آيت الله علی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی ايران، روز دوشنبه معترضين به نتيجه انتخابات رياست جمهوری ۲۲ خرداد را « اقليتی افسرده و ناراحت» توصيف کرد.
او گفت:« اينکه عده‌ای، نامزد مورد نظرشان رای نياورد و احساس افسردگی و ناراحتی کنند، طبيعی است.»
آيت الله خامنه ای همچنين در حالی که هدف به گفته خود، «دشمنان» از ورود به مسايل داخلی ايران را «ايجاد اختلاف و دودستگی» دانست، افزود:« برخی از سران کشورهای غربی... ضمن تشويق به اغتشاش‌گری، مردم ايران را اغتشاشگر معرفی کردند.»
اغتشاشگر واژه‌ای است که تا امروز بارها در ایران و در مورد معترضان به نتایج انتخابات ریاست جمهوری ولی از زبان مقام‌های عالیرتبه جمهوری اسلامی ایران شنیده شده بود.
آیت‌الله خامنه‌ای خود هفته پس از اعلام نتایج انتخابات به نفع محمود احمدی نژاد در نماز جمعه تهران گفته بود: «مبادا کسی توهم کند که این افراد طرفداران فلان نامزد هستند. این افراد با اصل نظام و آرامش کشور مخالف هستند. این افراد طرفدار اغتشاش و تشنج هستند و اگر نتایج انتخابات غیر از این هم می‌شد، قطعاً چنین حوادثی پیش می‌آمد.»
پیشتر محمود احمدی نژاد معترضان به نتیجه انتخابات را خس و خاشاک نامیده بود؛ واژگانی که وارد شعارهای معترضان شد که از جمله آنها، استفاده از پوسترهایی با نوشته «حماسه خس و خاشاک» در تظاهرات آنان بود.
رهبر جمهوری اسلامی ايران که در کمتر موردی حمايت و علاقه خود به محمود احمدی‌نژاد را پنهان کرده است، در سخنان خود، تنها «حقيقت اصيل و ماندگار» را «انتخاب يک رئيس جمهور با بيش از ۲۴ ميليون رای» دانست.
محمد جواد اکبرين، روزنامه نگار و دين پژوه در لبنان، در گفت‌وگو با « راديو فردا» در مورد سخنان آيت الله خامنه ای می‌گويد:
به نظر من، آقای خامنه ای با گفتمان تازه‌ای که بعد از انتخابات اخير آغاز کرده، دست به يک خودکشی سياسی زده است.
شما از دولت آقای احمدی نژاد که بگذريد، يعنی شخص رئيس جمهور و وزرايی که اظهار نظر زيادی از آنها نمی‌شنويم، به جز آقای الهام که بعضی وقت‌ها صحبت می‌کند، ببينيد چه کسی در منظومه سياسی جمهوری اسلامی اين روزها از آقای خامنه ای دفاع می‌کند؟
شما نگاهی به سايت «تابناک» که متعلق به آقای رضايی است و سايت «آفتاب» که نزديک به مجمع تشخيص مصلحت و آقای روحانی است، بيندازيد. نگاهی به محافظه کاران مجلس بيندازيد که حداکثر تلاش آنها به اينجا رسيد که توانستند ۱۰۰ تا امضا جمع کنند که بعضی از آنها را هم مجبور، تطميع و يا تهديد کرده‌اند که عليه آقای موسوی شکايتی را تنظيم کنند. تکليف جريان های نزديک به آقايان موسوی، کروبی و خاتمی هم که روشن است.
گفتمان آقای خامنه ای بعد از انتخابات مبتنی بر انکار تمام واقعيت‌های موجود است و نتيجه اين شده که هيچ کس اطراف او باقی نمانده است.
سخنرانی ايشان در ادامه همين گفتمان« انکار واقعيت‌ها» است. او تمام اتفاقات اين مدت را بسيار ساده‌سازی کرده و در حد افسردگی گروهی اقليت به خاطر رأی نياوردن کانديدای مورد نظرشان پايين آورده است.
