سفير بريتانيا در سازمان ملل متحد می گويد ايران پيشنهاد کرده بود در مقابل کاهش مخالفت های غرب با برنامه غنی سازی اورانيوم اين کشور، حملات به نيروهای بريتانيايی در عراق را متوقف کند.
جان ساورز، سفير بريتانيا در سازمان ملل، در يک برنامه مستند تلويزيونی شبکه بی. بی . بی که قرار است روز شنبه پخش شود، اطلاعاتی در خصوص پیشنهادات «پشت پرده» مقامات ايران به غرب را بيان کرده است.
آقای ساورز زمان این مذاکرات را مشخص نکرده است اما به نظر می رسد، این مذاکرات پیش از سر گیری غنی سازی اورانیوم توسط ایران در سال ۲۰۰۵ رخ داده باشد.
به گفته این مقام بلندپایه بریتانیایی در بحبوحه خشونت ها در عراق در سال ۲۰۰۵ که بمب های کنار جاده ای از موارد اصلی تلفات نظاميان بريتانيايی و امريکايی در عراق بود، مقامات ایران پیشنهاد کردند تا در برابر گرفتن امتیاز به حملات پایان دهند.
در اوج خشونت ها در عراق ،بريتانيا و آمريکا ايران را متهم می کردند که شبه نظاميان عراقی را مسلح می کند، ايران اين اتهامات را رد می کرد.
آقای ساورز می گويد مقامات ايرانی در مذاکرات خصوصی خود علاوه بر تاييد دخالت خود در عراق، پيشنهاد می کردند در مقابل همکاری تهران در توقف اين حملات، غرب نيز مخالفت خود با برنامه هسته ای اين کشور را متوقف کند.
آقای ساورز می گوید: ایرانی هایی به لندن، پاریس و برلین آمده و تقاضا می کردند تا به طور خصوصی با مقامات این کشورها گفت وگو کنند.
آقای ساورز در مستند تلويزيونی با عنوان «ايران و غرب: رويارويی اتمی» با اشاره به ديدار های خصوصی بين ديپلمات های ايرانی با مقامات کشورهای غربی می گويد:«ايرانی ها تمايل داشتند با انجام يک معامله امتیاز بگیرند؛ به اين نحو که آنها کشتن نيروها ما را در عراق متوقف کنند و در مقابل به آنها اجازه داده شود به برنامه هسته ای خود ادامه دهند.»
سفیر بریتانیا در سازمان ملل متحد می افزاید:« آنها می گفتند ما به کشتن شما و همچنين تضيعف روند سياسی در عراق پايان می دهيم ، در عوض شما به ما اجازه بدهيد برنامه هسته ای خود را بدون مزاحمت ادامه دهيم.»
آقای ساورز می گويد دولت بريتانيا اين پيشنهاد را رد کرد و پس از اندک زمانی ايران غنی سازی اورانيوم را از سر گرفت.
ايران از تابستان سال ۲۰۰۵ ، پس از روی کار آمدن محمود احمدی نژاد به عنوان رييس جمهوری، غنی سازی اورانیوم را از سر گرفت.
الگوی قديمی
اين مستند تلويزيونی تصريح می کند ايران در يک مورد در توافقی پشت پرده در سال ۲۰۰۱ به سرنگونی طالبان در افغانستان کمک کرده است.
طبق اين گزارش از مصاحبه های مقامات ايرانی و امريکايی پس از يازدهم سپتامبر اين گونه بر می آيد که تهران با آمريکا همکاری نزديکی در جريان سرنگونی طالبان و خارج کردن القاعده در افغانستان داشته است و حتی اطلاعات نظامی برای بمباران هدف هايی را در اختيار آمريکايی ها گذاشته است.
«هيلاری من»، يک مقام هيئت نمايندگی آمريکا، در اين باره می گويد که بياد دارد که چگونه يک مقام نظامی ايران هدف هايی را برای انها مشخص می کرده است.
«هيلاری من» به بی بی سی می گويد: اين مقام نظامی«نقشه را روی ميز پهن کرد و نقاطی را که نيروهای آمريکايی بايد روی آنها متمرکز شوند را مشخص کرد به ويژه در شمال(افغانستان)».
به گفته «هيلاری من» اين نقشه به مرکز فرماندهی آمريکا منتقل شد و اين نقاط به اهداف نيروهای آمريکايی بدل شدند.
طبق اين گزارش محمد خاتمی، رييس جمهوری سابق ايران، پيشنهاد کرده بود تا در سرنگونی صدام حسین، ریسس جمهوری سابق عراق، همکاری کند چرا که به گفته وی رهبر عراق دشمن ايران نیز بود. اما پس از اين که جرج بوش، رييس جمهوری سابق آمريکا، ايران را يکی از اعضای محور شرارت خواند، وضعيت تغيير کرد.
نيکلاس برنز، که در دولت بوش تا يک سال پيش مسئول بخش ايران در وزارت امورخارجه امريکا بود، می گوید: سياست های سخت گیرانه آمريکا در در برابر ايران موثر نبودند.
