محمد البرادعی، مدیر آژانس بینالمللی انرژی اتمی، روز پنجشنبه اول اسفند، گزارش خود را درباره فعالیتهای هستهای ایران، در پرتو پادمانهای «معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای (ان پی تی)» و قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران، انتشار داد.
این گزارش با تأکید بر عدم انحراف فعالیتهای هستهای ایران میگوید: «عدم همکاری ایران در برخی زمینهها مایه نگرانی جدی است».
در واکنش به این گزارش علی اصغر سلطانیه، نماینده ایران در آژانس، میگوید: «این گزارش نسبت به گزارشهای قبلی موضوع جدیدی ندارد و کلیه فعالیتهای ایران زیر نظارت کامل آژانس است».
محمد البرادعی در گزارش تازه خود به شورای حکام آژانس میگوید: «متأسفانه در نتیجه عدم همکاری ایران در ارتباط با مسایل باقیمانده پیرامون احتمال فعالیتهای هستهای ایران در زمینه نظامی، آژانس پیشرفت واقعی نداشته است.»
این گزارش میگوید که ایران ۱۷۱ کیلوگرم به اورانیوم غنی شده خود با غلظت پایین افزوده و میزان آن را به ۱۰۱۰ کیلوگرم رسانده است. برخی از کارشناسان غربی میگویند که ایران به ۱۷۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی شده با غلظت پایین نیاز دارد تا با تغلیظ دوباره و رساندن درجه خلوص آن به ۸۵ درصد یا بالاتر سلاح هستهای بسازد.
شمار دیگری از کارشناسان از جمله دیوید آلبرایت، بازرس پیشین سازمان ملل متحد در امور هستهای و رئیس موسسه علوم و امنیت بینالمللی در آمریکا میگوید که هفتصد کیلوگرم اورانیوم غنی شده با غلظت پایین برای تولید سلاح هستهای کافی است.
قابل توجه اینکه ایران علاوه بر داشتن مقدار کافی اورانیوم غنی شده با خلوص پایین، باید مراحلی را طی کند تا بتواند اورانیوم غنی شده با غلظت بالا را به سلاح هستهای تبدیل کند، از جمله: تغییرات فنی در سانتریفیوژها برای تبدیل اورانیوم خلوص پایین به خلوص بالا، تبدیل اورانیوم با خلوص بالا و فشردن و کارگذاری آن در یک کلاهک هستهای طرح و ساختن مکانیسم ماشه و بالاخره آزمایش و کارگذاری کلاهک.
به باور شماری از کارشناسان، ایران برای این کار و فائق آمدن بر مشکلات فنی، دو تا پنج سال وقت نیاز دارد تا قادر به ساختن سلاح هستهای باشد. اما دیوید آلبرایت، مدیر مؤسسه علوم و امنیت بینالمللی در آمریکا نظر دیگری دارد.
آقای آلبرایت میگوید: « ایران برای کسب توانایی در ساختن سلاح هستهای گام بر میدارد و انتظار میرود در اواسط سال جاری میلادی به مرز این توانایی هم برسد.»
نکته مهم دیگر در گزارش البرادعی، افزایش تعداد سانتریفیوژهای ایران است که این کشور از همه آنها استفاده نمیکند.
دیوید آلبرایت در این باره میگوید: «ایران شش هزار سانتریفیوژ قابل استفاده دارد ولی از این تعداد حدود چهار هزار سانتریفیوژ درحال کار هستند. ایران در حال ساختن سانتریفیوژهای بیشتری است و این کار ادامه هم دارد. گو اینکه از سرعت غنیسازی اورانیوم کاسته شده است. در هر صورت ایران به پیشرفتهای خود در زمینه غنیسازی ادامه میدهد. »
محمد البرادعی در بخش دیگری از گزارش خود با اشاره به تولید سوخت هستهای برای رآکتور آب سنگین اراک میگوید، آژانس با استفاده از تصویر ماهوارهای به نظارت خود بر وضعیت کارخانه تولید آب سنگین ادامه میدهد که به نظر میرسد در وضعیت بهرهبرداری است. ایران به بازرسان آژانس اجازه نمیدهد از این رآکتور بازدید کنند و میگوید این کشور الزامی برای نشان دادن مراحل ساخت رآکتور ندارد.
البرادعی در پایان گزارش خود مصرانه از ایران میخواهد که تمامی اقدامات لازم را برای اعتماد سازی در خصوص ماهیت صلحآمیز برنامه هستهای خود در اولین زمان ممکن به اجرا درآورد.
