالامینی؛ پدر وابسته حکومت، فرزند قربانی در کهریزک
امیر جوادیفر؛ از مضروب شدن در ۱۸ تیر تا جان باختن در کهریزک
رامین قهرمانی؛ با بدنی کبود از کهریزک بازگشت و جان داد
محمد کامرانی؛ وقتی به اغما رفت که حکم آزادیاش صادر شده بود
علی حسنپور؛ قربانی تیراندازی نیروهای بسیج به معترضان ۲۵ خرداد
مسعود هاشمزاده؛ به خاطر رأی خودش، به خاطر آزادی به خیابان رفت
حسین اخترزند؛ قربانی اعتراضهای ۲۵ خرداد ۸۸ در اصفهان
حمید حسینبیک عراقی: «با جان و دل رأی داد ولی از بین رفت»
نجاتی کارگر؛ جانباختهای که صدا و سیما اصرار به زنده بودنش داشت
امیر یوسفزاده؛ دانشجویی که «ناشناس برای آزادی هزینه داد»
فاطمه باقری نژادیان؛ جای کبودی شوک الکتریکی بر تن داشت
عبدالرضا سودبخش؛ پزشکی که در مقابل مطبش ترور شد
مریم سودبر؛ با تشر تعهد گرفتند که کسی او را نکشته است
داود صدری؛ گفتند توسط لباسشخصیها کشته شده است
کاوه سبزعلیپور؛ «یک شهروند معمولی، قربانی بازی سیاست»
محرم چگینی؛ «میخواست مردم سربلند زندگی کنند»
اشکان سهرابی؛ «چه کسی باید از حق مردم دفاع کند؟»
کیانوش آسا؛ «قربانی گلوله نیروهای بسیج پایگاه ۱۱۷ نینوا»
مصطفی غنیان؛ بر بام خانه بود که به سرش شلیک شد
مهدی فرهادی راد؛ در عاشورای ۸۸ به سرش شلیک کردند
محمدجواد پرنداخ؛ صبح بازجویی پیکرش را به زیر پل انداختند
لطفعلی یوسفیان؛ قربانی استفاده از گاز اشکآور در اعتراضهای ۸۸
مسعود خسروی؛ «گلوله به صورتش خورده بود»
بهمن جنابی؛ سه روز از کشته شدنش بیخبر بودند
محمدعلی راسخنیا؛ گفتند به دست «منافقین» کشته شده است
علی فتحعلیان؛ گفتند شناسنامه بیاورید و جنازه بگیرید
سهراب اعرابی؛ بعد از ۲۶ روز جسدش را تحویل دادند
محمدحسین فیض؛ پدرش همچنان مدافع نظام ماند
بهزاد مهاجر؛ دایره کوچک روی سینهاش جای گلوله بود
فاطمه سمسارپور؛ پنهان از چشم همه به خاک سپرده شده
ندا آقاسلطان؛ نماد اعتراض مردم ایران
سعید عباسی؛ «مظلوم و گمنام برای آزادی هزینه داد»
شاهرخ رحمانی؛ زیر چرخهای خودروی نیروی انتظامی جان داد
علیرضا افتخاری؛ کسی نمیداند پس از آن ضربه باتوم، به کجا منتقل شد
یعقوب بروایه؛ «در ستایش زندگی به خیابان رفته بود»
محمود رئیسی نجفی؛ «به خانه که رسید دیگر جان نداشت»
ناصر اميرنژاد؛ «طوری بار آمده بود که هوای دیگران را داشته باشد»
حسن میرزاخان؛ گلولهای که در کمر داشت کمر خانواده را شکست
عباس دیسناد؛ سه روز در بیمارستان شهریار در کما بود
امیرحسین طوفانپور؛ بازوی تیرخورده و کبودی تنش دل خانواده را ریش کرد
حسام حنیفه؛ هیچ دادگاهی برای پیگیری پروندهاش تشکیل نشد
سرور برومند و فاطمه رجبپور؛ مادر و دختری که ۲۵ خرداد جان باختند
حسین غلام کبیری؛ تنها جانباختهای که احمدینژاد در مراسمش حاضر بود
مصطفی کیارستمی؛ به سرش در نماز جمعه ۲۶ تیر ضربه خورد
XS
SM
MD
LG
