رضا معینی، از گزارشگران بدون مرز، اطلاع‌رسانی به موقع درباره زندانیان را بسیار حائز اهمیت دانسته و تاکید می‌کند که بیانیه‌های گزارشگران بدون مرز تنها بخشی از اقداماتی است که این سازمان برای دفاع از حقوق روزنامه‌‌گاران انجام می‌دهد.
رضا معینی در این باره می‌گوید: «طی ماه های گذشته خشونت و بدرفتاری با زندانیان و به ویژه روزنامه‌نگاران و وب نگاران افزایش پیدا کرده است. این در گزارش‌های متعددی که از زندان می‌آید، گزارش‌هایی که خانواده‌ها مطرح می‌کنند، یا خود زندانیان به آن می‌پردازند مشخص است.»
رادیو فرداـ در آخرین اطلاعیه گزارشگران بدون مرز صحبت از اینست که حقوق ابتدایی روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران در زندان‌های جمهوری اسلامی پایمال می‌شود. ممکن است در این مورد توضیح بیشتری بدهید؟
رضا معینی: این روزنامه‌نگاران ناعادلانه محاکمه شده‌اند. به شکل خودسرانه دستگیر شده‌اند و به شکل جبارانه‌ای در زندان نگاه داشته می‌شوند. اما به هر صورت حال که در زندان هستند، به هر دلیلی دارای حقوقی هستند. از جمله حق اولیه‌شان، مانند حق درمان.
تعداد زیادی از زندانیان طی چند ماه گذشته با مسئله بیماری رو در رو بودند. آقای باقی نمونه مشخص این مورد است. خانم بدرالسادات مفیدی، همین امروز که داریم صحبت می‌کنیم نیز وضع مشابهی داد و از وضعیت آقای کوهیار گودرزی هیچگونه خبری نیست. از آقای حسین رونقی ملکی نیز خبری نداریم. عیسی سحرخیز دومین باری است که دچار عارضه قلبی شده است. ما در اطلاعیه آخر سازمان به آن این موارد پرداخته‌ایم . جمهوری اسلامی همواره از مجرمان عادی علیه زندانیان سیاس استفاده کرده و امروز در زندان رجایی شهر شاهد آنیم که آقای احمد زیدآبادی، مسعود باستانی، رضا رفیع فروشانی با مشکلات عدیده‌ای رو برو هستند.
آیا سازمان گزارشگران بدون مرز از وضعیت همه زندانیانی که روزنامه‌نگار یا وب‌نگار اهستند اطلاع دارد یا بیشتر چهره‌هایی که اسمشان مطرح است یا شناخته شده‌تر ند، مورد نظر است؟
تا آنجا که بتوانیم اطلاعات به دست بیاوریم، این مسئله را طرح می‌کنیم با نام و نشان مشخص. این توضیح را بدهم که در بعضی موارد حتی در لیست‌هایی که منتشر می‌کنیم بعضی از خانواده ها و برخی از وکلا و حتی برخی از زندانیان تمایل ندارند به طرح اسم. برای ما شخصیت گمنام یا شخصیت نامی مطرح نیست. برای ما شکل حقوقی مطرح است. وظیفه ما فقط نوشتن، گفتن و اطلاعیه دادن نیست. این اطلاعیه شکل بیرونی مجموعه اقداماتی است که می‌شود. این روزها خوشبختانه با توجه به گسترش اینترنت، اخبار از همه زندانیان بیشتر طرح می‌شود، اما فقط خبر منتشر کردن نیست. گاهی انتشار بی‌موقع خبر می‌تواند خطرات جدی‌تری برای زندانی به وجود بیاورد.
این چندمین بیانیه‌ای است که ماه‌های اخیر منتشر شده است؛ ولی می‌بینیم که وضعیت زندانیان سیاسی داخل ایران تغییر چندانی نمی‌کند، بلکه به سمت حادتر شدن پیش می‌رود. آیا پیش بینی برای اثرگذاری بیانیه‌ها هم دارید؟
ما تحلیل سیاسی نمی‌کنیم. ما سازمان سیاسی نیستیم. ما یک سازمان مدافع آزادی بیان هستیم. در چارچوب وضعیتی که وجود دارد، مجبوریم و باید اقدام کنیم. شکل بیرونی این اقدام همین اطلاعیه است. ولی به نظر من سکوت بیشترین ضربه را به وضعیت و به امنیت و سلامت زندانیان می‌زند و دوم جمهوری اسلامی برخلاف غوغاسالاری و سر و صدایی که می‌کند، عملا ملزم است که به برخی از مسائل برسد. من نمونه‌هایی می توانم بدهم که در این رابطه طرح شده و آخرین نمونه مشخص آن جریان آزادی آقای پناهی را می‌‌گویم که با یک کمپین و درخواست بین‌المللی با بسیج همه جانبه و درست و منطقی و هدفمند، ایشان آزاد شدند؛ علی رغم آنکه جمهوری اسلامی دهها اتهام متفاوت را به ایشان تفهیم کرده بود. ضمن آنکه مجموعه این اقدامات می‌تواند بعدا مورد استفاده قرار گیرد؛ زمانی جمهوری اسلامی باید پاسخگو باشد. من به طور مشخص در رابطه با شعبه حقوق بشر صحبت می‌کنم. در رابطه با نهادهای بین‌المللی صحبت می‌کنم که بلافاصله بعد از این اطلاعیه‌ها به جمهوری اسلامی تذکر می‌دهند و از طریق روابط خودشان عمل می‌کنند.
