طرح جمع آوری امضاء برای « طومار سبز» زیر عنوان « احمدی نژاد، رييس جمهوری ايران نيست» که از روز جمعه در بيش از ۱۸۰ شهر جهان آغاز شده بود، روز دوشنبه به پايان رسيد.
اين طرح در پی اعتراض های هفته های اخير به نتايج انتخابات رياست جمهوری ۲۲ خرداد، از سوی گروهی از ايرانيان مقيم کانادا، تدارک ديده شده بود.
بر اساس اين طرح، از ساعت پنج تا هشت بعد ازظهر روزهای۱۰ تا ۱۲ جولای، ۱۹ تا ۲۱ تير، در بيش از ۱۸۰ شهر جهان، پارچه ای با رنگ سبز پذيرای امضای کسانی بود که بر اين باور بودند که محمود احمدی نژاد، رييس جمهوری ايران نيست.
علی تهرانی، پژوهشگر و فعال حقوق بشر در کانادا، که از او به عنوان مبتکر طرح « طومار سبز» ياد می شود، در گفت و گو با « راديو فردا» می گويد:
در مورد تعداد امضاها هنوز اطلاع دقيقی حاصل نشده است. نمايندگان شهرها بايد همراه با طومار صورت جلسه ها را ارسال کنند که جزييات امضا گيری را نشان خواهد داد و تعداد امضاها مشخص خواهد شد.
ما از نماينده ها خواستيم که حداقل متراژ پارچه ها را به ما گزارش دهند. طبق آماری که من تاکنون از اين ۱۸۱ شهر دريافت کرده ام، از يک متر طومار تا ۱۰۰ متر داشتيم. يعنی اگر به طور متوسط فرض کنيم که از هر شهر ۱۰ متر پارچه به ما برسد، رکورد اين طومار به بالای ۱۰ هزار متر خواهد رسيد. اين خلاف انتظار ما است و ما بيشتر از ۵۰۰ متر انتظار نداشتيم و همان طور که در تبليغات اين پروژه بيان شد، تصميم اين بود که اين طومار از برج ايفل يا برج بلند ديگری آويزان شود، ولی حضور مردم در اين پروژه درست مانند حضور آنها در صحنه انتخابات پرشکوه بود و مردم در اين کار هم حماسه ديگری آفريدند.
برنامه بعدی شما در اين ارتباط چيست؟
اول قرار بر اين بود که طومار از برج بلندی آويخته شود تا اثربخشی آن بيشتر شود. گويی شهادتی در پيشگاه تاريخ و پيشگاه مردم جهان است تا همه ببينند حکومت آقای احمدی نژاد يک حکومت غيرقانونی است، در انتخابات تقلب صورت گرفته و حق ملت سلب شده است. اما در حال حاضر به دو دليل از اين کار منصرف شديم؛ اول اينکه طول طومار بسيار زيادتر از چيزی است که انتظار می رفت و دوم اينکه در برج های بلندی مانند برج ايفل به دلايل فنی و امنيتی اجازه اين کار را نمی دهند.
بنابراين تصميم بر اين شد که اين پروژه در کنار ايفل و حد فاصل ساختمان حقوق بشر و ديوار صلح برگزار شود که از قول اوليه ای که به مردم داديم، فاصله نگرفته باشيم.
به جای اينکه طومار از برج آويخته شود، همراه با کارهای هنری که دوستان در حال انجام آن هستند، روی زمين پهن می شود و در عوض، نگاه ها در آسمان است، يعنی تيم فيلمبرداری و خبرنگاری از بالا تصوير برداری خواهند کرد که عظمت اين طومار را به دنيا نشان دهند.
آيا برگزار کنندگان اين پروژه قصد دارند برنامه های ديگری هم برگزار کنند يا اين پايان کار برنامه اعتراضی خواهد بود؟
آروزی ما اين است که مجبور نشويم اين طومار را نشان بدهيم. منظورم اين است که ما اين طومار را با حضور مردم خارج نشين درست کرديم تا همان طور که مردم داخل ايران با حضور ميليونی در خيابان شهادت دادند، ما هم در خارج با اين گونه حضور شهادت دهيم. هدف اين شهادت اين است که بگوييم شما تقلب کرديد و حق مردم را ضايع کرديد و اين حق بايد به مردم باز گردد.
ما خارج نشين ها وفعالان مدنی در ايران از ابزارهای سخت برخوردار نيستيم. اينها دارند با چوب و چماق و گلوله و زندان و تبليغات بی امان روی ذهن مردم کار می کنند، اما ما چاره ای جز روش های غير خشونت بار و مدنی نداريم.
اين طومار يک روش مدنی بود، برای اينکه نشان دهيم حق با مردم ايران است و هدف ما اين است که حکومت کوتاه بيايد. شورای نگهبان می توانست انتخابات را باطل کند که نکرد، رهبری می توانست انتخابات را باطل کند که نکرد و اکنون فقط يک راه پيش پای اينها است؛ اينکه آقای احمدی نژاد قبل از اينکه مراسم سوگندش برگزار شود، استعفا بدهد.
من به نمايندگی از طرف تمام کسانی که در اين پروژه شرکت کردند، قول می دهم اگر آقای احمدی نژاد استعفا بدهد و بيش از اين در مقابل ملت لجاجت نکند، ما اين طومار را نشان نخواهيم داد.
اين طومار يک سند بی نظير تاريخی است که در تاريخ ايران بی سابقه بوده است.
