سخنگوی وزارت امور خارجه ایالات متحده، در واکنش به سخنان منوچهر متکی که از آمادگی ایران برای شرکت در گفتوگوهای هستهای خبر داده بود، اظهار داشت که تهران برای مذاکرات تاریخ مشخص کند.
فیلیپ جی کراولی، سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده روز شنبه گفت: «اگر ایران آماده برگزاری گفتوگوهاست، تنها کافی است آنها تلفن را بردارند و یک تاریخ مشخص کنند.»
منوچهر متکی، وزیر خارجه ایران، روز شنبه گفت: «اکتبر یا اوایل نوامبر تاریخ مناسبی است که گفتوگوهای نمایندگان ایران و ۱+ ۵ شکل بگیرد.»
وزیر خارجه ایران افزود: «تاریخ دقیق این گفتوگوها از سوی طرفین درحال رایزنی است و در مورد سطح و محل گفتوگوها پس از نهایی شدن تاریخ گفتوگوها اطلاعرسانی خواهد شد.»
اتحادیه اروپا: هیچ تاریخ رسمیای تعیین نشده است
از سوی دیگر اتحادیه اروپا نیز پس از این اظهارات منوچهر متکی اعلام کرده است هنوز هیچ تاریخ رسمیای برای از سرگیری گفتوگوهای ایران و گروه ۱+۵ تعیین نشده است.
یک سخنگوی کاترین اشتون، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا، در این باره گفت: «هیچ تاریخ رسمیای تعیین نشده و هیچ نامه رسمیای نیز در مورد تاریخ گفتوگوها از سوی اشتون یا کارمندانش دریافت نشده است.»
این سخنگوی کاترین اشتون با این حال تاکید کرد که رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا «آماده گفتوگو است و امیدوار است که این گفتوگوها به زودی انجام پذیرد.»
روز جمعه گیدو وستروله، وزیر خارجه آلمان گفته بود برلین و آژانس بینالمللی انرژی اتمی، علائمی از علاقه تهران برای از سرگیری مذاکرات دریافت کردهاند.
از یکم ماه اکتبر سال ۲۰۰۹ که هیات ایرانی با نمایندگان چین، روسیه، فرانسه، بریتانیا، ایالات متحده و آلمان در ژنو دیدار و گفتوگو کرد، تاکنون مذاکرهای با گروه ۱+۵ صورت نگرفته است.
محور گفتوگوهای گروه ۱+ ۵ ، نگرانی این کشورها از برنامه هستهای ایران است؛ کشورهای غربی ایران متهم میکنند که در تلاش است به سلاح هستهای دست یابد و «عدم شفافیت» کامل ایران در برنامه هستهایاش را شاهدی برای این ادعای خود عنوان میکنند.
ایران ضمن رد این اتهام، کشورهای غربی را متهم میکند که در تلاشند در برنامه اتمی ایران مانعتراشی کنند.
تهران همچنین کشورهای غربی را متهم میکند که از نفوذ خود در شورای امنیت و آژانس بینالمللی انرژی اتمی استفاده کرده و در این دو نهاد علیه ایران کارشکننی میکنند.
تصویب هفت قطعنامه در شورای امنیت علیه ایران
تاکنون در هیچیک از گزارشهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی صلحآمیز بودن برنامه اتمی ایران مورد تایید قرار نگرفته و این آژانس بر عدم اطمینان از ماهیت این برنامه تاکید کرده است.
در نهایت پس از آنکه آژانس بینالمللی انرژی اتمی، به عنوان بازوی نظارتی سازمان ملل در امور منع گسترش سلاحهای هستهای، اعلام کرد نمیتواند درمورد ماهیت برنامه هستهای ایران به نتیجه برسد، پرونده ایران را به شورای امنیت این سازمان فرستاد.
از آن هنگام تاکنون، هفت قطعنامه ۱۶۹۶(سال ۲۰۰۶)، ۱۷۳۷(سال ۲۰۰۶)، ۱۷۴۷ (سال ۲۰۰۷)، ۱۸۰۳ (سال ۲۰۰۸)، ۱۸۳۵ (سال ۲۰۰۸)، ۱۸۸۷(سال ۲۰۰۹) و ۱۹۲۹(سال۲۰۱۰ ) در شورای امنیت علیه ایران به تصویب رسید؛ از میان این هفت قطعنامه، چهار قطعنامه، علیه ایران تحریم وضع میکنند.
پس از تصویب قطعنامه تحریمی چهارم، اتحادیه اروپا، کانادا، استرالیا و ژاپن همانند ایالات متحده رشته تحریمهای یکجانبه دیگری علیه ایران به اجرا گذاشتند.
