میرحسین موسوی، نامزد اصلاح‌طلب معترض به نتایج انتخابات اخیر ایران، با انتقاد از رفتار دولت ایران در موضوع هسته‌ای می‌گوید که دولتمردان با گشاده دستی از حقوق تردیدناپذیر ملت خود عقب نشسته‌اند.
آقای موسوی در تازه‌ترین بیانیه خود که در آستانه روز ۱۳ آبان منتشر شده است با اشاره به توافق برای دریافت سوخت رآکتور تهران در قبال تحویل اورانیوم غنی‌شده، گفته است که «۱۶ سال پیش، تهیه سوخت رآکتور تهران امری بود که نه مسئولان و نه رسانه‌ها انجام آن را خبری مهم تلقی نمی‌کردند» اما «امروز قسمت اعظم محصول فعالیت هسته‌ای کشور، که این همه جار و جنجال به خود دیده و چندین تحریم برای ملت به همراه آورده است، گویا باید برای تأمین همین نیاز ساده، تحویل کشورهای دیگر شود، شاید بعدها لطف کنند و اندکی سوخت در اختیار ما بگذارند.»
این نامزد معترض به نتایج انتخابات این پرسش را در مقابل افکار عمومی طرح کرده است که «آیا این یک پیروزی است یا یک تقلب آشکار که چنین تسلیمی فتح‌المبین نامیده شود.»
وی تأکید کرده است که دولتمردان نه مشکلات جهان را حل کردند و نه بر حقوق ملت خود تأکید نمودند بلکه با گشاده دستی از این حقوق عقب نشستند و «نشان دادند که حتی در تسلیم شدن و کرنش کردن افراط‌گر هستند.»
بر پایه پیشنهاد آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که در قالب گفت‌وگوهای وین ارایه شد، ایران سه چهارم از ذخیره ۱.۵ تنی اورانیوم غنی‌شده خود را که غنای پایینی دارد تا آخر سال میلادی به روسیه تحویل می‌دهد، و در ازای آن مقدار کمتری اورانیوم غنی‌شده با خلوص ۲۰ درصد برای استفاده در رآکتور تحقیقاتی امیرآباد تحویل می‌گیرد.
با وجود آنکه در ابتدا گفته می‌شد که ایران با پیش‌نویس ارائه شده در این زمینه موافقت کرده است اما مقام‌های ایرانی پیش از پاسخ به این پیش‌نویس گفتند که با وجود موافقت با چارچوب کلی آن، خواهان تغییرات زیادی در این پیش‌نویس هستند.
پس از آن خبرگزاری رویترز به نقل از دیپلمات‌های غربی گفت که ایران در پاسخ اولیه خود، خوستار آن شده که سوخت مورد نیاز برای رآکتور تهران را پیش از انتقال ذخیره اورانیوم خود به روسیه دریافت کند. خواسته‌ای که به گفته همین دیپلمات‌ها برای قدرت‌های غربی غیرقابل قبول است.
چنین توافقی با انتقاد صریح نخست‌وزیر پیشین ایران روبه‌رو شده و او اکنون می‌گوید که «حتی اگر با تلاش دلسوزان از واگذاری دستاوردهای کشور در زمینه انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای جلوگیری شود، از عواقب افراط و تفریط‌های دولتمردان ایمن نشده‌ایم، زیرا رفتارهای آنان زمینه را برای اجماع بین‌المللی جهت اعمال تحریم‌ها و فشار بیشتر به ملت ما فراهم کرده است».
آقای موسوی همچنین گفته است که «چیزی که امروز باید نگران آن باشیم، مصالح کشور است، زیرا کشور جز صاحبان اصلی خود کسی را ندارد که در این مورد ابراز نگرانی کند» و تأکید کرده است که «دیر یا زود مخالفان مردم صحنه را ترک می‌کنند».
«۱۳ آبان، سبزترین روز سال»
میرحسین موسوی همچنین در این بیانیه به مرور سه واقعه رخ داده در ۱۳ آبان پرداخته و بدون اشاره مستقیم به اشغال سفارت آمریکا در آبان ماه سال ۵۸ توسط دانشجویان موسوم به خط امام گفته است که در سومین ۱۳ آبان گرچه دانشجویان مسلمان خود را پیرو امام خواندند اما «در این رویداد امام از دانشجویان مسلمان پیروی کرد.»