ايشان حتی از خود نمی پرسد که صدها مجروح و ده ها کشته و بيش از دو هزار بازداشتی و زندانی و اتفاقات کشور که رسانه های بين‌المللی از آن به عنوان نشانه های انقلاب ياد کردند، واقعا نتيجه يک افسردگی است؟
آقای خامنه ای گفته است که رسانه های خارجی مردم ايران را به عنوان اغتشاشگر معرفی کرده اند. نظر شما در مورد اين بحث چيست؟
اين يک فرافکنی است و نخستين کسی که باب اين ادبيات را باز کرد که مردم اغتشاشگر هستند، خود آقای خامنه ای بود، نه غربی‌ها.
نکته دوم هم که انداختن تقصير همه چيز را بر گردن ديگران است که اين خود نوعی فرافکنی است. البته اين مسئله تا چند سال پيش جواب می‌داد که هر وقت در کشور مشکلی پيش می آمد، به گردن غرب می انداختند، اما زمان سپری شد و اينها بر جای خود ايستادند و در نگرش رهبران جمهوری اسلامی هيچ پيشرفتی حاصل نشد و اکنون هم همان روش‌های قديمی دمده شده را تکرار می کنند که ديگر پاسخ نمی‌دهد.
اين اعتراضی که صدای آن به گوش همه دنيا رسيده، ظاهرا به گوش آقای خامنه ای نرسيده است.
ايشان در صحبت‌های خود بر واژه «تشويق و تحريک اغتشاشگران» از سوی غرب تصريح کرد و گفت دنباله‌های آنان در داخل بدانند که اگر اين ماجرا تمام شود، غرب اينها را مثل دستمال کاغذی دور خواهند انداخت. اين همان ذهنيت توهم توطئه است که اين جمعيت ميليونی داخل کشور که راهپيمايی کردند، دنباله‌های غرب هستند و اگر نقشه غرب تمام شود، اينها را به گوشه‌ای خواهند انداخت.
رهبر جمهوری اسلامی برای چندمين بار از انتخابات رياست جمهوری و معرفی محمود احمدی نژاد به عنوان رئيس دولت آينده دفاع کرد و گفت آنچه بعد از فتنه و گرد و غبارهای ناشی از آن باقی می‌ماند، متن و اصل قضيه است. به نظر شما، صحبت‌های آقای خامنه ای در شرايطی که اعتراضات زيادی در سطح جامعه از سوی احزاب و شخصيت های داخل جمهوری اسلامی صورت گرفته و راهپيمايی‌های بزرگی در شهرهای مختلف برگزار شده، به چه معنا است؟
رويای آقای خامنه ای اين است که مسئله انتخابات با اين سطح گسترده تقلب و با اين موج اعتراضات مردمی و با اين کشتار و سرکوب عمومی تمام خواهد شد، اينها فقط يک اعتراض دوره‌ای بوده است و دولت آينده مثل سابق کار خود را آغاز خواهد کرد و کشور بر مدار سابق خواهد چرخيد. اما چنين اتفاقی نخواهد افتاد و کار بر مدار سابق نخواهد چرخيد. اين دولت از حمايت مردم و حتی مسئولين جمهوری اسلامی برخوردار نيست.
در همين ارتباط، خبرگزاری فارس اسامی ۳۴ کشور که به آقای احمدی نژاد تبريک گفته اند را اعلام کرد، اما من ديدم که چند کشور بيشتر نيستند و در حقيقت، هر چند نفر از يک کشور هستند، مثلا دبيرکل يک حزب، اسقف یا يک وزير در يک کشور. يعنی اين قدر وضعيت رئيس جمهور پريشان است که خودشان هم نمی‌دانند چگونه بايد مشروعيت داخلی و خارجی او را تعريف کنند.
رئيس جمهوری که مشروعيت داخلی و خارجی دارد، نياز به اين همه تکرار ندارد. آقای خامنه ای از فردای انتخابات و از همان اولين پيام هر بار تصريح و تاکيد دوباره می کند که ۴۰ ميليون نفر رأی داده اند و رييس جمهور ۲۴ ميليونی با آرای اکثريت ملت آمده و افراد معترض اقليت هستند. خوب، اگر واقعيت روشن است، ديگر به اين همه تکرار نياز ندارد. لابد خبری هست که رهبر احساس نياز می‌کند رويای خود را بارها تکرار کند.