فیلیپ جی کراولی، سخنگوی وزارت خارجه ایالات متحده روز شنبه گفت: «اگر ایران آماده برگزاری گفتوگوهاست، تنها کافی است آنها تلفن را بردارند و یک تاریخ مشخص کنند.»
منوچهر متکی، وزیر خارجه ایران، روز شنبه گفت: «اکتبر یا اوایل نوامبر تاریخ مناسبی است که گفتوگوهای نمایندگان ایران و ۱+ ۵ شکل بگیرد.»
وزیر خارجه ایران افزود: «تاریخ دقیق این گفتوگوها از سوی طرفین درحال رایزنی است و در مورد سطح و محل گفتوگوها پس از نهایی شدن تاریخ گفتوگوها اطلاعرسانی خواهد شد.»
اتحادیه اروپا: هیچ تاریخ رسمیای تعیین نشده است
از سوی دیگر اتحادیه اروپا نیز پس از این اظهارات منوچهر متکی اعلام کرده است هنوز هیچ تاریخ رسمیای برای از سرگیری گفتوگوهای ایران و گروه ۱+۵ تعیین نشده است.
یک سخنگوی کاترین اشتون، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا، در این باره گفت: «هیچ تاریخ رسمیای تعیین نشده و هیچ نامه رسمیای نیز در مورد تاریخ گفتوگوها از سوی اشتون یا کارمندانش دریافت نشده است.»
این سخنگوی کاترین اشتون با این حال تاکید کرد که رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا «آماده گفتوگو است و امیدوار است که این گفتوگوها به زودی انجام پذیرد.»
روز جمعه گیدو وستروله، وزیر خارجه آلمان گفته بود برلین و آژانس بینالمللی انرژی اتمی، علائمی از علاقه تهران برای از سرگیری مذاکرات دریافت کردهاند.
از یکم ماه اکتبر سال ۲۰۰۹ که هیات ایرانی با نمایندگان چین، روسیه، فرانسه، بریتانیا، ایالات متحده و آلمان در ژنو دیدار و گفتوگو کرد، تاکنون مذاکرهای با گروه ۱+۵ صورت نگرفته است.
محور گفتوگوهای گروه ۱+ ۵ ، نگرانی این کشورها از برنامه هستهای ایران است؛ کشورهای غربی ایران متهم میکنند که در تلاش است به سلاح هستهای دست یابد و «عدم شفافیت» کامل ایران در برنامه هستهایاش را شاهدی برای این ادعای خود عنوان میکنند.
ایران ضمن رد این اتهام، کشورهای غربی را متهم میکند که در تلاشند در برنامه اتمی ایران مانعتراشی کنند.
تهران همچنین کشورهای غربی را متهم میکند که از نفوذ خود در شورای امنیت و آژانس بینالمللی انرژی اتمی استفاده کرده و در این دو نهاد علیه ایران کارشکننی میکنند.
تصویب هفت قطعنامه در شورای امنیت علیه ایران
تاکنون در هیچیک از گزارشهای آژانس بینالمللی انرژی اتمی صلحآمیز بودن برنامه اتمی ایران مورد تایید قرار نگرفته و این آژانس بر عدم اطمینان از ماهیت این برنامه تاکید کرده است.
در نهایت پس از آنکه آژانس بینالمللی انرژی اتمی، به عنوان بازوی نظارتی سازمان ملل در امور منع گسترش سلاحهای هستهای، اعلام کرد نمیتواند درمورد ماهیت برنامه هستهای ایران به نتیجه برسد، پرونده ایران را به شورای امنیت این سازمان فرستاد.
از آن هنگام تاکنون، هفت قطعنامه ۱۶۹۶(سال ۲۰۰۶)، ۱۷۳۷(سال ۲۰۰۶)، ۱۷۴۷ (سال ۲۰۰۷)، ۱۸۰۳ (سال ۲۰۰۸)، ۱۸۳۵ (سال ۲۰۰۸)، ۱۸۸۷(سال ۲۰۰۹) و ۱۹۲۹(سال۲۰۱۰ ) در شورای امنیت علیه ایران به تصویب رسید؛ از میان این هفت قطعنامه، چهار قطعنامه، علیه ایران تحریم وضع میکنند.
پس از تصویب قطعنامه تحریمی چهارم، اتحادیه اروپا، کانادا، استرالیا و ژاپن همانند ایالات متحده رشته تحریمهای یکجانبه دیگری علیه ایران به اجرا گذاشتند.