این نامزد معترض به نتایج انتخابات گفته است که آیت‌الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی، «مردم را رهبر می‌پسندید، زیرا می‌دانست که عبور از یک گردنه تاریخ برای سعادت هیچ ملتی کافی نیست و آنان باید از چنان بصیرتی برخوردار شوندکه در هر عصری بتوانند راه را از بی‌راهه بشناسند و بپیمایند.»
آقای موسوی ۱۳ آبان را سبزترین روز سال خوانده و این روز را میعادی دانسته تا «از نو به یاد بیاوریم که در میان ما مردم رهبرانند.»
۱۳ آبان که در ایران به عنوان «روز مبارزه با استکبار جهانی» نامگذاری شده، هر ساله صحنه برگزاری راهپیمایی‌هایی در شهرهای مختلف ایران است اما امسال برای نخستین بار در تاریخ ۳۰ ساله جمهوری اسلامی مقامات امنیتی برگزاری راهپیمایی در این روز را منوط به اخذ مجوز کرده‌اند.
۳۰ سال پیش در ۱۳ آبان سال ۵۸، گروهی از دانشجویان موسوم به «پیرو خط امام» با اشغال سفارت آمریکا در تهران، کارکنان این سفارتخانه را برای مدتی بیش از یکسال به گروگان گرفتند. اقدامی که سرچشمه تنش در راوبط ایران و آمریکا در سی سال اخیر بود.
بیشتر چهره‌هایی که در آن زمان جریان اشغال سفارت آمریکا را رهبری می‌کردند و در انتخابات اخیر از حامیان اصلی میرحسین موسوی به شمار می‌آمدند، هم اکنون به اتهام مشارکت در براندازی نرم جمهوری اسلامی در زندان هستند.
اما به رغم در بند بود این افراد، آقای موسوی تأکید کرده است اینکه «حرکت مردم بر اثر بازداشته شدن همراهی از همراهی» خاموش نشود، نشانه‌ای از ریشه‌های انقلابی است که «ما با اتکای این ریشه‌ها سبز شده‌ایم.»
این نامزد اصلاح‌طلب معترض به نتایج انتخابات، همچنین با هشدار نسبت تلاش‌های افراطی در زمینه دور شدن مردم از این ریشه‌ها گفته است که حرکت مردم «از واگذار کردن اسلام به خرافه پرستان، و سپردن انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان، ناچیز شمردن میراث مبارزات یکصد ساله مردم ایران و جدایی از ریشه‌های تاریخی‌اش نفع نمی‌برد.»
آقای موسوی همچنین تصریح کرده است که «همین که خواسته‌ای در جامعه متولد می‌شود، هیچکس قادر نیست از برآورده شدن آن ممانعت کند و دولت‌ها تنها می‌توانند بر مقادیری چون زمان و میزان و شکل تحقق آن تأثیر بگذارند.»
وی همچنین در توصیف حرکت چند ماه اخیر مردم ایران گفته است که «در چند ماه گذشته نه با شکستن نظم که با تغییر معنا دادن به آن از راه زندگی‌هامان، صحنه جامعه را تغییر دادیم» و تأکید کرده که در حالی که در هر شرایطی «این ما هستیم که با زندگی خود [به جامعه] جهت می‌دهیم»، نیازی به شکستن این نظم نداریم.
اهمیت بیانیه اخیر آقای موسوی از آن روست که بسیاری از معترضان به نتایج انتخابات اخیر و حامیان جنبش سبز ایران، به رغم گذشت بیش از چهار ماه از برگزاری انتخابات و با وجود سختگیری‌های مقامات امنیتی، از راهپیمایی ۱۳ آبان به عنوان فرصتی برای نمایش دوباره اعتراض‌های خود به نتایج انتخابات یاد می‌کنند.
معترضان از زمان اعلام نام محمود احمدی‌نژاد به عنوان نامزد پیروز انتخابات خرداد ۸۸، از هیچ فرصت قانونی برای راهپیمایی و بیان اعتراض‌هاشان برخوردار نبوده‌اند و چندین راهپیمایی مسالمت‌آمیز که در نخستین روزهای پس از انتخابات از سوی معترضان برگزارشد، با سرکوب نیروهای امنیتی روبه‌رو شد.