او گفت:« اينکه عده‌ای، نامزد مورد نظرشان رای نياورد و احساس افسردگی و ناراحتی کنند، طبيعی است.»
آيت الله خامنه ای همچنين در حالی که هدف به گفته خود، «دشمنان» از ورود به مسايل داخلی ايران را «ايجاد اختلاف و دودستگی» دانست، افزود:« برخی از سران کشورهای غربی... ضمن تشويق به اغتشاش‌گری، مردم ايران را اغتشاشگر معرفی کردند.»
اغتشاشگر واژه‌ای است که تا امروز بارها در ایران و در مورد معترضان به نتایج انتخابات ریاست جمهوری ولی از زبان مقام‌های عالیرتبه جمهوری اسلامی ایران شنیده شده بود.
آیت‌الله خامنه‌ای خود هفته پس از اعلام نتایج انتخابات به نفع محمود احمدی نژاد در نماز جمعه تهران گفته بود: «مبادا کسی توهم کند که این افراد طرفداران فلان نامزد هستند. این افراد با اصل نظام و آرامش کشور مخالف هستند. این افراد طرفدار اغتشاش و تشنج هستند و اگر نتایج انتخابات غیر از این هم می‌شد، قطعاً چنین حوادثی پیش می‌آمد.»
پیشتر محمود احمدی نژاد معترضان به نتیجه انتخابات را خس و خاشاک نامیده بود؛ واژگانی که وارد شعارهای معترضان شد که از جمله آنها، استفاده از پوسترهایی با نوشته «حماسه خس و خاشاک» در تظاهرات آنان بود.
رهبر جمهوری اسلامی ايران که در کمتر موردی حمايت و علاقه خود به محمود احمدی‌نژاد را پنهان کرده است، در سخنان خود، تنها «حقيقت اصيل و ماندگار» را «انتخاب يک رئيس جمهور با بيش از ۲۴ ميليون رای» دانست.
محمد جواد اکبرين، روزنامه نگار و دين پژوه در لبنان، در گفت‌وگو با « راديو فردا» در مورد سخنان آيت الله خامنه ای می‌گويد:
به نظر من، آقای خامنه ای با گفتمان تازه‌ای که بعد از انتخابات اخير آغاز کرده، دست به يک خودکشی سياسی زده است.
شما از دولت آقای احمدی نژاد که بگذريد، يعنی شخص رئيس جمهور و وزرايی که اظهار نظر زيادی از آنها نمی‌شنويم، به جز آقای الهام که بعضی وقت‌ها صحبت می‌کند، ببينيد چه کسی در منظومه سياسی جمهوری اسلامی اين روزها از آقای خامنه ای دفاع می‌کند؟
شما نگاهی به سايت «تابناک» که متعلق به آقای رضايی است و سايت «آفتاب» که نزديک به مجمع تشخيص مصلحت و آقای روحانی است، بيندازيد. نگاهی به محافظه کاران مجلس بيندازيد که حداکثر تلاش آنها به اينجا رسيد که توانستند ۱۰۰ تا امضا جمع کنند که بعضی از آنها را هم مجبور، تطميع و يا تهديد کرده‌اند که عليه آقای موسوی شکايتی را تنظيم کنند. تکليف جريان های نزديک به آقايان موسوی، کروبی و خاتمی هم که روشن است.
گفتمان آقای خامنه ای بعد از انتخابات مبتنی بر انکار تمام واقعيت‌های موجود است و نتيجه اين شده که هيچ کس اطراف او باقی نمانده است.
سخنرانی ايشان در ادامه همين گفتمان« انکار واقعيت‌ها» است. او تمام اتفاقات اين مدت را بسيار ساده‌سازی کرده و در حد افسردگی گروهی اقليت به خاطر رأی نياوردن کانديدای مورد نظرشان پايين آورده است.