آقای برنز می گويد:«ما از سياست تغيير رژيم (در ايران) حمايت می کرديم. ما برای سال ها موضع تهديد آمیزی در مقابل ايران در پيش گرفتيم که به هيچ وجه موثر نبود.»
جان ساورز، سفير بريتانيا در سازمان ملل، در يک برنامه مستند تلويزيونی شبکه بی. بی . بی که قرار است روز شنبه پخش شود، اطلاعاتی در خصوص پیشنهادات «پشت پرده» مقامات ايران به غرب را بيان کرده است.
آقای ساورز زمان این مذاکرات را مشخص نکرده است اما به نظر می رسد، این مذاکرات پیش از سر گیری غنی سازی اورانیوم توسط ایران در سال ۲۰۰۵ رخ داده باشد.
به گفته این مقام بلندپایه بریتانیایی در بحبوحه خشونت ها در عراق در سال ۲۰۰۵ که بمب های کنار جاده ای از موارد اصلی تلفات نظاميان بريتانيايی و امريکايی در عراق بود، مقامات ایران پیشنهاد کردند تا در برابر گرفتن امتیاز به حملات پایان دهند.
در اوج خشونت ها در عراق ،بريتانيا و آمريکا ايران را متهم می کردند که شبه نظاميان عراقی را مسلح می کند، ايران اين اتهامات را رد می کرد.
آقای ساورز می گويد مقامات ايرانی در مذاکرات خصوصی خود علاوه بر تاييد دخالت خود در عراق، پيشنهاد می کردند در مقابل همکاری تهران در توقف اين حملات، غرب نيز مخالفت خود با برنامه هسته ای اين کشور را متوقف کند.
آقای ساورز می گوید: ایرانی هایی به لندن، پاریس و برلین آمده و تقاضا می کردند تا به طور خصوصی با مقامات این کشورها گفت وگو کنند.
آقای ساورز در مستند تلويزيونی با عنوان «ايران و غرب: رويارويی اتمی» با اشاره به ديدار های خصوصی بين ديپلمات های ايرانی با مقامات کشورهای غربی می گويد:«ايرانی ها تمايل داشتند با انجام يک معامله امتیاز بگیرند؛ به اين نحو که آنها کشتن نيروها ما را در عراق متوقف کنند و در مقابل به آنها اجازه داده شود به برنامه هسته ای خود ادامه دهند.»
سفیر بریتانیا در سازمان ملل متحد می افزاید:« آنها می گفتند ما به کشتن شما و همچنين تضيعف روند سياسی در عراق پايان می دهيم ، در عوض شما به ما اجازه بدهيد برنامه هسته ای خود را بدون مزاحمت ادامه دهيم.»
آقای ساورز می گويد دولت بريتانيا اين پيشنهاد را رد کرد و پس از اندک زمانی ايران غنی سازی اورانيوم را از سر گرفت.
ايران از تابستان سال ۲۰۰۵ ، پس از روی کار آمدن محمود احمدی نژاد به عنوان رييس جمهوری، غنی سازی اورانیوم را از سر گرفت.
الگوی قديمی
اين مستند تلويزيونی تصريح می کند ايران در يک مورد در توافقی پشت پرده در سال ۲۰۰۱ به سرنگونی طالبان در افغانستان کمک کرده است.
طبق اين گزارش از مصاحبه های مقامات ايرانی و امريکايی پس از يازدهم سپتامبر اين گونه بر می آيد که تهران با آمريکا همکاری نزديکی در جريان سرنگونی طالبان و خارج کردن القاعده در افغانستان داشته است و حتی اطلاعات نظامی برای بمباران هدف هايی را در اختيار آمريکايی ها گذاشته است.
«هيلاری من»، يک مقام هيئت نمايندگی آمريکا، در اين باره می گويد که بياد دارد که چگونه يک مقام نظامی ايران هدف هايی را برای انها مشخص می کرده است.
«هيلاری من» به بی بی سی می گويد: اين مقام نظامی«نقشه را روی ميز پهن کرد و نقاطی را که نيروهای آمريکايی بايد روی آنها متمرکز شوند را مشخص کرد به ويژه در شمال(افغانستان)».
به گفته «هيلاری من» اين نقشه به مرکز فرماندهی آمريکا منتقل شد و اين نقاط به اهداف نيروهای آمريکايی بدل شدند.
طبق اين گزارش محمد خاتمی، رييس جمهوری سابق ايران، پيشنهاد کرده بود تا در سرنگونی صدام حسین، ریسس جمهوری سابق عراق، همکاری کند چرا که به گفته وی رهبر عراق دشمن ايران نیز بود. اما پس از اين که جرج بوش، رييس جمهوری سابق آمريکا، ايران را يکی از اعضای محور شرارت خواند، وضعيت تغيير کرد.
نيکلاس برنز، که در دولت بوش تا يک سال پيش مسئول بخش ايران در وزارت امورخارجه امريکا بود، می گوید: سياست های سخت گیرانه آمريکا در در برابر ايران موثر نبودند.
آقای برنز می گويد:«ما از سياست تغيير رژيم (در ايران) حمايت می کرديم. ما برای سال ها موضع تهديد آمیزی در مقابل ايران در پيش گرفتيم که به هيچ وجه موثر نبود.»