از این رو اجتماعات رسمی مانند راهپیمایی روز قدس، به صحنه نمایش اعتراض‌های مردمی بدل شده است.
آقای موسوی در تازه‌ترین بیانیه خود که در آستانه روز ۱۳ آبان منتشر شده است با اشاره به توافق برای دریافت سوخت رآکتور تهران در قبال تحویل اورانیوم غنی‌شده، گفته است که «۱۶ سال پیش، تهیه سوخت رآکتور تهران امری بود که نه مسئولان و نه رسانه‌ها انجام آن را خبری مهم تلقی نمی‌کردند» اما «امروز قسمت اعظم محصول فعالیت هسته‌ای کشور، که این همه جار و جنجال به خود دیده و چندین تحریم برای ملت به همراه آورده است، گویا باید برای تأمین همین نیاز ساده، تحویل کشورهای دیگر شود، شاید بعدها لطف کنند و اندکی سوخت در اختیار ما بگذارند.»
بیشتر بخوانید:
وی تأکید کرده است که دولتمردان نه مشکلات جهان را حل کردند و نه بر حقوق ملت خود تأکید نمودند بلکه با گشاده دستی از این حقوق عقب نشستند و «نشان دادند که حتی در تسلیم شدن و کرنش کردن افراط‌گر هستند.»
بر پایه پیشنهاد آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که در قالب گفت‌وگوهای وین ارایه شد، ایران سه چهارم از ذخیره ۱.۵ تنی اورانیوم غنی‌شده خود را که غنای پایینی دارد تا آخر سال میلادی به روسیه تحویل می‌دهد، و در ازای آن مقدار کمتری اورانیوم غنی‌شده با خلوص ۲۰ درصد برای استفاده در رآکتور تحقیقاتی امیرآباد تحویل می‌گیرد.
با وجود آنکه در ابتدا گفته می‌شد که ایران با پیش‌نویس ارائه شده در این زمینه موافقت کرده است اما مقام‌های ایرانی پیش از پاسخ به این پیش‌نویس گفتند که با وجود موافقت با چارچوب کلی آن، خواهان تغییرات زیادی در این پیش‌نویس هستند.
پس از آن خبرگزاری رویترز به نقل از دیپلمات‌های غربی گفت که ایران در پاسخ اولیه خود، خوستار آن شده که سوخت مورد نیاز برای رآکتور تهران را پیش از انتقال ذخیره اورانیوم خود به روسیه دریافت کند. خواسته‌ای که به گفته همین دیپلمات‌ها برای قدرت‌های غربی غیرقابل قبول است.
چنین توافقی با انتقاد صریح نخست‌وزیر پیشین ایران روبه‌رو شده و او اکنون می‌گوید که «حتی اگر با تلاش دلسوزان از واگذاری دستاوردهای کشور در زمینه انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای جلوگیری شود، از عواقب افراط و تفریط‌های دولتمردان ایمن نشده‌ایم، زیرا رفتارهای آنان زمینه را برای اجماع بین‌المللی جهت اعمال تحریم‌ها و فشار بیشتر به ملت ما فراهم کرده است».
آقای موسوی همچنین گفته است که «چیزی که امروز باید نگران آن باشیم، مصالح کشور است، زیرا کشور جز صاحبان اصلی خود کسی را ندارد که در این مورد ابراز نگرانی کند» و تأکید کرده است که «دیر یا زود مخالفان مردم صحنه را ترک می‌کنند».
«۱۳ آبان، سبزترین روز سال»
میرحسین موسوی همچنین در این بیانیه به مرور سه واقعه رخ داده در ۱۳ آبان پرداخته و بدون اشاره مستقیم به اشغال سفارت آمریکا در آبان ماه سال ۵۸ توسط دانشجویان موسوم به خط امام گفته است که در سومین ۱۳ آبان گرچه دانشجویان مسلمان خود را پیرو امام خواندند اما «در این رویداد امام از دانشجویان مسلمان پیروی کرد.»