ايشان حتی از خود نمی پرسد که صدها مجروح و ده ها کشته و بيش از دو هزار بازداشتی و زندانی و اتفاقات کشور که رسانه های بين‌المللی از آن به عنوان نشانه های انقلاب ياد کردند، واقعا نتيجه يک افسردگی است؟
آقای خامنه ای گفته است که رسانه های خارجی مردم ايران را به عنوان اغتشاشگر معرفی کرده اند. نظر شما در مورد اين بحث چيست؟
اين يک فرافکنی است و نخستين کسی که باب اين ادبيات را باز کرد که مردم اغتشاشگر هستند، خود آقای خامنه ای بود، نه غربی‌ها.
نکته دوم هم که انداختن تقصير همه چيز را بر گردن ديگران است که اين خود نوعی فرافکنی است. البته اين مسئله تا چند سال پيش جواب می‌داد که هر وقت در کشور مشکلی پيش می آمد، به گردن غرب می انداختند، اما زمان سپری شد و اينها بر جای خود ايستادند و در نگرش رهبران جمهوری اسلامی هيچ پيشرفتی حاصل نشد و اکنون هم همان روش‌های قديمی دمده شده را تکرار می کنند که ديگر پاسخ نمی‌دهد.
اين اعتراضی که صدای آن به گوش همه دنيا رسيده، ظاهرا به گوش آقای خامنه ای نرسيده است.
ايشان در صحبت‌های خود بر واژه «تشويق و تحريک اغتشاشگران» از سوی غرب تصريح کرد و گفت دنباله‌های آنان در داخل بدانند که اگر اين ماجرا تمام شود، غرب اينها را مثل دستمال کاغذی دور خواهند انداخت. اين همان ذهنيت توهم توطئه است که اين جمعيت ميليونی داخل کشور که راهپيمايی کردند، دنباله‌های غرب هستند و اگر نقشه غرب تمام شود، اينها را به گوشه‌ای خواهند انداخت.
رهبر جمهوری اسلامی برای چندمين بار از انتخابات رياست جمهوری و معرفی محمود احمدی نژاد به عنوان رئيس دولت آينده دفاع کرد و گفت آنچه بعد از فتنه و گرد و غبارهای ناشی از آن باقی می‌ماند، متن و اصل قضيه است. به نظر شما، صحبت‌های آقای خامنه ای در شرايطی که اعتراضات زيادی در سطح جامعه از سوی احزاب و شخصيت های داخل جمهوری اسلامی صورت گرفته و راهپيمايی‌های بزرگی در شهرهای مختلف برگزار شده، به چه معنا است؟
رويای آقای خامنه ای اين است که مسئله انتخابات با اين سطح گسترده تقلب و با اين موج اعتراضات مردمی و با اين کشتار و سرکوب عمومی تمام خواهد شد، اينها فقط يک اعتراض دوره‌ای بوده است و دولت آينده مثل سابق کار خود را آغاز خواهد کرد و کشور بر مدار سابق خواهد چرخيد. اما چنين اتفاقی نخواهد افتاد و کار بر مدار سابق نخواهد چرخيد. اين دولت از حمايت مردم و حتی مسئولين جمهوری اسلامی برخوردار نيست.
در همين ارتباط، خبرگزاری فارس اسامی ۳۴ کشور که به آقای احمدی نژاد تبريک گفته اند را اعلام کرد، اما من ديدم که چند کشور بيشتر نيستند و در حقيقت، هر چند نفر از يک کشور هستند، مثلا دبيرکل يک حزب، اسقف یا يک وزير در يک کشور. يعنی اين قدر وضعيت رئيس جمهور پريشان است که خودشان هم نمی‌دانند چگونه بايد مشروعيت داخلی و خارجی او را تعريف کنند.
رئيس جمهوری که مشروعيت داخلی و خارجی دارد، نياز به اين همه تکرار ندارد. آقای خامنه ای از فردای انتخابات و از همان اولين پيام هر بار تصريح و تاکيد دوباره می کند که ۴۰ ميليون نفر رأی داده اند و رييس جمهور ۲۴ ميليونی با آرای اکثريت ملت آمده و افراد معترض اقليت هستند. خوب، اگر واقعيت روشن است، ديگر به اين همه تکرار نياز ندارد. لابد خبری هست که رهبر احساس نياز می‌کند رويای خود را بارها تکرار کند.