علی اصغر سلطانیه، نماینده ایران در آژانس میگوید گزارش البرادعی نشانگر عدم انحراف فعالیتهای هستهای ایران است و موضوع مطالعات ادعایی یعنی فعالیتهای هستهای ایران در زمینه نظامی، طبق مودالیته یا برنامه کاری ایران و آژانس پایان یافته است.
بیشتر بخوانید:
در واکنش به این گزارش علی اصغر سلطانیه، نماینده ایران در آژانس، میگوید: «این گزارش نسبت به گزارشهای قبلی موضوع جدیدی ندارد و کلیه فعالیتهای ایران زیر نظارت کامل آژانس است».
محمد البرادعی در گزارش تازه خود به شورای حکام آژانس میگوید: «متأسفانه در نتیجه عدم همکاری ایران در ارتباط با مسایل باقیمانده پیرامون احتمال فعالیتهای هستهای ایران در زمینه نظامی، آژانس پیشرفت واقعی نداشته است.»
این گزارش میگوید که ایران ۱۷۱ کیلوگرم به اورانیوم غنی شده خود با غلظت پایین افزوده و میزان آن را به ۱۰۱۰ کیلوگرم رسانده است. برخی از کارشناسان غربی میگویند که ایران به ۱۷۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی شده با غلظت پایین نیاز دارد تا با تغلیظ دوباره و رساندن درجه خلوص آن به ۸۵ درصد یا بالاتر سلاح هستهای بسازد.
شمار دیگری از کارشناسان از جمله دیوید آلبرایت، بازرس پیشین سازمان ملل متحد در امور هستهای و رئیس موسسه علوم و امنیت بینالمللی در آمریکا میگوید که هفتصد کیلوگرم اورانیوم غنی شده با غلظت پایین برای تولید سلاح هستهای کافی است.
قابل توجه اینکه ایران علاوه بر داشتن مقدار کافی اورانیوم غنی شده با خلوص پایین، باید مراحلی را طی کند تا بتواند اورانیوم غنی شده با غلظت بالا را به سلاح هستهای تبدیل کند، از جمله: تغییرات فنی در سانتریفیوژها برای تبدیل اورانیوم خلوص پایین به خلوص بالا، تبدیل اورانیوم با خلوص بالا و فشردن و کارگذاری آن در یک کلاهک هستهای طرح و ساختن مکانیسم ماشه و بالاخره آزمایش و کارگذاری کلاهک.
به باور شماری از کارشناسان، ایران برای این کار و فائق آمدن بر مشکلات فنی، دو تا پنج سال وقت نیاز دارد تا قادر به ساختن سلاح هستهای باشد. اما دیوید آلبرایت، مدیر مؤسسه علوم و امنیت بینالمللی در آمریکا نظر دیگری دارد.
آقای آلبرایت میگوید: « ایران برای کسب توانایی در ساختن سلاح هستهای گام بر میدارد و انتظار میرود در اواسط سال جاری میلادی به مرز این توانایی هم برسد.»
نکته مهم دیگر در گزارش البرادعی، افزایش تعداد سانتریفیوژهای ایران است که این کشور از همه آنها استفاده نمیکند.
دیوید آلبرایت در این باره میگوید: «ایران شش هزار سانتریفیوژ قابل استفاده دارد ولی از این تعداد حدود چهار هزار سانتریفیوژ درحال کار هستند. ایران در حال ساختن سانتریفیوژهای بیشتری است و این کار ادامه هم دارد. گو اینکه از سرعت غنیسازی اورانیوم کاسته شده است. در هر صورت ایران به پیشرفتهای خود در زمینه غنیسازی ادامه میدهد. »
محمد البرادعی در بخش دیگری از گزارش خود با اشاره به تولید سوخت هستهای برای رآکتور آب سنگین اراک میگوید، آژانس با استفاده از تصویر ماهوارهای به نظارت خود بر وضعیت کارخانه تولید آب سنگین ادامه میدهد که به نظر میرسد در وضعیت بهرهبرداری است. ایران به بازرسان آژانس اجازه نمیدهد از این رآکتور بازدید کنند و میگوید این کشور الزامی برای نشان دادن مراحل ساخت رآکتور ندارد.
البرادعی در پایان گزارش خود مصرانه از ایران میخواهد که تمامی اقدامات لازم را برای اعتماد سازی در خصوص ماهیت صلحآمیز برنامه هستهای خود در اولین زمان ممکن به اجرا درآورد.
علی اصغر سلطانیه، نماینده ایران در آژانس میگوید گزارش البرادعی نشانگر عدم انحراف فعالیتهای هستهای ایران است و موضوع مطالعات ادعایی یعنی فعالیتهای هستهای ایران در زمینه نظامی، طبق مودالیته یا برنامه کاری ایران و آژانس پایان یافته است.