رضا معینی در این باره می‌گوید: «طی ماه های گذشته خشونت و بدرفتاری با زندانیان و به ویژه روزنامه‌نگاران و وب نگاران افزایش پیدا کرده است. این در گزارش‌های متعددی که از زندان می‌آید، گزارش‌هایی که خانواده‌ها مطرح می‌کنند، یا خود زندانیان به آن می‌پردازند مشخص است.»
رادیو فرداـ در آخرین اطلاعیه گزارشگران بدون مرز صحبت از اینست که حقوق ابتدایی روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران در زندان‌های جمهوری اسلامی پایمال می‌شود. ممکن است در این مورد توضیح بیشتری بدهید؟
رضا معینی: این روزنامه‌نگاران ناعادلانه محاکمه شده‌اند. به شکل خودسرانه دستگیر شده‌اند و به شکل جبارانه‌ای در زندان نگاه داشته می‌شوند. اما به هر صورت حال که در زندان هستند، به هر دلیلی دارای حقوقی هستند. از جمله حق اولیه‌شان، مانند حق درمان.
تعداد زیادی از زندانیان طی چند ماه گذشته با مسئله بیماری رو در رو بودند. آقای باقی نمونه مشخص این مورد است. خانم بدرالسادات مفیدی، همین امروز که داریم صحبت می‌کنیم نیز وضع مشابهی داد و از وضعیت آقای کوهیار گودرزی هیچگونه خبری نیست. از آقای حسین رونقی ملکی نیز خبری نداریم. عیسی سحرخیز دومین باری است که دچار عارضه قلبی شده است. ما در اطلاعیه آخر سازمان به آن این موارد پرداخته‌ایم . جمهوری اسلامی همواره از مجرمان عادی علیه زندانیان سیاس استفاده کرده و امروز در زندان رجایی شهر شاهد آنیم که آقای احمد زیدآبادی، مسعود باستانی، رضا رفیع فروشانی با مشکلات عدیده‌ای رو برو هستند.
آیا سازمان گزارشگران بدون مرز از وضعیت همه زندانیانی که روزنامه‌نگار یا وب‌نگار اهستند اطلاع دارد یا بیشتر چهره‌هایی که اسمشان مطرح است یا شناخته شده‌تر ند، مورد نظر است؟
تا آنجا که بتوانیم اطلاعات به دست بیاوریم، این مسئله را طرح می‌کنیم با نام و نشان مشخص. این توضیح را بدهم که در بعضی موارد حتی در لیست‌هایی که منتشر می‌کنیم بعضی از خانواده ها و برخی از وکلا و حتی برخی از زندانیان تمایل ندارند به طرح اسم. برای ما شخصیت گمنام یا شخصیت نامی مطرح نیست. برای ما شکل حقوقی مطرح است. وظیفه ما فقط نوشتن، گفتن و اطلاعیه دادن نیست. این اطلاعیه شکل بیرونی مجموعه اقداماتی است که می‌شود. این روزها خوشبختانه با توجه به گسترش اینترنت، اخبار از همه زندانیان بیشتر طرح می‌شود، اما فقط خبر منتشر کردن نیست. گاهی انتشار بی‌موقع خبر می‌تواند خطرات جدی‌تری برای زندانی به وجود بیاورد.
این چندمین بیانیه‌ای است که ماه‌های اخیر منتشر شده است؛ ولی می‌بینیم که وضعیت زندانیان سیاسی داخل ایران تغییر چندانی نمی‌کند، بلکه به سمت حادتر شدن پیش می‌رود. آیا پیش بینی برای اثرگذاری بیانیه‌ها هم دارید؟
ما تحلیل سیاسی نمی‌کنیم. ما سازمان سیاسی نیستیم. ما یک سازمان مدافع آزادی بیان هستیم. در چارچوب وضعیتی که وجود دارد، مجبوریم و باید اقدام کنیم. شکل بیرونی این اقدام همین اطلاعیه است. ولی به نظر من سکوت بیشترین ضربه را به وضعیت و به امنیت و سلامت زندانیان می‌زند و دوم جمهوری اسلامی برخلاف غوغاسالاری و سر و صدایی که می‌کند، عملا ملزم است که به برخی از مسائل برسد. من نمونه‌هایی می توانم بدهم که در این رابطه طرح شده و آخرین نمونه مشخص آن جریان آزادی آقای پناهی را می‌‌گویم که با یک کمپین و درخواست بین‌المللی با بسیج همه جانبه و درست و منطقی و هدفمند، ایشان آزاد شدند؛ علی رغم آنکه جمهوری اسلامی دهها اتهام متفاوت را به ایشان تفهیم کرده بود. ضمن آنکه مجموعه این اقدامات می‌تواند بعدا مورد استفاده قرار گیرد؛ زمانی جمهوری اسلامی باید پاسخگو باشد. من به طور مشخص در رابطه با شعبه حقوق بشر صحبت می‌کنم. در رابطه با نهادهای بین‌المللی صحبت می‌کنم که بلافاصله بعد از این اطلاعیه‌ها به جمهوری اسلامی تذکر می‌دهند و از طریق روابط خودشان عمل می‌کنند.