این نامزد معترض به نتایج انتخابات گفته است که آیت‌الله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی، «مردم را رهبر می‌پسندید، زیرا می‌دانست که عبور از یک گردنه تاریخ برای سعادت هیچ ملتی کافی نیست و آنان باید از چنان بصیرتی برخوردار شوندکه در هر عصری بتوانند راه را از بی‌راهه بشناسند و بپیمایند.»
آقای موسوی ۱۳ آبان را سبزترین روز سال خوانده و این روز را میعادی دانسته تا «از نو به یاد بیاوریم که در میان ما مردم رهبرانند.»
۱۳ آبان که در ایران به عنوان «روز مبارزه با استکبار جهانی» نامگذاری شده، هر ساله صحنه برگزاری راهپیمایی‌هایی در شهرهای مختلف ایران است اما امسال برای نخستین بار در تاریخ ۳۰ ساله جمهوری اسلامی مقامات امنیتی برگزاری راهپیمایی در این روز را منوط به اخذ مجوز کرده‌اند.
۳۰ سال پیش در ۱۳ آبان سال ۵۸، گروهی از دانشجویان موسوم به «پیرو خط امام» با اشغال سفارت آمریکا در تهران، کارکنان این سفارتخانه را برای مدتی بیش از یکسال به گروگان گرفتند. اقدامی که سرچشمه تنش در راوبط ایران و آمریکا در سی سال اخیر بود.
بیشتر چهره‌هایی که در آن زمان جریان اشغال سفارت آمریکا را رهبری می‌کردند و در انتخابات اخیر از حامیان اصلی میرحسین موسوی به شمار می‌آمدند، هم اکنون به اتهام مشارکت در براندازی نرم جمهوری اسلامی در زندان هستند.
اما به رغم در بند بود این افراد، آقای موسوی تأکید کرده است اینکه «حرکت مردم بر اثر بازداشته شدن همراهی از همراهی» خاموش نشود، نشانه‌ای از ریشه‌های انقلابی است که «ما با اتکای این ریشه‌ها سبز شده‌ایم.»
این نامزد اصلاح‌طلب معترض به نتایج انتخابات، همچنین با هشدار نسبت تلاش‌های افراطی در زمینه دور شدن مردم از این ریشه‌ها گفته است که حرکت مردم «از واگذار کردن اسلام به خرافه پرستان، و سپردن انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان، ناچیز شمردن میراث مبارزات یکصد ساله مردم ایران و جدایی از ریشه‌های تاریخی‌اش نفع نمی‌برد.»
آقای موسوی همچنین تصریح کرده است که «همین که خواسته‌ای در جامعه متولد می‌شود، هیچکس قادر نیست از برآورده شدن آن ممانعت کند و دولت‌ها تنها می‌توانند بر مقادیری چون زمان و میزان و شکل تحقق آن تأثیر بگذارند.»
وی همچنین در توصیف حرکت چند ماه اخیر مردم ایران گفته است که «در چند ماه گذشته نه با شکستن نظم که با تغییر معنا دادن به آن از راه زندگی‌هامان، صحنه جامعه را تغییر دادیم» و تأکید کرده که در حالی که در هر شرایطی «این ما هستیم که با زندگی خود [به جامعه] جهت می‌دهیم»، نیازی به شکستن این نظم نداریم.
اهمیت بیانیه اخیر آقای موسوی از آن روست که بسیاری از معترضان به نتایج انتخابات اخیر و حامیان جنبش سبز ایران، به رغم گذشت بیش از چهار ماه از برگزاری انتخابات و با وجود سختگیری‌های مقامات امنیتی، از راهپیمایی ۱۳ آبان به عنوان فرصتی برای نمایش دوباره اعتراض‌های خود به نتایج انتخابات یاد می‌کنند.
معترضان از زمان اعلام نام محمود احمدی‌نژاد به عنوان نامزد پیروز انتخابات خرداد ۸۸، از هیچ فرصت قانونی برای راهپیمایی و بیان اعتراض‌هاشان برخوردار نبوده‌اند و چندین راهپیمایی مسالمت‌آمیز که در نخستین روزهای پس از انتخابات از سوی معترضان برگزارشد، با سرکوب نیروهای امنیتی روبه‌رو شد.
از این رو اجتماعات رسمی مانند راهپیمایی روز قدس، به صحنه نمایش اعتراض‌های مردمی بدل شده است.
